ตอนที่ 3 - อาหมวย ไม่เด็กแล้วนะ

วาคินทร์เดินออกมาจากบ้านใหญ่ เพื่อรีบดำเนินงานยุ่งเหยิงนี้ รีบเคลียร์ให้ทันก่อนตำรวจจะมาถึงบ้าน ในฐานะพี่ชายคนโต เขาจะต้องปกป้องภินพัตรให้พ้นข้อกล่าวหาทั้งปวง แม้ว่าคฤหาสน์หรูที่ถูกยึดไปแล้ว จะเป็นชื่อภินพัตรก็ตาม วาคินทร์มีหน้าที่ทำให้หลักฐานทั้งหมด อันตธานหายไป

ชายหนุ่มยกหูมือถือขึ้นมา ต่อสายหาใครคนหนึ่ง มีหน้าที่การงานใหญ่มาก มากพอจะควบคุมตำรวจได้ทั้งกลม เพื่อกลบเกลื่อนหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับรังตะวันฉาย ให้ภินพัตรหลุดข้อกล่าวหา แม้จะต้องจ่ายค่าน้ำร้อนน้ำชาสักเจ็ดหลัก ก็ยังดีกว่าปล่อยให้น้องชายของเขาขาดโอกาสแก้ตัว

"เฮีย!!! ไม่ต้องมายุ่งงานของอั๊วะ เรื่องแค่นี้อั๊วะจัดการเองได้!!!" ภินพัตรเดินเข้ามาแย่งมือถือของเขาออกมาจากหู ชักสีหน้าใส่พี่ชายอย่างไม่พอใจ งานนี้ของเขา… เขาจะเป็นคนจัดการเอง โดยไม่อยากให้ใครมายุ่งย่ามเอาหน้าแทนเขา

"เอามือถือคืนมา!!! อั๊วะคุยให้แล้วว่าเขาจะคืนคฤหาสน์ให้อย่างสะอาด เรื่องของที่ยึดไป อั๊วะจะเป็นคนโอนเงินจ่ายค่าน้ำร้อนน้ำชาเอง เผื่อจะได้คืนไม่ต้องเสียเงินไปหาแพงๆ ที่อื่นมาแทนของที่โดนยึดไป" วาคินทร์พยายามเคลียร์เรื่องก่อนมันจะกลายเป็นข่าวใหญ่ ถ้าเรื่องมันดำเนินไปถึงตอนนั้น ก็เกินแก้ไขให้ภินพัตรนอกจากต้องกลายเป็นผู้ร้ายหนีออกจากประเทศไปอยู่อเมริกาแทน

"เฮียจะมาทำอย่างนี้แทนอั๊วะไม่ได้นะ ทำไมป๊าจะต้องเห็นเฮียดีกว่าอั๊วะทุกครั้ง!!!" ภินพัตรมักน้อยใจที่พ่อเห็นพี่ชายสำคัญกว่าเขาเสมอ ดีกว่า เก่งกว่า ฉลาดกว่า เป็นที่ไว้วางใจกว่า ภินพัตรจึงพยายามทำทุกอย่าง เพื่อให้พ่อหันชายตามองเขา ว่าเขาก็เก่งไม่แพ้วาคินทร์ ถึงขนาดออกปากว่าจะขอรับงานเรื่อง รังตะวันฉาย ให้ดำเนินกิจการไปได้สวย แทนวาคินทร์เมื่อปีก่อนๆ แต่เรื่องมันกลับไม่ราบรื่นอย่างที่คิด

"อย่าเอาเรื่องไม่เป็นเรื่อง มารวมกับงานใหญ่ ป๊าสั่งอะไรก็ทำตามที่สั่งเถอะ เพราะลื้อมันชอบแหกคอก เอาแต่ใจ ก็ไม่แปลกที่ป๊าจะต้องมาเรียกอั๊วะเคลียร์ขยะของลื้อทุกครั้ง!!! หัดมีเหตุผลให้มากกว่านี้ ลื้อจะไม่ต้องมาเสียงานใหญ่ให้อั๊วะตามเก็บงานอีก" วาคินทร์ตอกกลับสั่งสอนน้องชาย เพื่อเตือนสติเขาว่า เรื่องที่เกิดขึ้นมันร้ายแรงถึงขนาดตระกูลล่มสลาย อาจจะทำให้ภัทราไม่ได้กลับมาบ้านเกิด เพราะความสะเพร่าของภินพัตร

