หนีรักพายุ

ใบหน้าหล่อเหลานัยน์ตาดุดันกำลังจ้องมองคนตัวเล็กที่กำลังนอนหลับไม่ได้สติ หลังจากที่เขาวางแผนให้คนของตัวเองจับเธอมาไว้ที่คอนโดแห่งนี้ ยอมรับว่าเธอสวยแต่พอนึกถึงใบหน้าน้องสาวอย่างวารินที่เจ็บปวดจนทำให้คนเป็นพี่อย่างเขาถึงกับทนไม่ไหวความเกลียดชังที่มีต่อผู้หญิงคนนี้ก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ใจจริงอยากจะฆ่าไอ้เวรนั้นแต่รู้ว่าน้องสาวของเขารักมากแตะต้องมันไม่ได้จึงไม่่ทำเขาจึงคิดที่จะจัดการผู้หญิงหน้าด้านหน้าทนที่อยากจะได้แฟนชาวบ้านแทน

"นี่เหรอผู้หญิงที่ได้เตโชมันกำลังหลงหึ"เสียงหัวเราะในลำคอของพายุดังออกมาให้ได้ยิน แค่ได้มองก็พอเข้าใจว่าทำไมไอ้เวรนั้นถึงได้หลงนักหลงหนาแต่เสียดายความสวยฉิบไม่น่ามาเป็นผู้หญิงที่ชอบแย่งแฟนสาวบ้านเลย

"อยากจะรู้จริงๆ ว่าถ้าไอ้เตโชรู้ว่าผู้หญิงที่มันกำลังหลงมีผัวหลายคนจะเป็นยังไง"ใช่ เขามีความคิดเลวๆ มากมายอยู่ในหัวแต่ก่อนที่เขาจะให้ลูกน้องเขาเชยชมเขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงคนนี้มีดีอะไร

มือหนาของพายุยกขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำของตัวเองออกจากร่างกาย เผยให้เห็นแผ่นอกแกร่งดูแข็งแรงตามสไตล์ของผู้ชายที่ชอบออกกำลังกาย ไม่นานเสื้อของชายหนุ่มก็ถูกถอดออกจากร่างกายเขาขยับตัวขึ้นมาบนเตียงที่ในยามนี้ มือหนาลูบสัมผัสใบหน้าของคนนอนไม่ได้สติ ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อของเธอทีละเม็ดๆ เพียงเห็นแต่เนิ่นอกความรู้สึกของเขาก็เริ่มตื่นตัวขึ้นมาเสียแล้ว

ชะเอมเริ่มขยับตัวเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่กำลังรบกวนการนอนของเธออยู่นั้น นั่นจึงทำให้เธอลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียแต่ทว่าทันทีที่เปลือกตาของเธอเลิกขึ้นหญิงสาวก็ต้องตกใจเมื่อเห็นผู้ชายแปลกหน้าที่อยู่ในสภาพไม่เรียบร้อยเท่าไหร่นักไหนจะรอยสักบนตัวของเขามันก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวกับผู้ชายคนตรงหน้านี้ ความตกใจทำให้เธอกรีดร้องออกมา พายุที่รีบยกมือขึ้นมาปิดปากของเธอทันที

"อื้อ อ่วยอ้วย(ช่วยด้วย)"ชะเอมพยายามส่งเสียงขอความช่วยเหลือ

"หุบปาก!"พายุตะโกนใส่หน้าทำเอาคนตัวเล็กน้ำตาเล็ดออกมา เธอกลัวเหลือเกินกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้ ชะเอมนึกย้อนกลับไปเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นเธอจำได้ว่าเธอกำลังเดินทางกลับคอนโดหลังจากที่สอบวิชาสุดท้ายของเทอมเสร็จ ก่อนที่จะมีวัยรุ่นมาดักหน้าเธอเอาไว้หลังจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย

"นายเป็นใคร?"ชะเอมสะบัดหน้าจนหลุดพ้นจากมือหนาที่ปิดปากเธอเอาไว้ ประโยคแรกที่เธอถามคนตรงหน้าออกไปคือเขาเป็นใครกันทำไมถึงมาทำแบบนี้กับเธอ

"หึ ฉันเป็นไงใครน่ะเหรอ เจ้าชีวิตเธอไง"

"โรคจิตรึไง ถ้าป่วยก็ควรไปหาหมอ ไม่ใช่มาทำเลวกับใครแบบนี้"พายุชะงักไปกับคำด่าของหญิงสาวก่อนที่แววตาของชายหนุ่มจะเปลี่ยนไปทันที เขาไม่พอใจกับการปากดีของผู้หญิงคนนี้

"โอ๊ยยยย!"

"ปากดีนักนะ หึภายนอกเหมือนไม่มีพิษสงอะไรแต่ข้างในจิตใจของเธอมันคงเน่าเฟะเหมือนร่างกายสินะ"

"พูดบ้าอะไรของนาย ปล่อยนะฉันไม่เคยไปทำอะไรให้ นายไม่มีสิทธิ์มาทำอะไรกับฉันแบบนี้!"

"เออ เดี๋ยวกูก็มีสิทธิ์และไม่ใช่แค่กูนะลูกน้องกูอีกหลายคนเดี๋ยวก็ได้มีสิทธิ์ในตัวมึง!"คำหยาบที่ออกมาจากปากของชายหนุ่มยิ่งทำให้ชะเอมสั่นกลัวมากขึ้นกว่าเดิม เธอไม่ชอบคำพูดของเขายิ่งไปกว่านั้นก็คือท่าทางของชายหนุ่มที่เผยออกมา

"นายจะทำอะไร ปล่อยนะ!"

