15 | ไม่ใช่ผัวNc25++

​

"อื้อ!! อย่าค่ะ โอ๊ย...”สิ้นคำบอกกล่าวของเสียงทุ้ม มือหนาก็จับเจ้าโลกอันใหญ่ยัดใส่ร่องสาวที่กำลังฉ่ำเยิ้ม ก่อนจะกระตุกปมผ้าขนหนูที่เกะกะร่างของเขาให้หลุดออกอย่างน่ารำคาญ

แขนขาเรียวเล็กถึงกับหมดเรี่ยวแรงเมื่อถูกความเป็นชายตอกลึกเข้ามาในกายสาวบวมช้ำ แต่ยังดีที่ภายในยังมีน้ำหล่อลื่นอำนวยความสะดวกให้รามสูรได้ฟันฝ่าความคับแน่นเข้ามาหลอมรวมกับเธอ

“ชู่ว!! ผ่อนคลายไว้ทูนหัว อย่าเกร็งนะจ๊ะ โอ้ว...แน่นเป็นบ้าเลย”เขาไม่กล้าขยับเขยื้อนสะโพกสอบเข้าโจนจ้วงล้วงลึกในโพรงอ่อนนุ่ม ปากหนาพรหมจูบทั่วพวงแก้มเนียนปลั่งเช็ดหยาดน้ำตาให้เหือดแห้งไป

ชายหนุ่มจ้องมองดวงหน้างามที่กำลังเงยเกเบี่ยงสายตาหวานเบนมองไปทางอื่น ทั้งที่ร่างบางยังคงสะอื้นไห้จนตัวโหยงจนคนมองสงสารจับใจ แต่ยิ่งเธอร่ำไห้เท่าไหร่มันยิ่งทำให้ปฏิกิริยาในด้านอารมณ์ร้อนลุ่มของเขาให้โชติช่วงขึ้น

“อย่าร้องนะคนดี ได้โปรดอย่างร้องไห้นะครับ”ชนารดีค่อยๆ เหลือบมองชายหนุ่มเล็กน้อยอย่างกล้าๆ กลัวๆ ในขณะที่ลมหายใจอุ่นของเขากระทบผิวแก้มนวลจนเห่อร้อนไปหมด รามสูรกดจมูกเป็นสันหอมเจ้าหล่อนฟอดใหญ่

ฟอด~

“ฮื้อๆ จะ…เจ็บอย่าทำหนูคนดีนะคะ”เสียงแหลมกรีดร้องข้างกกหูของเขา แขนล่ำสอดใต้วงแขนเรียวเล็กกดไหล่บางให้ร่างอรชรกดลงลึกเพื่อตอกอัดความเป็นชายเข้าไปจนสุดลำ

“อ่า~ อดทนอีกนิด มันอาจฉีก เอ่อ…”

“งื้อ…เฮียรามขา~ ตอนนี้มันเจ็บมากเลย”เธอรับรู้ได้ถึงบาดแผลที่ยังอยู่ในอาการสาหัส เมื่อเขายัดแก่นกายใหญ่เข้ามาอีกครั้งเหมือนกับการเปิดรอยแยกที่แสนอักเสบให้ปริแตก

“เฮียจะขยับแล้วนะห้ามเกร็งเดี๋ยวจะเจ็บจนเดินไม่ได้…”ไม่อาจรั้งรอให้เธอพักพร้อมอีกต่อไป เมื่อความต้องการของรามสูรมันแทบระเบิดออกมาเป็นสายธารขุ่นขาวจนทะลักทลายออกมาอยู่รอมร่อ

“มะ…มันฉีก! อื้อ~ จะ…เจ็บ”ท่อนแขนเรียวรัดร่างกำยำไว้แน่น เล็บสั้นสวยจิกลงบนแผ่นหลังบึกบึนของเขาระบายความเจ็บปวดระคนเสียวซ่าน เมื่อชายหนุ่มเริ่มขยับโยกกายหนาโถมเข้าใส่

“อืม…”รามสูรเลื่อนริมฝีปากจูบเจ้าหล่อนอย่างดูดดื่มให้เมียตัวน้อยหลงลืมความเจ็บปวดที่เขามอบให้ คนตัวโตใช้เชิงกามชายชั้นสูงหลอกล่อ โดยการกวาดลิ้นสากพัวพันกับลิ้นเล็กให้เธอตอบสนองอย่างซ่านสยิว

เพลิงสวาทลุกโหมยากเกินจะหาสิ่งใดมาดับลงได้ พลังช้างสารที่เขากระทำใส่ร่างบาง ไม่สามารถหยุดยั้งหรือหักห้ามใจไม่ให้รุนแรงกับร่างสะโอดสะองของเจ้าหล่อนได้เลย ให้ตายเถอะ! แม่หนูคนดีเธอทำอะไรกับเขากันแน่

รามสูรไม่เคยกกกอดใครบนเตียงนอนนุ่มของตัวเองไม่ว่าจะที่ไหนก็ตาม คราแรกเขาเพียงอยากได้ชนารดีเพื่อลิ้มลองความหอมหวานเพียงเท่านั้น แต่ทุกอย่างมันกลับเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ หลังจากที่ชายหนุ่มทะลวงความบริสุทธิ์ของกายสาวโดยการชำแรกผ่านเข้าไปและครอบครองเธอจนจับจองเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ

“อ๊ะ!! อ่า…เฮียขา~ อู้ย ขยี้ตรงนั้น อื้อ…แรงๆ ค่ะ”เวลาผ่านไปชั่วครู่ความเสียวซ่านก็เข้ามาแทนที่ความเจ็บปวดทั้งหมดทั้งมวลที่เธอได้รับ ยิ่งสะโพกบดคลึงความเป็นชายส่ายร่อนเป็นวงกลมก็ทำให้จุดกระสันสั่นระริกอย่างโหยหายากจะผละห่าง

“โอ้วคนดีจ๋า~ ร้อนแรงอะไรอย่างนี้ ซี๊ด!!...”ฝ่ามือหนากอบกุมอกอวบอึ๋มที่ไหวกระเพื่อมขึ้นลงตามแคงถาโถมที่ชายหนุ่มกำลังเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้นอีกระรอก

“อืม~ แบบนั้น ฮะ…เฮียรามขา~ ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ!!!”