"เฮียจะมาบอกกับอั๊วะแบบนี้ไม่ได้นะ!!!" ภินพัตรยังไม่อยากยอมแพ้ จึงทำให้วาคินทร์ต้องสั่งสอนน้องชายอย่างเสียมิได้ จึงได้แย่งมือถือมาจากภินพัตร และยกมือขึ้นมาชี้หน้าน้องชายให้หยุดการวิวาท ก่อนที่เขาจะลงมือซ้อมภินพัตรด้วยสองมือของตนเอง

"ถ้าลื้อยังพูดไม่รู้เรื่อง ไม่ทำตามที่อั๊วะสั่ง ไม่เชื่อคำสั่งป๊า บอกได้เลยว่าลื้อได้เด้งไปอยู่สิงคโปร์แทนแน่ๆ อย่านึกว่าที่นั้นจะสะดวกสบายนะ แค่ประเทศเล็กๆ กฏหมายโหดๆ มันคงทำให้ลื้อไม่สบายเหมือนอยู่ในเมืองไทยหรอก ลื้อเข้าใจที่อั๊วะพูดมั๊ย?" วาคินทร์ออกเสียงเข้มอบรมน้องชาย เขาอยากให้ภินพัตรเติบโต สุขุมมากกว่านี้ ไม่ใช่เอาแต่ใจ อยากชนะแต่ไม่รอบคอบแบบนี้ มีหวังป๊าไม่ได้อกแตกตายอย่างเดียว ทุกๆ คนจะลำบากก็เพราะภินพัตรนี่แหละ

"เออ!!! ก็ได้วะ…" ภินพัตรต้องหยุดชะงัก เพราะวาคินทร์อ้างพ่อขึ้นมา ถ้าไม่มีเขาสักคน ก็คงไม่มีใครสั่งเขาได้อีก แต่สุริยะคือทุกสิ่งทุกอย่างของภินพัตร สามารถบันดาลทุกๆ อย่างให้แก่เขาได้ แม้กระทั่งเป็นประธานบริษัทส่งออกผลไม้ ซึ่งเป็นธุรกิจบังหน้า แต่เบื้องหลัง ก็มีซุกแรงงานไทย ออกไปต่างประเทศผิดกฏหมาย…มาช่วงหลังๆ ต้องชะลอการส่งแรงงานออกไป เพราะเริ่มถูกจับตามองเรื่องผู้คนเดินทางเข้าออกบริษัทเขามากเกินไป จนผิดปกติ…

"อั๊วะไม่ได้เกลียดลื้อนะ อั๊วะไม่อยากให้อาป๊าผิดหวังในตัวลื้อ อาตี๋… ลื้อเข้าใจอั๊วะบ้างมั๊ย? อั๊วะพยายามช่วยลื้ออยู่นะ" วาคินทร์ลดเสียงลง เมื่อน้องชายยืนหันหลัง อย่างหัวเสีย พยายามหายใจลึกๆ เพื่อสงบจิตสงบใจตนเอง เมื่อได้ยินวาคินทร์บอกมาแบบนี้ เขาจึงยอมลดตัวลงมา เชื่อฟังพี่ชายเหมือนทุกๆ ครั้ง ที่วาคินทร์ยื่นมือเข้ามาช่วยเสมอ ทุกๆ ความผิดพลาด วาคินทร์คือคนเดียวที่เขาไว้ใจ

