ตอนที่ 4

ตอนที่ 4

ใกล้เที่ยงของวัน ศิวา หนุ่มหล่อเจ้าของร้านขายภาพและนักวาดภาพอิสระ ที่เผอิญผ่านมาแถวบริษัทของเพื่อนรักจึงแวะเข้ามาหา หวังชวนกันออกไปทานมื้อกลางวันและสอบถามถึงข่าวที่กำลังอยู่ในความสนใจ

“สวัสดีครับคุณเลขา” มาถึงโต๊ะทำงานของเลขาคนสวยแล้วศิวาก็ทักทายอีกฝ่ายไปทันทีพร้อมรอยยิ้มมีเสน่ห์

“สวัสดีค่ะคุณศิวา มาพบคุณพารันเหรอคะ” เลขาสาวเงยหน้าถามกลับพร้อมรอยยิ้มสดใส

“ครับ ว่าแต่เจ้านายคุณอยู่หรือเปล่าครับ พอดีผมไม่ได้โทรนัดไว้”

“คุณพารันอยู่ในห้องทำงานค่ะ เชิญคุณศิวาเข้าไปได้เลยนะคะ”

“ขอบคุณครับ” ศิวาพูดจบก็เดินตรงมาที่ห้องทำงานของเพื่อนรัก เคาะประตูส่งสัญญาณบอกก่อนแล้วเปิดเข้าไป เข้ามาแล้วชายหนุ่มก็มาหยุดมองภาพวาดที่ลูกศิษย์คนสวยได้วาดเอาไว้ ที่พารันเห็นก็ชอบเลยซื้อมาไว้ในห้องทำงาน

“ศิวา! แกเป็นอะไร มาถึงก็เอาแต่มองภาพวาด หรือคิดถึงคนวาด” พารัน ศิริไพศาล หนุ่มหล่อขวัญใจสาวน้อยสาวใหญ่พักงานที่กำลังทำแล้วเอ่ยทักเพื่อนรัก

“เปล่า! แต่ภาพนี้ยิ่งมองยิ่งสวย” ศิวาหมายถึงภาพวาดของบ้านไม้หลังเล็กๆ ท่ามกลางท้องทุ่ง ที่มองเพลินและสบายตา

“ไอ้ที่สวยของแกคือภาพวาดหรือคนวาด เอาให้แน่”

“ฉันหมายถึงภาพวาด” ศิวาย้ำชัดๆ ทุกคำ

“เอ่อ! ภาพก็ภาพ แต่ฉันขอเดาว่าลูกศิษย์ของแกคนนี้คงสวยไม่เบาเลย แล้วทำไมแกไม่จีบล่ะ แกเองก็โสดมาเป็นสิบปีแล้วนะเพื่อน”

“สมภารไม่กินไก่วัดโว้ยไอ้พารัน” พูดจบศิวาก็เดินมาเลื่อนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่ออกแล้วนั่ง ลง

“แต่ถ้าไก่วัดตัวนั้นสวย แกจะอดใจไหวเหรอเพื่อน” พารันยังไม่เลิกเย้าแหย่เพื่อน

“คนอย่างฉันไม่ได้มองผู้หญิงแค่ความสวย ไอ้พารัน”

“แล้วแกมองอะไร”

“ก็มองที่นิสัยใจคอไง”

“แต่ฉัน ต้องสวยก่อนถึงจะน่าสนใจ” พารันแย้งความคิดของเพื่อนรัก

“ระวังจะเจอประเภทสวยแต่รูปจูบไม่หอม” ศิวาแย้งจบแล้วก็ตามมาด้วยอาการส่ายหน้า เพราะเขาไม่ชอบความคิดของเพื่อน แต่คงไปห้ามไม่ได้ และก็ต้องยอมรับว่ามนุษย์เกือบทุกคนชอบคนสวยและคนหล่อ

“พอเลยไอ้ศิวา ไม่ต้องมาท่องสุภาษิตกับฉัน พูดธุระแกมาเลย ฉันมีงานต้องทำต่อ”

“ฉันไม่มีธุระ แค่แวะมาชวนแกไปกินมื้อกลางวัน”

“ไปไหนดี” พารันถามกลับอย่างสนใจ

“เอาใกล้ๆ บริษัทแกก็ได้ แกจะได้กลับมาทำงานทัน”

“ก็ได้ แต่แกรอฉันอีกเดี๋ยวแล้วกัน ฉันมีงานต้องเซ็นให้เลขาอีกสามสี่แฟ้ม”

“ตามสบาย” ศิวาปล่อยให้เพื่อนทำงานต่อไปสักพักพารันก็เรียกให้เลขาเข้ามาเอาแฟ้ม แล้วแจ้งว่าจะเข้ามาช่วงบ่ายๆ แต่หากมีอะไรด่วนก็ให้โทรหาได้เลย ก่อนจะหันมาชวน ศิวาให้ออกไปทานมื้อกลางวันด้วยกัน ที่วันนี้เขาเองก็ยังไม่มีเพื่อนไปรับประทานอาหาร เพราะคนรักมีงาน