19

ขณะที่ข้างนอกก็ลุ้น ส่วนข้างในห้องประธานบริษัท

“คุณดาว อยากเรียนรู้เรื่องอะไรก่อนดีครับ” ราพณ์ถามเพราะ แม่ใหญ่ฝากหญิงสาวให้มาเรียนรู้งานบริหารกับเขาด้วยตัวเอง

“แล้วแต่คุณราพณ์ เลยค่ะ คุณก็รู้นี่คะ ว่าจริง ๆ แล้วคุณหญิงป้าท่านต้องการอะไร” ดุจดาวเอ่ยเสียงใส นึกถึงที่คุณหญิงโสภิต แม่ใหญ่ของราพณ์ มาขอทาบทามหล่อนกับผู้เป็นบิดา แต่ยุคนี้ใครเลยจะยอมให้คลุมถุงชนง่าย ๆ หล่อนจึงขอแค่ได้เรียนรู้นิสัยใจคอกันก่อน ถ้าไปกันได้ก็ค่อยพัฒนาความสัมพันธ์

“แต่ผม...คือ..ผมกับพิช เราคบหากัน” ราพณ์บอกดุจดาว ต่อหน้าพิชญา

เลขาสาวถึงกับอึ้ง ทำหน้าไม่ถูก ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะมามุกนี้ ที่จริงก็น่าเสียดาย ถ้าชายหนุ่มมีจิตใจชอบพอผู้หญิงสักนิด พี่ดาว คนนี้ถือว่าเป็นตัวเลือกที่ดีมาก ๆ เลย ทั้งรูปลักษณ์ และ อัธยาศัยไมตรี

“อ้าว ! เหรอคะ แล้วทำไมคุณราพณ์ ไม่บอกคุณหญิงป้าล่ะคะ น้องพิช น่ารักออกอย่างนี้ ถ้าได้รู้จักท่านต้องเมตตาแน่ ๆ เลยค่ะ”

“พอดี มีคนแย่งไปบอกก่อนแล้วสิครับ เรื่องถึงได้ยุ่งแบบนี้” ราพณ์ไม่ได้พูดต่อ ว่าคนที่ไปบอกก่อนนั้นสร้างภาพพิชญาไว้เหลวแหลกขนาดไหน

“อ๋อ.!.ค่ะ..” หญิงสาวก็ไม่ได้ซักต่อเช่นกัน เพราะไม่เกี่ยวกับหล่อนสักนิด

“น้องพิช ไม่ต้องกังวลนะคะ” ดุจดาวจับมือสาวน้อยบีบเบาพร้อมกับเอ่ยให้ความมั่นใจ

“เอ่อ...ค่ะ...” พิชญาตอบอ้อมแอ้ม จะปฏิเสธก็ไม่ได้ เหมือนน้ำท่วมปาก รู้สึกผิดที่ต้องหลอกผู้หญิงคนนี้ คนที่ส่งสายตาเปิดเผยจริงใจมาให้

ราพณ์มองภาพนั้นยิ้ม ๆ หวังว่าจะไม่มีปัญหาที่ไม่คาดคิดขึ้นมาอีกนะ

เย็นวันนั้นราพณ์ชวนพิชญาไปสปอร์ตคลับหรู ที่ค่าสมาชิกแพงลิบลิ่ว แต่เขาก็มาใช้บริการนับครั้งได้ ทั้งสองพากันเข้าไปยืดเส้นยืดสายกับเครื่องเล่นที่มีให้เลือกมากมาย ก่อนจะลงสระว่ายน้ำหวังผ่อนคลาย หลังจากที่ชายหนุ่ม ต้องเกร็งรับสถานการณ์อยู่ตลอดเวลา เมื่อไปพบแม่ และแม่ใหญ่ แล้วก็จริงดังคาด แม่ใหญ่ส่งดุจดาวเข้ามา แต่น่าแปลกที่ทำไมครั้งนี้เคลียร์กันง่ายเกินไป

“พิช...คุณว่ามันง่ายไปมั้ย” ราพณ์ว่ายน้ำมาเกาะขอบสระ ที่พิชญาตีขาเล่นในน้ำอยู่ก่อนแล้ว

“ง่ายยังไงคะ พิชไม่เข้าใจ”

“ก็แม่ใหญ่ของผมน่ะสิ ส่งคนมาทั้งทีแต่ทำไมถึงตกลงกันง่ายจัง”ชายหนุ่มอดระแวงไม่ได้

“คงเป็นเพราะ พี่ดาว ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ มั้งคะ ดูเธอเข้าใจอะไรง่าย ๆ มั่นใจและก็เป็นตัวของตัวเองดีออกค่ะ” พิชญากล่าวด้วยความชื่นชม

“คุณคิดอย่างนั้นเหรอ”

“ค่ะ ความจริงคุณราพณ์น่าจะลองให้โอกาสตัวเองและพี่ดาวได้เรียนรู้กัน ไม่ดีหรือคะ พี่ดาวเขาน่ารักออกค่ะ” หญิงสาวพูดเผื่อว่าเขาจะกลับใจมาคบกับผู้หญิง