"อาเฮีย… อั๊วะขอโทษนะ อั๊วะไม่รู้จริงๆ ว่าใครเป็นสายไปบอกตำรวจมาทลายรังตะวันฉายของอั๊วะ" ภินพัตรตอบเสียงอ่อน หลังจากเหตุการณ์พวกนั้นเกิดขึ้น ทำให้วาคินทร์ต้องเดินเข้าไปโอบบ่าน้องชาย พลางช่วยกันวางแผนให้กระชับกว่านี้ ตอนนี้มีเขาเข้ามาแล้ว เรื่องธุรกิจมืดของสุริยะ อยู่ในความดูแลของวาคินทร์แล้ว ต่อจากนี้ไป ถึงไม่อยากเกี่ยวข้อง ก็ไม่อยากเห็นน้องชายย่อยยับเพราะ บกพร่องงานนี้อีก

******

คืนนี้มีการส่งของที่นัดหมายใหม่ ภินพัตรและวาคินทร์ ยังคงทำงานส่งของให้ลูกค้ารายใหญ่ของสุริยะ โดยภินพัตรไปเบิกสินค้าในโกดังส่วนตัว ก่อนจะได้ของกลางถูกส่งกลับมา เพราะวาคินทร์โทรหาตำรวจ เพื่อซื้อของกลางกลับคืนมา อีกทั้งค่าทำลายหลักฐานตอนทลายรังตะวันฉาย ก็ถูกลบทิ้งทั้งหมด เหล่าพ่อค้ายาบ้าทั้งหมด ถูกประกันตัวออกมา ไร้ความผิด เหตุการณ์บาดเจ็บจากการยิงกัน

วาคินทร์จะไม่เอาผิดตำรวจ แต่ต้องปล่อยผู้ต้องหาคดีรังตะวันฉายทั้งหมดออกมา โดยไร้มลทิน อำนาจเงินที่มี ซื้อได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งซื้อความผิดให้หายไปจากผู้ต้องหาทุกคน วาคินทร์ก็ต้องทำ เพื่อมิให้ถูกสาวมาถึงภินพัตร และสุริยะ

วาคินทร์เป็นคนเดียวที่เป็นที่น่าเชื่อถือ ไว้วางใจได้ และพวกตำรวจก็ชอบเขาตรงที่ จ่ายเงินง่ายแถมจ่ายหนักเสียด้วย แค่มีเงินสักเจ็ดหลักแปดหลัก ทุกอย่างก็บันดาลได้ แม้วาคินทร์จะไม่ชอบ แต่ต้องจำใจทำเพื่อภินพัตรและสุริยะ ให้เป็นผู้บริสุทธิ์อยู่เสมอ

******

การส่งของในค่ำคืนนี้ มีชายบาดเจ็บคนหนึ่ง อยู่ในที่แห่งนั้น พร้อมๆ กับเจ้าหน้าที่ตำรวจ กำลังจะเข้าไปบุกจับ วาคินทร์กับภินพัตร พร้อมๆ กับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เมื่อเหล่าพ่อค้ามีกองกำลังอาวุธหนัก พร้อมๆ กับลูกน้องมากมาย รุมฆ่าตำรวจทั้งกอง โดยมิให้มาขัดขวางการซื้อขาย ส่งของในคืนนี้ได้เหมือนที่คฤหาสน์รังตะวันฉาย ไม่มีตำรวจคนใดรอดกลับมายังกรมตำรวจอีกเลย… พร้อมๆ กับศพของพวกเขาก็ถูกโยนลงทะเลในบริเวณท่าเรือ กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง พร้อมๆ กับพวกปลาฉลามแหวกว่ายมา รุมกินบุฟเฟ่ต์เนื้อตำรวจหายไปจากจุดนั้นทั้งหมด…

******

ภายในห้องแอร์เย็นฉ่ำ สถานที่อยู่ในต่างแดน ก่อนหญิงสาวจะเดินทางกลับบ้านหลังจากเรียนจบปริญญาตรี มีงานพรอมและปาร์ตี้สำหรับผู้สำเร็จการศึกษา ภัทรา อินทรโภคินทร์ น้องเล็กสุดท้อง ผู้มาเรียนในต่างแดน กำลังเตรียมตัวกลับบ้าน แต่ก่อนจะกลับถึงเมืองไทย เธอขอใช้เวลาส่วนตัวอีกสักเล็กน้อย อยู่กับแฟนฝรั่งซึ่งกำลังคบหาดูใจ แถมเข้าได้เข้าเข็ม เป็นปี่เป็นขลุ่ยอย่างเข้าขา

