ตอนที่2ชะตากรรม

รอยัลผับ 19.00น.

อภิวัฒน์และเพื่อนๆนั่งดื่มวิสกี้สังสรรค์กันอย่างสนุกสนานเพื่อผ่อนคลายหลังจากทุ่มกายและใจในการทำงานหนัก 

“ได้ข่าวว่ารีสอร์ทดุจตะวันใกล้จะเปิดตัวอย่างเป็นทางการแล้วนี้หว่า ใหญ่โตมโหฬารแถมไม่มีผู้ร่วมลงทุน สุดยอดว่ะ”

“ อืม...ขอบใจ บริษัททัวร์ของนายก็ดังเปรี้ยงปร้างเหมือนกันนี่ ได้ข่าวว่านักท่องเที่ยวจองเต็มทุกซีซั่น”วัฒน์กล่าวชม

“เออ...แล้วไอ้โอฬารป่านนี้ทำไมยังไม่มา” อภิวัฒน์หันซ้ายหันขวา กวาดสายตาฝ่าแสงไฟหลากสีมองหาคนนัดหมาย

“ไอ้โอไปรับน้องๆ เดี๋ยวก็มา ...มึงใจเย็นๆมาดื่มกันดีกว่า เพื่อธุรกิจอันรุ่งเรือง ไชโยๆ” เนยกแก้วของตัวเองชนแก้วเพื่อนพร้อมรอยยิ้มมุมปาก เช่นเดียวกับ

อภิวัฒน์เผยรอยยิ้มออกมาถึงจะดูเย็นชาก็ตาม แต่ทว่าเขาก็ยังกลายเป็นที่ต้องตาของสาวๆอยู่ดี มีทั้งเงินและรูปลักษณ์ภายนอกเทียบนายแบบและพระเอกดังๆได้สบาย

  บริเวณหน้าประตูทางเข้ารอยัลผับ สองสาวร่างเล็กยืนเก้ๆกังๆ น้ำตาลอยู่ในชุดแซกสั้นรัดรูปสีน้ำเงินแขนกุดเผยผิวพรรณขาวกระจ่างใสน่ามอง ส่วนเกวสวมกระโปรงสั้นสีดำรัดรูปถึงปลีน่อง สวมเสื้อยืดสีขาวเอวลอย เผยหน้าท้องแบนเนียนไร้ไขมัน ผิวพรรณมีออร่าทั้งคู่

“ตาล เข้าไปข้างในกัน” เกวดึงมือน้ำตาล แต่เมื่อถึงเวลา ทว่าน้ำตาลกลับตื่นกลัวสองจิตสองใจที่จะเข้าไปข้างในผับ

“เดี๋ยวเกว!จะดีเหรอ ข้างในมีแต่คนดังๆทั้งนั้นเลยนะ ฉันอาจจะคิดผิดที่อยากมาเที่ยว”

“ดีสิ อุตส่าห์ฟลุ้คได้ตั๋วสองใบแล้วนะ ดื่มฟรีสำหรับผู้หญิง คอกเทลแสน

อร่อย” เกวยิ้มกว้าง มโนว่าตัวเองกำลังแด๊นซ์สุดเหวี่ยงใต้แสงไฟหลายสี จนเพื่อนไม่กล้าขัด

          “อื้มก็ได้ เข้าไปกัน” ตาลเดินตามเกว สองคนจับมือเดินเข้าไปด้านใน เพียงไม่กี่ก้าว ก็ได้ยินเสียงเพลงสากลที่ดีเจเปิด เสียงไฟหลากสี อีกทั้งความเย็นของแอร์คอนดิชั่นที่เย็นจนหนาว สาวรุ่นสองคนกวาดสายตามองโดยรอบ เห็นดาราที่คุ้นหน้าคุ้นตา เซเล็บนางแบบแต่งตัววาบหวิวไม่สะทกสะท้านกับความเย็นถึงแม้ชุดที่สวมใส่จะสั้นแล้วสั้นอีก น้ำตาลกับเกวเดินไปหยุดที่หน้าเคาน์เตอร์บาร์ ยื่นบัตรแลกเครื่องดื่มฟรีให้กับบาร์เทนเดอร์หนุ่ม

“นี่ค่ะบัตร ขอมาการิต้ากับกามิกาเซ่ !!” เกวตะโกนแข่งกับเสียงเพลงบอกบาร์เทนเดอร์กำลังผสมเครื่องดื่ม

“เหล้าดับเบิ้ลไหม !!” หนุ่มบาร์เทนเดอร์ตะโกนถาม

“อะไรนะคะ!!”

“เหล้าดับเบิ้ลไหม!!”

