12

“คุณจะทำอะไร” อธิปัตย์เพิ่งจะเปล่งเสียงออกมาได้เมื่อยัยแม่มดเดินเข้ามาใกล้จะถึงตัวในหัวของเขาเต็มไปด้วยจินตนาการหากเจ้าหล่อนกล้าขึ้นมานั่งคร่อมบนตักของเขาจะผลักออกหรือจะหยอกเอินเอากำไรในเมื่อเขาเป็นผู้ชายไม่เสียหายอยู่แล้ว และความเป็นสุภาพบุรุษของเขาก็ไม่จำเป็นต้องเอามาใช้กับผู้หญิงที่ไม่ใช่สุภาพสตรีเช่นกัน....

“ไลลาเห็นคุณเครียดก็เลยจะช่วย.....ผ่อนคลาย.......” ริมฝีปากสีแดงสดขยับขับเสียงกระเส่าชวนคิดไปไกลเมื่อเธอพาเรือนร่างเย้ายวนมาหยุดอยู่ตรงหน้าและก้มลงมาจ้องตาหยาดเยิ้ม.........ก่อนจะผละไปท่ามกลางความใจหายใจคว่ำ........แท้จริงแล้วนั้นเธอแค่เข้ามาทักทายเฉียดเก้าอี้ที่เขานั่งอยู่แล้วเดินเลยไปด้านหลังโต๊ะทำงานจัดการเปิดม่านออกกว้างจนเห็นภาพสายฝนโปรยปรายชุ่มฉ่ำอยู่ภายนอกอาคาร......

ท่านประธานหนุ่มแอบพรูลมหายใจ เพราะเกร็งตัวเตรียมรับมือกับผู้หญิงร้ายกาจหากเจ้าหล่อนเข้ามาวุ่นวายกับเนื้อตัวของเขาคงต้องเลิกเกรงใจ.....แต่ผิดคาด...ยัยตัวแสบ.......

“มองออกไปข้างนอกสิคะคุณปัตย์ มองเม็ดฝนที่ตกลงมาเป็นสายทำใจว่าง ๆ ปล่อยวางทุกสรรพสิ่งผ่อนคลาย....ผ่อนคลาย.......” ไลลาทำราวกับเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการสะกดจิต เธอหันหันมายิ้มแววตาเต้นระริกราวกับขบขันก่อนจะหันกลับไปยืนมองฝนตกตรงหน้าต่างอีกครั้งพร้อมกับมองผ่านม่านน้ำฝนไปอย่างเศร้าสร้อย ราวกับนางเอกเอ็มวีก็ไม่ปาน....

อธิปัตย์ไม่ได้ทำตามที่เจ้าหล่อนบอกแต่กลับจ้องมองคนที่ตั้งใจป่วนเขามาเป็นชั่วโมงยามที่เธอเผลอไผลสายตามองไกล เขากลับเห็นความเหงาเศร้ารายล้อมอยู่รอบตัวเธอ.....เธอเป็นคนยังไงกันแน่ไลลา..... เขามองอยู่พักใหญ่หล่อนจึงเริ่มขยับตัวคล้ายกับเพิ่งรู้ว่าถูกมอง…….

“แอบมองไลลาอยู่หรือคะ” เธอถามพลางหัวเราะคิก สลัดอารมณ์เมื่อครู่ทิ้งอย่างสิ้นเชิง

“ประสาท !.....” เขาพึมพำว่าเธอพลางมองเมิน ใบหน้าตลอดจนใบหูแดงก่ำเขินที่ถูกจับได้....... เขาไม่ได้อยากมองเสียหน่อย พอดีเธอยืนอยู่ในคลองสายตาพอดีเถอะ......

“เร็ว ๆ นี้ฉันมีงานถ่ายเอ็มวีเพลงเศร้าน่ะค่ะก็เลยลองซ้อมดู...เป็นไงคะเห็นแล้วอินหรือเปล่า” เธอเลิกคิ้วถามพลางยิ้มแววตาเปล่งประกายรื่นเริงจะดีแค่ไหนหากลูกชายสุดหล่อของเธอจะมีนิสัยเหมือนพ่อ........อืมมม...กร้าวใจจริงลูกเอ้ย.....

อธิปัตย์ไม่ตอบหมุนเก้าอี้เข้าหาโต๊ะทำงานทำเป็นหยิบแฟ้มที่เพิ่งจะปิดไปออกดูแต่แล้วก็ขนลุกซู่…..

“ฉันรอคำตอบของคุณอยู่นะคะ” ไลลาก้มลงกระซิบถามข้างใบหูสะอาดใกล้ถึงขนาดลิปสติกสีแดงสดไปติดอยู่บนใบหูของเขาแถมยังแกล้งเป่าลมเบา ๆ ก่อนจะยืดตัวขึ้น....

