1 ดอกไม้นักเขียน (3)

หลังจากวางสายจากพี่แป๋มแล้ว ฉันจึงลุกขึ้นมาเปิดคอมพิวเตอร์พีซีเครื่องเก่าซึ่งแทบไม่ได้ใช้งาน เพื่อเริ่มต้นทำการค้นหาศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับการเขียนนิยายรักแนวอีโรติกอย่างจริงจังอีกครั้ง

สิ่งที่พบบนหน้าเว็บเพจ ช่วยให้ฉันเข้าใจรายละเอียด และเปิดใจในการเขียนนิยายแนวนี้มากขึ้น

หัวใจในการเขียนนิยายรักอีโรติก สิ่งแรกที่ต้องทำก็คือ ทำความเข้าใจก่อนว่า นิยายรักอีโรติก (erotica) ไม่ใช่นิยายลามก (pornography) เมื่อได้คำตอบในข้อนี้แล้ว จึงช่วยให้ฉันเข้าใจมากยิ่งขึ้น ว่าเหตุใดพี่ปิ่นแก้วถึงเชียร์ให้ฉันเขียนนิยายรักแนวนี้

ได้รับคำตอบอันน่าพึงพอใจสำหรับการเริ่มต้นแล้ว ฉันจึงพิมพ์เอกสารนั่นออกมาเก็บเข้าแฟ้มงาน ก่อนท่องอินเตอร์เน็ตเพื่อเสาะแสวงหาหนุ่มรูปงาม และสาวเจ้าเสน่ห์ตามหน้าเว็บเพจเพื่อนำภาพประกอบเหล่านั้นมาเป็นตัวละครในการเขียนนิยายรักอีโรติก

การทำงานในขั้นตอนนี้เป็นสิ่งที่ฉันถนัด เรียกว่าชื่นชอบมากเป็นที่สุดก็ว่าได้ เพราะนอกจากได้สิ่งที่ต้องการแล้ว บางครั้งยังได้รับความรู้ใหม่ ๆ ติดหัวสมองจากการสืบค้นหาออกนอกเส้นทางนี้ด้วย

ฉันเพลินกับการค้นหาหนุ่มรูปงาม และสาวเจ้าเสน่ห์เป็นชั่วโมง นาน ๆ ได้หลุดจากกรอบการทำงานของตัวเองมาทำอะไรแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ซึ่งรูปหนุ่มหล่อ และสาวสวยที่ฉันหามาได้ในวันนี้ มีจำนวนมากพอสมควร

รูปร่าง ส่วนสูง หน้าตา สีผม สีผิว รวมถึงสไตล์การแต่งตัว ช่วยให้ฉันมีไอเดียในการสร้างตัวละครมากขึ้น ทว่านั่นก็ไม่ใช่ทั้งหมดของคำตอบที่ต้องการ

การทำการบ้านก่อนลงมือเขียนจริง ทำให้ฉันเข้าใจคำพูดของพี่ปิ่นแก้วมากขึ้นอีกเรื่อง ที่ว่านิยายรักอีโรติกมีความเหมือน และแตกต่างจากนิยายรักธรรมดาทั่วไป ซึ่งฉันยังตอบตัวเองในตอนนี้ไม่ได้ ว่านิยายทั้งสองประเภทมีความเหมือน และแตกต่างกันตรงไหน สาเหตุคงเพราะยังไม่เคยลงมือเขียนนิยายรักประเภทนี้เลยสักครั้ง

หากเป็นงานเขียนแนวแฟนตาซี ประเภทผจญภัยในแดนมังกรตามล่าหาแม่มดดำ มีกลิ่นไอโรแมนติกผสมหน่อย ๆ หรือว่าแก้คำสาปของนางฟ้าใจร้าย ที่สาปให้นครแสนสวยกลายเป็นนครแห่งความหนาวเย็นอะไรเทือกนี้พอถนัดอยู่ ฉันสามารถให้คำตอบได้ทันทีเลยค่ะ ว่านิยายรักโรแมนติกแตกต่างจากนิยายแฟนตาซีตรงไหน

อย่างน้อย ๆ นิยายรักโรแมนติกคงไม่มีใครเขียนให้พระเอกของเรื่องมีตัวตนเป็นแค่หยดน้ำค้างหรอก สิ่งที่ฉันจะบอกก็คือ เรื่องความสมจริงในโลกแห่งความเป็นจริงนั่นเอง

เอาเถอะ ในเมื่อยังไม่ได้สิ่งที่ต้องการก็ไม่เป็นไร ฉันเชื่อมั่นว่าในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า คำตอบทั้งหมดที่ต้องการจะปรากฏให้เห็นเอง เมื่อใช้เวลาสืบค้นข้อมูลกว่าสองชั่วโมง ฉันจึงคลิกเข้าเช็คอีเมล์หลังจากทอดทิ้งมานานเป็นเดือน