“เหรอ..ผมว่าคุณน่ารักกว่า” ชายหนุ่มก้มมอง จนเกือบชิดดวงหน้าใสไร้เครื่องสำอาง ของหญิงสาวแล้วยืนยันได้ว่าเขาไม่ได้พูดเกินจริง

“คุณราพณ์ น่ะพิช ขึ้นดีกว่า คนอื่นเขากลับกันหมดแล้ว” หญิงสาวผลักอกเขาออก กำลังจะโผไปขึ้นบันไดฝั่งตรงข้าม แต่ก็ถูกมือแข็งแรงคว้าเอวไว้ได้

“อร้าย....คุณราพณ์ ปล่อยพิชนะคะ”หญิงสาวดิ้นตีน้ำกระจาย ชายหนุ่มจึงใช้ท่อนแขนแข็งแรงรัดร่างบอบบาง เข้ามาอยู่ในอ้อมแขน โชคดีที่ไม่มีใครอยู่บริเวณนั้นแล้ว

“อยู่นิ่ง ๆ สิ ผมยังไม่อยากกลับ ยังคุยกันไม่จบเลย” ชายหนุ่มปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระ

พิชญา ยังไม่หายตื่นเต้น หัวใจเต้น ตึก ตัก รัว ๆ ตอนที่เขารัดร่างหล่อนเข้าไปหาอกเปลือยเปล่าแบบนั้นมัน...อึ๊ย.!...ดีนะที่หล่อนใส่ชุดว่ายน้ำมิดชิดชุดที่เขาซื้อให้.ไม่อย่างนั้นล่ะก็....เกย์ก็เกย์..เถอะ.......แม่จะจับกินทั้งตัวเลย....ง่ำ ๆ ๆ ๆ

“พิช....คุณพิช....” เสียงชายหนุ่มเรียก ปลุกให้สาวน้อยตื่นจากภวังค์

“ค....คะ” คุณว่าอะไรนะ

“ใจลอยไปไหน ทำท่าอย่างกับจะจับใครกิน”

“ปะ...เปล่า..นะคะ...พิชไม่ได้จะกินคุณนะคะ” พิชญาละล่ำละลักปฏิเสธ

“...ฮ่า...ฮ่า........” ชายหนุ่มเงยหน้าหัวเราะลั่นสระว่ายน้ำ

หญิงสาวหน้าง้ำ เมื่อรู้ตัวว่าพลาดท่าเสียแล้ว

“โธ่ ! พิช..คุณก็รู้นี่ ว่าอะไรเป็นอะไร” ชายหนุ่มแกล้งจีบปากจีบคอ

“แล้วมันเป็นอะไรกันแน่คะ” หญิงสาวตัดสินใจถาม เกย์ที่ไหน ขยันทำให้ผู้หญิงใจสั่นน่ะ

“คุณหมายถึงอะไรล่ะ” ราพณ์ถาม อยากให้หญิงสาวพูดออกมา เขาก็ไม่ได้อยากโกหกหล่อนหรอก แค่หยอกขำ ๆ หล่อนคิดเป็นตุเป็นตะไปเองแท้ ๆ

“ ก็........” พิชญาหยุดคำพูดไว้แค่นั้น เพราะที่จริงเขาจะชายแท้หรือเทียมก็ไม่เกี่ยวกับหล่อน ขืนไปคาดคั้นถาม เขาจะหาว่าหล่อนคิดอะไรกับเขา ยิ่งหลงตัวเองอยู่ด้วย

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”

“เฮ้อ ! ทีเปิดโอกาสให้ถามก็ไม่ยอมถาม”

“กลับกันเถอะค่ะ” หญิงสาวตัดบท แค่นี้ก็อายไม่รู้จะเอาหน้าไปไหวไหนแล้ว

หนุ่มสาวขึ้นมาจากสระ พิชญาเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย ราพณ์ออกมายืนรอ จะเข้าโอบเอวพาไปที่รถ แต่พิชญา เบี่ยงตัวหลบได้ทัน

“อ๊ะ ๆ ต่อไปนี้ห้ามแตะเนื้อต้องตัวพิชนะคะ ไม่อย่างนั้นต้องจ่ายค่าปรับด้วย”พิชญาตั้งกฎขึ้นมาใหม่ เพิ่งคิดได้เมื่อกี้นี่เอง

“อ้าว ! มีอย่างนี้ด้วยเหรอ” ราพณ์บ่นยิ้ม ๆ

“ไม่รู้ล่ะ เอาตามนี้นะคะ ไม่อย่างนั้นพิชเสียเปรียบ”

“แล้วถ้ามันเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงล่ะ” ชายหนุ่มอุธรณ์

“เอาไว้ค่อยพิจารณาตามความเหมาะสมอีกทีค่ะ”

“ไม่มีช่วงโปรโมชั่นบ้างเหรอ”

“ไม่มีค่ะ”

“งกชะมัด !”