ร่างบางอยู่ช่วงบน ขยับส่ายสะโพกโยกขึ้นโยกลง ตอกย้ำร่องแคบดูดกลืนของใหญ่ท่อนยักษ์ กลืนกินสุดลำ ขึ้นลงอย่างเมามันส์ สองมือหนาชายหนุ่มต่างชาติ กอบกำแก้มก้นเธอเอาไว้ ขย้ำบางบีบเค้น เน้นอารมณ์ให้หญิงสาวโยกสะโพกขึ้นลงต่อไป ในขณะที่ตัวเขานอนหงายแอ่นก้นขึ้นตอกเบาๆ อยู่ใต้ร่างบาง

ภัทราไม่มีทีท่าว่าจะหยุดขยับสะโพกขึ้นลง ระหว่างร่องแคบกลีบอวบเปียกฉ่ำ ยังคงเอร็ดอร่อยกับไส้กรอกฟุตลอง ขาวนวลแข็งใหญ่ อวบแน่นคับร่องอิ่มท้องอย่างต่อเนื่อง ยิ่งเร่งความเร็วมากเท่าไหร่ ยิ่งกดร่างบางกลืนกินได้หมดลำมิดด้ามมากเท่านั้น เสียงครวญครางของฝ่ายชายหอบครางเป็นระยะ พร้อมๆ กับไส้กรอกฟุตลองอัดแทงหมดด้าม ขยับเบาๆ ของเหลวอัดฉีดเข้าร่างบาง อิ่มหน่ำอุ่นท้อง พร้อมๆ กับความสำเร็จใคร่อย่างที่ภัทราต้องการ เธอต้องการครีมพาย ครั้งแล้วครั้งเล่า…

หญิงสาวยกสะโพกขึ้นอย่างช้าๆ ปลดปล่อยให้ไส้กรอกฟุตลอง เป็นอิสระจากร่องแคบของเธอ ให้ออกมาสูดอากาศพักผ่อนชั่วขณะ ของใหญ่ยังแข็งเกร็งจากความเสียวแน่นในกายหญิงสาว ร่องแคบกรวงโบ๋เล็กๆ กำลังปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวข้นที่คั่งใน หลั่งไหลออกมามากมายหยาดเยิ้มแนบแน่น

"เบบี้!!! เอาอีก!!!" ชายต่างชาติซึ่งเป็นแฟนคนปัจจุบัน ผู้เป็นคนสนิทและคนรักของภัทรา เธอคบหากับเขาตั้งแต่เรียนปีสุดท้าย พร้อมๆ กับหลับนอนกับเขายามเรียนสุดเครียด จนกระทั่งงานพรอมพ์ เธอกับเขาเมาเต็มพิกัด พร้อมๆ กับกัดปากกอดแน่น ร่วมรักครั้งแล้วครั้งเล่า ให้คลายเครียดเต็มเหนี่ยว

ภัทรากับโรเบิร์ตใช้เวลาด้วยกันในฟลอริด้า ไปเที่ยว ดื่มกิน และหลับนอนเหมือนคู่รักทั่วๆ ไปโดยที่ยังไม่ได้ส่งข่าวบอกสุริยะ หรือพี่ชายคนใดเลย นอกจากรอให้กลับบ้านก่อน ถึงจะเปิดตัวแฟนเป็นเรื่องเป็นราวได้ ช่วงระหว่างเวลานี้ก่อนกลับหลังเรียนจบ ภัทราจึงขอใช้เวลานี้อยู่กับโรเบิร์ตตลอดเวลา

แม้กระทั่งร่วมรักจนครีมพายล้นออกมาแล้ว เธอยังอยู่บนตัวเขาเพื่อขอทำครีมพายรอบถัดไป มือบางเล็กๆ สอดใต้ร่างพร้อมจับอาวุธทื่อของเขาที่ยังแข็งตัว จ่อเข้ากับปากทางเข้าร่องเปียกชุ่มครีมพาย โยกสะโพกกดทับต่อไป พร้อมๆ กับขยับขึ้นลงตอกอัดแน่นอย่างไหลลื่นต่อเนื่องต่อไป