จดหมายขยะจำนวนมากถูกส่งมายังกล่องรับจดหมายของไฮเดรนเยีย ซึ่งฉันทำการลบโดยไม่ต้องเสียเวลาคลิกเข้าไปอ่าน ส่วนจดหมายที่ขึ้นต้นว่า FW: อันนี้ชอบค่ะ

บางฉบับอาจจะไร้สาระไปบ้าง ทว่าในความไม่มีอะไรนั้น กลับทำให้ฉันได้รับอะไรมากกว่านั้น และบางครั้ง ฉันเองก็ได้นำเกร็ดความรู้ และไอเดียแปลก ๆ จากสิ่งเหล่านี้มาประยุกต์ใช้ในงานเขียนด้วย

ระหว่างไล่อ่านจดหมายไปเรื่อย ๆ ฉันก็สะดุดตากับจดหมายฉบับหนึ่ง ซึ่งเขียนหัวข้อว่า

สอบถามผลงานเล่มใหม่ของคุณไฮเดรนเยียครับ

จาก : รูปหล่อครับ (P-Doraemon @ xxxx.com)

ส่งเมื่อ : 15 สิงหาคม 25xx 8:20:37

ถึง : Hydrangea @ xxxx.com

“สวัสดีครับคุณนักเขียน ผมชื่นชอบและติดตามผลงานการเขียนของคุณไฮเดรนเยียทุกเรื่อเลย (เขินจังที่จะบอกว่าผมเป็นแฟนของคุณ) และผมยังรอคำสาปของแม่มดดำในภาคต่อไป

ไม่ทราบว่างานสัปดาห์หนังสือปีนี้ คุณไฮเดรนเยียมีผลงานเล่มใหม่วางแผงไหมครับ ? หากมี ผมจะตามไปขอลายเซ็น ยังติดตามและเป็นกำลังใจให้คุณไฮเดรนเยียอยู่นะครับ”

ฉันอมยิ้มให้กับชื่อผู้ส่ง และเนื้อความของจดหมายจากแฟนคลับรายนี้

ในสภาพตึงเครียดหาทางออกให้กับปัญหาไม่ได้ เพียงแค่หนึ่งกำลังใจจากใครสักคนที่ฉันไม่รู้จัก แต่เขารู้จักฉันในนามไฮเดรนเยีย ก็ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นอย่างประหลาด ถึงแม้ว่าคนส่งจดหมายฉบับนี้จะใช้นามแฝงที่ค่อนข้างหลงตัวเองก็เถอะ

เอานะ... แค่ยังมีคนรออ่านผลงานของฉัน ถึงแม้จะเป็นคนเดียวในโลกนี้ก็ตาม ฉันก็พอใจมากแล้ว

ถึง : P-Doraemon @ xxxx.com

เรื่อง : RE: สอบถามผลงานเล่มใหม่ของคุณไฮเดรนเยียครับ

“สวัสดีค่ะ ‘คุณรูปหล่อครับ’ ก่อนอื่นต้องขออภัยที่ไฮเดรนเยียตอบจดหมายคุณล่าช้า

เรื่องหนังสือใหม่ในงานสัปดาห์หนังสือปีนี้ยังไม่มีวางค่ะ เรื่องใหม่น่าจะมีกำหนดวางแผงในช่วงต้น ๆ ปี หากมีข่าวคืบหน้าอย่างไร จะแจ้งให้ทราบนะคะ ขอบคุณที่ยังติดตามผลงานและให้กำลังใจค่ะ ไฮเดรนเยีย”

เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยฉันจึงปิดคอมพิวเตอร์แล้วดึงผ้าม่านลง จากนั้นจึงล้มตัวนอนบนเตียงนุ่มอีกครั้ง โดยไม่ลืมตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้ ค่ำนี้มีนัดสำคัญกับยายรหัสคนสวย ดังนั้นฉันต้องนอนหลับพักผ่อนเอาแรงก่อน

ทว่าแค่ปิดตาลง อารมณ์ตกค้างซึ่งได้รับจากการเช็คอีเมล์เมื่อครู่ กลับทำให้ฉันจินตนาการถึงหน้าคนส่งอีเมล์ฉบับนั้นไปได้

‘คุณรูปหล่อครับ’ แฟนคลับรายนี้ของฉันจะเป็นผู้ชายประเภทไหนนะ ถึงชื่นชอบนิยายแนวที่ฉันเขียน อย่างน้อยเขาต้องเป็นคนดี มีจิตใจอันประเสริฐ เพราะเขาสนับสนุนผลงานของฉันนั่นเอง (คิก ๆ)

‘เลิกคิดฟุ้งซ่านได้แล้วยัยอิงค์ นอนซะ เธอสมควรนอนได้แล้ว !’ ฉันเตือนตัวเองอีกครั้ง ก่อนดึงผ้าขนหนูผืนโปรดมากอด