แทบขาดใจ

กางเกงยีนส์ขายาวถูกถอดออกจากร่างสวยอย่างทุลักทุเล เรียวขาขาวผ่องตั้งเด่นหราอยู่ตรงหน้าชายร่างใหญ่ เหลือไว้แต่แพตตี้ตัวเล็กจิ๋วสีขาวลายลูกไม้สุดเซ็กซี่น่าดึงดูด

“ว้าว!! เซ็กซี่มาก”

“อือ อึก ฮือ”

สายตาที่หื่นกระหายส่งมาแทะโลมเรือนร่าง ยิ่งทำให้ อเล็กซ่าดิ้นพล่านด้วยความกลัว ร่างกายเปียกชุ่มชโลมไปด้วยเม็ดเหงื่อ

ท่อนขาแกร่งดันให้ขาเรียวทั้งสองข้างอ้าออกจากกันกว้างมากขึ้น ร่างใหญ่เข้าแทรกตัวระหว่างกึ่งกลางลำตัวของหญิงสาวอีกครั้งจนน่าใจหาย เขาใช้ท่อนซุงใหญ่ถูไถร่องสวาทของเธอที่มีเพียงผ้าลูกไม้บางๆปิดกั้นอยู่

“อือ!! นายอย่างทำแบบนั้น”

“ชูวร์!!”

เรียวปากหนาก้มลงกระแทกริมฝีปากบดขยี้ริมฝีปากเรียวบางของหญิงสาว พร้อมดูดกลืนเสียงอู้อี้ของเธอไปจนหมดอย่างนึกชอบใจ มือใหญ่ล่วงล้ำเข้าไปภายในเสื้อตัวหลวมๆ สอดแทรกนิ้วแกร่งเข้าไปใต้บลาสีขาวอย่างนุ่มนวล พยายามบีบเค้นก้อนเนื้อนุ่มขนาดใหญ่สองก้อนที่แข่งกันอวดความอวบอัดอยู่เบาๆ

“อือ!!”

คนใต้ร่างพยายามดิ้นเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากการ กระทำอันป่าเถือนของเขา แต่ก็ไม่สามารถขัดขืนมันได้เลย

ร่างใหญ่ล่วงมือเข้าไปด้านหลังเพื่อปลดตะขอบราหลุดติดมือออกมาอย่างง่ายดาย โดยไม่ต้องออกแรงเลยแม้แต่น้อย เขายังคงลูบไล้ไปตามร่างกายอย่างชอบใจ พลางยกมือหนาบีบเค้นหน้าอกที่เต่งตึงจนเนื้อนุ่มเล็ดลอดมาตามนิ้วมือหนาออกมา

“ฮือๆ!!”

นิ้วเรียวยังคงซุกซน เขี่ยเม็ดดอกประทุมวนไปวนมาจนมันเริ่มแข็งเป็นไต หญิงสาวยังคงพยายามดิ้นเพื่อให้เขาหยุดแต่มันไม่เคยได้ผลเลยแม้สักครั้ง จนรอบๆข้อมือเริ่มแดงก่ำจากการเสียดสีกับกุญแจ

นิ้วเรียวเกลี่ยกลิ้นวนไปวนมาจนลงมาถึงขอบเจ้า แพตตี้ตัวน้อย ที่ตอนนี้แทบจะปิดเนื้อนูนสาวที่อยู่ด้านในไม่มิด โดมินิคชะงักเล็กน้อยก่อนจะผละริมฝีปากออกยันตัวลุกขึ้นแล้วใช้นิ้วเกี่ยวแพนตี้ให้หลุดออกจากร่องงามทันที จนเผยให้เห็นกลีบกุหลาบสีชมพูระเรื่อน่าดึงดูชวนให้ลิ้มลอง

‘เอ๊ะ!! ทำไมมันดูชมพูจังวะ’

ชายหนุ่มได้แค่คิดในใจก่อน จะลูบไล้ลงมาที่กลีบสวยทันที

“ฮือๆ อย่านะ!! ได้โปรด!!

