บทที่ 2 ไม่ราบรื่น

“หนังสือ H&H ยกเลิกถ่าย…”

“ช่อง 99 บอกว่าขอยกเลิกสัมภาษณ์และเปลี่ยนลงคอลัมน์แทน”

ณัฐนารีละสายตาจากจอไอแพด และดึงแผ่นมาร์กออกจากใบหน้า เธอแหงนหน้ามองไปยังเพื่อนสนิทที่ยื่นโทรศัพท์มือถือให้ดูข้อความ

[ทางสปอนเซอร์ขอเปลี่ยนนางแบบ…]

ข้อความหลังจากนั้นเธอไม่ได้เลื่อนอ่านก็พอเข้าใจได้เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่โดนอะไรแบบนี้ แต่คนที่จะเครียดมากเห็นทีจะเป็นผู้จัดการส่วนตัวเธอนั่นแหละ

“แกจะหางานใหม่ให้ฉันไม่ใช่หรือไง” มันเหมือนคำปลอบโยนกลาย ๆ ว่าณัฐนารีจะทำงานให้หนักขึ้น หากผู้จัดการอย่างเพื่อนเธอหางานมาให้

“ฉันก็พยายามหางานให้แกอยู่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าที่น้องอิงเจ็บตัว ทุกคนจะโฟกัสมาที่แก…” เพื่อนเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์ในมือและอ่านข้อความโดยไม่มองหน้าแถมเสียงยังสั่นเครือ

“มันไม่ควรเป็นแกที่ต้องถูกคนค่อนประเทศสาปส่ง เพราะแกไม่ได้รับบทเป็นนางเอกแทนน้องอิง แต่ชาวเน็ตก็คือชาวเน็ต ทุกคนคิดว่าแกเล่นแง่ และมันมาผิดแผนที่สปอนไม่ได้เลือกแก แต่เลือกยัยมาศนั่นมาแทน” แล้วนั่นมันก็ไม่ได้ผิดจากที่ณัฐนารีคิดเท่าไหร่นัก

ละครสองเรื่องที่ผ่านมา เพราะการแสดงของเธอเรตติ้งเรียกว่าถล่มทลาย บทนางร้ายนำบทนางเอก แฟนคลับฝั่งนางเอกก็ผสมโรงกับพวกแอนตี้เธอ ทีนี้พอโดนปั่นแท๊กก็ค้างดอยทั้งวันทั้งคืน

การโด่งดังของเธอดับฝันของคนที่อยู่ร่วมในวงการไปหลายต่อหลายคน และนั่นมันก็มีทั้งแรงรักและแรงเกลียด

ปีที่แล้วอาจเป็นปีของเธอ แต่ปีนี้คงไม่ใช่ ชีวิตมันขึ้นลงเหวี่ยงสะบัดไม่เคยอยู่นิ่ง…

“ฉันรู้ว่าแกท้อนะลี แกไม่ต้องทำงานก็มีกินมีใช้ไปทั้งชาติ แต่ฉันกับครอบครัวไม่ใช่” เพื่อนสนิทควบด้วยผู้จัดการมักจะพูดประโยคนี้กับเธอเสมอ

“ฉันไม่ได้บอกว่าจะออกจากวงการ…”

“แต่ฉันรู้แกเครียด”

“ถ้าไม่อยากให้เครียดก็ไม่ต้องมาบอกว่าเรื่องราวในอินเทอร์เน็ตมันเป็นยังไง เพราะฉันไม่ค่อยเสพ ส่วนงานถ้าใครอยากยกเลิกก็ยกไป เงินเดือนแกก็รับจากฉันเหมือนเดิม”

“แกก็รู้ว่าลูกฉันต้องเรียน...ไหนจะพ่อแม่ฉันและผัวอีก” ณัฐนารีมองน้ำตาเพื่อนที่ไหลกลิ้งลงมาไม่ขาดสาย

เงินเดือนของผู้จัดการส่วนเธออย่างเดียวมันจะไปพอได้ยังไง ข้อนั้นณัฐนารีก็รู้

ฟีนทำงานกับเธอก็คล้ายพนักงานประจำนั่นแหละ ส่วนสามีก็ฟรีแลนด์ปกติ แต่ที่ต้องมานั่งเครียดก็เพราะมีลูกด้วยกันถึงสามคน

“แล้วแกจะให้ฉันทำยังไง สปอนเซอร์ไม่เลือกฉัน ใครจะไปบังคับได้? ถ้าติดขัดเรื่องเงินฉันให้แกยืมก่อนได้ ไม่ต้องรีบคืน”

“ฉันไม่ยืมเงินแก และก็ไม่เอาเงินแกด้วย ถ้าจะได้จากแกฉันก็ต้องทำงานแลก” และเหตุผลนี้ที่ทำให้ผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนเพียงคนเดียวในชีวิตณัฐนารี