28

“ห๊ะ ! ไอ้ปัตย์ทำไมปล่อยให้แมลงวันตอมแฟนมึงอย่างนั้นวะ ไม่พามานั่งด้วยกัน” เขาพูดกับเพื่อนแต่ดูเหมือนมันจะไม่ได้ฟังเพราะสายตาจับจ้องอยู่ที่โต๊ะนั้นซึ่งตอนนี้มีผู้ชายสามคนห้อมล้อมขายขนมจีบอยู่

“ไม่ใช่แฟนกู” ชายหนุ่มปฏิเสธเสียงเครียดพร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปาก

“เออ.......งั้นก็แล้วไป...อะ...อ้าวอะไรวะ !......ดูท่าว่าเธอไม่ได้เต็มใจนี่หว่า.....” กริชยังคงให้ความสนใจและพูดออกมาเมื่อเห็นเธอคนนั้นสะบัดแขนออกจากมือของผู้ชายคนหนึ่งจนแก้วตกแตกกระจายเต็มพื้น

“ไอ้ปัตย์ !.../ เฮ้ย !....” ทั้งกริชและภพธรต่างงงกันไปตาม ๆ กันเพราะอยู่ ๆ คนเย็นชาไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของงชาวบ้านกลับผลุนผลันลุกไปที่โต๊ะนั้นอย่างรวดเร็ว

“คุณปัตย์ !...” ไลลาแสร้งทำเป็นตกใจราวกับเจอผีที่อยู่ ๆ คุณชายเนื้อทองเดินเข้าไปคว้าแขนของเธอกำเอาไว้แน่นพร้อมกับสายตาดุดันกราดไปที่กลุ่มหนุ่ม ๆ ที่ดาหน้าเข้ามาแทะโลม

“กลับบ้านกับผม” ชายหนุ่มหน้าเครียดกัดฟันเอ่ยเสียงต่ำ

“แต่ว่า......” เธอทำเป็นลังเลอิดออดทั้งที่ใจอยากจะพุ่งเข้าไปกอดซุกซบกับหน้าอกแน่น ๆ นั่นเสียจริง เกินคาดเหลือเกินพ่อคุณเอ้ย......แผนนี้มันเพิ่งจะเริ่มต้นพระเอกรีบออกมาแบบไม่รู้คิวซะได้.........เธอยังไม่ทันได้มอมตัวเองให้เมาเขาก็โมโหหึงเสียแล้ว...คิกคิก...คงจะหึงจริง ๆ ด้วย.....ไลลาคิดเข้าข้างตัวเองแต่เลือกที่จะปั้นหน้าปิดกั้นรอยยิ้มเอาไว้อย่างมิดชิด.......

“นี่คุณ ผู้หญิงเขาไม่เต็มใจไปก็อย่าบังคับเขาสิครับ”

ผู้ชายคนหนึ่งท่าทางเหมือนคุณหนูพูดเสียงอ้อแอ้พร้อมกับทำท่าจะยึดแขนอีกข้างของหญิงสาวเอาไว้แต่อธิปัตย์ไวกว่าเขาดึงไลลาเข้ามากอดไว้ทั้งตัวราวกับของหวง

“อย่ามายุ่ง !....”

ชายหนุ่มประกาศเสียงก้องจ้องมองแต่ละคนด้วยแววตาเอาเรื่องในขณะที่ไลลาเซถลาเข้ามาซบอยู่ในอ้อมอกของคนดุบรรยากาศเริ่มมาคุแบบนี้ไม่มีอะไรดีกว่ากลายร่างเป็นสาวอ่อนแอที่ยอมรับการปกป้องจากฮีโร่รูปหล่อ.....

“คนของคุณ?....ไม่ใช่มั้ง” ผู้ชายคนนั้นยังไม่อยากให้เหยื่อสาวสวยเนื้อหวาน ๆ หลุดรอดไปได้ง่าย ๆ แต่ก็จำต้องหลีกทางให้เพราะสายตาที่มองอย่างกดดันกับรังสีอำมหิตที่แผ่ออกมา.....กระดูกคนละเบอร์ชัดขนาดนี้ทำให้พวกเขาจำต้องเป็นฝ่ายถอย….

