EP 08คู่แข่งเตชนา
วันนี้ไม่รู้ว่าอารมณ์ไหน เพราะทั้งกันต์และไอติมได้รับสายจากหมอภาคให้เข้าไปทานข้าวด้วยกันที่บ้านหลังใหญ่ แล้วจู่ ๆ สัญชาตญาณของกันต์กำลังบอกเขาว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ดีเท่าไหร่นัก
“ทำไมคุณอาหน้าเครียด มีอะไรเหรอคะ?”
“อาแค่กำลังคิดว่ามันแปลก ๆ ปกติไอ้หมอไม่ค่อยตามอาไปทานข้าวสักเท่าไหร่ หากไม่ใช่วันสำคัญ” กันต์คิดทบทวนแล้ว วันนี้ไม่มีเทศกาลอะไร วันแต่งงานของหมอภาคก็ไม่ใช่ วันเกิดยิ่งแล้วใหญ่เพราะอีกสองเดือนกว่าจะถึง มันไม่มีเหตุการณ์ดี ๆ ใด ๆ เกิดขึ้นในช่วงนี้ เขาเช็คแล้วจริง ๆ
“บางทีพ่อหมออาจจะคิดถึงเราสองคน”
“ก็เป็นไปได้นะคะ ลูกสาวคนเล็กไม่ค่อยกลับบ้านเลยนี่หน่า” ชายหนุ่มเอ่ยแซวเล็กน้อย
“ติดจีบคุณอาอยู่ ถ้าเกิดกลับไปนอนบ้านคงได้มีคนอื่นมาแย่งคะแนนไปแน่ ๆ”
“คะแนนของอาใครก็แย่งหนูไปไม่ได้หรอกน้องติม อย่าคิดมากไปเลย” กันต์ไม่รู้ว่าต้องย้ำเป็นครั้งที่เท่าไหร่ เธอถึงจะเชื่อใจและไว้ใจเขาในเรื่องนี้ ไว้ใจว่าเขาไม่มีทางไปยุ่งกับใคร มันยากเขารู้เรื่องนี้ดี ก็คนอย่างเตชนาขึ้นชื่อว่าคาสโนวัยสี่สิบ ข่าวลงเขาแทบทุกวันว่าเป็นหนุ่มแก่ที่เนื้อหอมที่สุดเลยก็ว่าได้ คนอยากจะเป็นคุณนายของเตชนา ไม่ว่าจะสาวเล็กหรือสาวใหญ่
“รู้ค่ะ แต่กันไว้ก็ดีกว่าแก้ไม่ใช่เหรอ หนูขี้หวงขนาดไหนคุณอาน่าจะรู้ดี”
“รู้ดีสิ เมื่อตอนเด็กอาแค่หยิบของเล่นหนูมาดู หนูยังกัดอาจนเสียเลือดเลย” กันต์พูดขำ ๆ เมื่อนึกไปถึงครั้งที่ไอติมยังเด็ก
“ไปเตรียมตัวเถอะค่ะ เดี๋ยวจะได้ไปพร้อมกัน”
“จะดีเหรอคะ พ่อหนูจะสงสัยหรือเปล่า”
“ก็แค่บอกว่ามารับหนูเอง คุณอากังวลมากไป” ไอติมเอาตัวรอดได้เก่งกว่ากันต์มากในตอนนี้ นี่แหละที่เขาบอกว่าคนมีความผิดมักจะร้อนรน
“ก็จริง”
สุดท้ายทั้งคู่ก็มาด้วยรถคันเดียวกัน วันนี้นอกจากจะนัดมาทานข้าวที่บ้านด้วยความแปลก หมอภาคยังมายืนรอรับตั้งแต่หน้าประตูบ้านเลยด้วย
“มายืนรอลูกหรือไง?”
“ทำไมมาพร้อมกัน?” ภาคภูมิขมวดคิ้วและเอ่ยถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย
“กูก็ไปรับมา ทำเป็นเรื่องแปลกไปได้” กันต์ออกรับแทนเมื่อเห็นไอติมกำลังจะแก้ตัว
“เออ กูคงเบลอ ๆ ลืมไปว่ามึงกับน้องติมเป็นอาหลานที่ชอบตัวติดกันเหมือนแฟน” เตชนากลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก หมอภาคมองผ่าน ๆ และแสร้งว่าไม่ได้สนใจ
“เข้าไปด้านในเถอะ คาเรนเตรียมของรอเต็มโต๊ะ”
“พ่อหมอไม่เข้าไปพร้อมน้องติมเหรอคะ?” ไอติมถามขึ้นเมื่อเธอเดินเข้ามาแล้ว แต่ไม่มีทีท่าว่าภาคภูมิจะเดินตาม
“ไม่ล่ะ พ่อกำลังรอเพื่อนอีกคน วันนี้เขาจะมาทานข้าวด้วย น้องติมไปรอด้านในก่อน” ไอติมพยักหน้าเป็นอันรับทราบ
“อาคราม” ไอติมเรียกครามด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้น เพราะไม่บ่อยมากนักที่ครามจะมาทานข้าวด้วย
“ไงหลานสาวของอา ไปดื้อที่ไหนมาหรือเปล่าครับ” กันต์เริ่มคิ้วกระตุก เขาพยายามอย่างมากที่จะบอกตัวเองว่าไม่มีอะไร แต่พอเห็นหน้าครามตรงนี้แล้วคิดแบบนั้นไม่ได้เลย
“วันนี้นึกยังไงมา?”
“ไอ้หมอชวนไปหลายครั้งแล้วเลยมาน่ะ แล้วมึงเป็นยังไงบ้างช่วงนี้?”
