27

ผับหรูย่านทองหล่อ

ไลลาไม่นิยมชมชอบการเที่ยวเตร่ในสถานที่แบบนี้นาน ๆ ทีจึงจะ มากับพี่แน๊ตตี้สักครั้งเพราะเธอเป็นพวกที่บ้าตัวเลขในบัญชีและที่สำคัญ ที่นี่ก็ไม่ใช่ที่ที่จะทำให้เธอสุขภาพดีขึ้นมีแต่เสื่อมโทรมลงแต่เพราะความ ความจำเป็นวันนี้เธอจึงก้าวเข้ามาอย่างมีเป้าหมาย และเธอก็เห็นเขาแล้วด้วย.....อธิปัตย์นั่งอยู่คนเดียวคงกำลังรอก๊วนเพื่อน ๆ ของเขาที่มักจะมาสังสรรค์กันทุกวันศุกร์สิ้นเดือน เธอรู้จากนายภัทรที่มีเพื่อนสนิทเป็น เจ้าของร้านนี้ซึ่งมันก็รู้มาโดยบังเอิญเช่นกันแต่ตอนนี้ดันรีบกลับไปก่อนเพราะมีงานด่วนแต่เธอไม่สนอยู่แล้วขอให้เป้าหมายยังอยู่ก็พอ…

นางแบบสาวเดินเข้าไปบริเวณโซนวีไอพีที่ผู้คนยังไม่หนาตาเหมือนด้านหน้า ท่วงท่าดุจดั่งนางหงส์และด้วยรูปทรงที่โดดเด่นของเธอไม่แปลกที่จะเป็นจุดสนใจของใครหลายคนยกเว้น ว่าที่พ่อของลูกที่ยังนั่งไม่สนโลก....แต่เธอก็ทำเป็นไม่เห็นเช่นกันเลือกนั่งหันข้างให้เขาในระยะที่หากอีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมา สายตาต้องปะทะเข้ากับสาวสวยมีออร่าอย่างไลลาทันทีอย่างหลีกหนีไม่ได้แน่นอน........

อธิปัตย์พรูลมหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย ใช่ว่าเขาจะไม่เห็นผู้หญิงร้ายกาจคนนั้น แต่ไม่อยากกระโตกกระตาก คิดว่าหากเจ้าหล่อนเข้ามาวอแวเขาจะย้ายที่ทันทีแต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น......ไลลาเดินเลยเข้าไปที่โต๊ะด้านในหรือว่าเธอมองไม่เห็นเขา.....อุตส่าห์ตั้งท่าต่อต้านพอไม่เป็นอย่างนั้นแล้วก็ให้รู้สึกหงุดหงิดใจอย่างไรชอบกล…..

“มองอะไรไอ้ปัตย์” คนเพิ่งมาถึงวางมือบนไหล่หนาพร้อมกับมองตามสายตาของเพื่อนรักแล้วก็อดยิ้มขึ้นมาไม่ได้เมื่อเห็นชัด ๆ ว่าโฟกัสอยู่ที่นางแบบสาวที่มีข่าวด้วยกันตอนนี้หรือว่าพ่อฤษีของเราจะเลิกจำศีล

“ทำไมมาช้านักวะไอ้กริช” ชายหนุ่มทำเสียงหงุดหงิดกลบเกลื่อนอาการเผลอไผลเมื่อสักครู่ทั้งที่รู้ว่าเพื่อนจับได้แน่นอน

“เฮอะ ! กว่าจะปลีกตัวมาได้...แม่ง...น่ารำคาญชะมัด....” ชายหนุ่มเจ้าของฟิตเนสนั่งลงตรงข้ามอธิปัตย์ที่กำลังทำหน้ายักษ์เหมือนไม่พอใจอะไรสักอย่างจึงนึกสงสัยจนต้องหันกลับไปมองข้างหลังซ้ำอีกครั้ง

“ไหนมึงว่าน้องคนนี้ทั้งแสนดีทั้งน่ารักยังไงล่ะ” อธิปัตย์ชวนเพื่อนคุยเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเรื่องของตัวเอง

“เมื่อเดือนที่แล้วน่ะใช่ แต่พออะไร ๆ เปลี่ยนไปชักจะเริ่มก้าวก่ายจะเป็นเจ้าข้าวเจ้าของกูให้ได้...มึงคิดดูดิ....คบกันแค่เดือนเดียวแม่คุณคิดไกลถึงเรื่องแต่งงานแล้วอ่ะ” กริชจิบเบียร์เย็น ๆ ดับความร้อนรุ่มภายในใจใหม่ ๆ ก็พอทนได้แต่พอนานวันเข้าก็ชักจะไม่ไหว

“มึงก็คิดอย่างนั้นไม่ใช่หรือไง....แค่สบตาก็รู้ว่าคนนี้แหละแม่ของลูก.....หมาที่ไหนมันเคยพูดแบบนี้วะ” ชายหนุ่มเอาคำพูดเมื่อเดือนที่แล้วมาย้อนเกล็ดไอ้ตัวแสบที่มักจะตกหลุมคลั่งไคล้ผู้หญิงง่าย ๆ แต่สุดท้ายมันก็ไปคลั่งคนใหม่นานสุดไม่เกินสามเดือน

“เออ ๆ ...กูพลาดเอง แต่เรื่องของกูเอาไว้ก่อนว่าแต่คนข้างหลังนี่พรีเซ็นเตอร์ของมึงไม่ใช่หรือวะ” กริชพูดพร้อมกับหันไปมองอีกครั้งแต่สาวเจ้าก็ยังทำเหมือนไม่รู้ไม่ชี้….ท้าทายวิญญาณนักล่าชะมัด....

