ตอนที่ 4 ฉันจะหย่ากับพี่
เธอเดินเข้าไปในส่วนของห้องครัวเหมือนคนหมดแรง กำลังจะก่อไฟก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง “ยุจะทำอะไร”
“นึ่งข้าว”
“เดี๋ยวพี่ทำเอง เธอไปนอนพักเถอะ” น้ำเสียงเขาบ่งบอกว่าไม่เมาเท่าหลายวันที่ผ่านมา
“พี่ไปไหนมา ไปกินเหล้ามาอีกแล้วใช่ไหม” ยุพาถามเสียงเนือย ๆ
เสกสรรพลางสูดลมหายใจเข้าลึกอย่างเหลืออด วันนี้เขาอารมณ์ดีแต่กำลังจะมีคนทำให้เขาอารมณ์เสีย
“รู้แล้วถามทำไม” เขาพูดเสียงห้วนขึ้น
ยุพาจ้องตาสามีกลับ “ทำไมพี่ไม่ไปไถที่ปลูกมันสำปะหลังใหม่ พี่ก็รู้ว่ามันตายหมดแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมเรื่องแค่นี้พี่ต้องให้ฉันบอกตลอด พี่ก็รู้ว่าเงินเราใกล้จะหมดแล้ว แต่พี่ก็ยังเอาแต่เที่ยวเล่นไปวัน…”
เพียะ!
ร่างที่นั่งอยู่บนตั่งไม้ล้มลงไปนอนแนบหน้ากับพื้นเรือนที่เป็นไม้ทั้งหลัง
เสกสรรเดินเข้ามาหาภรรยาอย่างช้า ๆ แววตาลุกวาว ตวาดขึ้นเสียงลั่น “กูคุยดีด้วยหน่อยแล้วเอาใหญ่ มึงเป็นแม่กูเหรอ ถึงมีสิทธิ์มาสั่งสอนกู” ยุพาคิดไว้แล้วว่าเขาต้องควบคุมตัวเองไม่ได้
ลูกทั้งสองได้ยินเสียงพ่อด่าแม่เสียงดังก็ตกใจ รีบวิ่งมาหาแม่ในห้องครัว “แม่!” ไข่เจียวกับไข่ตุ๋นร้องเรียกแม่ขึ้นพร้อมกัน ทั้งสองเข้าไปพยุงแม่ลุกขึ้นนั่ง ลูกทั้งสองเนื้อตัวสั่นเทาเพราะต่างก็กลัวพ่อ
“พาแม่พวกมึงออกไปก่อนที่กูจะหมดความอดทน”
“ฉันก็หมดความอดทนกับคนอย่างพี่เหมือนกัน” ทั้งที่ไม่อยากทะเลากันต่อหน้าลูกแต่ยุพาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว “ไข่เจียวกับไข่ตุ๋นออกไปข้างนอกก่อนลูก แม่มีเรื่องจะคุยกับพ่อ”
“แม่!” ไข่เจียวลูกสาวคนเล็กยังลังเล ใบหน้าเริ่มเบะเพราะกลัวแววตาแดงก่ำของพ่อ และกลัวว่าพ่อจะทำร้ายร่างกายแม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
แต่เมื่อแม่พยักหน้าให้ ไข่ตุ๋นจึงจับแขนน้องสาวเอาไว้ “ไปเถอะไข่เจียว”
ให้หลังลูกทั้งสองยุพาจึงพูดเรื่องที่เก็บไว้มานานออกมา “ฉันจะหย่ากับพี่”
“หึ หาผัวใหม่ได้แล้วเหรอถึงจะยอมหย่ากับกูง่าย ๆ”
“ใช่” ยุพาพูดไปอย่างนั้นทั้งที่เธอไม่เคยมีใครในใจเลย
เพียะ!
“เลว” เขาตบเธออีกครั้ง
“แล้วทีพี่ล่ะ พี่ก็มีใหม่เหมือนกันทำไมฉันจะมีบ้างไม่ได้” เธอพูดออกมาทั้งน้ำตา ป่วยแล้วยังต้องมาโดนสามีตบตีอีก
“กูมีได้แต่มึงห้ามมี เข้าใจไหม” เขาตะคอกใส่ภรรยาจนหน้าสั่น
“ยังไงฉันก็จะหย่า แล้วฉันจะย้ายไปอยู่กับแม่ ส่วนบ้านหลังนี้พี่อยากเอาใครมาอยู่ด้วยก็เชิญ” พูดจบยุพาก็เดินออกจากห้องครัวไป เพราะกลัวว่าเขาจะทำร้ายตนอีก
เสกสรรมองตามหลังภรรยาด้วยแววตาโกรธแค้น อยากหย่าอย่างนั้นเหรอ ฝันไปเถอะ แต่กูจะทำให้มึงตายทั้งเป็น อยากไปอยู่กับแม่มึงก็ตามใจ