บทย่อ
“ลีถ้าฉันรับงานช่วงสามทุ่มวันนี้แกจะเฟิมหรือเปล่า?” ณัฐนารีหันซ้ายไปมอง ฟีน ผู้จัดการส่วนตัวที่เป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอ “แกรับงานให้ฉันตั้งแต่เช้ายันหกโมงเย็น สามทุ่มแกคิดจะแทรกคิวมาอีกเหรอ อยากให้ฉันตายคากองหรือไง?” หญิงสาวเจ้าของเรือนร่างสะโอดสะองบอกเพื่อนสนิทด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ “สองแสนห้า ไม่เกินสองชั่วโมง” นับว่าเป็นเรตราคาที่ไม่เลว ณัฐนารีหยิบมาร์กแผ่นในตู้เย็นมาแกะออก ก่อนจะโปะไปบนใบหน้าและเดินไปทิ้งตัวลงบนเก้าอี้นวดไฟฟ้า “งานอะไร?” หญิงสาวถามพร้อมกับดวงตาที่หลับลง เพิ่งถึงที่พักไม่ได้ถึงหนึ่งชั่วโมงดูท่าคงต้องออกไปอีกรอบแล้ว “งานวันเกิด แค่แกไปเดินไปนั่งร่วมงาน สักชั่วโมงก็กลับ” เสียงฝีเท้าเบา ๆ เดินเข้ามาใกล้ “คิดซะว่าไปเที่ยวก็ได้ พรุ่งนี้ก็ได้พักผ่อนแล้ว” นางร้ายสาวแค่นยิ้มก่อนจะลืมตามองเพื่อนสนิท “ไม่ได้เล่นละครที่ฟิตติ้งไปแล้วนั่นไม่ได้เรียกว่าพักผ่อน นั่นเรียกว่าโดนสกัดดาวรุ่ง” เธอบิดมือออกจากการจับกุม หันหน้าไปทางอื่น นึกขุ่นเคืองที่ผู้จัดการส่วนตัวไม่สู้เพื่อให้ได้บทนั้นมา “ฉันจะหางานอีเวนต์ให้แกเอง เอาให้ลงหน้าหนึ่งไม่เว้นวันเลย ถึงไม่ได้ละครเรื่องนั้นแกก็ไม่ต้องเสียใจ แกเล่นไปก็โดนคนเหยียดหยามเอา เงินค่าตัวหักเราไม่เหลือแบบนั้น แกเล่นก็เหมือนเล่นฟรี” เพื่อนสนิทที่รับบทผู้จัดการส่วนตัว บอกเธอแบบนั้นทำให้ณัฐนารีหันไปมองหน้า “แกคิดว่าฉันสนใจเงินค่าตัวหรือไง ฉันต้องการเล่นละครเรื่องนั้น” มือบางกุมมือเธอ และบีบเหมือนจะให้เธอใจเย็น ทั้งที่ผู้กำกับโทรสายตรงมาหาเธอเองว่าต้องการให้ ณัฐนารี รับบทเป็นนางร้ายในละครเรื่องนี้ ทุกอย่างมันโอเคจนถึงวันฟิตติ้ง เธอถ่ายงานไปครึ่งวันแล้ว ร่วมกับพระเอก พระรองและคนอื่น ๆ ที่เข้าร่วมแสดงในละครเรื่องนั้น ทุกอย่างดูจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ยกเว้นนางเอกของเราที่ยังมาไม่ถึงเพราะกลับจากต่างจังหวัด จนตอนบ่ายทุกคนก็ได้รับข่าวร้าย อิงดาว หรือ น้องอิง นางเอกของเรื่องประสบอุบัติเหตุแขนหัก เมื่อแขนหักจะมาเป็นนางเอกได้ยังไง ละครจะเปิดกล้องอยู่แล้ว ในตอนนั้นสถานการณ์ในกองเริ่มตึงเครียด ถ้าไม่ใช่อิงดาวแล้วจะใครในตอนนี้…ณัฐนารีรู้สึกว่าตัวเองเหมือนคนที่นั่งอยู่ท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บ เมื่อต้องเปลี่ยนตัวนางเอกกะทันหัน ผู้กำกับก็เรียกเธอไปคุย คุยเป็นการส่วนตัว! นางเอกคนต่อไปที่ได้รับเลือกจากผู้จัดในเรื่องนี้คือ คชามาศ หรือ น้องมาศ ในตอนที่ได้ยินชื่อนั้นณัฐนารีตัวชาวาบ แต่ก็ยังเก็บความไม่พอใจไว้ภายใต้สีหน้าเรียบสวยของเธอ สุดท้ายหวยมันก็มาออกที่เธอ! ‘พี่ต้องขอโทษน้องลีด้วย…พี่จะจัดการค่าเสียเวลาให้นะ’ ‘พี่ดุลก็รู้ว่าทุกครั้งลีไม่ได้เป็นคนหาเรื่อง…ครั้งที่แล้วลีโดนตบปากแตกเพราะเขาผิดคิว’ ‘พี่เข้าใจ คนเบื้องหลังเข้าใจหมด แต่ลี...พี่ทุ่มสุดตัวเพื่อละครเรื่องนี้ พี่ยอมควักเนื้อจ่ายค่าเสียเวลาให้เรา ลีรับไว้เถอะแล้วพี่จะชดให้เป็นบทเรื่องอื่น’ ผู้กำกับบอกเธอเพียงแค่นั้น และทิ้งขว้างเธอไว้อยู่ในห้องแต่งตัว ณัฐนารีกอบกู้เศษหน้าออกมาจากกองละคร และตรงกลับบ้านมาทันที เพียงไม่กี่นาทีที่เทรน ‘นางร้ายมาเฟีย’ ก็ทยานขึ้นอันดับหนึ่งของทวิตเตอร์ สุกงอม : คิดไว้อยู่แล้วว่านังนี่มันจะต้องเล่นแง่ ที่น้องอ.เป็นแบบนั้นไม่ใช่ว่ามันให้ลูกน้องพ่อมันมาเล่นงานเพื่อจะเป็นนางเอกหรือไง นางสาวแสนสวย : แฟนนิยายเรื่องนี้พอทำละครไม่อยากให้น้องล.ร้ายเป็นนางเลย กลัวจะร้ายเกินตามนิสัยนาง : ( หนูจี้ดจายยย ตอบกลับ @สุกงอม : เรื่องจริงใช่ไหมที่พ่อนางเปิดบ่อนที่ต่างประเทศ แต่น่าจะรวยจริงนางใส่นาฬิกาเรือนล่ะสิบล้าน! ไม่แสดงชื่อหรอก : นางอาจจะอยากเป็นนางเอกก็ได้นะ แต่นางดังเร็วจริงเล่นมาปีหนึ่งดังระเบิดเลย ต่างประเทศแฟนละครนางเพียบ นางเก่งนะเราว่า เก่งทุกเรื่อง หนูจี้ดจายยย ตอบกลับ @ไม่แสดงชื่อหรอก : ก็อิทธิพลพ่อนางไง ส่วนเรื่องพ่อน่าจะจริง อยู่ ๆ นางเดินเข้ามาในวงการได้ไง และก็ได้เป็นนางร้ายเบอร์หนึ่งถีบหัวรุ่นพี่ประจำช่องประเด็น หมายเลขที่ท่านเรียก : นางเอาตัวเข้าแลก xxxxx2: นางปลอมตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ปุยฝ้าย : นางร้ายจะตายใคร ๆ ก็พูด ช่างหน้า ช่างผม ยี้ไปหมด ไม่งั้นนางจะเรื่องเยอะมีช่างส่วนตัวทำไม ณัฐนารีละสายตาจากหน้าจอไอแพด นางร้ายอย่างเธอ…จะไปเป็นนางเอกที่โดนใครกระทำได้ยังไง? นางร้าย ก็ต้องร้ายโดนสันดานอยู่แล้ว ไม่งั้นจะเล่นดีขนาดนั้นได้ไง? เพราะโลกทุกวันนี้มันเป็นแบบนี้ แถมข่าวของเธอแต่ละวันก็ไม่มีดี ใครมองเธอดีนั่นสิแปลก...