“................” ชายหนุ่มเม้มปากพร้อมกับกำขอบแฟ้มแน่น

“ว้า !.....เสียดายจัง ! ไม่มีเวลาฟังคำตอบของคุณแล้ว วันนี้ต้องขอตัวก่อนนะคะวันหลังไลลาจะมานั่งเป็นเพื่อนใหม่...บายค่ะ” เธอพูดจบก็เดินตัวปลิวไปหยิบกระเป๋าและก้าวเท้าออกจากห้องไปไม่เหลียวหลัง....บ้าชะมัด......เล็งผิดได้ไงนะไม่ได้ตั้งใจจะแตะใบหูเขาเสียหน่อย.......ไลลาขนลุกซู่ตอนที่ริมฝีปากแตะเข้ากับใบหูของคุณชายจอมหยิ่งแต่แสร้งทำเป็นเก๋าเก็บอาการ......เธอไม่ยอมเสียหน้าหรอก....

ยัยแม่มด ! ชายหนุ่มคำรามอย่างโกรธจัดคว้าทิชชูมาเช็ดใบหูอย่างขัดใจพลางก้มลงมองหน้าตักของตัวเองอย่างอึดอัดไม่อยากเชื่อว่าร่างกายมันจะกล้าทรยศ..... สภาพอย่างนี้จะไปไหนได้ คงต้องให้เลขาสั่งอาหารมาทานที่นี่.........อย่าให้เจออีกก็แล้วกันฉันเอาคืนเธอแน่ยัยตัวแสบ....

ต่อลาภ เลขาคู่ใจวัยยี่สิบแปดถือแฟ้มข้อมูลที่เจ้านายสั่งการให้ไปสืบหามาอย่างเร่งด่วน เขารอเวลาที่จะเข้ามาหาท่านประธานหลังจากแขกคนสำคัญลากลับไปแล้ว…..

“นี่ครับประวัติคุณไลลา” เลขาหนุ่มผิวขาวสะอาดสวมแว่นตาใสดูไปดูมาเขาเหมือนหมอมากกว่าแต่ใจไม่รักจึงต้องมาทำงานหัวปักหัวปำกับเจ้านายบ้างานจนถึงทุกวันนี้

“นายแน่ใจเหรอว่าไลลาไม่ได้พัวพันกับใคร” อธิปัตย์ดูรายละเอียดแล้วผิดคาด สาเหตุที่เขาให้คนไปสืบประวัติเจ้าหล่อนเพราะสงสัยในพฤติกรรมแปลก ๆ เธอเข้าหาเขาอย่างมีเงื่อนงำคล้ายมีบางอย่างปิดบัง....ทำใจเชื่อไม่ลงจริง ๆ ว่าคนอย่างเธอจะคลั่งไคล้ลุ่มหลงอยากได้สามีจนตัวสั่น….

“บริษัทคู่แข่งไม่มีแน่ ส่วนผู้ชายที่เคยมีข่าวด้วยหลายคนก็ไม่พบหลักฐานยืนยันความสัมพันธ์ใด ๆ บางทีคุณไลลาเธออาจจะชอบเจ้านายจริง ๆ ก็ได้นะครับ” ต่อลาภสงสัยว่าทำไมเจ้านายของเขาระแวงผู้หญิงคนนี้นัก ทีกับคนอื่นไม่เห็นเคยให้ไปสืบประวัติ...เอ๊ะ ! หรือว่าสนใจเขาเข้าแล้ว.....อืม...มีความเป็นไปได้สูงมาก....ต่อลาภคิดในใจอย่างคนที่มีประสบการณ์ในเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ มามากกว่า

“นายจะไปรู้อะไร ซื่อแบบนี้ถึงได้โดนสาวหักอกบ่อย ๆ ยังไม่เข็ดอีกหรือไง” อธิปัตย์อดเหน็บเลขาคนสนิทไม่ได้ลึก ๆ แล้วก็เป็นห่วงนั่นแหละ

“โธ่....ท่านประธานอย่าซ้ำเติมกันสิครับผมขอร้อง.....” ต่อลาภคร่ำครวญ.......ทุกวันนี้ไปจีบใครไม่กล้าให้เจ้านายรู้เพราะอีกฝ่ายแอนตี้เรื่องนี้มาก ซ้ำยังคิดว่าการมีแฟนเป็นภาระผู้หญิงเป็นตัวถ่วงน่ารำคาญดังนั้นทุกครั้งที่เขาโดนหักอกมา ดูเหมือนคุณปัตย์จะอารมณ์ดีเป็นพิเศษเพราะนั่นเท่ากับพิสูจน์ว่าความคิดของตัวเองถูกต้อง......แปลกคนชะมัด

“ฉันหวังดีกับนาย”