ร่างบางยังคงสั่นเสียวแนบแน่น ครวญครางเสียวซ่านในความเป็นส่วนตัวกับคนรัก ขนาดของเขาทำให้เธออิ่มหน่ำฉ่ำใจ เปียกซ่านอิ่มท้อง อัดแน่นทุกๆ ครั้งที่กดร่างเข้าลึกไปเรื่อยๆ ยิ่งลึกยิ่งจุกใน เธอหลับตาแทบน้ำตาไหล สุขซ่านล้นจนไม่อยากคิดถึงเวลากลับบ้านเลย แต่เวลานี้ก็มาถึง เมื่อระหว่างที่กายบางยังเร่งความเร็วสั่นเสียวใกล้จะสุดจนถึงจุดสุดยอด ครีมพายรอบถัดมากำลังจะอัดฉีดอีกครั้ง

เสียงมือถือดังขึ้นมาขัดจังหวะ แต่ภัทราไม่คิดจะรับสายขอทำครีมพายให้จบสิ้นเสียก่อน ระหว่างที่ตอกสะโพกโยกต่อเนื่อง กดไส้กรอกฟุตลองมิดลำหมดด้ามแทบ โรเบิร์ตครางเสียงดัง พร้อมสองมือหนาร้อนกดสะโพกของภัทราสุดโคน ปลายหัวบากอัดฉีดน้ำขุ่นร้อนเหลวขาว พุ่งเข้าท้องของภัทราในรอบถัดมา หญิงสาวครางหอบเหนื่อย พร้อมๆ กับบดเบียดจูบกับโรเบิร์ตอย่างพึงพอใจ

ร่างบางยกสะโพกขึ้นจากไส้กรอกฟุตลอง ปลดปล่อยให้ความเป็นชายได้เป็นอิสระอีกครั้งหนึ่ง น้ำขุ่นข้นขาว หลั่งไหลออกจากร่องแคบเปียกอย่างช้าๆ การทำครีมพายพร้อมๆ กับการออกกำลังกาย ทำให้ภัทราผ่อนคลายเครียดได้มากทีเดียว แต่เมื่อมาพบกับหมายเลขที่มือถือ เธอกลับเริ่มเครียดทันทีทีได้เห็นข้อความจากเมืองไทย

"ป๊ายินดีด้วยที่ลื้อเรียนจบ จะส่งคนไปรับมานะ ได้เวลากลับบ้านแล้ว… อั๊วะกำลังจัดเลี้ยงจบการศึกษา และจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้ลื้อพร้อมๆ กัน… อาป๊า" เพียงข้อความที่อ่าน ภัทรากึ่งดีใจกึ่งเครียด เพราะเธอไม่รู้จะเริ่มอธิบายบอกพ่ออย่างไรดี เกี่ยวกับแฟนต่างชาติของเธอที่นี่ ภัทรานอนกับเขามาตลอดปี คงไม่คิดจะหาผัวคนจีนจากการดูตัวของผู้ใหญ่แน่ๆ ภัทราเริ่มเครียดก่อนจะกดข้อความตอบกลับไป

"ขอบคุณค่ะอาป๊า ดีใจจนอยากไปกอดป๊าเร็วๆ แล้วค่ะ คิดถึงนะคะป๊า" ภัทราใส่่ข้อความดั่งลูกสาวที่แสนดี แม้ความเป็นจริงเธออยากคุยกับพ่อเรื่องอื่นมากกว่า เรื่องงานแต่งงานของเธอกับโรเบิร์ต โดยไม่ต้องมีการดูตัวจากผู้หลักผู้ใหญ่ แม้จะเป็นเรื่องมิควรสำหรับเด็กแบบเธอ

