ตอนที่ 14 เรือน้อยกลางสระบัว (2)

อกขาวผ่องเป็นก้อนกลมขนาดกำลังดี กับปลายยอดสีชมพูระเรื่อ ผลเล็กๆ สีชมพูที่ยอดอกนั้นยั่วยวนตาไม่น้อย ซ่งเว่ยเหลียงก้มลงไปครอบปากดูดดึงมัน ลิ้นร้อนชื้นปาดเลียกระหายหิว เสียงแผล็บๆ ดังอยู่อย่างนั้น ดังมากในความเงียบสงบของธรรมชาติ เขาหยอกเย้ากับยอดอกนางสลับข้างไปมา

อิ๋นจื่อแอ่นอกให้เขาอย่างลืมตัว ความวาบหวิวเล่นงานจนนางตัวอ่อนระทวยอีกแล้ว หัวสมองมึนงงไม่อาจต่อต้าน สองแขนนางโอบรอบลำคอแกร่งตวัดรัดให้ใบหน้าเขาแนบชิดอกตน

“อือ” ในที่สุดนางก็ทนความกระสันไม่ไหวจนต้องส่งเสียงครางออกมาเสียงหนึ่ง กายสั่นเทิ้ม ท้องน้อยเริ่มปั่นป่วน พื้นที่ต่ำลงไปเริ่มเปียกชื้นอย่างน่าอับอายที่สุด

มือใหญ่หยาบเล็กน้อยเคล้นคลึงอกนุ่ม ลงแรงบีบเคล้นจนมันเกิดรอยนิ้วแดงจางๆ ปลายยอดสีสวยฉ่ำวาวเพราะน้ำลายและสีสดขึ้น เขาละเลงลิ้นเลียวนรอบปานสีชมพูและตวัดรัวเร็วกับปลายยอดแข็งชูชัน มือหนึ่งเลื่อนลงต่ำ ถลกกระโปรงนางขึ้น สอดมือเข้าไปในกางเกงตัวใน ลูบไล้เนินเนื้อนวลเนียนและเลื่อนต่ำลงไปหาช่องทางเปียกชื้น

“อิ๋นจื่อ เจ้าอยากกัดข้าอีกแล้วหรือ” เขาหัวเราะในลำคอเสียงทุ้มต่ำ อิ๋นจื่อก็หน้าแดงก่ำ อับอายมากทีเดียว เพราะนางรู้ดีกว่าตัวเองถูกกระตุ้นนิดหน่อยตรงกลางหว่างขาก็เปียกแฉะแล้ว

เห็นนางเบือนหน้าหนี สองข้างแก้มแดงก่ำไปจนถึงใบหู ซ่งเว่ยเหลียงก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงแล้ว เขาขยับกายลุกขึ้นนั่งอยู่กลางระหว่างสองขาเรียวที่แยกกว้าง

แคว่ก!

อิ๋นจื่อได้ยินเสียงพร้อมกับรู้สึกว่าท่อนล่างเย็นวาบ เขาถึงขนาดฉีกเป้ากางเกงตัวในของนาง ยังมีผ้าปิดอายผืนเล็กๆ อีกที่เขาตวัดมันให้พ้นเนินเนื้อสวาทนั้น

ท่อนลำอวบออกมาผงาดอยู่กลางอากาศเป็นลำดับต่อมา เขาแค่ถลกชายเสื้อตัวยาวขึ้นรั้งกางเกงตัวในลง สาวรูดท่อนลำอวบสองสามครั้งและยกขาข้างหนึ่งของอิ๋นจื่อพาดไหล่ตัวเอง แทรกกางเกงขาด ผ่านผ้าปิดอายเข้าไปในช่องทางเร้นลับด้วยความรวดเร็ว ช่องทางอุ่นร้อนคับแคบเช่นเดิม ภายในบีบรัดรุนแรงจนซ่งเว่ยเหลียงครางออกมา “อา เมื่อไรเจ้าจะขยายสักที หรือข้าต้องขยันให้มากสักหน่อย ไม่อย่างนั้นเจ้าก็กัดข้าแน่นเช่นนี้ตลอด”

คำพูดกำกวมของเขายิ่งทำให้อิ๋นจื่อหน้าร้อนผ่าว นางหันหน้าซุกไหล่ ไม่มองเขาอีก

ซ่งเว่ยเหลียงเริ่มขยับกระแทกสะโพก ท่อนลำถูกชักเข้าชักออกในจังหวะเนิบช้า รับรู้ถึงความนุ่มลื่นที่เริ่มแฉะมากขึ้น เขากอดขานางไว้ในขณะที่สะโพกเริ่มออกแรงหนักขึ้น เรือลำน้อยโคลงเคลงตามแรงขยับ

“อือๆ อ้า คุณชาย เรือจะคว่ำ”

“น้ำตื้นแค่นี้ เจ้าไม่ต้องกลัวหรอก” เขาโน้มตัวลงมาขณะที่ยังกระแทกกระทั้น ขาของนางที่ยกอยู่ข้างหนึ่งเลยแนบกับอกตัวเอง สะโพกสอบยกขึ้นสูงกระแทกลงมาจังหวะหนักหน่วง ตับ! ตับ!

