ตอนที่ 2 [5/5]

“เป็นอย่างไรท่านอาจารย์ แอบตะลึงในความสามารถของ ข้าใช่หรือไม่”

หนิงเซียนเอ่ยถาม

“อืม ก็นะ อย่างว่าแหละ คนสอนเก่งเจ้าก็ได้อานิสงค์ ไปด้วย”

“จริงเจ้าค่ะ จะว่าไปท่านอาจารย์ หากข้าเป็นงานขนาดนี้ แล้ว ข้าเองก็อยากเปิดสำนักหมอดู เป็นของตัวเองเช่นท่าน นะเจ้าคะ… เพราะตัวข้าจะได้แบ่งเบาท่านบ้าง”

หนิงเซียนเอ่ย เนื่องจากอยู่ในโลกนี้มาพอควร หนิงเซียนเอง ก็อยากมีรายได้เข้ามาเหมือนคนอื่นบ้าง ยิ่งเห็นอู่เฉินอายุ มากขึ้นแล้วทำงานหนัก เพื่อมาจุนเจือดูแลตน นางก็ยิ่ง ไม่สบายใจ และอยากแบ่งเบาภาระของเขาด้วยเช่นกัน

“เจ้าจะเปิดสำนักจริงๆ น่ะหรือ”

“แน่นอน”

“แต่เรื่องพระราชกฤษฎีกาห้ามแต่งงานที่เพิ่งประกาศมาไม่นานนี้ ทำให้หลายๆ คนไม่กล้าขัดคำสั่ง เจ้าจะยังไปเปิด สำนักอีกงั้นหรือ”

อู่เฉินเอ่ยด้วยความเป็นห่วง เพราะหากออกไปเปิดสำนัก รับดูเนื้อคู่แล้วอาจจะเป็นปัญหาในภายหลังได้

“ท่านอาจารย์ ข้าก็แค่เปิดสำนักดูดวงไม่ได้เจาะจง เรื่อง คู่ครอง ใครสนใจก็มาดูได้ แต่ไม่ได้แปลว่า เขาจะต้อง แต่งงานกันนี่ จะว่าไปฮ่องเต้องค์นี้ ก็แปลกคน จริงๆ นะ มีสิทธิ์อะไรมาห้ามไม่ให้คนอื่นแต่งงานกัน”

“เจ้าก็พูดไป ไหนว่า เก่งนักก็ตรวจดูดวงชะตาท่านสิ”

อู่เฉินปรามศิษย์ดื้อ

“ไม่เอาดีกว่า!! ท่านอาจารย์ข้าไม่เสียเวลาดูดวงให้ฮ่องเต้ ประหลาด แบบนั้นแน่”

หนิงเซียนกอดอกทำหน้าไม่ชอบใจ

“เจ้าจะพูดอะไรก็ระวังปากหน่อย ดีว่าอยู่กับข้าเพียงลำพัง ถ้าคนอื่นได้ยินเข้าหัวเจ้าจะได้หลุดจากบ่าจริงๆ ก็คราวนี้ แหละ”

“ท่านอาจารย์!!”

“ฮ่องเต้ท่านเคยมีพระชายาที่ทรงรักมาก แต่ได้ข่าวว่า นางตายอย่างมีเงื่อนงำและท่านเลยไม่อยากแต่งงานอีกแล้วกระมัง ใช่ว่าไทเฮาจะนิ่งเฉย ยังทรงจัดหาหญิงงามทั่วหล้า ส่งให้ฮ่องเต้ไม่เว้นวัน ดังนั้นฮ่องเต้เลยต้องออกพระราช กฤษฎีกา อย่างไรเล่า”

อู่เฉินส่ายหน้าช้าๆ คล้ายกับเข้าใจความรู้สึกของจักรพรรดิ เทียนหวงจับใจ

“ไร้สาระ!! เช่นนั้นก็ออกกฎ ห้ามแม่หาผู้หญิงให้ตัวเอง คนเดียวไม่ดีกว่าหรือไง แบบนี้ลำบากคนอื่นกันไปหมด”

หนิงเซียนค้านหัวชนฝา

“นี่!! เจ้า”

อู่เฉินหันไปตำหนิด้วยสายตา

“ท่านอาจารย์ไม่รู้ล่ะ ข้าจะเปิดสำนักดูดวงใครอยากมาดูก็ดู ข้าจะดูให้ทุกเรื่อง”

หนิงเซียนยืนยัน

“เจ้าจะรับผิดชอบไหวหรือ หนิงเซียน”

“ได้เจ้าค่ะ ท่านก็เห็นว่าข้าฉลาดแค่ไหน ข้าไม่ทำให้ตัวเอง เดือดร้อนแน่”