1 หมั้นหมาย (2)

แล้วความวุ่นวายทั้งหมดจึงตกมาอยู่ที่ดาวิกาอีกครั้ง แต่เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธได้อีกเมื่อคุณปู่ของเธอโทรฯ เข้ามากำชับให้เธอแปลงโฉมอย่างเร่งด่วนและให้ดูดีที่สุด สุดท้ายคนขับรถผู้ซื่อสัตย์จึงต้องพาเธอออกนอกเส้นทางอย่างฉุกเฉินเพื่อแวะเข้าห้องเสื้อ

พอได้เสื้อผ้าและรองเท้าที่เสริมให้เธอดูดีขึ้นในเวลาอันน้อยนิด การเดินทางไปยังคฤหาสน์ของตระกูลโนเชริโน่เพื่อหมั้นหมายกับชายหนุ่มที่เธอไม่เคยเห็นหน้าค่าตาจึงกลับเข้าแผนการเดิมที่ถูกวางเอาไว้

และเรื่องนี้ก็สร้างความอึดอัดใจให้กับหญิงสาวไม่น้อย!

ดาวิกาจมเงียบอยู่กับความคิดของตัวเอง เมื่อรู้ว่าการต่อต้านเรื่องการหมั้นหมายแบบคลุมถุงชนนั้นใช้ไม่ได้ผล

ไม่เลย...

เธอไม่สามารถต่อต้าน หรือเอ่ยคำว่า ‘ไม่’ กับคุณปู่สเตฟาโนจอมดุได้!

และสาเหตุที่เธอทำเช่นนั้นไม่ได้ เพราะเธอคือหนึ่งใน ‘นาซิโอ’ นี่ล่ะจึงทำให้เธอขาดอิสรภาพในการเลือกใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการ ขนาดเลือกคู่ครองให้ตัวเองยังทำไม่ได้เลย...

คิดแล้วอดสูยิ่งนัก อาจเพราะเธอมีแม่เป็นสาวไทย และแม่ของเธอเคยเป็นเมดสาวรับใช้ในคฤหาสน์หลังนี้ ฐานะของเธอจึงดูต่ำต้อย และคนในตระกูลซึ่งเป็นพวกอนุรักษ์นิยมจึงไม่ให้การยอมรับ

หญิงสาวยิ้มขื่นให้กับตัวเองขณะที่ยังปิดเปลือกตา และเธอก็รู้ว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังเสนอแผนการกระชับความสัมพันธ์ของทั้งสองตระกูลให้กลับมาแน่นแฟ้นเหมือนเดิมก็คือ คุณนายจูเลียที่เธอไม่ชื่นชอบขี้หน้านี่ล่ะ!

ตระกลูโนเชริโน่และตระกูลนาซิโอเป็นพันธมิตรทางด้านธุรกิจมาช้านาน ทว่าระยะหลังมีเรื่องระหองระแหงเกิดขึ้นบ่อยเพราะมี ‘มิสเตอร์ปาโอโล โบรีนี’ ซึ่งเคยทำงานรับใช้ให้ทั้งสองตระกูลเป็นตัวเสี้ยม จนเกือบเกิดเรื่องบาดหมางกัน

เธอรู้คร่าว ๆ เพียงเท่านี้เพราะไม่เคยสนใจ หรือเข้าไปยุ่งเรื่องธุรกิจของพวกผู้ชายบ้าอำนาจพวกนั้น

แต่เรื่องนี้ก็สะท้อนเข้ามาหาเธอโดยตรง!

จูเลียคือผู้ที่ชักใย และโยงให้เธอเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

พอนึกถึง ‘คุณนายแม่มด’ ที่เธอแอบตั้งฉายาให้ ความไม่พอใจก็แทนที่ความสงบนิ่งในใจ!

ผู้หญิงคนนี้เป็นสาวใช้ในคฤหาสน์ที่เข้ามาทำงานเมื่อสิบกว่าปีก่อน ทว่าระดับสติปัญญาของผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาเอาซะเลย พอคุณย่าของเธอเสียชีวิตไม่นาน เพียงระยะเวลาแค่เดือนเศษเท่านั้น จูเลียจึงได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นหัวหน้าแม่บ้าน

ตอนแรกดาวิกาไม่สนใจเรื่องพวกนี้มากนัก เพราะโดยส่วนตัวแล้วเธอไม่ชอบยุ่งวุ่นวายกับใคร และไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายกับเธอ

แต่เมื่อจูเลียได้รับการยกย่องให้เป็นภรรยาคนใหม่ของคุณปู่สเตฟาโนเท่านั้น เรื่องวุ่นวายและปัญหาต่าง ๆ ภายในบ้านจึงตามมาเป็นหางว่าว...