ไหนเลยซ่งเว่ยเหลียงยังจะกลัวเรือคว่ำ ความกระสันเสียวเป็นเขาที่เริ่มเอง แต่เป็นนางที่ทำให้เขาเดินหน้าต่อ เสียงดังสวบสาบของก้านใบบัวถูกลำเรือเสยจนล้มเอนไปทั้งแถบ เสียงน้ำกระเพื่อมหนักและเสียงอัดกระแทกของเนื้อหนัง พาให้บรรยากาศที่เงียบสงบปั่นป่วนขึ้น นกที่ลงมาหากินตกใจจนแตกฮือบินขึ้นสู่ท้องฟ้าหนีหายไปด้วยความรวดเร็ว

“อ้า อือ ไม่เอา น้ำเข้าเรือแล้ว อ้า” อิ๋นจื่อรู้สึกว่าเสื้อผ้านางเริ่มเปียกน้ำ แต่ซ่งเว่ยเหลียงกัดฟันกรอดขยับโยกไม่หยุด

“ข้าจะรีบทำให้เสร็จ” เห็นนางกังวลจนไม่จดจ่อ เขาก็ได้แต่สบถในใจ พลางคิดว่ากระแทกเนินสาวในเรือเช่นนี้ไม่ได้ดั่งใจเลยจริงๆ

ตับ! ตับ!

เขายังคงกระแทกสะโพกไม่หยุดและไม่ได้เปลี่ยนท่าเพราะพื้นที่คับแคบเกินไป “อ่าส์ อีกหน่อย” เขาสูดปากเสียงต่ำ ริมฝีปากอ้าครอบยอดอกนางไว้ ดูดดึงรุนแรงราวกับจะรีดเค้นน้ำนมออกมาให้ได้ ดูดจนสองข้างแก้มตอบลึกแล้วจึงเปลี่ยนมาเป็นตวัดลิ้นเลียปลายยอดกดเน้นย้ำรัวเร็ว

“อา อ่าส์ อ้าๆ” อิ๋นจื่อแอ่นอกร่อนสะโพกเล็กน้อยและเกร็งกระตุก ภายในบีบรัดรุนแรง ธาราอุ่นร้อนค่อยๆ พวยพุ่งออกมาอาบท่อนลำ ไม่มาก แต่ก็ทำให้เสื้อผ้าของนางและเขาเปียกไปแถบหนึ่ง ซ่งเว่ยเหลียงยังไม่หยุดสะโพก เขาอัดกระแทกต่อไปอีกหลายครั้ง

“อ่าส์ เจ้าทำข้าเปียก!” เขาสูดปากครางเสียงแหบต่ำกระแทกเน้นๆ หนักหน่วง เสียงกระทบของเนื้อดังกังวานในเวิ้งน้ำแห่งนั้นฟังดูน่ากลัวยิ่ง

ร่างสูงเกร็งเล็กน้อย เสียงสูดปากยังดังผสานไปพร้อมกับเสียงหอบหายใจหนัก ท่อนลำอุ่นแข็งขึงกระตุกปล่อยธารขาวขุ่นออกมาเป็นระยะ พุ่งเข้าใส่ส่วนลึกของร่องหลืบจนเต็มล้น เขาถอนแก่นกายออกไปในเวลาอันรวดเร็วและส่งสองนิ้วเขาไปแทนที่ ขยับชักเข้าชักออกในร่องหลืบเปียกเหนียว

แจ๊ะ! แจ๊ะ!

เสียงรัวนิ้วเขาดังถี่เร็วยังกับเขาจะอัดกระแทกนางด้วยนิ้วมือให้ตาย อิ๋นจื่อกระดกสะโพกสูงไม่คิดว่าเขาจะทำกับนางเช่นนี้ ดูใบหน้าเขาจริงจังมาก กรามบดจนเป็นสันนูน

“อ้า คุณชาย หยุดก่อน อ่าส์ อ้า อา อ้าๆ” อิ๋นจื่อทนแรงเร่งเร้าไม่ไหวร่างสั่นกระตุก เสร็จสมไปอีกครั้งพร้อมกับสายน้ำหลั่งไหลให้เสื้อผ้าเปียกยิ่งขึ้นไปอีก

“ลงโทษที่เจ้าทำเสื้อผ้าข้าเปียก” เขาดึงนางขึ้นนั่ง บดจูบกับริมฝีปากอิ่มเล็กสีแดงจัด ขบกัดกลีบปากนั้นราวกับเขาโกรธแล้วจริงๆ