ตอนที่ 3

ตอนที่ 3

“ข่าวดีอะไรเหรอพี่กี้” อาภัสดาหันมาถามอย่างคนอยากรู้

“คุณพารันขอฉันแต่งงานแล้วน่ะสิ” ภีรมาสตอบออกไปแล้วก็ฉีกยิ้มกว้าง เพราะในที่สุดผู้ชายที่ทั้งหล่อและรวยคนนี้ก็ขอเธอแต่งงาน แม้เธอกับเขาจะคบกันไม่ถึงปี แต่เธอและเขาก็รักกันมาก มากจนเขาบอกอยากแต่งงานกับเธอ แล้วก็เซอร์ไพรส์ขอเธอแต่งงานที่ร้านอาหารในฝรั่งเศสเมื่อปลายเดือน ทำเอาเธอทั้งเขินทั้งดีใจ และก็ตอบตกลงไปแล้ว

“จริงเหรอ!” ทั้งสองสาวเอ่ยถามพร้อมกัน

“ก็จริงน่ะสิ นี่ไงรูปคุณพารัน เขาเป็นลูกชายคนเดียวของเจ้าพ่อวงการเพชรชื่อดังของไทย แล้วคุณพารันยังทำธุรกิจส่งออกเครื่องหนังอีกด้วย เขาเป็นผู้ชายที่รวยมาก แต่สาวๆ ของ คุณพารันก็เยอะเหมือนกัน แต่เขาก็เลือกฉันเป็นเจ้าสาวของเขา” พูดจบภีรมาสก็รีบโทรศัพท์คืนจากเพื่อน ที่เธอเปิดภาพว่าที่เจ้าบ่าวให้สองสาวดู

“ก็กี้สวยขนาดนี้คุณพารันก็ต้องรักกี้มากอยู่แล้ว แต่แพรวดีใจด้วยนะที่กี้จะได้เป็นเจ้าสาวแล้ว” แพรวพรรณอวยพรเพื่อนรักและดีใจกับเพื่อน

“แพรวเป็นเพื่อนเจ้าสาวนะ แล้วเดี๋ยวฉันจะชวนเพื่อนในวงการอีกสักสามสี่คน เอาแต่คนสนิทๆ มาเป็นเพื่อนเจ้าสาว ส่วนยัยดรีม...”

“ไม่เอานะพี่กี้ ดรีมขอช่วยงานอย่างอื่นแทน” อาภัสดารีบออกตัวก่อน เพราะตนไม่ถนัดใส่ชุดสวยๆ อีกอย่างก็กลัวตัวเองจะไปทำเปิ่นกลางงาน อับอายคนเปล่าๆ

“ก็ตามใจแกแล้วกัน แต่แพรวห้ามปฏิเสธนะ”

“แพรวจะเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้” แพรวพรรณตอบรับด้วยความยินดี

“แล้วเผลอๆ เธออาจได้เจอเนื้อคู่ในงานแต่งของฉันก็ได้นะ เพราะงานนี้จะมีหนุ่มๆ มากันเพียบ เธอเลือกได้ตามสบายเลยนะแพรว” ภีรมาสบอกเสียงกลั้วหัวเราะ แต่ที่เธอพูดไปแบบนั้นก็เพราะเธออยากให้เพื่อนรักมีแฟนกับเขาสักที

“ดูพูดเข้า”

“หรือเธอไม่อยากแต่งงานมีครอบครัว”

“แพรวยังไม่คิดหรอก ขอดูแลแม่ก่อน”

“แม่เธอก็ดีขึ้นตั้งเยอะแล้ว ฉันว่าเธอหาแฟนได้แล้ว แต่ถ้าหาไม่ได้ เดี๋ยวฉันหาให้ เอาเป็นเพื่อนคุณพารันดีไหมคุณพารันมีเพื่อนไฮโซเยอะ ฐานะแต่ละคนก็ดีๆ ทั้งนั้น ถ้าจับได้อยู่หมัดนะ รับรองสบายไปทั้งชาติ” ภีรมาสที่เห็นเงินสำคัญที่สุดในชีวิตเอ่ยบอก ด้านสองสาวก็หันมองหน้ากันและกันอย่างตกใจกับความคิดของนางแบบสาว

“แพรวยังไม่อยากมีแฟน กี้ไม่ต้องแนะนำ” แพรวพรรณบอกกล่าวเพื่อนรัก

“จ้าแม่คุณ แต่ระวังจะขึ้นคานเอานะ”

“สวยๆ อย่างพี่แพรว คงไม่ขึ้นคานหรอกพี่กี้ แต่คงต้องรอนานหน่อยกว่าเนื้อคู่พี่แพรวจะมา” จบคำของอาภัสดา สองสาวก็พากันหัวเราะเบาๆ จะมีก็แต่แพรวพรรณที่หัวเราะไม่ออก เพราะจู่ๆ เธอก็ดันกลัวการขึ้นคาน!

“กี่โมงแล้วเนี่ย” จู่ๆ ภีรมาสก็พูดขึ้น ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าแบรนด์ดังขึ้นมาดู “ตาย! จะห้าโมงแล้ว แพรว! ฉันกลับก่อนนะ มีงานตอนบ่ายสอง เดี๋ยวกลับไปเตรียมตัวไม่ทัน”

“งั้นก็รีบไปเถอะ แต่อย่าขับรถเร็วล่ะ”

“งั้นฉันกลับล่ะ แล้วแกจะกลับเลยไหมยัยดรีม”

“กลับเลยก็ได้ พอดีดรีมนัดเจอเพื่อนๆ ไว้ พี่แพรว ดรีม กลับก่อนนะ แล้วถ้าว่างๆ จะมาเยี่ยมอีก”

“จ้ะ ขับรถกลับกันดีๆ นะ” จบคำของแพรวพรรณ สองสาวก็เดินออกจากบ้านโดยมีแพรวพรรณเดินออกมาส่งสองเพื่อนรักที่รถ รอจนเพื่อนทั้งสองขับรถลับตาไปแล้วเธอจึงเดินเข้าบ้านและตรงไปยังห้องวาดภาพ เพื่อวาดภาพที่ลูกค้าสั่งให้เสร็จตามกำหนด