พวกผู้ชายในบ้านอาจไม่รู้สึกกับความเปลี่ยนแปลง และความน่าอึดอัด แต่สำหรับเธอซึ่งไม่มีที่ไปจึงกลายเป็นผู้รับผลกระทบนั้นโดยตรง

ดาวิกาผ่อนลมหายใจออกมาอย่างช้า ๆ แล้ววางเรื่องไร้สาระที่อยู่ในหัวสมองทั้งหมดลง จากนั้นจึงงีบพักสายตาเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับรับมือกับ ‘ว่าที่คู่หมั้น’ ที่เธอไม่เคยเห็นหน้า

ดาวิกาถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้งเมื่อรถลีมูซีนแล่นเข้ามาถึงเขตพื้นที่ของโนเชริโน่ซึ่งกินพื้นที่หลายพันเอเคอร์ จนกระทั่งรถเลี้ยวเข้ามาและจอดสนิทที่หน้าคฤหาสน์หลังเก่าซึ่งยังคงกลิ่นอายของยุคสมัยที่สร้างเอาไว้ เหล่าบอดี้การ์ดที่ขับรถตามหลังมาอีกคันจึงลงมาเปิดประตูรถให้เธออย่างรีบร้อน หากแต่ยังคงไว้ซึ่งความสุภาพนอบน้อม

ดาวิกาเห็นคุณปู่ของเธอลงจากรถและกล่าวทักทายมิสเตอร์โนเชริโน่ซึ่งน่าจะมีวัยไล่เลี่ยกับคุณปู่ของเธออย่างสนิทสนม แต่เธอกลับไม่เห็นหน้าว่าที่คู่หมั้นแม้แต่น้อย

นี่จึงกลายเป็นอีกหนึ่งเรื่องที่อยู่เหนือการคาดหมายของเธอ

เธอเคยยินคำล่ำลือมาว่า ‘มิสเตอร์ลีโอ โนเชริโน่’ เย่อหยิ่งเอาการมากเลยเชียว โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงจากปากเพื่อนสนิท และเพื่อนของเธอคนนี้ซึ่งเป็นจิตรกรเอกเคยพูดให้ฟังเกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาวทำนองนี้บ่อย ๆ

แต่เธอก็ไม่คิดว่าเขาจะกล้าละเลย และไม่ใส่ใจเธอถึงขนาดไม่ออกมาต้อนรับกันแบบนี้

ช่างเป็นสุภาพบุรุษซะเหลือเกิน มิสเตอร์ลีโอ โนเชริโน่!

ดาวิกากวาดสายตาไปรอบ ๆ บริเวณบานประตูใหญ่ยักษ์ บนพื้นปูด้วยพรมสีน้ำเงิน ขณะที่สองฝั่งมีเหล่าบอดี้การ์ดหน้าหุ่นยนต์ยืนแถวเรียงหน้ากระดานเรียงหนึ่งเพื่อต้อนรับเธออยู่ และลึกเข้าไปในตัวคฤหาสน์เป็นบรรดาหัวหน้าแม่บ้าน และแม่บ้าน

ดูว่าคนของโนเชริโน่จะให้เกียรติเธอมาก แต่ดาวิกาไม่ใส่ใจคนพวกนี้มากนัก นอกจากก้าวลงจากรถอย่างหมดอาลัยตายอยากเมื่อรู้ว่าอิสรภาพหอมหวนอันน้อยนิดของเธอกำลังถูกลิดรอน และเธอจะกลายเป็นมนุษย์หุ่นยนต์ไร้ชีวิตจิตใจเมื่อการสวมแหวนหมั้นนั้นเสร็จสมบูรณ์

ดาวิกาเดินตามคุณปู่สเตฟาโนไปอย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ทว่าจังหวะก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างสง่างามนั้น รองเท้าส้นเข็มที่เพิ่งซื้อมาจากร้านพร้อมชุดสวยกลับทำพิษซะนี่!

“โอ๊ย!”

ผลก็คือเธอเสียการทรงตัวแล้วเซไปโดนบอดี้การ์ดของตระกูลโนเชริโน่เข้า

ใครคนหนึ่งที่ไวกว่าสามารถรับเธอเอาไว้...