16 | ฆ่าด้วยจูบ

​

ชนารดีตื่นขึ้นมาในช่วงเย็นของวัน ร่างบางค่อยๆ ขยับตัวย่องลงจากเตียงนอนขนาดใหญ่ โดยไม่ให้คนข้างกายได้รับรู้และตื่นขึ้นมาเสียก่อน เธออยากไปให้พ้นคนใจร้ายใจดำอย่างเขานัก

ไม่รอช้าอีกต่อไปเมื่อพ้นเงื้อมมือจากมัจจุราชร้าย หญิงสาวฝืนทนความเจ็บปวดที่เขากระทำไว้ พร้อมกับปาดน้ำตาที่จู่ๆ ก็ไหลจากหน่วยตาคู่งามทิ้ง

สิ่งที่เกิดขึ้นทุกอย่างชนารดีจะทิ้งมันเอาไว้เป็นความทรงจำอันเลวร้าย ที่ปะปนให้ด้วยกลิ่นอายของความเร่าร้อน ความสาวที่เคยมีเธอมอบให้เขาอย่างเต็มอกเต็มใจ ถึงแม้จะเอาข้ออ้างของหนี้สินของพี่ชายตนมาเป็นเหตุผลก็ชั่ง แต่ทว่าทุกอย่างมันล้วนแล้วออกมาจากความรู้สึกที่เธอมีให้เขาต่างหากและมันจะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกเสียจากว่า…

เธอหลงรักเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว~

“ลาก่อนนะคะ รักครั้งแรกของหนู”น้ำเสียงที่เปล่งออกไปชั่งแผ่วเบา ก่อนที่ชนารดีจะก้มลงประทับจูบอันแสนอ่อนโยนที่ซีกแก้มของคนที่กำลังอยู่ในห้วงนิทรารมณ์ รามสูรไม่มีวันรักเด็กกะโปโลอย่างเธอ เพราะเขาไม่เคยรักใครข้อนี้ชนารดีรู้เป็นอย่างดี

@2 สัปดาห์ต่อมา

ร่างบางกำลังเดินตรงไปยังคอนโดมิเนียมของตนหลังจากสอบเสร็จในวิชาสุดท้าย รอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นบนดวงหน้าหวาน เมื่อนึกถึงความฝันของเธอที่อยากจะเรียนการเกษตรเพื่อกลับไปบริหารไร่ชาของผู้เป็นพ่อหลังจากจบการศึกษามัธยมปลายและเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง

“มีความสุขมากสินะ!”เสียงของใครคนนึงดังขึ้นจนคนตัวเล็กที่เพิ่งเดินผ่านรถสปอร์ตหรู จนต้องเอี้ยวตัวกลับไปมองอย่างแปลกใจ ก่อนที่ดวงตาจะเบิกกว้างเมื่อเห็นใบหน้าเจ้าของน้ำเสียงอันดุกร้าว

“คะ…คุณราม!”ชนารดีถึงกับชะงักเมื่อเห็นคนที่ใจถวิลหาแต่เขาแต่เพียงผู้เดียว หลงลืมสรรพนามอันแสนสนิทสนมที่ชายหนุ่มเคยลั่นปากว่าให้เธอเรียกเขาว่าอะไร

“ไม่ได้เอากันถึงกับจำสรรพนามที่ใช้เรียกผัวไม่ได้หรือไงกัน!”ร่างสูงที่กำลังยืนพิงรถสปอร์ตคู่ใจของตน ตอนนี้เขาแทบอยากกระโจนเข้าไปกอดร่างบอบบางตรงหน้าที่อยู่ห่างกันราวหนึ่งเมตรกว่าๆ นัก

“ยะ…อย่ามาพูดจาหยาบคายกับหนูนะ”

“ทำไมเฮียจะพูดไม่ได้ กระแทกแบบหยาบคายและหยาบโลนยังทำมาแล้วเลย”ไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ตั้งตัวรามสูรก็เข้าประชิดตัวเธออย่างรวดเร็ว ชนารดีขยับห่างได้เพียงไม่กี่ก้าวก็ถูกตวัดเอวคอดกิ่วเข้าสู่อ้อมแขนล่ำของเขา

“อื้อๆ ปล่อยหนูนะ คุณได้ในสิ่งที่ต้องการไปแล้ว…”

“…”

“หนี้ของเฮียมาดแมนหนูคนดีก็ใช้ไปแล้วนิคะ”รามสูรก้มหน้ามองร่างเล็กที่กำลังสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว เธอกำลังหวาดระแวงในตัวเขาเขาดูออก ใช่หนี้ของเธอมันหมดไปตั้งแต่ที่เจ้าหล่อนยอมกระโดดขึ้นเตียงกับเขาแล้ว แต่มันไม่จบเพียงแค่นั้น ชนารดีไม่เหมือนผู้หญิงทุกคนที่เคยขึ้นเตียงกับเขาและจบลงเพียงไม่ถึงชั่วโมง

“คิดว่าหนี้หมดแล้วเฮียจะจบงั้นเหรอ!”