แต่ภัทราคิดว่าเธออยากตัดสินใจเองในการเลือกคู่ครอง พร้อมๆ กับการใช้ชีวิตที่ไม่เหมือนพ่อ เธอไม่อยากเป็นความหวังใด นอกจากเลือกดำรงชีวิตที่ต้องการเอง หลังจากปิดสายมือถือแล้ว เธออยากจะมากินเขาอีกให้หน่ำใจ เพราะการกลับไปบ้านในเมืองไทย ทำให้เธอไม่ได้ทำอะไรอย่างนี้ตามอำเภอใจได้อีก

"ใครส่งข้อความมารึ?" โรเบิร์ตถามในขณะที่มือเขากำลังชักว่าวปลุกอาวุธทื่อให้กลับมาแข็งในรอบถัดไป เขาชอบใจนักเมื่อได้ร่วมรักกับภัทราครั้งแล้วครั้งเล่า ยิ่งได้แตกแล้ว ครานี้เขาจะจัดหนักกับเธอเอง

"พ่อฉันเองแหละ ท่านจะจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้และต้อนรับจบการศึกษาของฉัน คุณจะไปเมืองไทยกับฉันมั๊ย?" ภัทราชักชวน เพราะอยากจะเปิดตัวแฟนให้พ่อรู้จัก และให้พี่ชายทั้งสองได้รู้จักเขาด้วย บางทีโรเบิร์ตจะปรับตัวอยู่เมืองไทยได้ คงจะต้องพึ่งวาคินทร์ พี่ชายคนโตของเธอเสียแล้ว

"ผมอยากไปเมืองไทยมานานแล้ว ดีใจเหลือเกินถ้าเราจะได้ฮันนีมูนบ้านเกิดของคุณ แล้วคุณจะไปเปิดตัวกับทางครอบครัวผมที่เท็กซัสมั๊ย? เรามีฟาร์ม มีม้ามีวัว และพวกเราก็เป็นคาวบอยด้วย" โรเบิร์ตก็อยากจะชักชวนภัทราไปบ้านเขา มีความสุขเหลือเกินที่ความรักของเขาตอนนี้ช่างสวยงาม และแสนสุขซ่านยิ่งนัก

"แน่นอนสิ หลังจากเราออกจากเมืองไทย… ชักจะหิวอีกแล้วสิ" ภัทรายิ้มแย้มพลางโยนมือถือไปข้างหลัง ไม่อยากสนใจต่อข้อความของพ่อ แต่สายตาเธอหันมามองอาวุธทื่อยาวใหญ่ อวบอิ่มน่ากิน มันกำลังสวยงาม งอกยาวแข็งยกลำ พร้อมให้เธอได้กินอิ่มปาก…

******

ขนาดที่คับแน่น ถูกกลืนเข้าไปได้แค่ครึ่งลำ ความหวานฉ่ำของมันทำให้ภัทราเริ่มเครื่องร้อนอีกครั้ง แม้ว่าจะอยู่ในห้องพักของโรเบิร์ตที่กว้างใหญ่ บ้านเขาเป็นคาวบอย ขี่ม้าต้อนวัว มีรายได้กำไรงามนักจากการค้าเนื้อวัวนับร้อยตัว ภัทรามิได้รังเกียจแต่อย่างใด เพราะความเข้ากันได้ ทำให้พวกเขาได้สอดคล้องจนเนื้อแนบเนื้อ ไม่ว่าจะขนาดใดก็ตาม ภัทราก็สามารถปรับตัวเข้ากับขนาดของโรเบิร์ตได้

ชายหนุ่มแทบหอบร้องซี๊ด ยามหญิงสาวกลืนกินของลับเขาเอาไว้ในปากได้แค่ครึ่งลำ มือหนาลูบกำศีรษะหญิงสาวเสียผมยุ่งเหยิงด้วยความซ่านเสียว ขนลุกเกลียวกราวได้อารมณ์ยามริมฝีปากหญิงสาวดื่มด่ำ ทั้งขบทั้งเม้มดูดลากออกยาวๆ ชวนขนลุกต่อเนื่อง ลงลิ้นโลมเลียดูดกลืนส่วนหัวบาก ค่อยๆ กลืนกินแล้วคายออกมาอย่างช้าๆ เนินนานซ้ำๆ จนเขากลั้นต่อไปไม่ไหว