“อีกนิดนะคะคนดี อู้ย!!! ตอดดีจริงๆ”เสียงกระเส่าพูดก่อนจะมองจุดเชื่อมความสัมพันธ์ มันลึก แน่น และหนึบ เจ้าหล่อนกลืนกินเขาไปทั้งตัว โดยที่ไม่มีหญิงใดในโลกทำได้ และค่อยๆ กลืนกินความรู้สึกที่ไม่เคยมีใครมอบให้ร่างบางเพียงคนเดียว

“อร๊ายย!! อื้อ…”ร่างเล็กกระตุกเกร็งถี่รัวเมื่อชายหนุ่มส่งเธอให้แตะขอบสวรรค์วิมานสีชมพู หัวสมองปลอดโปร่งมือน้อยสัมผัสหน้าท้องแบนราบของตน เมื่อรู้สึกถึงความอุ่นวูบที่แตกกระจายในตัวของตน

“เสร็จเร็วนี่”

“ออกไปจากตัวหนูคนดีนะคะ”

“ถีบหัวส่งผัวตัวเองแบบนี้เลยเหรอจ๊ะคนดีจ๋า”เขาไม่คิดอย่างที่พูดเลยสักนิด ตรงกันข้ามฝ่ามือหนาช้อนอุ้มร่างบางลุกขึ้นนั่งในท่าหันหน้าเข้าหากันโดยยังถอดถอนเครื่องเพศออกจากกัน

“อื้อ!! จะทำอีกเหรอคะ?”เพราะบทเรียนตลอดค่ำคืนที่ผ่านมาสอนให้ชนารดีรู้ว่ารามสูรเป็นคนหื่นกามและความต้องการสูง ไม่ยอมจบเกมรักลงง่ายๆ แน่หากได้เริ่มต้น หญิงสาวบีบไหล่กว้างไว้แน่นในขณะที่ร่างกายขยับน้อยๆ ให้ช่วงล่างเสียดสีกันไปมา

“เฮียไม่ทำแล้วจ้ะ!”

“ปล่อยหนูสิคะ”หญิงสาวเริ่มมีอาการดื้อรั้นอีกครั้งเหมือนกับน้อยใจบางอย่าง อาจเป็นเพราะคำตอบของรามสูรไม่น่าฟังเท่าไหร่นักจนร่างหนาหัวเราะอย่างขบขันในท่าทางอันแสนน่ารักของเจ้าหล่อน

“เฮียทำมาทั้งคืนแล้วนะ หนูคนดีจะใจร้ายกับผัวได้ลงคอเชียวหรือ”

“ผัว? ไม่ใช่นะคะหนูคนดียังไม่มีผะ…อื้อ!!”ไม่ทันสิ้นเสียงหวานรามสูรก็สวนกระแทกแก่นกายเข้าหาโพรงอ่อนนุ่มจนร่างบางสะดุ้งเฮือก เขาไม่พอใจกับถ้อยคำที่ชนารดีเปล่งออกมาเมื่อครู่เท่าไรนัก

“ทำไมจะไม่ใช่ผัว เข้าทั้งหัวเข้าทั้งลำขนาดนี้หืม…”

“งื้อ…เฮียรามหยาบคายที่สุด!!”

“หรือมันไม่จริง?”

“มันก็จริงค่ะ แต่นี่มันแค่คืนเดียวไม่เรียกผัวค่ะ”เธอค้านเมื่อเพื่อนสาวของเธอเคยบอกว่าคนที่มีเซ็กส์กันไม่จำเป็นต้องเรียกว่าผัวเมีย และเธอก็นอนกับเขาเพราะหนี้พี่ชายของตัวเองต่างหาก รามสูรยื่นข้อเสนอให้เธอเพียงเท่านั้นจริงๆ

“หึๆ แต่นี่เฮียแตกในตัวหนูเป็นสิบครั้งแล้วนะ”ครั้งแรกก็จริงแต่เขายอมรับได้อย่างเต็มปากว่าติดใจเซ็กส์ไร้เดียงสาอันร้อนแรงของเธอ และยากจะถอนตัวในตอนนี้ได้

“…”

“แต่เชื่อเถอะเดี๋ยวเฮียก็เขี่ยหนูทิ้ง…”

“…”

“เหมือนผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมา!!”มะ…เหมือนผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมางี้นเหรอ! คำๆ นั้นทำให้ชนารดีน้ำตาแทบไหลแก้ม แต่มันก็ดีแล้วนิ ทุกอย่างมันแค่ความผิดพลาด อีกไม่นานเขาก็จะเขี่ยเธอทิ้งเหมือนขยะไร้ค่าชิ้นหนึ่งเท่านั้น

รามสูรไม่รู้สึกสะทกสะท้านใดๆ เลยสักนิด เขายังคงดำเนินสานต่อสิ่งที่ค้างคา ไม่นานเขาก็ฉุดกระชากเธอให้จมอยู่ในห้วงพิศวาสอีกครั้ง และไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่ายๆ…

-------------------------------

ขออภัยในการอัพงานล้าช้านะคะ เนื่องจากโน๊ตบุ๊คน็อตเอ้าท์

1 คอมเม้นท์ = 1 กำลังใจ

แฟนเพจ>>>เอ็มแอล