บทที่ 3

ฟาร์มโคนมที่มีขนาดกว่าร้อยไร่ ด้านหน้าคือทุ่งหญ้าขนาดกว้าง ไว้สำหรับทำฟาร์มโคนม ด้านหลังติดภูเขาสีเขียวขจี มีน้ำตกสายเล็กๆ ไหลผ่าน พื้นที่ด้านหลังถูกออกแบบและสร้างเป็นรีสอร์ต ติดกันคือพื้นที่สำหรับกิจกรรมแนวผจญภัย มีเครื่องเล่นมากมายให้ลูกค้าที่ชอบความตื่นเต้นได้มาพักผ่อนและวัดใจตามแต่ลูกค้าจะเลือกใช้บริการ อโณทัยชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของกำลังเดินตรวจความเรียบร้อยเหมือนทุกวันเพื่อสั่งงานลูกน้องเกือบยี่สิบคนซึ่งนับรวมที่รีสอร์ตด้วย กว่าที่เขาจะมีวันนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย พ่อที่ทุ่มเททุกอย่างสร้างฟาร์มโคนมนี้มาตั้งแต่ต้นได้จากไป โดยทิ้งความฝันให้เขาสานต่อ

แม้จะยากแต่ชายหนุ่มก็ทำมันได้ดีจนถึงวันนี้ และจะดีขึ้นเรื่อยๆ นี่คือความตั้งใจของชายหนุ่มวัยยี่สิบแปดปีแต่ความคิดความอ่านโตกว่าอายุไปมาก แต่ถ้าไม่มีใครรู้เรื่องอายุจะเดาว่าอโณทัยคือหนุ่มน้อยที่อายุประมาณยี่สิบนิดๆ เท่านั้นเอง โชคดีที่เกิดมาหน้าเด็กแม้จะอยู่ในป่าในเขาแบบนี้ก็ตาม คงเป็นเพราะชายหนุ่มคิดดีและทำดีเสมอ แต่โลกในปัจจุบันคนคิดดีทำดีมักจะถูกเอาเปรียบ

ที่อโณทัยต้องออกมาดูความเรียบร้อยเพราะวันนี้มีกองถ่ายจากหนังสือเล่มหนึ่งมาใช้พื้นที่ในฟาร์มและรีสอร์ตเขาถ่ายแบบ โดยมีเจ้หมวย ญาติห่างๆ ฝั่งแม่แนะนำมา ซึ่งครั้งนี้เจ้หมวยก็มาด้วย การที่ฟาร์มและรีสอร์ตจะเป็นที่รู้จักในวงกว้างมากขึ้น เขาคงต้องเปิดให้คนพวกนี้มาใช้พื้นที่ ถ่ายรูปสวยๆ ลงในหนังสือเพราะมันเป็นการโฆษณาไปในตัว อย่างวันก่อนก็มีหนังสือท่องเที่ยวมาขอถ่ายรูปสวยๆ ไปลงในหนังสือท่องเที่ยว ซึ่งเขาก็ไม่คัดค้าน

“ อ้าว! โอ๊คแวะมาดูความเรียบร้อยหรือจ๊ะ” เจ้หมวยหรือชื่อจริงว่าประเสริฐ สาวประเภทสองที่ทำงานในวงการบันเทิงคอยแสวงหาดาราหน้าใหม่เพื่อปั้นเป็นดาวประดับฟ้าแต่ตอนนี้ยังไม่มีใครไปถึงอย่างที่เธอหวังสักคนเอ่ยทักอโณทัยขึ้น พร้อมส่งยิ้มมาให้พออกพอใจกับสถานที่ซึ่งช่างภาพชมไม่ขาดปากว่าที่นี่สวยทุกมุม

“ครับ ถ้าไม่มีอะไรผมขอตัวก่อน” ชายหนุ่มเอ่ยนิ่งๆ ทำท่าจะเดินกลับ เพราะเห็นว่ากองถ่ายหยุดไม่ได้ทำงานต่อ เขาคงไม่ได้เข้ามาขัดจังหวะหรอกนะ เจ้หมวยขมวดคิ้วเพราะดูท่าทางอโณทัยเก๊กหล่อคงเป็นเพราะอยากให้ดูดีต่อสายตาแขกก็เป็นได้ เพราะปรกติเก้งก้าง ปากคอเราะร้ายใช่เล่น ด้วยความที่เป็นผู้ชายบ้านๆ

“เดี๋ยวสิ” เจ้หมวยรั้งแขนล่ำๆ ของอโณทัยไว้ เพราะทำงานในฟาร์ม นั่นทำให้เขาเหมือนได้ออกกำลังกายทุกวัน

“นี่ทุกคน มาทำความรู้จักคุณอโณทัยเจ้าของฟาร์มกับรีสอร์ตที่ใช้ถ่ายแบบวันนี้หน่อยเร็ว” สิ้นเสียงเอ่ยชวน ทุกคนในกองก็หันมามองชายหนุ่มตาเป็นมัน ไม่ว่าสาวน้อย สาวแท้ สาวเทียมในกองถ่ายต่างมองใบหน้าอันหล่อเหลาของชายหนุ่มที่เจ้หมวยบอก หล่อล่ำ ผิวคล้ำแดดนิดๆ รูปร่างกำยำสมส่วน หน้าท้องต้องเป็นซิกซ์แพ็กแน่นอน คิดแล้วก็น้ำลายหกอยากถอดเสื้อผู้ชายคนนี้ออกดูให้มันรู้แล้วรู้รอด

