บทที่ 6

บทที่ 6

“มานั่งข้างพี่สิ” จีน่ากวักมือเรียกธารทีราให้มานั่งข้างๆ

“เอ่อ...” หญิงสาวหันมองซันอย่างขอความเห็น

“ไปนั่งเถอะครับ นั่นก็เพื่อนคุณซีลครับ” ซันหันมากระซิบบอก ก่อนจะส่งสายตาให้คุณหนูของเขาไปนั่งกับผู้หญิงคนนั้น

“ค่ะ” ธารทีราพยักหน้ารับรู้ ก่อนจะผละจากซันไปนั่งข้างกายของหญิงสาวมาดทอมบอยที่มีใบหน้าสวยเฉี่ยว ซ้ำยังไว้ผมยาวสลวยอีกด้วย

“พี่ชื่อจีน่า ส่วนนั่นภู ไอ้ที่หน้านิ่งๆ น่ะชื่อกานต์ ส่วนไอ้ผมทองนั้นชื่อนัท พวกพี่เป็นเพื่อนของพี่ชายเรานั่นแหละ”

เมื่อหญิงสาวนั่งลงข้างๆจีน่าก็รีบแนะนำตัวเองและบรรดาเพื่อนๆ ให้เธอได้รู้จัก

“ค่ะ สวัสดีอีกครั้งนะคะ” ธารทีราหันไปมอง และยกมือไหว้ทุกคนอีกครั้ง

“อื้อๆ หวัดดี” ทุกคนพากันรับไหว้แทบไม่ทัน

“แล้วนี่ ทำไมพา…”

‘ธนัท’ หรือ ‘นัท’หันไปมองซันอย่างตั้งคำถาม เพราะไม่รู้ว่าที่ซันพาน้องสาวเพื่อนมาที่นี่ เพราะต้องการให้พวกเขารู้จักเฉยๆ หรือว่ามีจุดประสงค์อื่นกันแน่

และด้วยท่าทีของธนัทที่มองซันสลับกับธารทีราด้วยความสงสัยก็ทำให้ชายหนุ่มรีบตอบกลับไปโดยไม่ได้ลงรายละเอียดมากนักว่า

“พอดีมีปัญหาเกิดขึ้นนิดหน่อยครับ นายกำลังจัดการอยู่ เดี๋ยวเสร็จเรื่องก็คงจะมารับคุณหนูกลับน่ะครับ”

“อ๋อ” ทุกคนที่ได้ฟัง ต่างก็ไม่ได้ถามลงลึกอะไร แต่ก็ยังคงให้ความสนใจในตัวของน้องสาวเพื่อนอย่างไม่วางตา

ทันทีที่ทั้งห้องเกิดความเงียบไปพักใหญ่ กานต์ก็ตัดสินใจหันไปถามภามอีกครั้ง

“แล้วเมื่อไรไอ้ดินมันจะลงมา”

“เดี๋ยวสักพักก็คงลงมาครับ” ภามตอบแล้วก็เดินมายืนข้างๆ ซัน

“ดื่มไหมครับน้องไอซ์” ธนัทเอ่ยถามธารทีราด้วยเสียงที่นุ่มนวลทำให้ทุกคนในห้องหันมาสนใจหญิงสาวอีกครั้งโดยเฉพาะภูริทซึ่งรีบหยิบแก้วมาถือไว้ เตรียมจะชงเหล้าให้เธอ

“ไอซ์ยังไม่ได้กินอะไรมาเลยค่ะ ขืนดื่มเหล้าทั้งแบบนี้มีหวังแย่แน่ๆ ค่ะ” หญิงสาวบอกแบบนั้นไป เพราะเธอไม่อยากดื่ม เอาจริงๆ เธอเพิ่งลงเครื่องมาไม่นาน น่าจะได้กลับบ้านไปพักผ่อนมากกว่า ไม่ใช่มานั่งดื่มของมึนเมาแบบนี้ อีกทั้งนี่ก็เพิ่งจะกี่โมงเอง บรรดาเพื่อน ๆ ของพี่ชายเธอจะปาร์ตี้กันแต่หัววันเลยหรือไงกันนะ

“อ้าวเหรอ งั้นนั่งกินกับแกล้มก็แล้วกัน” ภูริทวางแก้ว แล้วพยักหน้าให้ธารทีราจัดการกับกับแกล้มตรงหน้าแทน

“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวยิ้มเล็กน้อย เมื่อเพื่อนของพี่ชายไม่เซ้าซี้ให้เธอดื่ม

“คุณไอซ์หิวเหรอครับ” ภามถามด้วยท่าทีห่วงใยซึ่งจริงๆ แล้วเขาอยากปลีกตัวออกไปดูเจ้านายของเขาด้วย ว่าตอนนี้เป็นอย่างไร ทำไมถึงไม่ลงมาสักที

“เอ่อ…” คำถามของภาม ทำให้ธารทีราหันไปมองคนถามแต่หญิงสาวก็ช้ากว่าภามไปก้าวหนึ่ง เพราะเขารีบสำทับต่อ

“งั้นนั่งรอตรงนี้นะครับ เดี๋ยวผมจัดการให้ครับ” ภามรีบอาสาแล้วเดินออกไป โดยไม่ยอมสนใจคำทักท้วงของธารทีรา

“พี่ภาม ดะ...เดี๋ยวค่ะ”

ด้านซันเห็นว่าคุณหนูน่าจะเข้ากับเพื่อนๆ ของเจ้านายได้จึงก้าวเข้าไปหาพร้อมกับกระซิบบอก

“ผมขอตัวไปติดต่อหาคุณซีลก่อนนะครับคุณหนู”

“ค่ะพี่ซัน” เธอพยักหน้าให้

เมื่อไม่มีภามกับซันแล้ว กลุ่มเพื่อนของหนึ่งนทีก็หันมาชวนธารทีราคุย และสอบถามอะไรเล็กน้อย

ทว่าสักพักก็มีเสียงประตูดังขึ้นทำให้ทุกคนหยุดบทสนทนาไว้เพียงเท่านั้นแล้วหันไปมอง และเมื่อเห็นว่าเป็นใครกานต์ก็เอ่ยทักขึ้นว่า

“อ้าวไอ้ดิน มาพอดีเลย”

“อื้อ” เขตแดนพยักหน้าทักทายเพื่อนๆ แต่สายตาคมเข้มกลับจ้องไปยังร่างของหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ จีน่า