“ก็ดี” กันต์ตอบพลางนั่งลงตรงข้ามกับคราม และถอนหายใจเบา ๆ ไม่ให้ใครรับรู้
“น้องติมคิดถึงพี่ครินต์ วันนี้พี่ครินต์ไม่มาเหรอคะ?” ไอติมถามถึงลูกชายคราม ตอนเด็ก ๆ พวกเขาได้เล่นด้วยกันบ่อย ๆ แต่พอเมื่อโตต่างแยกย้ายไปเรียนคนละที่ ปีหนึ่งจะเจอกันสามครั้งเป็นอย่างน้อยตามร้านอาหาร เพราะพ่อของพวกเขามักจะนัดกัน
“วันนี้ตาครินต์ทำงาน อ้อนอาทุกคนแบบนี้ พวกอา ๆ หลงรักตายแล้ว” ครามลูบบนผมนุ่มของไอติมเบา ๆ กันต์นั่งมองไปคิ้วกระตุกไป
“เรื่องนี้ต้องถามอากันต์ค่ะ ว่ารักมากมั้ย เพราะอากันต์มีเวลาว่างให้น้องติมอ้อนบ่อยที่สุด” กันต์ยกยิ้มให้กับความเจ้าเล่ห์ เธอพยายามจะให้้เขาบอกรักตัวเอง
“ไง รักหลานมากมั้ย?” ครามถามนิ่ง ๆ และมองหน้ากันต์ เหมือนกำลังจะจับพิรุธ
“ก็ต้องรักสิ รักมาก” กันต์ไม่ได้ตอบเพื่อเอาใจ แต่เขากำลังบอกความในใจให้คนตัวเล็กรับรู้ต่างหาก
“ทุกคน นี่หมออรรณนพเพื่อนกูตอนไปประชุมที่ลอนดอน” หมอภาคเดินเข้ามาพร้อมผู้ชายสองคน คนหนึ่งเหมือนจะรุ่นราวคราวเดียวกับกันต์และคราม ส่วนอีกคนดูท่าทางแล้วน่าจะเป็นรุ่นพี่ของไอติมปีหรือสองปี
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ” กันต์และครามพูดพร้อมกัน
“นี่ลูกชายผมครับ นพดล” อรรณนพแนะนำลูกชายเพียงคนเดียวให้ทุกคนในห้องได้รู้จัก นพดลยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสาม
“หล่ออย่างที่บอกไว้เลยนะนพ” หมอภาคเอ่ยชม หลายต่อหลายครั้งเมื่อได้เจอกันในการประชุมองค์การแพทย์ อรรณนพมักจะเล่าถึงลูกชายของตัวเอง
“นี่ไอติม ลูกสาวผม” หมอภาคได้ทีแนะนำลูกสาวให้อีกฝ่ายได้รู้จักบ้าง
“สวัสดีค่ะคุณอานพ พี่นพดล” ไอติมยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ไม่ต้องเดาให้ยาก จากแววตาที่นพดลกำลังมองไอติม มันฉายแววว่าเขากำลังสนใจเธอ และเตชนาดูไม่ชอบใจ
“มา ๆ นั่งกันเถอะ นพดลนั่งข้างน้องติมก็ได้ลูก” หมอภาคในตอนนี้ใบหน้าสดใสสุด ๆ เมื่อมองเห็นสถานการณ์ตรงหน้า เขาไม่สังเกตหรือยังไงว่ากำลังมีบางคนที่ไม่เอ็นจอยกับการมาร่วมโต๊ะอาหารในวันนี้
“กินนี่หน่อยสิคะคุณอา” ไอติมเหลือบไปเห็นว่ากันต์กำลังหงุดหงิด เธอจึงเอาใจด้วยการตักอาหารจานโปรดของตัวเองให้เขา
“ดูแลคุณอาดีจังเลยนะครับ แบบนี้ใครได้เป็นภรรยาน่าจะโชคดี”อรรณนพเอ่ยชมขึ้น เขาเองก็มีภรรยาที่แสนจะขี้อ้อนเหมือน ๆ กับไอติม
“ฮ่า ๆ อ้อนเก่งแบบนี้น่าจะทำคนเป็นแฟนในอนาคตหมดตัวได้เลยแหละ” หมอภาคเอ่ยเตือนคนที่คิดจะเข้ามาเป็นลูกเขยของเขาเป็นนัย ๆ ไม่รู้ว่าคนไหน คนที่รุ่นราวคราวเดียวกันกับไอติม หรือรุ่นราวคราวเดียวกันกับเขา
“ผมพร้อมจะหมดตัว” ดูเหมือนนพดลจะคิดดังไปหน่อย เขาพลั้งปากพูดมันออกมา
“ถ้าอาเดาไม่ผิด กำลังจะจีบลูกสาวคนเล็กของอาหรือเปล่านะ?” ภาคภูมิถามออกไปด้วยความตั้งใจ และก็มีคนที่รอฟังคำตอบนั้นโดยไม่ใช่คนถาม
“ครับ ผมอยากจะจีบน้องติม ถ้าคุณอาอนุญาต”
“ฮ่า ๆ ดี ใจกล้าแบบนี้อาชอบ อาอนุญาต” คำตอบของหมอภาคกำลังสร้างไฟในใจให้กับเตชนาอย่างมาก ตอนนี้เขากำลังมีคู่แข่งที่น่ากลัวเลยทีเดียว เพราะดูจากทรงแล้ว เด็กหนุ่มคนนี้มีพื้นฐานที่ดี กิริยามารยาทดี อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ ที่สำคัญไม่ได้แก่เช่นเขา
