รักเถื่อนเถื่อนของนายซาตาน

ย้อนเมื่อ2ปีก่อน..

“อื้อ~ จ๊วบ~ นี่เหรอม้าขย่มที่นายบอก ฉันว่ามันไม่ใช่ " เสียงหญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มที่คอยป้อนจูบเธอด้วยเสียงแหบพร่าปนความใสซื่อและขี้สงสัยอย่างเธอที่อยากรู้อยากเห็นและอยากลองในสิ่งที่ตัวเองไม่เคยทำ

จ๊วบ~จ๊วบ

“นี่มันขั้นตอนแรก เธออย่าใจร้อนสิ..อื้อ~" ชายหนุ่มสอดลิ้นร้อนเข้าในปากหญิงสาวพลางใช้ลิ้นตวัดลิ้นอีกฝ่ายซ้ำไปมาแบบช้าๆแล้วปากเขาของก็ค่อยๆดูดเอาลิ้นของเธอเข้ามาในปาก จากจูบที่นุ่มนวลกลายเป็นจูบที่ร้อนแรงและดุดันมากขึ้น

จ๊วบ~จ๊วบ

“อื้มส์..นายจูบเก่งจัง " เสียงหวานเอ่ยถามอย่างมีอารมณ์จึงทำให้เสียงของเธอมันแหบพร่าเย้ายวนอีกฝ่ายมีอารมณ์มากขึ้น

“ปากเธอหวาน จนฉันอยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว.."

จ๊วบ~จ๊วบ

พูดไปจูบไป ยิ่งชายหนุ่มมีอารมณ์มากขึ้นเท่าไหร่เรียวปากบางก็ยิ่งถูกเขาดูดแรงขึ้น ไม่ต่างจากลิ้นของเธอที่ถูกดูดปล่อยซ้ำๆสลับกับริมฝีปากอมชมพูของเธอที่ตอนนี้มันแดงซ้ำเพราะแรงดูด

“อื้อ!~จ๊วบ~ แรงไปแล้วนะ ”ใบหน้าแสนหวานทักท้วงชายหนุ่มเมื่อจูบของเขามันแรงขึ้นเรื่อยๆจนเธอรู้สึกแสบร้อนผ่าวๆที่ริมฝีปาก

“อย่างอื่นก็แรง เธอจะลองเปลี่ยนดูไหม" ชายหนุ่มพูดพลางแสยะยิ้มร้ายมุมปากแต่ก็ยังป้อนจูบอยู่ตลอดที่พูดกับเธอ และมือหนาที่เริ่มสอดเข้าไปในเสื้อแล้วปลดบราเชียของเธอออกก่อนจะใช้นิ้วลูบหัวนมวนเบาๆช้าๆและริมฝีปากที่คอยป้อนจูบตลอดเวลา มันเรียกอารมณ์ความต้องการของหญิงสาวได้ดี

“อื้มส์..ว วายุ เอามือออกไป อื้อ!มันเสียวตรงนั้น ”

“งั้นเหรอ! ใช่ตรงนี้หรือเปล่า" มือหนาของเขาเลื่อนต่ำลงและลูบส่วนนั้นของเธอที่เยิ้มไปด้วยน้ำเมือกใสๆอยู่ในร่อง

“ว..วายุ อื้มส์"

“บอกฉันสิ ใช่ตรงนี้ไหมที่เธอเสียว”

“อื้มส์..ช ใช่ ซี้ดส์! "สติของเธอมันเลื่อนลอยอยู่บนอากาศเธอจึงหักห้ามใจตัวเองไม่ได้ที่จะยอมรับกับความสัมผัสแปลกใหม่ที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เธอปล่อยทุกอย่างไปตามอารมณ์ที่ชายหนุ่มได้เล้าโลมมันจนเธอเกิดความต้องการมากกว่านิ้วที่เขาใช้ลูบร่องของเธออยู่ตอนนี้

“บอกฉันสิ ว่าเธอต้องการฉัน " เสียงกระซิบชายหนุ่มที่ข้างหูราวกับมนต์สะกดจิตให้เธอพยักหน้าและตอบเขาออกไปในทันที ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือความสามารถพิเศษของเขา

“ฉันต้องการนาย วายุ " เสียงหวานตอบรับพลางคลี่ยิ้มและกัดริมฝีปากใส่ชายหนุ่มเพื่อความเย้ายวนอีกฝ่าย

ชายหนุ่มได้เห็นดังนั้นเขาก็ไม่รอช้าที่จะรีบเปลื้องเสื้อผ้าออกและพร้อมจะความเสียวซ่านให้กับหญิงสาวที่นอนอยู่ตรงหน้า...แต่ทว่า! ความสุขที่เพียงแค่ข้ามคืนก็ได้หยุดแบบกระทั้นหัน เมื่อเด็กสาวที่นอนอีกเตียงได้ตื่นขึ้นมาขัดจังหวะ จึงทำทั้งคู่ต้องหยุดชะงักในทันที

“งื้อ มืดจัง คุณอา~~คุณอาอยู่ไหน ออมสินหิวน้ำ คุณอา~” เด็กสาวทำตาปรือเรียกหาผู้เป็นอาพลางมองซ้ายมองขวาก็มีแต่ความมืดมิด

"__" วายุที่นั่งกุมขมับตรงหว่างขาหญิงสาวถึงกับถอนหายใจออกมาแรงๆและความรู้สึกเซ็งฉิบหาย

เขารีบดัันตัวลุกขึ้นแต่งตัวแล้วดีดนิ้วเรียกสติหญิงสาวกลับคืนมา ก่อนเจ้าตัวจะเดินไปเปิดไฟและเดินไปหยิบขวดน้ำมาให้หลานสาวสุดที่รักของเขาแบบเซ็งๆ

ท่ามกลางสายตากลมของร่างบางที่ลุกขึ้นนั่งแบบงัวเงียและมึนงุนงงอยู่เล็กน้อย แต่เธอก็พอจะจำเหตุการณ์เมื่อครู่ได้อยู่บ้าง แต่ก็แค่ช่วงแรกๆ เธอจูบกับชายหนุ่มเท่านั้น

แต่มันก็ให้ใบหน้าแสนหวานของเธอมันร้อนผ่าวจนแดงก่ำไปหมด

“วันนี้รอดไป วันหลังเธอจะได้ยับคาเตียง"

"___"