29

“ห๊ะ ! คุณจ้างฉันเป็นพรีเซ็นเตอร์นะไม่ใช่เมียเก็บเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ.....” เธอขึ้นเสียงตอบกลับไปบ้าง คนนะไม่ใช่ก้อนหิน...... มันจะมากไปแล้วคนบ้าอำนาจจอมเผด็จการ !....

“อยากเป็นด้วยไหมล่ะ เมียเก็บน่ะ” เขาสวนกลับทันควันเช่นกัน อุตส่าห์ช่วยยังมาทำเป็นอวดดีมันน่านัก........

“ไอ้บ้าเอ้ย ! .....” จากที่เธอแอบรู้สึกดีที่เขาทำเหมือนมีใจแต่ตอนนี้ไม่ใช่......ดูถูกเหยียดหยามกันเกินไปแล้ว.......ไลลาตะโกนใส่หน้าผู้ชายปากร้ายตามประสาคนที่ความอดทนต่ำโดยเฉพาะกับเรื่องของศักดิ์ศรี หากแม้ไม่คิดว่าชายหญิงควรเท่าเทียมอย่างน้อยก็ควรให้เกียรติเพศแม่บ้าง น่าผิดหวังชะมัดปากคอเราะร้ายยังพอทนแต่ทัศนคติต่ำตมนี่ทนไม่ไหว..........เธอกระแทกส้นสูงไปบนหลังเท้าของเขาเพราะความเจ็บใจ.....สงสัยฉันต้องพิจารณาหาพ่อพันธุ์ใหม่ไม่อยากมีลูกปากหมาเหมือนพ่อ.....

“โอ้ย !!...”

หญิงสาวพยายามสะบัดตัวออกจากการเกาะกุมในขณะที่เขาเสียหลัก แต่มือเขาเหนียวชะมัดแถมยังลากเธอไปที่รถของเขาก่อนจะผลักเธอเข้าไปไม่บันยะบันยัง หญิงสาวเสียหลักล้มกลิ้งอยู่บนเบาะหน้ารถแต่ก็รีบตะเกียกตะกายลุกหนีแต่ก็ช้ากว่าคนที่หัวร้อนไม่แพ้กัน

“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะคุณปัตย์”

“เลิกทำเป็นขัดขืนได้แล้ว แค่จะส่งกลับบ้านอย่าได้เข้าใจเป็นอย่างอื่นเด็ดขาดไม่มีวัน” ชายหนุ่มติดเครื่องรถแต่ยังไม่ได้เคลื่อนออกไป

“คุณปัตย์ !.....เลิกหลงตัวเองเสียที.... ถึงฉันจะเคยปลื้มคุณแต่ทัศนคติคุณแย่แบบนี้ขอบายเลยเถอะ...เฮอะ ! อย่างฉันเนี่ยนะอยากจะเป็นเมียเก็บ....ทุเรศว่ะ...” ไหน ๆ ก็จะยกเลิกแผนการแล้วไม่มีอะไรต้องเกรงใจกันอีก

“อ่อ.....ที่แท้ก็สะเทือนใจเรื่องเมียเก็บ หรือว่าเคยมีใครขอเหรอ” ชายหนุ่มอารมณ์เย็นลงมากนาน ๆ จะเห็นยัยตัวร้ายโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงแบบนี้ค่อยน่าดูกว่าตอนที่เจ้าหล่อนทำเป็นผู้หญิงกร้านโลกเจ้าเล่ห์แสนกลเสียอีก....อธิปัตย์รู้สึกผ่อนคลาย ขับรถออกไปอย่างอารมณ์ดีขึ้นมานิดหน่อย

“ไอ้คุณปัตย์ !.....” ไลลาแทบจะโผเข้าไปหยุมหัวให้หายโมโหแต่พอเห็นสายตาพราวระยับกับรอยยิ้มขบขันแล้วถึงกับชะงัก.....เขากำลังปั่นหัวเธออยู่สินะ เรื่องอะไรจะให้เขาสมใจ.....หญิงสาวถอนหายใจพรืดก่อนจะทิ้งตัวกับพนักพิงอย่างกระแทกกระทั้น...ชิ !...อารมณ์เสีย

“ขอโทษ”

“หืม?.......” เธอหันไปมองเขาอย่างงง ๆ ไม่คิดว่าคนเย่อหยิ่งอย่างนี้จะยอมเอ่ยปากขอโทษง่ายดายเกินไปหรือว่าหูฝาดไปนะจึงได้แต่จ้องเขาอยู่อย่างนั้น

ชายหนุ่มขัดเขินเล็กน้อยกับคำพูดที่หลุดปากรู้สึกวางหน้าไม่สนิทก่อนจะพูดแก้เก้อ....