เสียงออดอ้อนขอร้องของอเล็กซ่าไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มหยุดการกระทำนั้นเลยแม้แต่น้อย เขากลับยิ่งเพิ่มความรุนแรงเข้าไปอีกโดยการใช้นิ้วหนามุดเข้าสู่ร่องสาวทันที

พวด!!

“กรี๊ด!! อือ!! หือ!! เจ็บ”

นิ้วหนายาวเหยียดสอดเข้าช่อกลีบกุหลาบได้แค่ปลายนิ้ว โดมินิคกลับต้องหยุดชะงักหน้านิ่ว เมื่อเขาไม่สามารถดันนิ้วที่เหลือเข้าไปในความคับแน่นนี้ได้อีก

“ไปทำรีแพร์มาละสิ หึ!!”

ด้วยความเกลียดชังตระกูลของหญิงสาว โดมินิคได้แต่พูดจาน่ารังเกียจค่อยย่ำยีทำร้ายจิตใจของอเล็กซ่าอยู่ตลอดเวลาที่เคลื่อนไหวร่างกาย

“พอแล้ว ฮือๆ!!”

อเล็กซ่าได้แต่ร้องห้ามปรามการทำของชายหนุ่มที่กำลังลุกล้ำความสาวของเธออยู่ ความเกลียดชังและความเครียดแค้นทั้งหมดที่โดมินิคมีถาโถมเข้ามาจนเข้าแทบทนไม่ไหว พร้อมจะระเบิดมันออกมาใส่ร่างกายของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นน้องสาวของฆาตกรที่ฆ่าพ่อแม่ตัวเอง

“หึ!! คนอย่างเธออย่าหวังว่าจะรอดไปจากฉัน”

พวด!!

กรี๊ด!!!!

ท่อนซุงขนาดใหญ่ถูกจับยัด และกระแทกเข้าสู่ร่องสาวทันทีจนสุดมิดลำ ความรุนแรงของชิ้นเนื้อที่ฉีกขาดจากการถูกกระแทกปล่อยเลือดสีแดงสดไหลออกมาตามจังหวะลำท่อนซุงที่พยายามขยับเข้าออกร่องสวาทด้วยความยากลำบาก

เสียงอเล็กซ่ากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดราวกับกายสาวจะแตกสลายเป็นเสี่ยงๆลงทันที ความเจ็บปวดมหาศาลประดังประเดเข้ามา จนร่างกายของเธอทรมานเกินจะรับไหว น้ำตาที่เหือดหายตอนนี้เริ่มทะลักออกมาอีกครั้งอย่างควบคุมไม่ได้

“อะไรกันวะเนี่ย!!”

ชายหนุ่มเหลือบตาต่ำลงมามองยังจุดเชื่อมต่อที่ส่วนหัวถูกบีบรัดแน่นจนปวดหนึบแต่กลับต้องตกใจ เมื่อเขามองเห็นเลือดสีแดงสดมันวาวที่อาบเคลือบท่อนซุงของเขามิดแทบทั้งลำ

“นี่เธอ!!….อเล็กซ่า!!”

โดมินิคหันมามองใบหน้าของเล็กซ่ากลับยิ่งตกใจเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า เปลือกตากลมโตของเธอค่อยๆปิดลงเรื่อยๆอย่างไรเรี่ยวแรง ใบหน้าขาวเผือกที่ไร้ซึ่งเลือดล่อเลี้ยงหมดสติคอพับไปก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรต่อ

“เฮ้อ!! อยากพึ่งตายนะ อเล็กซ่า!!”

มือหนาจับใบหน้าสวยเขย่าไปมาเบาๆเพื่อเรียกสติของเธอให้กลับคืนมา แต่มันก็ไร้ความหมาย ความเจ็บปวดเข้ามากระทบต่อจิตใจเธอไม่สามารถทนต่อความทรมานนั้นได้ ก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบลงในพริบตา

“โธ่เว้ย!!”

โดมินิครีบถอดท่อนซุงออกจากกายสาวทันที สบถคำออกมาอย่างหัวเสียง พลางก้มหน้าลงมองต่ำอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองว่าอเล็กซ่ายังไม่เคยผ่านมือชายอื่น ก่อนที่จะมาเจอเขา ความสับสน ความเห็นอกเห็นใจ ความรู้สึกแปลกๆ วิ่งมากระทบโสดประสาทของเขา จนเขาต้องรีบสะบัดหัวทิ้ง หยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ให้เธอก่อนจะปลดล็อกกุญแจมือออก

2 ชั่วโมงผ่านไป

“อือ!!”