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณอโณทัย” สาวสวยในกองคนหนึ่งเอ่ยทักขึ้น เหตุที่ต้องหลีกทางให้เธอคนนี้ก็เพราะปวีณาเป็นบรรณาธิการหนังสือที่กำลังถ่ายวันนี้นั่นเอง หญิงสาวดูสนใจชายหนุ่มมากจนอยากจับมาถ่ายแบบขึ้นปกด้วย

“เรียกผมว่าโอ๊คก็ได้ครับ” ชายหนุ่มเอ่ยบอก ความสูงใหญ่ของเขาทำให้ปวีณาต้องเงยหน้าขึ้นมอง

“ค่ะ สนใจเป็นนายแบบให้นิตยสารเราไหมคะ” ปวีณาเอ่ยถามไม่อ้อมค้อม บรรดาพนักงานที่มาด้วยถึงกับยิ้มออกมาเพราะคิดเช่นเดียวกับบรรณาธิการสาว

“คงไม่สะดวก เชิญตามสบายผมขอตัวก่อนครับ” อโณทัยเอ่ยตอบนิ่งๆ ก่อนจะเดินกลับออกไปจากจุดถ่ายแบบของรีสอร์ตซึ่งห่างจากฟาร์มคนละฝั่ง ชายหนุ่มเดินไปยังฟาร์มโคนมเพราะยังมีงานที่ต้องทำอีกมาก ชายหนุ่มเดินไปหยิบหญ้าสดที่เพิ่งให้คนงานตัดมาเมื่อเช้าไปวางบนรางให้โคนมแต่ละตัว ซึ่งถ้านับโคนมรวมๆ กันทุกรุ่นตอนนี้ในฟาร์มก็มีเกือบหกสิบตัว ถือว่าเป็นฟาร์มที่ใหญ่มากฟาร์มหนึ่ง

เหงื่อที่ไหลออกมาท่วมตัวทำให้อโณทัยถอดเสื้อออก ซึ่งเป็นปรกติของตัวเขายามทำงานอยู่ในฟาร์ม แต่วันนี้มันดูจะไม่ปรกติ เพราะภายใน รีสอร์ตตอนนี้ได้ยินเสียงร้องกรี๊ดๆ จากบรรดาสาวๆ ที่หยิบกล้องส่องทางไกลมาส่องหนุ่มหล่อล่ำบึ้ก ตั้งแต่เขาเดินกลับไป ยิ่งได้เห็นกล้ามท้องเป็นมัดๆ ผ่านกล้องใจก็แทบละลาย อยากสัมผัสลูบไล้เช็ดเหงื่อให้จริงๆ

“ดูอะไรกันยะพวกหล่อน” เจ้หมวยเดินมาหาสาวๆ สองคนและกะเทยน้อยอีกหนึ่ง ที่ทำหน้าทำตาขัดเขินอยู่

“ของดีเจ้ ไม่คิดเลยว่าฟาร์มโคนมจะอะไรดีๆ มากกว่าโค ให้มองถึงขนาดนี้” เสียงน้อยหน่าเอ่ยขึ้น ก่อนจะกลับไปส่องอโณทัยต่อ

“ไหนๆ ของดีของแก” เจ้หมวยหยิบกล้องส่องทางไกลขึ้นมาส่องบ้าง

“โอ้แม่เจ้า งานดี ไม่คิดมาก่อนว่าโอ๊คจะล่ำได้ใจขนาดนี้” คนที่ถือว่าเป็นญาติกันถึงกับซี้ดปากเลยทีเดียว เพราะไม่คิดว่าอโณทัยจะล่ำขนาดนี้ เห็นตัวเล็กๆ เมื่อก่อน ไม่คิดว่าตอนนี้จะเปลี่ยนไป แต่ก็พอจะรู้ตั้งแต่ได้จับแขนชายหนุ่มเมื่อครู่แล้ว พอมาเจอภาพแบบนี้เจ้หมวยถึงกับอ้าปากค้าง

“น่าจะจับมาถ่ายแบบเนอะ ล่ำๆ แบบนี้คงถูกใจแฟนคลับน่าดู” น้อยหน่าวาดฝันไปไกล ถ้าชายหนุ่มคนนี้ได้ถ่ายแบบชุดว่ายน้ำก็คงดี

เธอจะเอารูปเขาไปแปะผนังห้องกันเลยทีเดียว

“ชิ เขาคงยอมหรอกย่ะ” เจ้หมวยยื่นกล้องส่องทางไกลคืนให้น้อยหน่า

“ไปทำงานได้แล้ว เดี๋ยวเจ้านายเราก็มาแหกอกเอาพอดี”

“ค่ะเจ้” สองสาวเอ่ยรับคำ เพราะไม่อยากให้ปวีณารู้เรื่องนี้เหมือนกัน ทั้งคู่กลับไปทำงานต่อเพราะอีกหน่อยแสงก็จะหมดแล้ว วันนี้เป็นการถ่ายแบบลงนิตยสารวัยรุ่น นางแบบจึงหน้าตาน่ารักตอบสนองตลาดตามตามคอนเซ็ปต์ แต่สิ่งที่น้อยหน่าพูดว่าน่าจะให้อโณทัยมาถ่ายแบบดังก้องอยู่ในความคิดของเจ้หมวย ถ้าเธอหว่านล้อมชายหนุ่มได้ก็คงดี สงสัยคืนนี้คงต้องค้างที่นี่ต่อสักคืนเพื่อคุยธุรกิจซะแล้ว