แค่คิดก็อีซี ถ้าปี้คุณคิดเท่าไหร่
@ร้านกาแฟ
“นายมีอะไรจะคุยกับฉันก็ว่ามา ฉันไม่ได้ว่างมากกกกมานั่งจิบกาแฟกับนายทั้งวันหรอกนะ "
“งั้นเปลี่ยนจากจิบกาแฟ มาจูบปากผมแทนไหมครับคุณน้ำ ทั้งวันผมก็ให้ได้" ไม่ใช่แค่นายนั่นจะพูดแต่ปากแล้วไม่ยื่นหน้ายื่นปากเข้ามาหาฉันนะ เสร่อยื่นมาหาฉันก่อนจะพูดอีก จนฉันต้องรีบเอียงหน้าหนีพร้อมใช้มือดันหน้าเขาออกไปไกลๆ
“แค่พูดเฉยๆไม่จำเป็นต้องเอาหน้าหื่นๆของนายเข้ามาใกล้ฉันได้ป่ะ! ถ้าให้ฉันจูบกับนายฉันเลือกจิบกาแฟทั้งชาติซะดีกว่า"
“แต่ก็เคยจูบไปแล้วหนิครับ..ผมยังจำรสชาติจูบของคุณได้อยู่เลย อยากจูบอีกจังขออีกได้ไหม ผมจะจ่ายค่าดองล่วงสิบล้านแลกกับจูบของคุณ "
"____" จ่ายค่าดองล่วงหน้าสิบล้านเพื่อแลกจูบ ฉันนี่ถึงกับอ้าปากค้างมือไม้สั้นเมื่อได้ยินคำพูดกวนบาทาจากปากหื่นๆของเขา มีอย่างที่ไหนที่จ่ายค่าดองล่วงหน้าเพื่อแลกกับจูบ สติเขายังดีอยู่ไหมถามจริง!
“สติผมดีทุกประการ ไม่แค่สติผมดีอย่างเดียวนะครับ อย่างอื่นก็ดีเหมือนกัน"
ปากของฉันมันก็ยังอ้าค้างเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือคิ้วมันขมวดเข้าหากันจนยุ่ง และตาฉันมันก็จ้องที่หน้าเขาแบบสงสัย นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพูดกับฉันเหมือนรู้ว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่ หรือพูดบ่นด่าอะไรเขาอยู่ในใจ
เขาก็จะพูดขึ้นมาในทำนองแบบนี้ แบบนี้ว่าฉันรู้นะว่าเธอคิดอะไรอยู่ ฉันรู้นะว่าเธอกำลังด่าฉันอยู่ในใจ บราๆ ทำอย่างกับว่าเขาอ่านใจคนอื่นได้ยังไงล่ะ..แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงเรื่องแบบนี้มันมีแต่ในละครเท่านั้นล่ะ
"ว่าไงล่ะครับ สนใจผมไหมผมยินดีบริการนวดปากต่อปากให้คุณทั้งคืน หรือจะให้ผมบริการนวดจิมิคุณดี บริหารมันไว้บางก็นะครับ พอถึงวันเข้าหอคุณจะได้ไม่เจ็บ"
"นี่นาย! จะพูดจาอะไรหัดแหกตาดูบ้าง นี่มันพื้นที่ส่วนรวม ไม่ใช่พื้นที่ส่วนตัวที่อยากจะพูดอะไรก็พูดตามใจปากหื่นๆนิสัยบ้ากามอย่างนายนะวายุ"
ฉันพูดออกไปเบาๆพร้อมกรอกสายตามองคนรอบข้างที่นั่งอยู่ในร้านไปมา ฉันว่ามันต้องมีคนได้ยินบ้างล่ะ เพราะร้านกาแฟมันไม่ได้ใหญ่ให้เรามีพื้นที่นั่งเป็นส่วนตัว
“ผมว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาตินะครับ คุณไม่เห็นต้องอายเลย เดี๋ยวอีกหน่อยคุณก็ติดใจแล้วครางชื่อผมทุกคืน "
"___" พูดแล้วยิ้มหวานมึนกว่านี้มีอีกไหม! ฉันอยากจะบ้าตายนี้เหรอผัวในอนาคตฉัน เฮ้ออ อกอีแป้นจะแตก
“นมคุณไม่แตกหรอกครับ น้ำเบลของคุณจะแตกต่างหาก ถ้าผมได้จิ้มคุณ ผมรับรองได้เลยว่าจิ้มครั้งแรกมันเจ็บ! แต่มันส์ดีและเสียวโคตร อ่า ของผมมันลำใหญ่หน่อยนะ ฟิตๆเวอร์จิ้นอย่างคุณ ต้องเอานิ้วล้วงก่อนเอา”
พรวด!!!! [กาแฟพุ่งออกจากปาก]
"ให้ตายเถอะ!วายุ ทำไมนายถึงได้..ได้ อี้ด!! "
ฉันกำหมัดและกรี๊ดอยู่ในลำคออย่างโมโหไม่รู้จะหาคำด่าที่ไหนมาด่าอีตานี่ดี นอกจากเอาหนังสือบังหน้าตัวเองแล้วหยิบกระเป๋าเดินออกจากร้านให้เร็วที่สุด
จะไม่ให้ฉันเผ่นออกมาได้ยังไง ก็ดูคำพูดของเขาแต่ละคำสิ มัน18 ทั้งนั้น แถมทุกคนในร้านก็พากันมองมาทางฉันและแอบกระซิบหัวเราะคิกคักกันใหญ่ ฉันนี่อายแทบจะเอาหัวมุดดินหนีกลับบ้าน ฉันไม่น่าหลงกลมากับเขาเลยให้เสียเวลาช้อปปิ้งของฉันเลย
“ป๊านะป๊า จะหาผัวให้ฉันทั้งที่หาคนดีๆสติสมประกอบไม่ได้หรือไง "
“เสียมารยาทจัง อยู่ดีๆก็เดินออกจากร้านไม่บอกผมสักคำ ที่บ้านคุณไม่สอนมารยาทสมรวมเหรอครับ"
“นี่นายกำลังด่าฉัน! "
“ผมเปล่าด่าก็แค่ถามดูเฉยๆ"
“นายนี่มัน!! " ฉันยืนกัดฟันพลางจ้องหน้าเขา ที่เอาแต่พูดฉอดๆพร้อมรอยยิ้มเหมือนเด็กไร้เดียงสา นี่ยังไม่แต่งยังกวนบาทาได้ขนาดนี้ ถ้าแต่งกันไปแล้วอยู่ด้วยกันทุกวันฉันคงประสาทแดกตายก่อนแก่
“ประสาทไม่แดกคุณ แต่จะแดกลำผมทุกวันคิดแค่นี้ยังอีซี่ ถ้าอยากปี้คุณเท่าไหร่"
