ตอนที่ 6: กรุ่นไอรักในคืนฝัน/2

“น้ำริน คุณตัวนิ่มจัง” เสียงของพะพายเอ่ยท้วงขึ้น

สัมผัสใกล้ชิดของร่างกายทำให้ความรู้สึกที่ถูกกดเอาไว้เมื่อช่วงหัวค่ำปะทุขึ้นอีกครั้ง พะพายรู้สึกถึงความนุ่มนิ่มของร่างที่อยู่ใต้ตัวเธอ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของน้ำรินที่โชยมาแตะจมูกทำให้เธอรู้สึกวูบไหว

“คุณก็ตัวหอมมาก...”

น้ำรินเองก็รู้สึกถึงความอบอุ่นจากร่างที่ทับอยู่ด้านบน เปลือกตาของเธอเปิดขึ้นช้าๆ มองใบหน้าสวยที่อยู่ใกล้แค่คืบ ภายใต้แสงสลัวของโคมไฟข้างเตียง ดวงตาของพะพายดูเย้ายวนและอ่อนหวานอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

สายตาของทั้งสองประสานกันอย่างแนบแน่น ราวกับมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน ความปรารถนาที่ถูกเก็บซ่อนไว้เริ่มเผยตัวออกมาอย่างชัดเจน

“อ๊ะ !”

อย่างไม่ทันตั้งตัว น้ำรินพลิกตัวอย่างนุ่มนวล ให้พะพายนอนอยู่ด้านล่าง สายตาของเธอจดจ้องมองใบหน้าสวยหวานที่แดงระเรื่อด้วยความปรารถนาอย่างลึกซึ้ง ดวงตาคมของเธอเต็มไปด้วยความต้องการและความอ่อนโยน

“น้ำริน คุณ...”

พะพายสบตากับน้ำรินอย่างหวั่นไหว ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ยังคงหลงเหลืออยู่เล็กน้อย ผสานกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นใหม่ ทำให้เธอไม่อาจยับยั้งความรู้สึกที่มีต่อหญิงสาวตรงหน้าได้ เธอใช้มือเรียวโอบรอบคอน้ำรินอย่างแผ่วเบา แล้วค่อยๆ ดึงอีกฝ่ายเข้ามาใกล้ ริมฝีปากของเธอบดเบียดกับริมฝีปากนุ่มของน้ำรินอีกครั้ง

จูบครั้งนี้ลึกซึ้งและเร่าร้อนกว่าครั้งแรก ลิ้นของทั้งสองเกี่ยวพันกันอย่างนุ่มนวล แลกเปลี่ยนความรู้สึกและความปรารถนาที่เก็บซ่อนไว้ภายใน มือของน้ำรินลูบไล้ไปตามแก้มเนียนละเอียดของพะพายอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเลื่อนลงมาสัมผัสกับเนินอกนุ่มนิ่มอย่างแผ่วเบา สัมผัสที่นุ่มนวลนั้นทำให้พะพายปล่อยเสียงครางเบาๆ ในลำคอ

พะพายเองก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียนละเอียดของน้ำริน สัมผัสถึงความอบอุ่นของผิวกายที่อยู่ภายใต้เสื้อผ้า มือเรียวของเธอค่อยๆ เลื่อนลงมาสัมผัสกับสะโพกกลมกลึงอย่างเบามือ

ลมหายใจของทั้งสองเริ่มถี่กระชั้นขึ้น หัวใจเต้นระรัวด้วยความปรารถนาที่เพิ่มมากขึ้น ริมฝีปากยังคงแนบชิดกันอย่างไม่ยอมละ ความรู้สึกอบอุ่นและเสน่หาโอบล้อมพวกเธอไว้

เสื้อผ้าเริ่มถูกปลดเปลื้องออกอย่างช้าๆ ด้วยมือที่สั่นเทา เผยให้เห็นผิวกายขาวเนียนละเอียดของทั้งสอง เรือนร่างแนบชิดกัน สัมผัสถึงความอบอุ่นและความอ่อนนุ่มของกันและกัน เนินอกนุ่มนิ่มเบียดเสียดกันอย่างเย้ายวน

ริมฝีปากยังคงมอบจูบให้แก่กันอย่างไม่รู้จบ ลามเลียไปตามลำคอระหง หัวไหล่มน และเนินอกอิ่ม มือเรียวลูบไล้ไปทั่วร่างกายอย่างทะนุถนอม ราวกับต้องการจดจำทุกรายละเอียด

น้ำรินผละริมฝีปากออกเล็กน้อย หอบหายใจเบาๆ ดวงตาคมจับจ้องอยู่ที่ดวงตาของพะพายที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยความปรารถนา

"สวยจัง..."

