ตอนที่3 ความสุขและความเจ็บปวด

บริเวณทางเดินหน้าห้องวีไอพี

ไอ้ต๋องประคองร่างคนตัวเล็กทำทีเป็นห่วงแฟนสาว พาขึ้นไปยังห้องพักแขกวีไอพีตามนัด นายยอดยืนรอเปิดประตูรับผู้หญิงของเจ้านาย ด้วยการแต่งตัว แต่งหน้าของน้ำตาล ทำให้ยอดจำไม่ได้ว่าเธอคือนักศึกษาที่เจอกันเมื่อตอนเช้านี้

“นี่เหรอผู้หญิงของนาย ทำไมเหมือนคนเมาวะ”ยอดถามด้วยความสงสัย

“เธอดื่มเยอะไปหน่อย แต่ผมรับรองว่า ผู้หญิงคนนี้จะทำให้เจ้านายของคุณไม่สามารถลืมเธอได้เลย เธอทั้งสวย ทั้งหวาน ใหม่เอี่ยมอ่อง”ไอ้ต๋องสาธยายสรรพคุณสร้างความน่าเชื่อถือในสินค้าเนื้อสด

“ไม่ ฉันจะกลับบ้าน …”

ไอ้ต๋องรีบช้อนอุ้มร่างเล็กไปในห้องใหญ่ วางเธอนอนราบบนเตียงหรู แล้วกดโทรศัพท์หาคุณโอฬารผู้ว่าจ้างทันที

[“คุณโอฬาร ผู้หญิงของเพื่อนคุณ ผมพามาส่งแล้วนะครับ ตอนนี้นอนรออยู่บนห้อง”]

[“เออ ขอบใจ พรุ่งนี้กูจะโอนเงินให้มึงทันที”]

ไอ้ต๋องรีบออกจากห้องวีไอพี แล้วกำชับบอกกับนายยอดแววตาประกายจริงจัง มันวางมาดดูดี

“อย่ากวนเธอนะครับ เธออยากพักผ่อนสักแป้บก่อนที่จะมอบความสำราญให้กับเจ้านายของคุณ”

“อืม...” ยอดพยักหน้า ปิดประตูห้องแล้วกลับไปยังห้องพักของตัวเองเพราะอีกไม่กี่นาทีเจ้านายของเขาจะขึ้นมา

  โซนวีไอพีที่บรรดานักธุรกิจสามหนุ่มกำลังพูดคุยอย่างสนุกสนาน โอฬารพอรู้ว่าทุกอย่างเรีบบร้อยก็รีบบอกเพื่อน

“ไอ้คุณวัฒน์  นางฟ้ามาแล้วนะโว๊ย นอนรออยู่บนห้อง มีความสุขให้เต็มที่ไม่ต้องคิดถึงพวกกู”

“เสียดายวะ มีคนเดียว” เพื่อนเนบ่น

“โห ไอ้คุณเน มึงรัปประทานเนื้อสดบ่อยแล้วครับ”โอฬารประชด

“ฮ่าๆๆ”เสียงทุ้มหัวเราะลั่นของเนแล้วหันไปกระพริบตาให้อภิวัฒน์ เขาพยักหน้า กระดกวิสกี้เข้าปากอีกสองสามอึก แล้วลุกขึ้น ยื่นมือตบบ่าโอฬารเบาๆ

“กูขอตัวก่อน”

“ไม่ต้องรีบร้อน มีความสุขให้เต็มที่นะไอ้วัฒน์ ฮู้ว!”เสียงโห่แซว

“อืมขอบใจ”

 อภิวัฒน์รีบขึ้นไปบนห้องพักที่เปิดไว้  ไม่นานเขาก็ไปถึง มือหนาผลักประตูเข้าไปในห้องใหญ่ สายตาคมเข้มกวาดมองหญิงสาวที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียง ผิวพรรณรูปร่างของเธอเด่นสะดุดตาน่าทะนุทะถนอม เขาทรุดกายลงนั่ง ยื่นมือลูบไล้ทั่วร่างงามเบาๆ

“เธอเหมือนนางฟ้าจริงๆ อะไรที่ทำให้เธอตัดสินใจทำแบบนี้  สาวบริสุทธิ์งั้นเหรอ หึๆ (ยกยิ้มมุมปาก) ก็คงไม่ทำงานแบบนี้หรอกหรือเพราะเงิน อำนาจเงินมันมหาศาล ไม่ว่าฉันอยากจะได้อะไร ก็ต้องได้”

ฝ่ามือหนานุ่มที่กำลังลูบไล้บนเรือนกายบอบบาง ทำให้ร่างเล็กเริ่มรู้สึกตัว

เธอสะลึมสะลือและขยับกายเมื่อถูกสัมผัสสากระคาย มือบางพยายามปัดมือใหญ่ออก พร้อมกับเสียงปฏิเสธแผ่วเบาแทบจะไม่ได้ยิน

