ตอนที่ 4 nc

“อื้อ…กี่โมงแล้วเนี่ย”

นํ้าเสียงงัวเงีย ดวงตากลมโตค่อยๆรี่ตามองรอบๆก็พบว่าเช้าแล้ว แต่ทำไมวันนี้ถึงรู้สึกแปลกๆ สายตากวาดมองด้านข้างก็พบกับความว่างเปล่า มือเล็กรีบดึงผ้าห่มผืนหนาขึ้นจึงพบกับชายร่างใหญ่ที่หลับคาเต้านมเธออยู่ไต้ผ้าห่ม หญิงสาวรีบดันใบหน้าหล่อออกจากเต้าอวบพรางดึงเสื้อตัวเองลงทันที

“อื้อ…”

“หื้ย ไอ้บ้านี่ ให้นอนด้วยทีไรก็ฉวยโอกาสตลอด”

นึกแล้วหงุดหงิดขึ้นมาแต่เช้า คนสวยรีบดีดตัวขึ้นนั่งพรางหันไปมองชายตรงข้างที่หลับสบาย ไม่รู้เรื่องรู้ราวเกี่ยวกับสิ่งที่ตนเองทำ

“ไอ้วิล ตื่นได้แล้ว!” ฝ่ามือเล็กยื่นเข้าไปตบไหล่กว้างจนดังแปะๆ

“อืม…”

“อืมเหี้ยไร ตื่นๆๆ ต้องไปโรงเรียน!”

มือเล็กเขย่าร่างท้วมไปมาเพื่อเรียกให้ตื่น แต่กลับไม่เป็นผล แถมเธอยังถูกเขาดึงลงไปนอนกอดไว้แน่นอีกต่างหาก

“โอ้ย ไอ้วิล!”

“อื้อ เงียบน่า คนจะนอน”

“ตื่นได้แล้ว ต้องไปโรงเรียน”

“อื้อ”

พูดเท่าไหร่อีกฝ่ายก็ไม่ยอมลืมตา มิหนําซํ้ายังซุกใบหน้าคมเข้ามาคลอเคลียซอกคอขาวอีก

“กลิ่นตัวมึงยั่วจังวะ” นํ้าเสียงกระเส่ากระซิบอยู่ตามซอกคอขาว ค่อยๆลืมตามองหญิงสาวผู้ยั่วอารมณ์แต่เช้า

“อึ้ย ปล่อยกูนะกูจะไปอาบนํ้า!”

“ซี๊ด…”

ร่างเล็กที่ดิ้นไปมาอยู่ในอ้อมแขนหนารีบนิ่งทันทีเมื่อเห็นสีหน้าเขาผิดปกติ

“มึงปลุกลูกกู”

“อะไร กูยังไม่ได้ทำอะไรเลย”

“ไม่รู้แหละ มึงทำกูมีอารมณ์ มึงต้องรับผิดชอบ”

สิ้นสุดคำพูด เนวิลไม่รอช้าที่จะรีบพลิกตัวขึ้นมาคร่อมอยู่บนร่างเพื่อนคนสวยทันที

“ไม่เอา มึงมีอารมณ์มึงก็จัดการเองดิ มันเกี่ยวอะไรกับกู”

“มึงยั่ว”

“กูไปยั่วมึงตอนไหน มึงดึงกูลงไปกอดเอง”

“งั้นมึงก็อมให้กู”

“ไม่!” เฟญ่ายังคงปฏิเสธตาเขียว

“หรือมึงจะไห้กูข่มขืนมึงไอเฟ” อีกคนก็ไม่แผ่ว หากโน้มน้าวไม่ได้คงต้องใช้วิธีขู่ ซึ่งเขารู้ดีว่าหญิงไต้ร่างแพ้อะไรมากที่สุด

“หื้ย ก็ได้ๆ”

เพียงได้รังคำอนุญาต ร่างหนารีบดีดตัวขึ้นก่อนที่จะถอดสิ่งขวางกั้นออกจนหมด เผยให้เห็นถึงแท่งเอ็นไหญ่ที่ชูตั้งชี้โด่อยู่ตรงหน้าหญิงสาว

“เร็วๆกูไม่ไหวแล้ว”

“ซี๊ด…”

ร่างเล็กค่อยๆอมแท่งเนื้อยาวตรงหน้าเข้าไปในโครงปากนุ่ม ใช้ลิ้นเลียรอบๆหัวพร้อมมือนุ่มที่ทำการชักไปด้วย ทำให้เนวิลแทบครั่งกับความเสียวที่ไม่อาจต้าน

อ๊อก อ๊อก อ๊อก

“ซี๊ด…อ่าส์ เสียว ปากมึงแม่งนุ่มชิบหาย อ่าส์”

หญิงสาวเร่งจังหวะเร็วขึ้น เลียรอบๆหัวไปมาจนพาชายหนุ่มไปถึงจุดสูงสุด นํ้าขุ่นคาวพุ่งเข้าไปในโพลงปากนุ่ม คนตัวเล็กทำท่าจะคายแต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อถูกสั่งนํ้าเสียงดุ มิหนำซํ้าไอ้บ้านี่ยังยกมือมาปิดปากเธอไว้แน่น

“กลืน!”

