ตอนที่ 2

ตอนที่ 2

“แล้วรายได้ขายภาพพอใช้เหรอ แล้วถ้าเธอไม่ออกไปไหนเลยจะหาแฟนได้ยังไง หรือเธอแอบชอบเจ้าของร้านขายภาพ”ภีรมาสจ้องหน้าเพื่อนหาพิรุธ

“จะบ้าเหรอกี้ แพรวไม่ได้ชอบเขา”

“รีบปฏิเสธเลยนะ”

“ก็แพรวไม่ได้ชอบเขาจริงๆ”

“โอเคไม่ชอบก็ไม่ชอบ แต่ถ้าเธอจะทำงานก็บอกฉันได้ตลอดนะ เดี๋ยวฉันให้พี่แอนจัดการให้”

“ขอบใจนะ”

“จะมาขอบใจทำไมล่ะ เราเป็นเพื่อนกันต้องช่วยเหลือกันอยู่แล้ว ตาย! มัวแต่คุยเรื่องอื่น เลยลืมไปเลยว่าฉันมีข่าวดีจะมาบอก แต่ยังไม่บอกตอนนี้หรอก รอยัยดรีมมาก่อนแล้วค่อยบอกพร้อมกัน” ท่าทางภีรมาสดูมีลับลมคมนัย

“ดรีมก็มาด้วยเหรอ” แพรวพรรณถามกลับอย่างสงสัย แต่เธอก็ดีใจที่เพื่อนรุ่นน้องจะมาด้วย เพราะตั้งแต่อาภัสดาไปเรียนต่างประเทศก็ไม่ได้เจอหน้ากันเลย

“ใช่ นั่นไง! เสียงรถมาแล้ว สงสัยจะเป็นรถยัยดรีม” พูดจบ สองสาวก็พากันลุกเดินมาที่หน้าต่าง แล้วมองไปหน้าบ้านก็เห็นอาภัสดากำลังลงจากรถ ครู่ต่อมาเจ้าตัวก็เดินเข้ามาในบ้าน

“เป็นไงบ้างยัยดรีม ขับรถวนไปกี่รอบ” ภีรมาสทักทาย เพราะเธอก็กลัวอยู่เหมือนกันว่าลูกพี่ลูกน้องจะขับรถเลยทางเข้าบ้านแพรวพรรณ

“เกือบต้องวนใหม่เหมือนกันพี่กี้ แต่ดรีมขับมาช้าๆ เลยไม่ต้องวนใหม่ แต่พี่กี้กับพี่ดรีมมาให้ดรีมกอดก่อน คิดถึงจะแย่แล้ว” อาภัสดา ลูกพี่ลูกน้องกับนางแบบสาวคนดังพูดจบก็เข้าไปกอดสองสาวด้วยความคิดถึง ก่อนจะขโมยหอมแก้มของสองสาว

“ยัยดรีม! เมื่อไหร่แกจะเลิกหอมแก้มพวกฉันซะที” ภีรมาสดุ เพราะเธอไม่อยากให้นักข่าวมาเห็นแล้วเอาไปเขียนข่าวผิดๆ หาว่าเธอมีรสนิยมเพศเดียวกัน

“หอมนิดหอมหน่อยไม่เป็นไรหรอก” อาภัสดายิ้มหน้าทะเล้น แล้วสาเหตุที่ภีรมาสกลัวตกเป็นข่าวก็เพราะเธอซอยผมสั้น แต่งตัวก็ดูทอมบอย จึงไม่แปลกที่ภีรมาสจะไม่ชอบใจที่โดนเธอกอด

“ฉันไม่อยากเป็นข่าว!”

“จริงด้วย! ดรีมก็ลืมไปเลยว่าตอนนี้พี่กี้เป็นนางแบบดัง ส่วนพี่แพรวคงไม่กลัวเป็นข่าวใช่ไหมจ๊ะ”

“ไม่หรอก แต่อย่าหอมบ่อยละกัน พี่ขนลุก”

“แต่ถ้าผู้ชายหอมไม่ขนลุกใช่ไหมพี่แพรว” อาภัสดาพูดจบก็หัวเราะเสียงดัง จนภีรมาสต้องปราม เพราะกลัวจะไปรบกวนแม่ของเพื่อนที่พอท่านเอาขนมกับน้ำส้มมาให้ก็บอกว่าขอไปนอนพัก

“ขอโทษทีพี่กี้”

“กี้อย่าไปดุดรีมเลย ว่าแต่เห็นกี้บอกมีข่าวดีจะบอกไม่ใช่เหรอ” เพราะไม่อยากให้อาภัสดาโดนดุไปมากกว่านี้แพรวพรรณจึงทักท้วงถึงข่าวดีที่ภีรมาสเปรยไว้