เธอพึมพำเสียงแผ่วเบา พร้อมกับใช้ปลายนิ้วลูบไล้แก้มเนียนของพะพายอย่างอ่อนโยน

"คุณก็เหมือนกัน..." เธอตอบกลับมาด้วยเสียงที่สั่นเล็กน้อย

พะพายหลับตาลง สูดลมหายใจเข้าลึก สัมผัสที่แผ่วเบาแต่กลับทรงพลังนั้นทำให้เธอรู้สึกวาบหวามไปทั่วร่าง

น้ำรินโน้มตัวลงจูบพะพายอีกครั้ง คราวนี้เป็นการจูบที่ลึกซึ้งและเนิ่นนานยิ่งกว่าเดิม ลิ้นของทั้งสองเกี่ยวพันกันอย่างนุ่มนวล แลกเปลี่ยนความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ภายใน มือของพะพายเลื่อนขึ้นไปลูบไล้กลุ่มผมนุ่มลื่นของน้ำริน

"อื้อ..."

เสียงครางหวานเล็ดลอดออกมาจากลำคอของพะพาย เมื่อมือของน้ำรินลูบไล้ลงมาสัมผัสกับเนินอกของเธออย่างแผ่วเบา

น้ำรินผละริมฝีปากออกเล็กน้อย มองดวงตาที่เปิดเปลือยของพะพายด้วยความเสน่หา

"รู้สึกดีไหมคะ" เธอถามด้วยน้ำเสียงกระซิบแผ่วเบา

พะพายพยักหน้าช้าๆ ดวงตาฉ่ำวาว "มากค่ะ..."

จากนั้น ริมฝีปากของน้ำรินก็เคลื่อนลงมามอบจูบที่แสนหวานให้กับเนินอกอิ่มของพะพาย สัมผัสที่นุ่มนวลและเร่าร้อนนั้นทำให้พะพายตัวสั่นเทิ้ม เธอใช้มือโอบกระชับศีรษะของน้ำรินไว้แน่น

"อ่า..."

เสียงครางต่ำในลำคอของพะพายดังขึ้น เมื่อริมฝีปากของน้ำรินละเลียดลงต่ำไปเรื่อยๆ

"ฉันอยากทำให้คุณมีความสุข..."

น้ำรินเงยหน้าขึ้นมองพะพายอีกครั้ง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความปรารถนา

"คุณกำลังทำอยู่ค่ะ..."

พะพายยิ้มบางๆ ดวงตาทอประกายหวาน เสียงสั่นนิดๆ คล้ายเจือสะอื้น

จากนั้น สัมผัสที่เร่าร้อนและอ่อนหวานก็ดำเนินต่อไป มือของทั้งสองลูบไล้ไปทั่วร่างกายของอีกฝ่ายอย่างทะนุถนอม เสียงครางหวานและเสียงกระซิบแผ่วเบาดังประสานกันในห้อง แผ่วเบาแต่กลับสื่อถึงความรู้สึกที่ลึกซึ้ง

"น้ำริน..."

พะพายเอ่ยชื่ออีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรักใคร่

"คะ...พะพาย..."

น้ำรินตอบกลับมาด้วยเสียงที่แหบพร่า

ความปรารถนาที่ทวีความรุนแรงขึ้นนำพาพวกเธอไปสู่การปลดปล่อยอันแสนหวาน ท่ามกลางเสียงครางกระเส่าและลมหายใจที่หอบถี่ ความรู้สึกสุขสมและความผูกพันโอบล้อมร่างของทั้งสองไว้แน่น ราวกับเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งและไม่อาจลืมเลือน

///