บทที่ 5

บทที่ 5

บริเวณที่ธารทีรายืนอยู่ในเวลานี้คือชั้นห้าของผับ เมื่อมองตรงไปจากช่องทางเดินที่เปิดออกจากลิฟต์แก้วคือทางเดินกว้างที่ระหว่างทางมีห้องหลายห้อง

ทว่าสายตาของหญิงสาวกลับไม่ได้สนใจไปยังที่ใดเลย นอกจากจุดที่ภามผายมือเชิญ

“ทางนี้ครับคุณไอซ์” ภามเดินนำทางไปยังห้องที่อยู่ด้านในสุด ทว่ายังไม่ทันได้ก้าวล่วงเข้าสู่ด้านในก็มีเสียงหนึ่งดังแทรกขึ้นมา

“เดี๋ยว!”

ในขณะกำลังจะเดินตามภามเข้าไปยังห้องวีไอพี ซันได้ตัดสินใจเรียกเพื่อนไว้เสียก่อน เมื่อได้ยินเสียงเอะอะดังอยู่ในห้องที่เพื่อนกำลังจะเปิดประตูเข้าไป

อะไรวะ” ภามจับประตูค้างไว้อย่างนั้น แล้วหันมามองพร้อมกับถามขึ้นด้วยความแปลกใจ

“ใครอยู่ในห้อง” ซันถามเสียงเรียบ แต่สีหน้าของเขากลับเคร่งเครียดเหมือนคนกำลังครุ่นคิดบางอย่างด้วยความหวาดวิตก

“ก็เพื่อนๆ ของเจ้านายไง” ภามตอบกลับมาด้วยท่าทางสบายๆ ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร พลางดันมือของซันออกจากประตู

“แล้วทำไมไม่พาไปห้องอื่นวะ” ซันจับบ่าของเพื่อนให้หันมาเผชิญหน้ากัน พร้อมกับเดินไปขวางประตูไว้

“ห้องอื่นเต็มแล้ว” ภามตอบพร้อมยิ้มกวนๆ ใส่เพื่อน

“แต่คุณหนูกูไม่คุ้นเคยกับพวกเพื่อนๆ เจ้านายนะโว้ย” ซันเอ่ยขึ้นแล้วหันไปมองธารทีราเล็กน้อย

“เดี๋ยวสักวันก็รู้จักเองแหละ” ภามตอบกลับ แล้วดันร่างของซันออกจากประตูอีกครั้ง..

แกรก!!!..

เมื่อประตูห้องถูกเปิดออกทุกคนที่อยู่ในห้องต่างก็หันไปมองและเอ่ยทักทายผู้ที่เข้ามาใหม่อย่างสนิทสนม

“อ้าว ไอ้ภาม กูบอกให้มึงไปตามนายของมึง นี่มึงยังไม่ไปอีกเหรอวะ” ภูริทเอ่ยถามพร้อมกับมองหาเพื่อนของเขา

“ไปมาแล้วครับ”

“แล้วไหนนายของมึง” ภูริททำเสียงตึงๆ ใส่ภาม

“เดี๋ยวคุณดินลงมาครับ” ภามตอบภูริทด้วยท่าทีนอบน้อม

“มึงได้ไปบอกเจ้านายของมึงจริงเปล่าวะ นี่พวกกูมารอนายของมึงมาเป็นชั่วโมงแล้วนะโว้ย” ภูริททำหน้าขึงขังใส่ภามอย่างไม่สบอารมณ์

“บอกแล้วครับ เดี๋ยวคุณดินคงลงมาครับ” ภามตอบด้วยคำเดิม ก่อนจะหลีกทางให้ธารทีราเข้ามา

เมื่อมีสาวสวยคนหนึ่งปรากฏกายขึ้นตรงหน้า ทุกคนในห้องก็เอ่ยถามด้วยความสงสัยพร้อมกันว่า

“แล้วนั่นใคร”

“เด็กเจ้านายมึงเหรอ” คำถามนี้ดังมาจากภูริทที่กำลังมองสำรวจสาวสวยตรงหน้าด้วยความสนอกสนใจ

ทว่ายังไม่ทันที่ภามจะได้เอ่ยตอบ ทุกคนก็ได้เห็นซันเดินตามหญิงสาวเข้ามาติด ๆพวกเขาต่างมองหน้ากันไปมา กระทั่งมีคนหนึ่งในกลุ่มปาร์ตี้ถามขึ้นว่า

“หรือว่าจะเป็นเด็กไอ้ซีล”

สายตาของบรรดาหนุ่ม ๆ ที่กำลังมองมายังธารทีราอย่างโลมเลียนั้น ทำให้ซันรีบแนะนำให้เพื่อนๆ ของเจ้านายได้รู้จัก ก่อนที่จะเข้าใจผิดกันไปไกล

“นี่คุณธารทีราครับ เป็นน้องสาวของคุณซีล”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ยิ่งทำให้กลุ่มเพื่อนของหนึ่งนทีตกใจยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

“น้องสาวใครนะ” กานต์ หนึ่งในสมาชิกของกลุ่มถามขึ้นมาอย่างต้องการฟังให้แน่ใจ

“น้องสาวคุณซีลครับ” ซันยืนยันในคำพูดของตนเองก่อนหน้านี้อีกครั้ง ทางด้านสมาชิกกลุ่มปาร์ตี้ต่างมองหน้ากัน พร้อมกับอุทานเสียงดัง

“น้องไอ้ซีล!”

“ครับ” ซันขานรับ พร้อมกับเดินไปยืนข้างๆ ธารทีรา

แม้จะได้รับคำตอบแบบนั้นแล้วหญิงสาวก็ยังคงตกเป็นเป้าสายตาของชายหนุ่มทุกคนในห้องนั้นอยู่ดีพวกเขาต่างจ้องมองเธอแบบตาไม่กะพริบซึ่งนั่นทำให้ธารทีรารู้สึกอึดอัด จนต้องเอ่ยทักทายทุกคน

“เอ่อ สวัสดีค่ะ ไอซ์เป็นน้องของพี่ซีลค่ะ”

“มันมีน้องตั้งแต่ตอนไหนวะ” ภูริทหันไปถามเพื่อนในกลุ่มด้วยความไม่เข้าใจ เพราะตั้งแต่รู้จักกับหนึ่งนทีมา พวกเขาไม่เคยรู้เลยว่าอีกฝ่ายมีน้องสาวด้วย

“กูก็ไม่รู้” ทุกคนต่างก็เอ่ยเป็นเสียงเดียวกัน พลางส่ายหน้าเป็นเชิงบอกว่าไม่รู้ตอบกลับมา

“คุณหนูไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่เด็กน่ะครับ” ซันบอกเพื่อนๆ เจ้านาย เพราะกลัวว่าทุกคนจะสงสัยอะไรไปมากกว่านี้

“เหรอวะ” ภูริทพูดขึ้นมาพร้อมกับเกาศีรษะด้วยความ

งงงัน

ในบรรดาชายหนุ่มยังมีหญิงสาวอยู่คนหนึ่ง เธอแต่งตัวคล้ายกับพวกผู้ชายก็จริง แต่ธารทีราก็รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาเล็กน้อยที่ในห้องนี้ก็ยังมีผู้หญิงร่วมวงปาร์ตี้อยู่ด้วย