ไส้กรอกฟุตลองอวบใหญ่ขยายตัว เพิ่มความร้อนพร้อมอัดฉีดน้ำขุ่นให้เธอได้ดื่มกิน ภัทราแทบสำลักล้นออกมา เพราะของร้อนเหลวข้นทะลักลิ้นไก่ หญิงอิ่มท้องได้น้ำขุ่นขาวเสิร์ฟอัดลำคอ หลั่งไหลล้นออกริมขอบปากแทบทะลัก

ชายหนุ่มคลั่งเสียวต่อไปไม่ไหว ยังแข็งต่อเนื่องเพราะจัดยาโดฟเอาไว้ก่อนล่วงหน้า ขอจัดหนักกับหญิงสาวที่รักอีกรอบ ทำครีมพายใส่ร่องแคบคับแน่นต่อเนื่อง ร่างบางคว่ำร่างเข้ากับเตียงนุ่ม ก้นเล็กแก้มกลมถูกยกขึ้นมาต่อหน้าเขา พลางถ่างขากว้างให้ชายที่รักเข้าใกล้ คุกเข่าแทรกระหว่างขาเล็กๆ ขาวนวล

ท่อนเนื้อใหญ่อวบแน่นกลมกลึงพร้อมสอดใส่ จัดแทงเข้าระหว่างร่างบางจนเธอเสียวสะท้าน เตียงหนาโยกหนักตามจังหวะของชายหนุ่ม เสียบแทบอัดกระแทกหนักๆ ต่อเนื่อง ตอกลึกลงไปยิ่งแข็งยิ่งแรง ยิ่งหนักยิ่งคับแน่น จุกในเสียภัทราครวญครางกรีดร้องด้วยความสุขแทบอยากกรี๊ดอย่างสะใจ

ความยาวกว่าแปดนิ้วถูกแทงลึกต่อเนื่องจนหมดลำ ครั้งแล้วครั้งเล่า ร่องเปียกเริ่มอวบเปียกชุ่มฉ่ำ ลื่นไหลเสียภัทราน้ำตาไหลน้ำแตกกระเฉาะสวนกับไส้กรอกฟุตลองจัดหนักเสียบลึกหมดด้ามสุดโคน เรือนหน้าท้องชายหนุ่มแนบแน่นกับแก้มก้นหญิงสาว บดขยี้แทงสุดเสียเธอกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ ขนลุกซู่ซ่าสุดใจ ครวญครางต่อเนื่องจนไม่อยากให้หยุด เขาจัดซอยหนักต่อเนื่องจนถึงเวลาอัดฉีดครีมพายในร่องแคบ กระแทกหมดลำสุดโคนปล่อยน้ำข้นร้อนขุ่นขาวออกมาให้เต็มที่ในรอบสุดท้าย

น้ำสี่อัดฉีดเข้าท้องของภัทราอีกครั้งมากมาย จนถึงหยดสุดท้ายหญิงสาวกรีดร้องครางจนหมดแรง เพียงของลับยาวใหญ่ถอนออกมา หมดแรงแทบตัวอ่อนหดตัว ปลดปล่อยน้ำขุ่นไปหลายยก มองผลงานอย่างชื่นชมตรงหน้า เมื่อของเหลวขุ่นถูกพ้นออกมาจากร่องแคบ ภัทราทรุดเรือนหน้านวลเข้ากับหมอน ค่อยๆ หมดสติเพราะเหนื่อยมาตลอดชม. อย่างหน่ำใจ

ชายหนุ่มทรุดตัวลงนอนข้างๆ นอนกอดแฟนสาวเอาไว้แนบแน่น เอาแรงให้เต็มที่ เผื่อว่าตื่นมาขอจัดหนักๆ อีกรอบก่อนไปดินเนอร์ข้าวเย็นวันนี้ เพราะไม่พรุ่งนี้หรือมะรืนนี้ เธอกำลังเตรียมตัวเดินทางกลับเมืองไทย ไปพบกับครอบครัวที่นั้น

******