“เอ่อ.......รัดเข็มขัดด้วยสิคุณ”

“ชิ !....” เธอทำตามที่เขาบอก ไม่ได้เชื่อฟังแต่เพราะกลัวตายเหมือนกันจะโกรธจะเคืองกันแค่ไหนก็ขอปลอดภัยเอาไว้ก่อน

“คุณพักที่ไหน” ชายหนุ่มถามหลังจากสงบศึกกันได้แล้ว

“ส่งฉันลงแถวนี้แหละ” เธอบอกอย่างหงุดหงิดถึงแม้จะผิดแผนแต่แบบนี้ก็พอจะรวบหัวรวบหางได้อยู่นะ แต่ตอนนี้เธอหมดอารมณ์แล้ว.....เกลียดนักคนที่ชอบดูถูกผู้หญิงขอสาปส่งเลยก็แล้วกัน ถ้าปากจะร้ายขนาดนี้ขอบริจาคสเปิร์มจากนายภัทรก็ได้น่าจะง่ายกว่ากันเยอะแม้จะต้องเสียเงินจ่ายให้หมออีกมากมายจะช่างเถอะ...อืม....แต่เป็นญาติกันนี่หว่าคงไม่ดีมั้ง.....

“แสนงอนเป็นเด็ก ๆ ไปได้ จะสามสิบแล้วไม่ใช่เหรอ...” ชายหนุ่มแกล้งจี้เรื่องอายุ จุดตายของผู้หญิงหลายคนทั้งที่เขารู้ข้อมูลเรื่องพวกนี้ของเธอเป็นอย่างดี

“ยี่สิบเจ็ดย่ะ.....” เธอหันไปแยกเขี้ยวใส่คนอายุสามสิบก่อนจะกอดอกหน้าคว่ำ ผู้ชายคนนี้ปากเสียจริง ๆ ไม่รู้เลยหรือไงว่าไม่ควรตอกย้ำเรื่องอายุของผู้หญิง…ชิ !.....

“เฮอะ ! อายุยี่สิบเจ็ดแล้วยังคิดไม่ได้ว่าอะไรควรไม่ควรก็ไม่ต่างจากเด็กอมมือนักหรอก”

“ฉันทำอะไรผิดนักหนาไม่ทราบ” เธอหันไปหาเขาทั้งตัวอย่างพร้อมที่จะรบ สงสัยว่าเขาจะมาทำตัวเป็นพ่อหรือไงฟระ.....เธอไม่ใช่สาวสิบเจ็ดจำเป็นต้องบ่นเรื่องพวกนี้กันอีกหรือไงก็แค่เที่ยวผับป่ะล่ะ......

“พาตัวเองเข้าไปอยู่ในสถานการณ์อันล่อแหลมแบบนั้นมันเสี่ยงใช่หรือเปล่า หรือว่าทำเป็นประจำอยู่แล้ว...ถ้าอย่างนั้นก็ขอโทษทีที่ผมเข้าไปขัดลาภของคุณเข้า.....” วาจาเผ็ดร้อนเป็นไปตามอารมณ์ที่เริ่มจะเดือดปุด ๆ ขึ้นมาอีกรอบเมื่อนึกถึงภาพที่เธอแย้มยิ้มท่ามกลางผู้ชายกลัดมันพวกนั้น

“จอดรถ !”

“จะรีบไปไหนล่ะยังไม่ถึงห้องเลย”

“ฉันจะกลับไปที่ผับคุยกับผู้ชายสักสิบคนแล้ว มันเกี่ยวอะไรกับคุณไม่ทราบ”

“เกี่ยวสิ....เพราะถ้าคุณทำตัวเน่า ๆ รู้ไหมว่าจะส่งผลเสียหายกับ บริษัทผมมากมายแค่ไหน”

“อ๋อ....ที่แท้ก็ห่วงบริษัท.....”

“แน่นอน !....คุณก็รู้ว่าผมไม่เต็มใจให้คุณเป็นพรีเซ็นเตอร์ตั้งแต่แรกแล้ว ก็เพราะคุณเป็นแบบนี้ไงไม่มีความเป็นมืออาชีพเลยสักนิด ไร้ความรับผิดชอบสิ้นดี” ชายหนุ่มต่อว่าเธอเสียงหนัก...เอ่อ...ไม่ได้เกินจริงใช่ไหมวะ.......คำพูดที่ออกจากปากไปแล้วยังไงก็เอาคืนไม่ได้

“จะมากไปแล้วนะคุณปัตย์” ไลลาโกรธจี๊ด..... เขาไม่รู้หรอกว่าตลอดการทำงานของเธอถือเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญแค่ไหน......ยังจะกล้าด่า หากคนอย่างไลลาไม่ใช่มืออาชีพ ถ้าอย่างนั้นก็หามืออาชีพในวงการนี้ยากแล้วล่ะ.....

“ผมทำได้มากกว่านี้อีกจะลองดูไหมล่ะ”

“คุณจะทำอะไรเหรอ......กระชากฉันเข้าไปจูบหรือว่า.........มากกว่านั้น......” ไลลายิ้มท้าทาย