บทนำ
“ลีถ้าฉันรับงานช่วงสามทุ่มวันนี้แกจะเฟิมหรือเปล่า?”
ณัฐนารีหันซ้ายไปมอง ฟีน ผู้จัดการส่วนตัวที่เป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอ
“แกรับงานให้ฉันตั้งแต่เช้ายันหกโมงเย็น สามทุ่มแกคิดจะแทรกคิวมาอีกเหรอ อยากให้ฉันตายคากองหรือไง?” หญิงสาวเจ้าของเรือนร่างสะโอดสะองบอกเพื่อนสนิทด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ
“สองแสนห้า ไม่เกินสองชั่วโมง” นับว่าเป็นเรตราคาที่ไม่เลว ณัฐนารีหยิบมาร์กแผ่นในตู้เย็นมาแกะออก ก่อนจะโปะไปบนใบหน้าและเดินไปทิ้งตัวลงบนเก้าอี้นวดไฟฟ้า
“งานอะไร?” หญิงสาวถามพร้อมกับดวงตาที่หลับลง เพิ่งถึงที่พักไม่ได้ถึงหนึ่งชั่วโมงดูท่าคงต้องออกไปอีกรอบแล้ว
“งานวันเกิด แค่แกไปเดินไปนั่งร่วมงาน สักชั่วโมงก็กลับ” เสียงฝีเท้าเบา ๆ เดินเข้ามาใกล้
“คิดซะว่าไปเที่ยวก็ได้ พรุ่งนี้ก็ได้พักผ่อนแล้ว” นางร้ายสาวแค่นยิ้มก่อนจะลืมตามองเพื่อนสนิท
“ไม่ได้เล่นละครที่ฟิตติ้งไปแล้วนั่นไม่ได้เรียกว่าพักผ่อน นั่นเรียกว่าโดนสกัดดาวรุ่ง” เธอบิดมือออกจากการจับกุม หันหน้าไปทางอื่น นึกขุ่นเคืองที่ผู้จัดการส่วนตัวไม่สู้เพื่อให้ได้บทนั้นมา
“ฉันจะหางานอีเวนต์ให้แกเอง เอาให้ลงหน้าหนึ่งไม่เว้นวันเลย ถึงไม่ได้ละครเรื่องนั้นแกก็ไม่ต้องเสียใจ แกเล่นไปก็โดนคนเหยียดหยามเอา เงินค่าตัวหักเราไม่เหลือแบบนั้น แกเล่นก็เหมือนเล่นฟรี” เพื่อนสนิทที่รับบทผู้จัดการส่วนตัว บอกเธอแบบนั้นทำให้ณัฐนารีหันไปมองหน้า
“แกคิดว่าฉันสนใจเงินค่าตัวหรือไง ฉันต้องการเล่นละครเรื่องนั้น” มือบางกุมมือเธอ และบีบเหมือนจะให้เธอใจเย็น
ทั้งที่ผู้กำกับโทรสายตรงมาหาเธอเองว่าต้องการให้ ณัฐนารี รับบทเป็นนางร้ายในละครเรื่องนี้ ทุกอย่างมันโอเคจนถึงวันฟิตติ้ง เธอถ่ายงานไปครึ่งวันแล้ว ร่วมกับพระเอก พระรองและคนอื่น ๆ ที่เข้าร่วมแสดงในละครเรื่องนั้น
ทุกอย่างดูจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ยกเว้นนางเอกของเราที่ยังมาไม่ถึงเพราะกลับจากต่างจังหวัด จนตอนบ่ายทุกคนก็ได้รับข่าวร้าย อิงดาว หรือ น้องอิง นางเอกของเรื่องประสบอุบัติเหตุแขนหัก เมื่อแขนหักจะมาเป็นนางเอกได้ยังไง ละครจะเปิดกล้องอยู่แล้ว
ในตอนนั้นสถานการณ์ในกองเริ่มตึงเครียด ถ้าไม่ใช่อิงดาวแล้วจะใครในตอนนี้…ณัฐนารีรู้สึกว่าตัวเองเหมือนคนที่นั่งอยู่ท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บ เมื่อต้องเปลี่ยนตัวนางเอกกะทันหัน ผู้กำกับก็เรียกเธอไปคุย คุยเป็นการส่วนตัว!