“ไม่ ฉันจะกลับบ้าน ปล่อย อย่าถูกตัวฉัน ปล่อยได้โปรด…” เสียงเล็กแห้งผากกลืนหายอยู่ในลำคอ

ใบหน้าหล่อเหลา แววตากระหายในกามารมณ์ จ้องริมฝีปากเล็กจิ้มลิ้มสีแดงไม่ละสายตา ใบหน้าเรียวเล็กที่ถูกแต่งแต้มสีสันยิ่งทำให้เธอดูเซ็กซี่เย้ายวนใจ เขาจะไม่ทนกับการนั่งมองเธอเฉยๆ เพราะเลือดในกายกำลังร้อนรุ่ม อารมณ์ความต้องการของบุรุษนั้นเกินกว่าที่จะหยุดยั้ง สิ่งเดียวในเวลานี้คือ ความใคร่ ความสุขทางกายที่ต้องการปลดปล่อย อภิวัฒน์ปลดอาภรณ์ออกจนเปลือย แล้วทิ้งตัวนอนทาบทับร่างเล็กไว้ใต้อาณัติ  ใบหน้าคมเข้มซุกสูดกลิ่นหอมจากกายสาวตามลำคอระหง เลื่อนขึ้นไปบนแก้มนวลสีชมพูเปล่งปลั่ง   คนตัวเล็กได้แต่ส่ายหน้าไปมาหลบการปลุกเร้าจากคนแปลกหน้าในเวลานี้ ชุดแซกสีน้ำเงินถูกเปลื้องออกอย่างง่ายดายรวมทั้งชั้นในสองชิ้นสุดท้ายลงไปกองอยู่ที่พื้น สายตาคมเข้มกวาดมองร่างเล็กไร้อาภรณ์ปกปิด เขาพอใจ ในทุกสรีระ สัดส่วนเว้าโค้ง   ผิวเนื้อเนียนนุ่มละเอียดละออ เต้ากลมขนาดพอดี ริมฝีปากหยักสีเข้มบรรจงจูบสองก้อนเนื้อเบาๆ ก่อนที่จะอ้าปากงับยอดถันเล็กสีชมพูอ่อนแล้วไล้เลียอย่างขนมหวาน

“อืม...” มือใหญ่ลูบไล้สะโพกกลมมนเลื่อนมาถึงปลีน่อง คนตัวเล็กไร้แรงขัดขืน เธอเหมือนคนครึ่งหลับครึ่งตื่น สัมผัสโดนตัวนั้นรับรู้โดยสัญชาตญาณว่ากำลังตกอยู่ในอันตราย น้ำตาลส่งเสียงแหบแห้งฮึมฮัมอยู่ในลำคอ

“ปล่อย ออกไป ฉันจะกลับบ้าน ช่วยด้วย อย่า”เสียงเล็กแผ่วฟังไม่ได้ศัพท์ ไม่สามารถทำให้ร่างสูงหยุดความต้องการที่มากล้นด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ เขาเห็นสาวน้อยใต้ร่างเป็นอดีตคนรักที่ทุ่มเทให้หมดทั้งหัวใจและความรู้สึก เขาต้องการเธอเดี๋ยวนี้  จากที่เคยอ่อนโยน ตอนนี้กลับเหมือนโจรปล้นสวาทที่ต้องการตอบสนองอารมณ์กำหนัดของตัวเอง อภิวัฒน์เงยหน้ามองดวงหน้าหวานไร้แรงขัดขืนอย่างหลุ่มหลง

“ซอล วัฒน์ไม่เคยรังเกียจซอล วัฒน์จะทำให้ซอลมีความสุขมากกว่าไอ้อลันหลายเท่า”เขาจาบจ้วงทุกสัมผัสนั้นถือสิทธิ์ว่าเป็นเจ้าของ  สองมือใหญ่บีบเคล้นเต้ากลม  กวาดสายตาคมวาวมองร่างน้อยทุกส่วนสัดเว้าโค้งทั่วทุกตารางนิ้ว ริมฝีปากหยักสีเข้ม ไซ้จูบผิวเนื้อเนียนอมชมพูเลื่อนลงมาเรื่อยๆจากลำคอระหง ขบเม้มบัวตูม จูบซ้ำไปซ้ำมาแล้วไล้ลิ้นเลียยอดถันเปรียบได้กับขนมหวาน ฝ่ามือสะอาดลูบไล้สัมผัสหนักทั่วร่างบาง ปลายลิ้นอุ่นไล้เลียเลื่อนลงมาถึงหน้าท้องเรียบแบน เขาพลิกกายเธอนอนคว่ำหน้า สะโพกสวยถูกบีบเคล้น ประสานกับริมฝีปากหยักบดจูบ คนตัวเล็กพยายามขยับหนีแต่ก็ถูกเขารั้งไว้ และเมื่อยาปลุกเซ็กส์เริ่มออกอาการ เธอปล่อยกายให้ชายแปลกหน้าได้เชยชมตามความต้องการ เสียงครางกระเส่า ร้องขอ ความปรารถนาตามธรรมชาติ นั้นละมุนหูซะเหลือเกิน

“ฉันต้องการคุณ...”

