แผงอกมัดกล้าม

ตอนที่ 3

แผงอกมัดกล้าม

มาริสาตื่นแต่เช้า เธอได้รับมอบหมายงานให้ออกไปรดน้ำต้นไม้ด้านนอก โดยมีนิดหน่อยนั่งถอนหญ้าอยู่ข้างๆ คนสวนป่วยกระทันหันและในวันพรุ่งนี้จะมีแขกมาที่บ้าน มาริสากับนิดหน่อยจึงต้องรับหน้าที่คนสวนชั่วคราว สองสาวทำงานไปด้วยคุยเล่นกันไปด้วย

เสียงหัวเราะของพวกเธอดังไปถึงหน้าประตูรั้ว พนักงานรักษาความปลอดภัยหนุ่มหล่อจึงเดินมาด้อมๆมองๆ

อนุชิตแอบชอบนิดหน่อยมานาน เขาอายุมากกว่าหญิงสาว 6 ปี เห็นเธอมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมปลาย แม้ว่านิดหน่อยจะเป็นผู้หญิงอวบๆ ไม่ได้ผอมหุ่นดีแบบมาริสา แต่เขาก็ชอบเธอ น่าเสียดายที่ชายหนุ่มเป็นคนขี้อายจึงไม่กล้าเปิดเผยความรู้สึกให้หญิงสาวรู้ ได้แต่เก็บซ่อนเอาไว้และเเอบมองนิดหน่อยมานานหลายปีโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็น

“จริงสิ ฉันลืมบอกเธอไปเลยว่าเมื่อวานฉันเจอคุณเลโอด้วย”

นิดหน่อยเบิกตากว้างก่อนจะหันมองเพื่อนสาว

“เจอที่ไหน”

“ก็ข้างบนนั่นเเหละ ฉันกำลังเช็ดพื้นเห็นเขามายืนมอง”

นิดหน่อยที่ได้ยินแบบนั้นก็นึกแปลกใจ ปกติ เลโอไม่เคยสนใจพวกแม่บ้าน เธออยู่ที่นี่มานานแต่เขาไม่เคยชายตามองเธอด้วยซ้ำ นิดหน่อยนึกถึงสายตาคมกริบก็ขนลุก เธอกลัวเลโอมาก และมักจะหลบตาทุกครั้งที่เดินผ่านเขา

“แล้วเธอได้คุยอะไรกับเขาหรือเปล่า”

“ก็คุยนะ เมื่อวานเขาพูดอะไรแปลกๆด้วย แต่ฉันจำไม่ได้แล้ว”

มาริสาหัวเราะเบาๆ จริงๆถ้าเป็นเรื่องที่เธอไม่ใส่ใจก็จะลืมอย่างง่ายดายราวกับว่าไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

“สา! อยู่ตรงนี้หรือเปล่า”

นัยนาชะเง้อมองหามาริสาพร้อมกับตะโกนเรียก เมื่อเห็นว่าหญิงสาวยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ไม่ไกลเธอจึงรีบตรงดิ่งเข้ามาหาท่าทางร้อนใจ

“มีอะไรหรือคะป้านา”

หญิงวัยกลางคนมีสีหน้ากังวล เธอพยายามเค้นถามมาริสาว่าจะทำอะไรผิดมาหรือเปล่า

“เมื่อวานได้เจอคุณเลโอแล้วใช่ไหม ได้พูดหรือได้ทำอะไรหรือเปล่า”

มาริสางุนงงก่อนจะส่ายหน้า เมื่อวานเธอไม่ได้พูดจาไม่ดี แค่แนะนำตัวก็เท่านั้น

“มีอะไรหรือคะ”

“คุณเลโอให้ป้ามาตามเธอไปที่ห้องทำงาน”

แม้แต่นิดหน่อยเองก็ตกใจ ปกติเลโอหวงห้องนั้นมาก ไม่ยอมให้ใครเข้าไปยกเว้นนัยนา

“ฟังไม่ผิดแน่นะป้านา จะให้สาไปหาที่ห้องทำงานเนี่ยนะ”

นิดหน่อยเอ่ยถามย้ำเพื่อความแน่ใจ ครั้งหนึ่งเคยมีแม่บ้านใหม่แอบเข้าไป เมื่อเลโอจับได้จึงไล่ออกทันที

“รีบไปเถอะ คุณเลโอรออยู่”

นัยนาไม่ได้ตามไปด้วย เธอได้แต่ยืนหน้าเครียดอยู่ใกล้ๆหลานสาวที่นั่งถอนหญ้าอยู่ตรงพื้น หญิงวัยกลางคนกลัวว่ามาริสาเผลอทำอะไรให้เลโอไม่พอใจ เธอจึงวิตกกลัวว่าหญิงสาวจะถูกไล่ออกเหมือนแม่บ้านคนก่อนๆ

