ท้าท้าย

“คุณน้ำ นั่นคุณจะไปไหน คุณยังไม่ตอบคำถามผมเลย "

“นายอย่ามาปัญญานิ่มกับฉันได้ป่ะ! วายุ...ให้ตายเถอะ ฉันน่าไม่กลับมาเลยน่าจะอยู่มีผัวมีลูกที่ฝรั่งเศสสักก็ดี”

“เล่นของนอกคุณไหวเหรอครับ ใหญ่ยาวเท่าสากกะเบือขนาดนั้น ถ้าอยากฉีกผมสามารถทำให้มันฉีกได้นะครับ ไม่ต้องไปเล่นของนอกหรอก แค่ของไทยคุณก็ครางแทบตายแล้วครับ "

คำพูดของนายวายุทำให้ฉันหยุดเดินพร้อมมือสองข้างยกขึ้นเท้าเอวพลางกะพริบตาถี่และกัดฟันถอนหายใจออกมาแรงๆ ก่อนใบหน้าเซ็งกะตายของฉันจะหันไปกลับมองนายวายุกำลังเดินตามฉันอยู่ด้านหลัง

“ให้ฉันบวชชีดีกว่าถ้าฉันต้องแต่งงานกับคนโรคจิตอย่างนาย"

นายนั่นเดินมาหยุดตรงหน้าแล้วมองหน้าฉันนิ่งๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าหล่อเข้ามาใกล้ พร้อมรอยยิ้มหวาน

“แต่งงานกับผมแสนดีจะตาย มีแต่ได้กับได้ ได้ทั้งผมได้ทั้งเงินเดือนอยากเที่ยวชิมช้อปใช้ผมให้วงเงินไม่อั้น ผัวแสนดีขนาดนี้หากี้ชาติคงไม่มีใครดีเท่าผม "

“หลงตัวเอง! คิดว่าทั้งโลกใบนี้มีแค่นายเป็นผู้ชายคนเดียวหรือไง ผู้ชายคนอื่นมีให้ฉันเลือกเยอะแยะ ถ้าฉันจะเอามาทำผัวแค่กระดิกนิ้วเข้าห้องแค่นั้นจบ "

“อั้ยยะ! ฟังแล้วคุณดูแรดจัง"

“นี่!! "

“ผู้หญิงก็มีเยอะแยะ นมโตก้นอึ๋มสามเหลี่ยมอวบใหญ่ ชี้ด! พูดแล้วก็นึกถึงแม่โคโยตี้ซอยเจ็ดแต่ไม่เคยเสร็จผมสักราย แต่ผมสามารถลากพวกเธอมานอนเล่นในใต้ผ้าห่มได้สบายเเค่พูดว่าชวนเอาร่องนูนๆ ก็วิ่งมาเอง”

"__" พูดแล้วก็ยกมือชู้นิ้วขึ้นสองนิ้วแล้วกระดิกๆ สลับกัน

“แต่ผมเป็นคนขี้เบื่อ เบื่อรสชาติกินแล้วแม่งจืดชืด

สู้ดีกินของที่มีราคาร้อยล้านคงอร่อยกว่าเยอะ ของชั่วคราวแทงครั้งเดียวก็เบื่อ แต่ที่ไม่เบื่อคืนของจริงแทงกี่ทีมันก็ฟินเหมือนเดิม "

คำพูดของเขาจบพร้อมรอยยิ้มมุมปากที่ยกขึ้น แต่ทำไมฉันฟังแล้วเหมือนจะงง แต่ก็พอเข้าใจความหมายที่เขาพูด ถึงนึกอยากเอาปืนมายิงกบาลเขาสักนัด! จะตายไปหื่นในนรก

“งั้นนายก็ตามหาตัวจริงของนายสิ นายจะมาแต่งงานกับฉันทำไม อีกอย่างนายกับฉันก็ไม่ได้รักกัน ถึงแต่งงานกันไปก็มีแต่ความทุกข์ใจกันเปล่าๆ "

“ความทุกข์? ...ผมว่ามันจะทุกข์ยิ่งกว่าถ้าหากผมไม่ได้คุณมาเป็นเมีย ผมคงต้องเศร้าใจแบบสุดติ่งแน่ๆ ที่ไม่จิ้มเวอร์ชัน เอ๊ะ? เวอร์จิ้นคุณ " ให้ตายเถอะในสมองของเขามันมีแต่พวกนี้หรือไงกัน

"ถ้าอยากได้ฉันเป็นเมียจนตัวสั่นขนาดนี้ แต่งกันเย็นนี้เลยไหม!! ถ้าจะเสี้ยนขนาดนั้น" พูดแล้ว ฉันก็กระตุกยิ้มมุมปากแล้วเดินเข้าไปหานายวายุใกล้ๆ

“ฉันจะยอมแต่งงานกับนายก็ได้..แต่ต้องเป็นเย็นนี้เท่านั้น งานต้องหรูหราสมเกียรติ มีเค้กก้อนโตๆ สักสิบชั้น มีอาหารเครื่องดื่มขนมหวานครบเซต มีแขกมางานแต่งสักพันคน มีเวทีพร้อมนักร้องมาร้องเพลงให้แขกฟัง มีดอกไม้จัดฉากสักพันดอก แล้วชุดแต่งงานต้องสวยหรูมากกกกก ถ้านายทำทุกอย่างที่ฉันพูดได้ทันเวลาอีกสามโมงข้างหน้า ฉันจะยอมเป็นเมียโดยไม่มีเงื่อนไขอะไรทั้งนั้น" เป็นอีกครั้งที่ฉันยกยิ้มมุมปากพลางไหว่ไหล่ขึ้นใส่นายวายุทีนึงก่อนจะเดินชนไหล่เขาไปที่รถ

“มีแค่นี้ใช่ไหมที่คุณต้องการ" วายุเอ่ยถามพร้อมเดินตามมาติดๆ

“ใช่! ถ้านายทำตามที่ฉันบอกฉันยอมเเต่งงานกับนาย ถ้าไม่นายก็เป็นหม้ายขันหมาก เพราะฉันจะไม่แต่งงานกับนาย! เข้าใจ๊" หึ! จัดงานแต่งใหญ่โตขนาดนั้น มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ภายในสามโมงชั่วโมงมันจะไปทันอะไรไหนจะชุดอีกเค้กอีกที่สำคัญก็คือแขกพันคนที่ต้องมางานแต่ง นายนั่นจะไปประเคนหาคนมาจากที่ไหนทันพันคนนะจ๊ะ ไม่ใช่สิบคน ถ้าทำได้ทุกอย่างที่ฉันสั่งทันเวลา ฉันจะถวายตัวให้เลยแหละ

“งั้นก็เตรียมเป็นแม่คนได้เลยนะครับทูนหัว"ปิ๊ง✨พูดแล้วก็ขยิบตาใส่ทีนึงพร้อมส่งจูบผ่านอากาศมาให้ฉัน

"___"