“ฟื้นแล้วหรอค่ะนายหญิง”

แมรี่หญิงชรารีบเดินเข้ามาช่วยประคองร่างสาวขึ้นนั่งบนเตียง เมื่อเห็นว่าอเล็กซ่าฟื้นจากการหมดสติไปเกือบ 3 ชั่วโมง

โอ้ย!!

เมื่อเธอเริ่มขยับตัวก็รู้สึกเจ็บที่บริเวณจุดสงวนอย่างรุนแรง ใบหน้าเริ่มกลับมาแดงก่ำด้วยความโกรธแค้นอีกครั้งเมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

“แมรี่!! ช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหมว่าทำไมเขาถึงต้องการเจอพี่ชายฉันมากนัก”

“นายหญิงหมายถึงนายท่านโดมินิคใช่ไหมค่ะ”

เมื่อได้ยินชื่อของชายหนุ่มมันยิ่งทำให้อเล็กซ่าเจ็บมากขึ้น เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่พรากความสาวและความบริสุทธิ์ของเธอไปโดยที่เธอไม่ได้ยินยอมสักนิดเดียว

“ใช่!! มันเกิดอะไรขึ้นกับที่นี้”

สีหน้าของแมรี่เปลี่ยนไปจากเดิม เธอดูกังวลและไม่สบายใจที่จะพูดถึงเรื่องในวงตระกูลนี้เท่าไหร่นัก แต่ด้วยความสงสารหญิงสาวที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยกลับต้องมาถูกชายผู้เป็นนายกระทำย่ำยีอย่างไม่ใยดีแบบนี้

“ ฉันได้ยินมาว่าคนที่ชื่อเอไรอันเป็นคนจุดระเบิดรถยนต์ของเจ็คและจีน่า พ่อกับแม่ของนายท่าน แรงระเบิดเผาไหม้พวกเขาทั้งสองคนตายทันทีในที่เกิดเหตุ”

“มะ..ไม่จริง..พี่ไรอันไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ๆ”

แมรี่หันมามองหน้าหญิงสาวด้วยท่าทางอยากรู้อยากเห็น

“ทำไมหรอค่ะนายหญิง”

“พ่อ แม่ พี่ไรอันเสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถคว่ำเมื่อ 12 ปีก่อนที่สเปน มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะฆ่าพ่อกับแม่ของเจ้านายเธอได้แน่นอน”

“ฉันเสียใจด้วยจริงๆนะคะนายหญิง”

ใบหน้าที่เหี่ยวย่นมีท่าทีตกใจเล็กน้อยก่อนจะยกมือขึ้นมากุมเบาๆที่มือน้อยของหญิงสาว ตอนนี้มีน้ำตาหยดใสๆไหลลงอาบแก้มทั้งสองข้าง เมื่อไหร่ที่เธอนึกถึงพ่อ แม่ พี่ชายที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ร่างบางมักจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว แต่เธอพยายามจะนึกภาพเหตุการณ์นั้นหลายต่อหลายครั้งก็ไม่สามารถนึกมาออกมาได้เลย

“อุบัติเหตุในครั้งนั้น มีฉันอยู่ในนั้นด้วย ฮือๆ”

หญิงชรามองหน้าร่างบางที่นั่งร้องไห้อยู่บนเตียงก็พอจะเดาออกว่ามีแค่เธอเพียงคนเดียวที่รอดชีวิตมาได้ เธอ สงสารอเล็กซ่าจับใจ พลันเอื้อมมือเหี่ยวเข้าไปสวมกอดอย่างอ่อนโยน อเล็กซ่าปล่อยโฮทันทีเพราะเธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยทุกครั้งที่อยู่กับแมรี่ หญิงชราที่รูปร่างคล้ายผู้เป็นแม่ แถมเธอยังใจดี อ่อนโยนกับอเล็กซ่ามากกว่าใครในบ้านหลังนี้ซะอีก