"เหอะ ทำท่าสะดีดสะดิ้งโทษทีกูแม่งไม่อินว่ะ"

"ฮึก ถอยออกไปนะ"

"หึ ไหนโชว์ความร่านให้ดูหน่อย ได้ข่าวว่าชอบแย่งแฟนชาวบ้านไม่ใช่เหรอ"

"พูดบ้าอะไรของนาย แย่งแฟนใครฉันไม่เคยไปทำอะไรทุเรศแบบนั้น!"

"เหรอ ไม่บอกไม่รู้เลยนะเนี่ย ตอแหลฉิบหายคิดว่าทำหน้าซื่อๆ แล้วจะทำให้กูหลงกลได้งั้นเหรอ กูไม่ได้โง่เหมือนไอ้เตโชหรอกนะ"

"พี่เตโชเกี่ยวอะไรด้วย"หัวคิ้วของชะเอมแทบจะชนกันเมื่อชื่อของพี่ชายของตัวเองออกมาจากปากผู้ชายคนนี้

"หึ หูผึ่งเชียวนะ มันมีเหี้ยอะไรดีถึงได้ไปทำตัวแย่ๆ แย่งแฟนคนอื่น พ่อแม่ไม่สั่งสอนเหรอ?"

เพี๊ยะ! พอได้ยินคำพูดของชายคนตรงหน้าความอดทนของหญิงสาวก็หมดลงทันทีเธอยกมือขึ้นมาตบใบหน้าของเขาด้วยความแรงที่มี เหมือนกับว่าคำพูดของเขานั้นมันไปจี้จุดอะไรบางอย่างของเธอ

"นายไม่มีสิทธิ์มาพูดถึงพ่อแม่ฉันแบบนี้!"รู้จักกันไหมก็ไม่ผู้ชายคนนี้มีสิทธิ์อะไรมาทำแย่ๆแบบนี้กับเธอ

"หึ ได้เอาแบบนี้ใช่ไหม อย่ามาแหกปากร้องแล้วกัน!"

"กรี๊ด!"

ย้อนกลับไปไม่กี่วันก่อน

"วาริน!"เสียงร้องตกใจของพายุดังออกมาเมื่อเขาได้ยินเสียงโครมครามที่เกิดขึ้นในห้องนอนของน้องสาว พอไขประตูเข้าไปก็ต้องตกใจอีกครั้งสภาพใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาทำเอาคนเป็นพี่ตกใจ

"พี่พายุฮึกฮือ วาเสียใจทำไมเขาต้องทำแบบนี้กับวา เขาเห็นวาเป็นอะไร"วารินน้องสาวคนเดียวของพายุโผล่เข้าไปกอดร่างของพี่ชายเอาไว้แน่น

"ใครทำวา บอกพี่มาใครทำ!"

"...."วารินเงียบเธอเอาแต่ร้องไห้ถึงแม้จะเสียใจแต่เธอก็ไม่กล้าพูดออกไปกลัวว่าพี่ชายจะไปทำร้ายผู้ชายที่เธอรัก

"ไอ้เตโชใช่ไหม!"น้ำเสียงเกรี้ยวกราดของพายุดังขึ้นมา การที่เห็นน้องสาวเสียใจร้องไห้แบบนี้ต้นเหตุก็คงมีคนเดียวที่ทำให้วารินเป็นแบบนี้ได้

"พี่จะไปจัดการมัน"

"อย่านะ วาขอร้องพี่พายุอยากทำอะไรพี่เตโชนะ พี่เตไม่ผิดผู้หญิงคนนั้นต่างหาก"

"ผู้หญิงคนนั้น?"

"ฮึก วาเห็นพี่เตอยู่กับผู้หญิงคนนั้น แถมยังกอดกันอีกด้วย"เตโชเป็นผู้ชายเจ้าชู้เธอรู้ดีก่อนที่จะเป็นแฟนกันชายหนุ่มก็เคยพูดคุยกับผู้หญิงหลายคน แต่หลังจากที่เป็นแฟนกับเธอเขาก็ไม่เคยนอกลู่นอกทางจนกระทั่งตอนนี้ เธอเคยคิดว่าเขาจะเปลี่ยนตัวเองได้แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอคิดผิด ภาพของคนรักที่กอดกับผู้หญิงอีกคนมันทำให้เธอเจ็บปวดเหลือเกินแถมพอเธอโทรหาบอกให้เขามาหาเขายังปฏิเสธอ้างว่าติดธุระแต่ที่จริงแล้วอยู่กับผู้หญิงคนนั้น

"พอวาบอกว่าให้มาหา พี่เตก็อ้างว่าติดธุระ วารู้ว่าพี่เตอยู่กับผู้หญิงคนนั้น พี่พายุวารักพี่เต วาเสียพี่เตไปไม่ได้ วาทำใจไม่ได้จริงๆ"น้ำตาของวารินไหลออกมาไม่ขาดสาย เธอเจ็บปวดหัวใจเหลือ พายุมาที่ได้ยินอย่างนั้นก็ยิ่งไม่พอใจกับการกระทำของเตโชที่กล้านอกใจน้องสาวของเขา

อีกวันผ่านไป

"ช่วงนี้เห็นมันอยู่กับผู้หญิงคนนี้บ่อยจริงๆ"ตะวันพูดขึ้นหลังจากที่ไปสืบเรื่องของเตโช ไม่คิดว่าเตโชจะกล้านอกใจวารินรู้ทั้งรู้ว่าพายุเป็นพวกรักน้องสาวมาก มากจนไม่ยอมให้ใครหรืออะไรมาทำน้องสาวตัวเองเสียใจได้

"นั่นดิ นึกว่าจะดีสุดท้ายก็เหี้ยเหมือนเดิม"

"ผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไร!"

"ชะเอมอยู่ปี2 เห็นช่วงนี้ไอ้เตโชกำลังหลงเลย"