มาริสาเคาะประตู ก่อนที่คนด้านในจะอนุญาตให้เธอเข้าไป ร่างสูงเอนกายพิงพนักโซฟา เขาสวมเสื้อเชิ้ตปลดกระดุมสองสามเม็ดเปิดเผยแผงอกเต็มไปด้วยมัดกล้าม

“มีอะไรให้ฉันรับใช้หรือเปล่าคะ”

หญิงสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงมั่นใจ เธอไม่ได้ทำอะไรผิดจึงไม่ได้รู้สึกกลัว แม้จะถูกชายหนุ่มเรียกเข้ามาคุยเป็นการส่วนตัว แต่เธอก็ไม่ได้มีท่าทาง ตื่นตระหนก ทั้งยังกล้าสบตาเขาโดยไม่แม้เเต่จะหลบเลี่ยงด้วยซ้ำ

“อายุเท่าไหร่ จบอะไรมา ทำไมถึงมาทำงานที่นี่”

คำถามถูกยิงออกมาราวกับปืนกลทำให้ หญิงสาวมึนงงไปชั่วขณะ

“ตอนนี้อายุยี่สิบสามค่ะ เรียนจบปริญญาตรีสาขาการจัดการ มาทำงานที่นี่เพราะอยากหาประสบการณ์ค่ะ”

“หาประสบการณ์ด้วยการเป็นแม่บ้าน?”

มาเฟียหนุ่มเลิกคิ้วสูงไม่เข้าใจความคิดของหญิงสาว จบปริญญาตรีสาขาการจัดการน่าจะหางานที่ดีกว่านี้ได้ ทำไมต้องมาใช้แรงงานแลกเงินเพื่อหาประสบการณ์จากงานที่ไม่ตรงสาย

“จะงานไหนๆก็หาประสบการณ์ได้ทั้งนั้นนะคะ ถึงจะเป็นงานแม่บ้านแต่ก็มีเกียรติมีศักดิ์ศรีไม่แพ้งานอื่น”

มาริสาไม่ค่อยพอใจกับท่าทางของเจ้านาย รู้สึกว่าในคำพูดของเขาแฝงไปด้วยความเหยียดหยาม

“ฉันแค่แปลกใจที่จู่ๆเธอมาทำงานที่นี่ เธอไม่ได้มีจุดประสงค์อะไรนอกเหนือจากหาประสบการณ์ใช่ไหม”

หญิงสาวเชิดใบหน้าขึ้น คำพูดของชายหนุ่มทำให้อารมณ์เธอเริ่มคุกรุ่น

“ฉันเป็นเพื่อนกับนิดหน่อย ที่เป็นหลานของหัวหน้าแม่บ้าน ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจ้าของบ้านหลังนี้เป็นใคร แล้วแบบนี้ฉันจะเข้ามาเพื่อจุดประสงค์อะไรล่ะคะ ถ้าไม่ได้มาเพื่อทำงาน”

หญิงสาวจ้องมองเข้าไปในดวงตาของนักธุรกิจหนุ่มเพื่อแสดงความจริงใจ เธอไม่ได้หวังผลอะไรจากการเข้ามาทำงานที่นี่ แค่อยากหาประสบการณ์และหารายได้ด้วยตัวเองก็เท่านั้น

“เธอไม่ได้มีจุดประสงค์แอบแฝงก็ดีแล้ว ต่อไปนี้ฉันจะให้เธอเป็นคนดูแลห้องทำงานของฉันแทนหัวหน้าแม่บ้าน”

ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ เขาสนใจในตัวมาริสามาก จึงหาเรื่องดึงเธอเข้ามาใกล้ชิด โชคดีที่หญิงสาวไม่ได้เคลือบแคลงใจ เธอพยักหน้ารับเมื่อ ได้ยินคำสั่งนั้น

“แล้วป้านาล่ะคะ”

เท่าที่เธอรู้มานัยนาคือคนที่รับผิดชอบดูแลเรื่องความสะอาดภายในห้องนี้ หากเขาให้เธอมาแทน อีกฝ่ายจะไม่คิดเล็กคิดน้อยหรืออย่างไร

“ฉันคุยกับหัวหน้าแม่บ้านแล้ว ฝั่งนั้นมีงานล้นมือ ต้องดีใจอยู่แล้วที่งานลดน้อยลง เธอไม่ต้องกังวลหรอกว่าหัวหน้าแม่บ้านจะไม่พอใจ”

มาริสาเข้าใจและยินดีที่จะทำงานให้เลโอโดยไม่ได้นึกสงสัยเลยว่าทำไมเขาถึงเลือกเธอให้ดูแลห้องนี้…