“กูกลับก่อน” อธิปัตย์หันมาบอกกับเพื่อนสนิททั้งสองที่ยืนคุมเชิงอยู่ด้านหลัง ก่อนจะจูงกึ่งลากเรือนร่างบอบบางจนแทบจะปลิวติดมือออกมาจากผับด้วยแรงโทสะ......ใช่...เขาโกรธเธอมากเพราะเกรงว่าพฤติกรรมเน่า ๆ ของเจ้าหล่อนจะทำลายภาพลักษณ์ของบริษัทเพราะมันจะกระทบกับธุรกิจของเขาโดยตรงไม่ได้มีความรู้สึกอื่นใดทั้งสิ้น.....ชายหนุ่มเฝ้าย้ำกับตัวเองอย่างนั้น

“ปล่อย......ฉันไม่ไป” เธอทำเป็นไม่ยินยอมพร้อมใจแถมยังสะบัดสะบิ้งพยายามจะแกะมือของเขาออกทั้งที่หัวใจกำลังพองคับอก....คนของผม....ต๊าย ! นี่ฉันกลายเป็นคนของเขาไปแล้วหรือเนี่ย......

“อยากอยู่อ่อยผู้ชายทั้งผับเลยหรือไง” ไม่พูดเปล่าเขายังเผลอหลุบตามองเนินเนื้อขาว ๆ ที่ดีดเด้งแทบล้นทะลักขอบเดรสเกาะอกอยากออกมาอวดสายตาชาวโลก เห็นแล้วยิ่งหงุดหงิด ใช่ว่าไม่เคยเห็น สาว ๆ เขาก็ใส่กันเยอะไปแม้แต่ไลลาเอง เวลาเดินแบบเธอเคยสวมชุดที่โป๊กว่านี้ด้วยซ้ำเขายังไม่รู้สึกอะไร แต่ทำไมคืนนี้ถึงได้หงุดหงิดอย่างนี้วะ.....อธิปัตย์หน้าตาบึ้งตึงครึ้มขึ้นไปอีกหลายระดับ ความจริงมันไม่ใช่เรื่องอะไรของเขาที่เข้าไปเกี่ยวด้วยซ้ำ แม้จะคิดได้อย่างนั้นก็ยังกำข้อมือของเธอเอาไว้แน่น....

“......ฉันไม่ได้อ่อย..... อย่ามากล่าวหากันมั่ว ๆ นะคุณ” ถ้าจะลดความปากร้ายลงสักนิดก็คงจะดีหรอก

“ฮึ ! ขนาดไม่ได้อ่อยแป๊บเดียวยังติดมาแล้วตั้งสามคน”

“สี่คนรวมคุณด้วยไม่ใช่หรือไงคุณปัตย์” หญิงสาวเอานิ้วจิ้มหน้าอกของเขาพร้อมกับเม้มปากหน้างอง้ำ

“อย่าเอาผมไปรวมกับคนพวกนั้น” เขาว่าเสียงดุดันผู้หญิงคนนี้ทำอะไรก็ขวางหูขวางตาไปหมด คำพูดคำจาก็ไม่มีความคิด

“เพราะเป็นหนักกว่าใช่ไหมคะ ถึงกับเข้าไปกระชากลากฉันออกมาแบบนี้อ่ะ” เธอบอกพร้อมกับค้อนตาคว่ำ เริ่มจะเจ็บข้อมือขึ้นมาจริง ๆ แล้วเพราะเขาเล่นบีบแบบไม่ผ่อนจะหัวร้อนขนาดนี้ต้องเรียกว่าหึงแล้วมั้ง….

“รถจอดที่ไหน”

“ฉันไม่ได้ขับรถมา”

“คุณแต่งตัวแบบนี้ขึ้นแท็กซี่มาคนเดียวเนี่ยนะ.......นี่คุณวางแผนพร้อมถูกหิ้วไปไหนก็ได้อย่างนั้นน่ะเหรอ” อธิปัตย์โกรธจนลืมตัวแผดเสียงใส่อย่างไม่พอใจหูหนวกตาบอดหรือวะ...ไม่เคยได้ยินข่าวผู้หญิงถูกพาไปข่มขืนหรือไง...บ้าฉิบ !....

“เดี๋ยวนะคุณปัตย์ คุณมาวุ่นวายกับฉันในฐานะอะไรไม่ทราบ” เธอรู้สึกว่าเขาชักจะล้ำเส้นกันเกินไปแล้ว ด่าเธอปาว ๆ พ่อก็ไม่ใช่.........ที่ยอมอยู่นี่ก็เห็นว่าเป็นว่าที่พ่อของลูกฉันหรอกนะไม่อย่างนั้นล่ะ...ฮึ่ม...

“ผู้ว่าจ้าง”