“แล้วไง”

“มีข่าวกับมึงด้วยนี่หว่า....ไม่กล้านั่งด้วยกันเหรอไง...แม่ง...อ่อนว่ะ” กริชพูดไปตามที่คิดว่าสองคนนี้อาจจะมาด้วยกันแต่ทำเป็นนั่งแยกกันแบบว่ากลัวเป็นข่าว...เฮ้อ ! แล้วจะมาเที่ยวด้วยกันทำหอกอะไรไปหาที่นั่งคุยกันในห้องเงียบ ๆ น่าจะสนุกกว่า

“หยุดมั่วได้แล้วมึงน่ะ.......” อธิปัตย์ปรามพลางยกเครื่องดื่มขึ้นจิบแต่สายตากลับเหลือบมองคนที่ทำให้หงุดหงิดเป็นระยะ....

“ตกลงว่าไม่ใช่?” กริชเลิกคิ้วถามให้แน่ใจคล้าย ๆ จะตกหลุมรักใหม่เข้าแล้วอย่างจัง

“เออ !...” อธิปัตย์กระแทกเสียงขุ่น

“ถ้างั้น........” หนุ่มกริชยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ยต่อเมื่ออธิปัตย์หรี่ตามองจึงบอกว่า “มึงติดต่อให้กูหน่อยได้ไหม.....บอกตรง ๆ ชอบว่ะ” ชายหนุ่มผู้ช่ำชองทำนองรักเอ่ยปากขอหน้าด้าน ๆ

“ไอ้กริช !...” อธิปัตย์เรียกเสียงเข้มพร้อมกับมองตาขวาง

“กูล้อเล่น ทำไมต้องหวงด้วยวะไม่สนเขาไม่ใช่เหรอ” ชายหนุ่มก็ว่าไปอย่างนั้น ความจริงถ้าได้ก็เอา

“กูไม่อยากเปลี่ยนพรีเซ็นเตอร์ก่อนจบซีซั่น.......” อธิปัตย์อยากจะบ้าตาย ทั้งที่ไอ้กริชปากมันก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัยแล้วแต่ทำไมวันนี้ถึงได้น่าหงุดหงิดจริงวะ....เคยมั่นคงดั่งหินผาแต่รู้สึกว่าวันนี้จะเก็บอารมณ์ไม่อยู่

“เออกูเชื่อมึงก็ได้.........นั่นไอ้ภพมาโน่นแล้ว สายกว่ากูอีก” ชายหนุ่มที่ถูกบ่นตั้งแต่มาถึงบุ้ยใบ้ไปทางเพื่อนที่มาถึงเป็นคนสุดท้ายประจำพร้อมทั้งสั่งเครื่องดื่มเอาไว้ให้อย่างรู้ใจ

“โทษทีว่ะ เมียงอแงนิดหน่อย” ก้นยังไม่ทันถึงเก้าอี้ก็เอ่ยปากขอโทษขอโพยแบบที่ทำเป็นประจำทุกครั้งสาเหตุก็ไม่พ้นเรื่องเมีย

“พวกมึงนี่โทษผู้หญิงเหมือนกันเลยนะ” อธิปัตย์คนโสดสนิทคนเดียวในกลุ่มพูดขึ้นอย่างเบื่อหน่าย

“มึงก็ลองมีสักคนสิจะได้เข้าใจพวกกู....แต่เอ๊ะ ! หรือว่ามีแล้ว” ภพธรทายาทเจ้าของห้างดัง รู้เรื่องของไอ้ปัตย์เพื่อนรักจากเมียสาวที่ติดตามข่าวคราวราวกับนักข่าวสายบันเทิง มิหนำซ้ำไอ้กริชยังสะกิดสีข้างยิก ๆ

“อะไรของมึงวะไอ้กริช” ชายหนุ่มหันมาจิ๊ปากอย่างรำคาญกับท่าทางมีลับลมคมใน

“มึงดูโน่น” กริชพยักพเยิดไปที่โต๊ะของไลลาแต่ว่าตอนนี้มีชายหนุ่มหน้าตาดีถือแก้วเหล้ายืนห้อมล้อมบดบังสายตา ภพธรจึงยังไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่ ไอ้กริชถึงต้องเร่งเร้าให้หันไปดูแค่ไม่ได้ออกนอกลู่นอกทางก็จะโดนเมียตีตายอยู่แล้ว เสือกขยันหาเรื่องมาให้กูอีกทำไมไอ้เพื่อนบ้า.....

“อะไรของมึงไอ้กริช”

“แฟนไอ้ปัตย์”