“อ๋อค่ะ”ไม่นานค็อกเทลที่สั่งก็วางอยู่ตรงหน้า เกวกับน้ำตาลตัดสินใจนั่งหน้าเคาร์เตอร์บาร์ กวาดสายตามองดูรอบๆกาย ไม่มีใครสนใจใคร ต่างคนต่างสนุกสนานเต็มที่ และเต้นออกสเต็ปมันสุดเหวี่ยง เสียงเพลงยิ่งดังยิ่งแด๊นซ์

“เกว !” ตาลเรียกเพื่อนคว้าแก้วค็อกเทลเตรียมยกชน

“ฉลองให้กับงานพาร์ทไทม์ในโรงแรมที่เราได้ทำกันทั้งคู่ วู้ว !!” เกวยกแก้วชนแล้วก็ดื่มทีละนิด ลิ้นรับสัมผัสความเปรี้ยวอมหวานกลิ่นหอมอ่อนๆของแอลกอฮอล์  ทั้งสองสาวโยกบ่าเป็นจังหวะตามเสียงเพลงดังอย่างสนุกสนาน ทว่านั่งอยู่ได้ไม่นาน ความสวยนั้นเข้าตานักเที่ยวหนุ่มๆ ทั้งสองคนเดินมาที่พวกเธอ

“ไง สาวๆมาเที่ยวกันแค่สองคนเหรอจ๊ะ!ให้พวกพี่เลี้ยงได้หรือเปล่า”  เสียงห้าวปรับน่าฟัง

“ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวพวกเราก็กลับแล้วอยู่ไม่นาน”น้ำตาลตอบชายทั้งสองคนที่ยืนอยู่ใกล้ แวตาของนักเที่ยวกรุ้มกริ่ม

“ไม่เห็นจะเป็นไรเลย น่า ก่อนกลับขอพวกพี่เลี้ยงน้องสาวคนสวยสักคนละแก้วสองแก้ว”

“บอกไม่ต้องก็ไม่ต้องไง! อย่ามายุ่งกับพวกฉัน!!” เกวตวาดใส่หน้าชายหนุ่มนักเที่ยวสองคน

“โถ่เอ๊ย!!ไปไอ้ต๋อง.ผู้หญิงสวยๆกว่านี้มีเยอะแยะทำเป็นเล่นตัว ส่วนใหญ่เข้ามาที่นี่ก็หวังมาจับเสี่ยรวยๆคิดว่ารู้ไม่ทันหรือไง ไปไอ้ต๋องสาวๆมีอีกเยอะไม่ง้อก็ได้วะ” พวกมันกอดคอกันเดินออกจากหน้าเคาน์เตอร์บาร์ไปเข้าห้องน้ำ โทรศัพท์ของไอ้ต๋องก็ดังขึ้น

“ไอ้โจ้มึงไปก่อนเดี๋ยวกูตามไป”

“เออ กูเข้าก่อนนะ จะรีบไปจีบสาวโต๊ะโน้น”

“เออ ”ไอ้ต๋องรีบตอบแล้วกดรับสายโทรเข้าทันที

 [“ครับ คุณโอฬาร”]

[“ได้หรือยังไอ้ต๋อง..ไหนมึงคุยนักคุยหนาว่ามีสาวสวย สด ซิง อยากได้เงินจ่ายค่าเทอม ถ้ากูไม่ติดธุระกูหาเองแล้ว”]

[“เออ...มีครับคุณโอฬาร คุณโอฬารอยากได้กี่คนครับ”]

[“คนเดียว...ให้เพื่อน นานๆเขาจะมาดื่มเหล้ากับพวกกูสักที เอางี้ ถ้ามึงมีนะ จ่ายไม่อั้น แต่ต้องสมัครใจ พาไปห้องวีไอพีข้างบนเลย เปิดห้องไว้แล้ว ขาดแต่ผู้หญิง”]

[“ครับๆ”] 

ไอ้ต๋องรับคำหวังเงินค่าตอบแทน  มันยื่นสั่นอยู่หน้าห้องน้ำ พึมพำเดินวนไปเดินมาหาทางพาผู้หญิงไปที่ห้องวีไอพี

“เอาใครดีวะ สด ซิง ที่มีอยู่ก็ช่ำชอง คิดสิ คิดๆ หึ! แม่สาวน้อยชุดสีน้ำเงินสวยใสดูสมน้ำสมเนื้อ ราคาต้องดีแน่ๆเลยว่ะ” ไอ้ต๋องวางแผนชั่วได้เฉียบพลัน

มันเดินออกมาจากห้องน้ำ ทำทีสุภาพบุรุษไปที่เคาน์เตอร์บาร์ที่สองสาวนั่งอยู่ แล้วมันก็ส่งยิ้มอย่างคนซื่อ

“ขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยนะครับ จริงแล้วๆพวกเราไม่ได้อยากเสียมารยาทกับคุณหรอกครับ” จังหวะนั้นนักเที่ยวที่นั่งอยู่ก่อนหน้าเคาน์เตอร์บาร์ลุกออกไป ไอ้ต๋องรีบนั่งแทน  แล้วสั่งเครื่องดื่ม รอจังหวะวางแผนที่จะพาตัวหญิงสาวชุดสีน้ำเงินออกไปจากผับขึ้นห้องวีไอพี แววตาของมันแอบชำเลืองมองเธออยู่ตลอดเวลา

“ตาล ไปเข้าห้องน้ำไหม” เกวรู้สึกปวดท้อง

“ไปสิ อยากเข้าอยู่พอดี”ร่างเล็กลุกขึ้นจากเก้าอี้บาร์ พากันเดินไปเข้าห้องน้ำ ไม่นานนักน้ำตาลก็เดินออกมาก่อน เธอตะโกนถามเพื่อนที่ยังอยู่ในห้องน้ำ

“เกว เสร็จรึยัง รอนะ”

“ยัง เกวปวดท้องอ่ะ ตาลออกไปรอข้างนอกก็ได้ เดี๋ยวเกวตามออกไป”

"อื้อ งั้นไปรอหน้าบาร์นะ”

น้ำตาลเดินออกมาจากห้องน้ำกลับไปนั่งที่เคาน์เตอร์บาร์ตามเดิม โดยที่เธอไม่รู้เลยว่านักเที่ยวอย่างไอ้ต๋องแอบใส่ยาปลุกเซ็กส์ลงไปในแก้วค็อกเทล แต่แล้วไอ้ต๋องกลับผิดหวัง เมื่อสาวสวยที่มันหมายตาไว้ กลับไม่ยกแก้วค็อกเทลขึ้นมาดื่มอีก ไอ้ต๋องเริ่มแผนสอง โดยที่มันติดสินบนเด็กเสิร์ฟ ใส่ยาลงในแก้วน้ำเย็น เด็กเสิร์ฟพาร์ทไทม์ทำหน้าที่นำน้ำเย็นมาวางไว้บนเคาน์เตอร์บาร์หน้าสาวสวยชุดสีน้ำเงินที่ไอ้ต๋องหมายตาไว้

“น้ำเย็นครับคุณ เผื่อจะสดชื่นขึ้น”

“ขอบคุณค่ะ”อาจเป็นเพราะโชคชะตาฟ้ากลั่นแกล้ง น้ำตาลกลับเชื่อใจ เธอดื่มน้ำเย็นแก้วนั้นจนเกือบหมดแก้ว

  เกวทำธุระหนักอยู่นาน พอเสร็จก็ออกมาจากห้องน้ำ ยังไม่ทันที่จะได้กลับไปที่เคาน์เตอร์บาร์  เธอเจอเพื่อนเก่าที่เคยเรียนด้วยกันแต่แยกย้ายตอนเข้าเรียนมหาวิทยาลัย เลยทักทายพูดคุยกันยาว แล้วชักชวนกันมานั่งที่โต๊ะอีกโซน เกวเลยเดินไปตามน้ำตาล ให้มานั่งด้วยกัน แต่ทว่าไร้ร่องรอยของเพื่อนสนิท

“คุณคะ คุณเห็นเพื่อนฉันรึเปล่าคะ”

“กลับไปแล้วครับ”เด็กเสิร์ฟยืนรอบอกตามคำสั่งของไอ้ต๋อง

“กลับไปแล้ว !ไม่น่าจะกลับก่อนนะไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมาก” เกวรีบควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋า เธอดูหน้าจอมือถือ ปรากฏข้อความจากน้ำตาล

“ฉันกลับก่อนนะ น้าต่ายให้กลับด่วน!!”

เกววางใจที่เห็นข้อความจากเพื่อน เธอเลยเดินไปบอกกลุ่มเพื่อนเก่าที่เพิ่งเจอกันไม่นาน

“นี่พวกเธอ ฉันกลับก่อนนะ พอดีตาลกลับบ้านแล้ว พรุ่งนี้มีเรียนแต่เช้า แล้วก็เริ่มงานพาร์ทไทม์วันแรกด้วย”

“กลับแล้วเหรอ เสียดายจัง”หนึ่งในกลุ่มเพื่อนตะโกนบอก เกวลินจึงนั่งรถแท็กซี่กลับบ้านทันที โดยไม่ได้เอะใจอะไร