“อึก..”

เมื่อไม่มีทางเลือก ก็ต้องจำใจกลืนมันลงไปด้วยความฝืนใจ ต่างกับอีกฝ่ายที่อมยิ้มพึงพอใจ ก้มหน้าลงมาประจบจูงปากอวบอิ่ม ดันลิ้นร้อนเข้าไปตวัดควานหากันเล่นในโพรงปากอุ่น

“แฮ่ก…”

เขาเล่นลิ้นเธออยู่นานกว่าจะปล่อยให้เป็นอิสระ หญิงสาวถึงกับหอบหายใจแรง แก้มเนียนใสเปร่งสีแดงกํ่าด้วยความร้อนผ่าวไปทั่ว ซึ่งพึงพอใจคนทำยิ่งกว่าอะไร

“กูจะไปอาบนํ้า”

“อาบด้วยกัน”

“ไม่!”

“หรือมึงอยากไปโรงเรียนสาย”

“หื้ย!”

ไม่ว่าจะต่อปากต่อคำเท่าไหร่ก็ไม่เคยจะชนะไอ้บ้านี่สักที กระทืบเท้าเดินดุ๊กดิ๊กเข้าไปในห้องนํ้าด้วยความหงุดหงิด ทำไมเขาถึงรังแกเธอได้อยู่เรื่อยเลย

“หึ น่าแกล้งจริงๆ”

ส่วนคนแกล้งนั้นยืนอมยิ้มขำด้วยความเอ็นดูความดุ๊กดิ๊กเหมือนเด็กของเพื่อนสนิท ก่อนจะเดินเปลือยกายตามหลังคนตัวเล็กเข้าไป

#มหาวิทยาลัย

“ไอวิลกับไอเฟยังไม่มามาหรอวะ ปกติไม่เห็นมาสาย นี่ก็จะเข้าเรียนละ”

“นั่นไง พูดถึงโผล่มาละ”

เรมี่ทำปากชี้ไปยันสองคนที่เดินเข้ามาด้วยกันยันโต๊ะประจำของทั้งสี่ นำพาริกเตอร์ที่นั่งบ่นหันมองตาม

“แหม๋ เดี๋ยวนี้มาด้วยกันบ่อยนะครับ แถมยังมาสายสะด้วย”

“อะไรของมึงไอเตอร์ เดี๋ยวตบปากแตกเล”

เพิ่งจะเดินเข้ามาหยุดต่อหน้า ก็ทำการยกฝ่ามือขึ้นทำท่าขู่จะตบเพื่อนปากเสียพรางทำหน้าดุใส่ไอ้ที่ชอบแซวเธอนัก

“แซวนิดแซวหน่อยก็ไม่ได้”

“ฮ่าฮ่าๆ ไอ้เตอร์หน้าหงอยเหมือนหมาเลย”

“มึงว่ากูเหมือนหมาหรอยัยเลสเบียน เดี๋ยวก็จับทำเมียซะจริงๆหรอก”

“อี๋ ขยะแขยง กูชอบผู้หญิงย่ะ”

“เราไปกันเถอะเฟ ปล่อยให้ไอสองตัวนี่มันกัดกันอยู่นี่แหละ”

เนวิลกว่าวพรางมือโอบไหล่อีกคนก้าวเดินออกไป

“มึงดูมันทำเข้า แล้วบอกแค่เพื่อน เหอะเชื่อตาย”

“มัวแต่ปากมากอยู่นั่นแหละ เข้าเรียนสายเดี๋ยวก็โดนครูทำโทษอีก”

เรมี่บ่นพึมพำกับชายด้านข้าง ลุกขึ้นหยิบกระเป๋าราคาแพงที่วางอยู่ข้างๆก่อนจะเดินไปอย่างหัวเสียกับริกเตอร์

“อ้าว กูผิดหรอวะ”

“เห้ยรอด้วยดิไอเร!”