บทที่ 2.1 ชายในฝันของสาวๆ

เสียงฮือฮาอย่างตื่นเต้นของสาวๆ ในผับชื่อดังกลางกรุงดังสนั่นเมื่อร่างสูงโปรงกำยำ เดินเข้ามาพร้อมเพื่อนกลุ่มใหญ่ ชายหนุ่มชม้ายชายตามองหญิงสาวที่เขาเดินผ่าน และหลิ่วตาให้เธอจนสาวๆ เหล่านั้นร้องกรี๊ดให้ความหล่อเหลา คมเข้ม สมบูรณ์แบบทุกอย่าง

ปราการ วิทยาไวยนนท์ หนุ่มเพลย์บอยสุดเท่ห์ นักเรียนนอกที่เพิ่งรับช่วงกิจการต่อจากบิดา เขานัดเพื่อนๆ นักเรียนนอกด้วยกันมาสังสรรค์เฮฮาตามประสาคนเจ้าสำราญ ชายหนุ่มเลือกนั่งโต๊ะใหญ่กลางผับที่มีสาวๆ อวดทรวดทรงยืนเบียดเสียดมองมาทางเขา

“เฮ้ยไอ้การคราวหน้าถ้าจะมาบริหารเสน่ห์ แกมาคนเดียวเลยนะ” ปริญบ่นอุบเมื่อเขาหย่อนตัวลงนั่งมองเพื่อนรัก ยักคิ้วหนาให้สาวโต๊ะข้างๆ

“อะไรวะ นี่กันชวนมาพักผ่อนสมองนะเว้ย...ดูสิสาวเพียบเลย” ปริญถอนหายใจกับความเจ้าชู้ของเพื่อน

“เมื่อไหร่จะเลิกเจ้าชู้ซะที กันเบื่อสาวๆ ที่ตามจินายแล้วนะ”

“ผู้ชายไม่มีเขี้ยวเล็บ มันก็เหมือนแมวเชื่องๆ จะไปเร้าใจอะไรจริงมั้ย” ปราการหันไปคนสนับสนุนคำพูดของเขา และก็เป็นไปตามที่ชายหนุ่มต้องการ เพื่อนหลายคนเห็นด้วยกับเขา

“พี่คะ ขอนั่งด้วยคนได้มั้ย” สาวสวยจิ้มลิ้มเข้ามาเกาะไหล่หนา เล่นหูเล่นตา ปราการสำรวจหุ่นทรงสะบึมอย่างพึงพอใจก่อนจะยินยอมให้เธอนั่งข้างๆ เขา

“เกรซนะคะ”

“ผมการ”

“ว้าว...ชื่อคล้องกันเลยแบบนี้เนื้อคู่กันชัวร์” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้น เขาแทบไม่ต้องทำอะไรสาวๆ ก็มาเรียงให้เลือกไม่เว้นแต่ละวัน ยิ่งแต่งองค์ทรงเครื่องไม่ต้องพูดถึงทะลักล้นออกมาอวดให้ยลโฉมทั้งนั้น

ปราการนั่งจิบเครื่องดื่มเย็นไปพลางคุยกับสาวน้อยไปพลางจนเพื่อนๆ เริ่มอิจฉา ต่างก็มองหาสาวเนื้อนวลมาเคียงข้างแก้เหงายกเว้นปริญที่สนใจแต่เครื่องดื่มและดนตรี

กวางน้อยร่างระหงถูกหิ้วมาเขมือบง่ายๆ โดยไม่ต้องร้องขอ ห้องพักโรงแรมต้อนรับคู่ขายามค่ำคืนเสมอ หญิงสาวกำลังยวนยั่วปราการด้วยการส่ายสะโพกขณะเปลื้องผ้าตัวเอง ส่วนเขาก็นอนรอดูลีลาเด็ดๆ ของกวางสาว เธอขึ้นไปค่อมร่างกำยำประกบจูบดูดดื่มแลกลิ้นพัลวัน ลิ้นบางเป็นฝ่ายตวัดรัดลิ้มรสความซาบซ่านในโพรงปากของเขา มือเล็กๆ ชำนาญการปลดเปลื้องทุกอย่างในพริบตาจนชายหนุ่มตะลึงในความสามารถของเธอ ปากเรียวจูบไล้ใบหน้าคมเข้มเลื่อนต่ำไปยังแผงอกที่แน่นไปด้วยมัดกล้าม เรียวลิ้นบางเฉียบวนเวียนรอบหน้าท้องที่เป็นลูกคลื่นแข็งแกร่ง

“อืม” กวางสาวเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของตัวเองก่อนจะคว้าอาวุธชายเข้าไปครอบครอง มือเล็กกำรอบเอ็นลูบไล้ขึ้นลงอย่างช่ำชอง จนชายหนุ่มซูดปากเสียงดัง

“ใช้ได้แม่สาวน้อย” หญิงสาวลงมือบรรเลงสวาทต่อ เธอจูบเม้มแก่นกายชายอย่างไม่รังเกียจ

“โอ้ คนสวยใจเย็นก่อนสิ” ชายหนุ่มแทบขาดใจเมื่อเธอเร่งจังหวะจนตัวเขาบิดเกร็งไปทั้งตัว เขารีบคว้าร่างเล็กมานอนบนเตียงก่อนจะทาบทับ ชายหนุ่มขบเม้มทรวงอกที่ชันแหลมยอดอกสีคล้ำแข็งเป็นไต ปากหนางับเนื้อนุ่มไปครึ่งเต้าพร้อมกัดเบาๆ แค่พอสะดุ้ง

“อ๊ะ...อืม” เสียงเล็กๆ ครางออกมา ชายหนุ่มรู้เวลาว่าเขาพร้อมจะสนุกในเกมกามแล้ว มือหนาคว้าเกราะป้องกันที่เตรียมสวมใส่เพื่อไม่ให้พลาดพลั้ง โพรงชื้นต้อนรับอาวุธชายที่มุดเข้าไปง่ายดาย ความอุ่นชื้นกระตุ้นให้อารมณ์ร้อนเร่าขับเคลื่อนออกแรงเต็มที่ เพราะเธอเป็นเพียงกวางสาวในบาร์เขาเลยไม่คิดจะยั้งมือ ชายหนุ่มดันเข้าออกอย่างบ้าคลั่งและเธอก็ตอบสนองทุกท่วงท่าไม่มีถอย กิจกรรมแล้วเสร็จไปหลายรอบจนกวางสาวเหนื่อยล้านอนแผ่อยู่บนเตียงสีขาว

ปราการคว้าเสื้อผ้ามาสวมใส่ เตรียมพร้อมที่จะกลับบ้าน เขาไม่ลืมหยิบธนบัตรจำนวนหนึ่งวางไว้ให้คนหมดแรง สายตาคนหนุ่มนึกสมเพชหญิงสาว หน้าตาสะสวยแต่ทำไมถึงหาทางออกกันแบบนี้

“พี่จะไปแล้วเหรอ”

“อืม”

“แล้วเจอกันอีกนะ”

“ถ้ามีโอกาส” หญิงสาวร่างเปลือยเปล่าลุกขึ้นมาสวมกอดพร้อมจูบแก้มสากอย่างหลงใหล แต่ชายหนุ่มหน้านิ่งเรียบไม่สนใจเธออีกเลย เขารีบเดินออกจากโรงแรมทันที