“ฮื้อๆ อย่าทำอะไรเฮียมาดแมนกับหนูเลยนะคะ อึก…ถึงแม้ร่างกายหนูจะไม่มีค่ามากเท่าเงินสองแสน อื้อๆ แต่นั่นเป็นสิ่งเดียวที่มีค่าสำหรับหนูคนดี”ใช่เธอไม่มีค่าเท่าเงินสองแสนเพราะชนารดีมีค่ามากกว่านั้น! ถ้อยคำดังกล่าวย้ำอยู่ในหัวใจของชายหนุ่มโดยำม่ได้ปริปากพูดให้เธอได้ยิน

พลันเห็นน้ำตาเมียตัวน้อยรินไหลมิหนำซ้ำผู้คนยังพลุกพล่าน ก็เริ่มให้ความสนใจในบทสนทนาของพวกเขาทั้งสอง เขาจึงตัดสินใจอุ้มเธอขึ้นพาดไหล่ทั้งที่เจ้าหล่อนระดมทุบแผ่นหลังบึกบึนและขอร้องให้เขาปล่อยเธอลง

“ปล่อยหนูลงนะ อึกๆ หนูไม่ไปไหนกับคุณนะ!”

เพี๊ยะ!!

“โอ๊ย! อึก…เจ็บนะคะ!”ฝ่ามือหนาฟาดลงบนสะโพกงามงอนเมื่อเขาได้ยินเสียงหวานกดต่ำอย่างไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่ ก่อนจะยัดเธอเข้าไปในรถที่เขาใช้แขนเพียงข้างเดียวอุ้มคนตัวเล็กที่น้ำหนักคาดคะเนคงจะไม่เกินสี่สิบแปดกิโลกรัมเป็นแน่ และใช้มือข้างที่ว่างเปิดประตูรถอย่างง่ายดาย

“ถ้าไม่อยากให้ปากสวยๆ ถูกผัวจูบจนบวมก็เงียบปากซะ!”

“แต่หนู อื้อ…”เพียงถูกชายหนุ่มออกลูกแนวขู่ปากจิ้มลิ้มก็ทำงานอัตโนมัติตอกกลับอย่างรู้งาน ทว่าร่างสูงกลับย่อตัวลงมาประกบริมฝีปากหนาปิดปากชั่งค้านและอาการพยศของเด็กสาวที่ตนยอมรับได้อย่างเต็มปากเธอคือเมียของเขา

“อืม…”รามสูรกวาดลิ้นในโพรงปากนุ่มทั้งที่เข้าหล่อนพยายามเบี่ยงหน้าหลบหลีกการรุกรานของเขา มือหนาล็อคท้ายทอยเล็กไว้แน่นยอมจำนนให้แก่จูบเหนือชั้นเชิงของเขา

“อื้อ!”ฝ่ามือน้อยกำเสื้อยืดของชายหนุ่มไว้แน่นเมื่อเธอกำลังโอนอ่อนผ่อนตามเขาไป ลิ้นบางหวานฉ่ำกระดกรับสัมผัสที่ชายหนุ่มเคยมอบให้อย่างเงอะงะ ทว่ากลับทำให้เขาครางกระหึ่มในลำคออย่างพออกพอใจกับการตอบสนองของเธอ

“แฮ่กๆ อึก…”หลังจากที่เขาปราบพยศเมียตัวน้อยแแสนดื้อรั้นโดยวิธีการกระแทกริมฝีปากแนบชิด และสูบเอาเรี่ยวแรงของเธอมาไว้กับเขาได้สำเร็จ มือหนาก็ปัดปอยผมสวยทัดกกหูบางเอาไว้ก่อนจะจูบหน้าผากเกลี้ยงเกลาเพื่อปลอบขวัญ

“ทีหลังอย่าดื้อ”

“แต่หนู…”

“อย่ามีคำว่าแต่ด้วย...เฮียไม่ชอบ!”รามสูรพูดดักคอไว้เพียงเท่านั้นก่อนจะยกเรียวขางามทั้งสองข้างเหยียบที่รองเท้าบนรถและปิดประตูอย่างเบามือ

รอมยิ้มของเจ้าพ่อแห่งความโลภที่ใครก็บอกว่าเขาไร้หัวใจประดับบนกรอบหน้าหล่อเหลาอย่างไม่ทราบสาเหตุ สองสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาเองพยายามไม่นึกถึงเซ็กส์อันแสนไร้เดียงสาที่ตอบสนองเขาอย่างถึงอกถึงใจไม่ได้เลย

“จะพาหนูคนดีไปไหนคะ?”

“…”

“จะฆ่าหนูโดยการแย่งลมหายใจเหมือนเมื่อกี้นี้หรือเปล่า?”

“ใช่! จะเอาเมียไปฆ่าให้ตาย ตายคาอกและไอ้นี่…”เสียงเข้มดังขึ้นกลบเกลื่อนความขบขันที่มีในประโยคถ้อยคำของเธอเมื่อครู่ ก่อนที่สายตาจะก้มมองเป้ากางเกงของตนเพื่อสื่อให้เธอรู้ว่าเจ้าหล่อนจะต้องตายเพราะอะไร กล้าดียังไงที่ทำให้เขาหลงใหลและจากไปโดยทิ้งเขาเดียวดายบนเตียงนอนนุ่ม

“ไม่เอานะคะ อย่าทำอะไรหนูคนดีเหมือนวันนั้นนะคะ”

-------------------------------

ฆ่าด้วยอะไร????

1 คอมเม้นท์ = 1 กำลังใจ

แฟนเพจ>>>>เอ็มแอล