"ซอล ซอล" อภิวัฒน์ถาโถมกายแนบร่างงาม ใบหน้าครามคมคลุกเคล้าบนร่างน้อยอย่างพอใจ ความเป็นชายปวดหนึบขยายใหญ่ พร้อมจะเข้าไปเสพสวาท ปลดปล่อยความต้องการในความอ่อนนุ่ม เขาเล้าโลมนางฟ้าอีกครั้งด้วยปลายลิ้น ไล้เลียสะโพกงอนงามลงมา ริมฝีปากหยักสีเข้มมาหยุดอยู่ที่ใจกลางสาวภายในเนื้อแท้สีชมพู

ปรารถนาที่จะมอบความหฤหรรษ์ด้วยลิ้นอุ่น เขาแทรกลิ้นเลียวนในร่องกลีบกุหลาบสัมผัสเน้นหนักจนร่างบางเสียวสะท้าน ซ่านสยิวไปทั่วทุกอณูเนื้อ

“ฮึก...อื้อ…” แม้ใจดวงน้อยพยายามปฏิเสธ แต่ความต้องการตามธรรมชาตินั้นทำให้น้ำตาลไร้แรงต่อต้าน เธอวางมือบนกลุ่มผมสีดำสนิท ขยำดึงศีรษะใหญ่คลายความซ่านเสียว  เมื่อเรียวลิ้นใหญ่ปาดเลียรัวเกสรสีสวยจนชุ่มชื้น หยาดน้ำตามธรรมชาติผุดพราย

“อืม....” เขาดูดกลืนน้ำหวานจากร่างน้อยที่กำลังพรั่งพรู

“ได้โปรด ช่วยฉัน ฉันต้องการคุณ” เสียงเล็กครางกระเส่า 

อภิวัฒน์พอใจ ลุ่มหลงความหอมหวานจากเรือนร่างบอบบาง มือสะอาดกำลำกายอันแข็งแกร่งไว้ในมือ  อีกมือแยกเรียวขาเนียนละเอียด พอให้เรือนกายของเขาแทรกกลาง เขาลุกนั่ง จับแท่งรักกดจมหายเข้าสู่ร่องแคบด้วยความหื่นทีเดียวจนสุด

“กรี๊ด!!” น้ำตาลส่งเสียงแห่งความเจ็บ เหมือนมีดกรีด หยาดน้ำตาคลอเบ้าไหลริน

“อ่าส์...” เขาแหงนหน้า หลับตาสัมผัสความเสียวสะท้านทั่วทุกอนูเนื้อ เขารู้สึกถึงความคับแน่นบีบรัดความเป็นชายแทบปริแตก  ช่วงเวลานั้นเขาลืมตามอง อภิวัฒน์ถึงได้รู้ว่า เขาเป็นคนแรกของเธอ และไม่อาจควบคุมความต้องการในรสเพศ เขาเคลื่อนไหวลำกายในโพรงอ่อนนุ่มที่บีบรัดตัวตนอันแข็งแกร่งแน่นเป็นจังหวะ ถึงแม้เธอจะส่งเสียงอ้อนวอนเขาก็ตาม

“ไม่ หยุด ฉันเจ็บ อย่า ออกไป ออกไป" มือเล็กจิกไปบนแผ่นหลังกว้าง อภิวัฒน์ไม่สะทกสะท้าน แต่เขากลับเสียวซ่านแทบขาดใจ  แล้วเคลื่อนไหวความเป็นชายในความอ่อนนุ่มเร็วขึ้น แรงขึ้น

“อ่าส์ ซอล!!”เขาส่งเสียงแห่งความสุขสม ในขณะที่เปลือกตาสวยมีแต่หยาดน้ำ อภิวัฒน์โน้มใบหน้าคมคายลงต่ำ ห่างกันเพียงแค่ปลายจมูก สายตาคมเข้มพินิจมองดวงหน้าหวานใกล้ชิดถนัดตา

"เธอ เธอ!!" อภิวัฒน์ปลดปล่อยสายธารชีวิตสู่พื้นที่อันหวงแหนของหญิงสาว เขาสุขสม ในขณะที่จิตใจเธอบอบช้ำ  สิ้นหวัง ที่พลาดพลั้งเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายหนุ่มแปลกหน้า

น้ำตาลเจ็บตรงจุดอ่อนไหว ร่างกายอ่อนล้าเกินกว่าจะฝืนลุกยืน เปลือกตาของเธอค่อยๆปิดสนิท ลมหายใจแผ่วเบา และหลับอยู่ใต้ร่างกำยำ อภิวัฒน์ มองดูเธอ เขามีความสุข พอใจกับสาวสวยในค่ำคืนนี้ต่างจากผู้หญิงคนอื่น  แต่นั้นไม่ได้หมายความว่าเขาจะรู้สึกพิเศษ ในเมื่อเธอเป็นผู้หญิงหิวเงินและสมัครใจมาขึ้นเตียงเพราะงาน