นางเอกคนต่อไปที่ได้รับเลือกจากผู้จัดในเรื่องนี้คือคชามาศ หรือ น้องมาศ ในตอนที่ได้ยินชื่อนั้นณัฐนารีตัวชาวาบ แต่ก็ยังเก็บความไม่พอใจไว้ภายใต้สีหน้าเรียบสวยของเธอ สุดท้ายหวยมันก็มาออกที่เธอ!
‘พี่ต้องขอโทษน้องลีด้วย…พี่จะจัดการค่าเสียเวลาให้นะ’
‘พี่ดุลก็รู้ว่าทุกครั้งลีไม่ได้เป็นคนหาเรื่อง…ครั้งที่แล้วลีโดนตบปากแตกเพราะเขาผิดคิว’
‘พี่เข้าใจ คนเบื้องหลังเข้าใจหมด แต่ลี...พี่ทุ่มสุดตัวเพื่อละครเรื่องนี้ พี่ยอมควักเนื้อจ่ายค่าเสียเวลาให้เรา ลีรับไว้เถอะแล้วพี่จะชดให้เป็นบทเรื่องอื่น’
ผู้กำกับบอกเธอเพียงแค่นั้น และทิ้งขว้างเธอไว้อยู่ในห้องแต่งตัว ณัฐนารีกอบกู้เศษหน้าออกมาจากกองละคร และตรงกลับบ้านมาทันที เพียงไม่กี่นาทีที่เทรน ‘นางร้ายมาเฟีย’ ก็ทยานขึ้นอันดับหนึ่งของทวิตเตอร์
สุกงอม : คิดไว้อยู่แล้วว่านังนี่มันจะต้องเล่นแง่ ที่น้องอ.เป็นแบบนั้นไม่ใช่ว่ามันให้ลูกน้องพ่อมันมาเล่นงานเพื่อจะเป็นนางเอกหรือไง
นางสาวแสนสวย : แฟนนิยายเรื่องนี้พอทำละครไม่อยากให้น้องล.ร้ายเป็นนางเลย กลัวจะร้ายเกินตามนิสัยนาง : (
หนูจี้ดจายยย ตอบกลับ @สุกงอม : เรื่องจริงใช่ไหมที่พ่อนางเปิดบ่อนที่ต่างประเทศ แต่น่าจะรวยจริงนางใส่นาฬิกาเรือนล่ะสิบล้าน!
ไม่แสดงชื่อหรอก : นางอาจจะอยากเป็นนางเอกก็ได้นะ แต่นางดังเร็วจริงเล่นมาปีหนึ่งดังระเบิดเลย ต่างประเทศแฟนละครนางเพียบ นางเก่งนะเราว่า เก่งทุกเรื่อง
หนูจี้ดจายยย ตอบกลับ @ไม่แสดงชื่อหรอก : ก็อิทธิพลพ่อนางไง ส่วนเรื่องพ่อน่าจะจริง อยู่ ๆ นางเดินเข้ามาในวงการได้ไง และก็ได้เป็นนางร้ายเบอร์หนึ่งถีบหัวรุ่นพี่ประจำช่องประเด็น
หมายเลขที่ท่านเรียก : นางเอาตัวเข้าแลก
xxxxx2: นางปลอมตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า
ปุยฝ้าย : นางร้ายจะตายใคร ๆ ก็พูด ช่างหน้า ช่างผม ยี้ไปหมด ไม่งั้นนางจะเรื่องเยอะมีช่างส่วนตัวทำไม
ณัฐนารีละสายตาจากหน้าจอไอแพด นางร้ายอย่างเธอ…จะไปเป็นนางเอกที่โดนใครกระทำได้ยังไง?
นางร้าย ก็ต้องร้ายโดนสันดานอยู่แล้ว ไม่งั้นจะเล่นดีขนาดนั้นได้ไง?
เพราะโลกทุกวันนี้มันเป็นแบบนี้ แถมข่าวของเธอแต่ละวันก็ไม่มีดี ใครมองเธอดีนั่นสิแปลก...