ตอนที่ 4 เรื่องลับของหลี่ซื่อ (2)

“ซีเสวี่ยเร็วสิ” หลี่ซื่อลูบไล้ไปบนแผ่นอกแน่นตึงเป็นลอนนูน ค่อยๆ ไล้เรื่อยลงมาที่แผ่นท้อง ต่ำลงไปหาแท่งหินแกร่งในดงพุ่มพฤกษ์ดกหนา “นี่มันหินแกร่ง แข็งดีจริง” นางกำรอบแท่งแข็งรูดมือขึ้นลงรัวเร็วสองสามครั้ง

“อ่าส์ อาเจี๋ย ร้ายกาจจริงๆ”

“ไม่เจอกันแค่ปีเดียวซีเสวี่ยสูงขึ้นมากเชียว ตรงนี้ก็เหมือนจะยาวขึ้นนะ มีใครทำให้บ้างหรือเปล่า”

“ข้ามีแค่อาเจี๋ย หากไม่ไหวจริงๆ จะไปหอไฉ่ไฉ่ อาเจี๋ยไม่โกรธข้าใช่หรือไม่”

“หากไปครั้งคราวก็ไม่เป็นไร อย่าเลี้ยงแม่นางคนไหนไว้ก็พอ” หลี่ซื่อพูดไปด้วยรูดมือขึ้นลงสาวท่อนลำอวบใหญ่ไปด้วย นางจับได้ว่าซีเสวี่ยเป็นผู้ชายตั้งแต่สาม

ปีก่อนแล้ว ตอนนั้นนางเห็นอีกฝ่ายใบหน้างดงามยิ่ง เลยแกล้งเรียกตัวมาคุยด้วย นางกลัวว่าสามีผู้มีความต้องการของบุรุษเพศสูงจะมีอะไรกับหญิงงามคนนี้ แต่เพราะเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้นางรู้ว่าแท้จริงแล้วซีเสวี่ยเป็นชายงามที่ถูกจับแต่งกายเป็นหญิงเพื่อแก้เคล็ดสะเดาะเคราะห์อะไรทำนองนั้น นางชอบหญิงงามชายงาม ยิ่งซีเสวี่ยเป็นชายงามที่หมดจด ใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้ลูกกระเดือก จึงทำให้คนเข้าใจว่าเขาเป็นสตรีมาตลอด

ครั้งนั้นเพราะซีเสวี่ยต้องการยืนยันว่าตัวเองเป็นชายไม่มีทางที่คุณชายใหญ่จะมีอะไรกับเขาแน่ เขาถึงกับแก้ผ้าอวดร่างบุรุษให้หลี่ซื่อเห็น เจ้ากรรมที่หลี่ซื่อเป็นหญิงงามที่มักมากอยู่สักหน่อย นางจดจ้องกลางกายเขาด้วยความตะลึงและเหมือนจะพอใจ แท่งอ่อนยวบนั้นเลยตั้งชี้โด่งแข็งขึงขึ้นต่อหน้าต่อตานาง มันทั้งยาวและใหญ่กว่าของสามีนางมาก มากจนนางอยากจะลิ้มลองว่าเมื่อของใหญ่เช่นนั้นเข้าไปในกายนางจะรู้สึกอย่างไร ไปๆ มาๆ ก็เกิดเรื่องเลยเถิดขึ้นและทุกปีที่หลี่ซื่อตามฮูหยินผู้เฒ่ามาเยี่ยเฉิงก็จะระบุให้ซีเสวี่ยมารับใช้ที่เรือน ไม่มีใครระแคะระคายรวมทั้งพ่อบ้านซูเองก็ด้วย เขาคงลืมไปแล้วกระมังว่าหลานตัวเองเป็นบุรุษ!

หลี่ซื่อดึงซีเสวี่ยลงมาจูบ ริมฝีปากทั้งสองบดเคล้าแลกลิ้นกันนัวเนีย เสียงตวัดลิ้น เสียงดูดน้ำลาย นางอ้าขากว้างให้เขาแทรกตัวเข้ามา ซีเสวี่ยขยับกายลงมาบดเบียดกับเนินเนื้ออวบอูมที่ปกคลุมด้วยพงหญ้าดำ สองสิ่งที่ต่างกันบดเบียดถูไถจนเกิดความเปียกชื้น

มือเรียวนิ้วยาวขยำบดบี้เนินอกอวบอิ่ม ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยปลายยอดสีชมพูที่เริ่มแข็งขึง

“อือ นมเจ้าใหญ่ขึ้นอีกแล้ว คุณชายใหญ่มีความสามารถจริงๆ”

“เกี่ยวอะไรกับเขากัน ข้านวดมันทุกวันต่างหาก เจ้าชอบหรือไม่”

“อือ ชอบ” เสียงของทั้งสองแหบพร่าและเสียงหายใจถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ

มือหนึ่งเลื่อนลงมาข้างล่าง บดขยี้เนินเนื้อที่ติ่งนูนสองสามครั้งก่อนจะสอดต่ำลงไปหาแอ่งธารน้ำเหนียวที่เปียกแฉะนานแล้ว ซีเสวี่ยขยับกายต่ำลง แวะครอบริมฝีปากฟ้อนเฟ้นหน้าอกอวบใหญ่ ดูดเลียตวัดลิ้นด้วยความหิวกระหาย ทิ้งรอยแดงและน้ำลายเปียกไปทั่วยอดอกสองข้าง

ริมฝีปากค่อยๆ เลื่อนลงไป ทางที่ผ่านไปนั้นปรากฏรอยแดงจากการขบกัดของเขา จนกระทั่งเขามาหยุดอยู่ระหว่างขาแยกกว้างของหลี่ซื่อ กลิ่นกายเฉพาะหอมจับใจ เขาฝังใบหน้าลงไป จมูกจมหายเข้าไปยังพุ่มดกสีดำปลายจมูกถูไถติ่งนูน

“อ่าส์ ซีเสวี่ย เลียให้ข้า กินน้ำข้า เร็วเข้า” หลี่ซื่อแยกขากว้าง ดันศีรษะเขาออกมาเล็กน้อย ใช้สองมือจับกลีบอวบอูมฉีกออกให้กว้างที่สุด จนเห็นช่องทางหลืบลับมีน้ำใสๆ กำลังหลั่งริมลงมาเป็นสายหยดลงไปสู่ช่องทางจีบสีชมพูอมน้ำตาลข้างล่างและหยดลงที่นอนไปแล้วหลายหยด

“เจ้าอยากขนาดนี้ ข้าจะกินเจ้าให้เกลี้ยง” ซีเสวี่ยพูดจบเขาอ้าปากครอบร่องหลืบและแลบลิ้นออกมารัวอยู่บนติ่งกระสันตวัดลิ้นขึ้นลงสลับกับแหย่แยงลงไปในร่องน้ำหวานฉ่ำเยิ้ม

“อ๊าส์ ดี อ่าส์ เร็วอีก เจ้าเลียเก่งจริง ซีเสวี่ย” หลี่ซื่อครวญครางเสียงกระเส่า นางกดศีรษะอีกฝ่ายให้แนบชิดหว่างขา ร่อนสะโพกไปพร้อมจังหวะตวัดลิ้นของซีเสวี่ย

เสียงดูดเนื้อดังมาก เขากินน้ำคาวสวาทอย่างเอร็ดอร่อย ใบหน้าเกลือกกลั้วความเปียกชื้นของเขาล้วนทำให้หลี่ซื่อกระสันหิวกระหายมากกว่าเดิม สิบกว่าวันมานี้นางไม่มีใครช่วยปลดปล่อย วันนี้นางไหนเลยจะยอมแค่นี้ หญิงสาวผลักซีเสวี่ยให้นอนหงาย ตัวเองขึ้นคร่อม หันศีรษะไปคนละทางกับซีเสวี่ย คว้าท่อนลำอวบใหญ่กำรูดและตวัดลิ้นเลียที่ปลายหัวแดงก่ำทันที ลิ้นรัวที่รูเล็กดูดน้ำใสกลืนกินอย่างชอบใจ

เสียงเลียและดูดรูดดังผลุบๆ เพราะนางดูดท่อนลำจนแก้มตอบ แต่ถึงกระนั้นก็ทำได้แค่ส่วนหัวเพราะท่อนลำของซีเสวี่ยอวบใหญ่เอาเข้าปากไปไม่หมด ท่าทางหลี่ซื่อยั่วยวนทั้งยังส่ายร่อนสะโพกเร่งให้ซีเสวี่ยทำให้นางเช่นกัน ซีเสวี่ยเห็นความอวบอูมสีแดงอยู่ตรงหน้า ไหนเลยเขาจะยอมเสียเวลา สองนิ้วสอดแทรกเข้าไปรัวกระหน่ำช่องทางคับแน่น หมุนวนนิ้วกวาดน้ำคาวออกมากินแล้วสอดนิ้วกลับเข้าไปอีก

“อ๊าส์ เร็วอีก อ๊าส์ๆ” เขารัวกระแทกเข้าออกจนหลี่ซื่อเกร็งตัว จิกนิ้วเท้าและครางเสียงดังยาวติดๆ กันก่อนที่ร่องหลืบจะตอดนิ้วเรียวถี่เร็ว นางลงแรงดูดท่อนลำไม่ยอมปล่อยจนซีเสวี่ยหงายหน้าครางเสียงยาวตามไปอีกคน เขาปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นฉีดพุ่งเข้าปากนางและนางก็กลืนกินไปทุกหยาดหยด

สองร่างหอบหายใจ แต่ยังคงปรนเปรอกันต่อไม่รอให้เสียเวลากระสัน