บทที่ 9 ป่าก๊อบลิน

หลังจากเข้าเกมมาราดิชก็พบว่าเขาอยู่ที่ห้องสร้างตัวละคร แต่ไม่พบนางฟ้าเอรินแต่อย่างใด แต่พบชายหนุ่มในชุดสูทแทน

“คุณผู้เล่นคงเข้าเกมเป็นครั้งที่สองใช่ไหมครับ ไม่ต้องตกใจ หลังจากเข้าเกมครั้งแรกแล้วสร้างตัวละครแล้ว พอเข้าเกมครั้งต่อมาจะมาที่นี่แทนนะครับ ถ้าต้องการเข้าเกมเลย ผมจะส่งคุณเข้าไปในเกมทันทีครับ” เจ้าหน้าที่ในชุดสูทบอก

ราดิชหลังจากรู้ว่าอะไรเป็นอะไรก็บอกเจ้าหน้าที่ “ผมขอเข้าเกมเลยแล้วกันครับ” เจ้าหน้าที่คนนั้นก็จัดการเรียกประตูออกมา ราดิชก็เดินเข้าประตูนั้นไป และพบว่าเขากลับมาอยู่ในตรอกข้างร้านขายอุปกรณ์เหมือนตอนที่เขาออกจากเกมไปนั่นเอง

‘ตอนนี้ในเกมก็เย็นมากแล้วด้วย คงออกไปไหนไม่ได้แน่ ไปเดินดูของที่ผู้เล่นเอามาขายดีกว่า’ ราดิชคิด เขาเดินออกจากตรอกนั้นไปทางถนนใหญ่ แวะดูสินค้าหลายอย่างตลอดทาง แต่ก็ไม่มีสิ่งใดที่เขาต้องการเพราะของที่ขายส่วนใหญ่เป็นของเริ่มต้นทั้งนั้น แต่เขารู้สึกได้ถึงสายตาหลายคู่ที่จ้องมองเขาอยู่ ดังนั้นเขาจึงตรงไปยังร้านขายเสื้อผ้าก่อน

พอเปิดประตูร้านเสื้อผ้าเข้าไปราดิชไม่เจอใครเลย จึงเดินดูเสื้อผ้าหลายๆ ชุดที่โชว์อยู่ ขณะกำลังเดินดูเสื้อผ้าอยู่ก็มีเสียงตะโกนดังขึ้นจากด้านหลังเขาในระยะประชิด

“ต๊ะเอ๋ จะแอบขโมยของเหรอ ฮั่นแน่ๆ” ทำให้ราดิชตกใจรีบหมุนตัวกลับ พร้อมชักดาบออกมาเตรียมฟันใส่เจ้าของเสียงนั้นทันที

“ใจเย็นพี่ชาย ทักนิดเดียวถึงกับจะฆ่ากันเลยเหรอ” เสียงนั้นตอบมา เขามองตามเสียงนั้นไปก็พบว่าเป็นเด็กสาวที่ท่าทางอายุไม่น่าจะเกิน 15 ปี ผมสีน้ำตาลของเธอถูกมัดเป็นแกละสองข้าง หรือก็คือทรงทวินเทลนั่นเอง ดวงตากลมโตบ๊องแบ๊ว จมูกโด่ง ริมฝีปากอวบอิ่ม ผิวขาว ตัวสูงไม่ถึงอกของราดิชยืนจ้องอยู่

“ตกใจหมดเลย มาไม่ให้สุ่มให้เสียง ดีนะไม่ฟันสวนไปจริงๆ” ราดิชตอบพร้อมเก็บดาบ

“ล้อเล่นนิดเดียวน่า หนูชื่อแมรี่ พอดีคุณป้าหนูเขาไม่อยู่น่ะ พี่ชายสนใจชุดไหนก็บอกหนูได้นะ” เด็กสาวบอกราดิช

“พี่อยากได้ผ้าคลุมหรือพวกฮู้ดน่ะ แล้วก็ขอชุดนอนกับธรรมดาอีกสักสองสามชุดล่ะกันนะ พอดีตอนนี้ไม่รู้เป็นอะไรมีแต่คนคอยจ้องติดตามพี่ตลอดเลย” ราดิชบ่นให้เด็กสาวฟัง

“พี่ชายก็ไม่ได้หล่ออะไร แต่ชุดเกราะที่พี่ชายใส่มันระดับสูงนี่นา อ้อ เข้าใจละ รอสักครู่นะ” แมรี่บอกพร้อมกับหายไปหลังร้าน สักพักเธอก็ออกมาพร้อมกับผ้าสีดำผืนหนึ่งและยื่นมันให้ราดิช

“นี่เลย ฮู้ดผ้าระดับ D ถึงพลังป้องกันจะแค่ 0 แต่ว่ามันมีคุณสมบัติคือไม่มีวันเสียหายเหมาะสำหรับปลอมตัว และนี่ก็ชุดนอน 1 ชุด และชุดไปรเวทอีกสามชุด พร้อมกางเกงด้วย” เธอบอก ราดิชจึงรับมันมาพิจารณาดูพบว่ามันเป็นเสื้อที่มีฮู้ดคลุมหัวตัวใหญ่ดูธรรมดา และยังมีชุดนอนสีขาว กับเสื้อยืดสีดำสามตัว กางเกงผ้าสองตัว และกางเกงยีนส์สีดำอีกตัวหนึ่ง

“ทั้งหมดนี่เท่าไรล่ะ” ราดิชบอกพร้อมเตรียมโอนเงินให้

“30,000 G ถ้วนพี่ชาย ฮู้ดนี่ได้รับความนิยมเหมือนกันนะ ส่วนชุดพวกนี้ถึงไม่ได้มีพลังป้องกันอะไรแต่ก็ใส่สบายอยู่” เธอบอกพร้อมกับรับเงินที่ราดิชโอนให้ จากนั้นราดิชก็รับเสื้อมาเก็บใส่หน้าต่างไอเทม

“พี่ไปก่อนนะสาวน้อย ไว้โอกาสหน้าพี่ค่อยมาอุดหนุนเพิ่มนะ” ราดิชบอกลาแมรี่แล้วเดินออกจากร้านไป พอออกมาที่ถนนใหญ่ที่ในตอนนี้ที่เริ่มมืดแล้ว เขาจึงตรงไปที่โรงแรมก่อนเพื่อพักผ่อน

หลังจากได้ห้องแล้ว ราดิชก็จัดการอาบน้ำเปลี่ยนเป็นชุดนอนให้เรียบร้อย และรับประทานอาหารที่เขาสั่งมาจนอิ่ม จากนั้นก็เริ่มเช็กข้าวของที่ได้มาตลอดหลายวันนี้ ไอเทมที่เขาไม่ได้ใช้นั้นเขาขายให้กลุ่มของฮาจึงกรึมไปหมดแล้ว จึงเหลือแค่พวกแร่และกล่องปริศนาสีขาว 3 กล่อง กับตำราทักษะ 1 เล่ม เขาจึงดูตำราทักษะก่อน มันเป็นตำราที่ตกมาจากสเกลเลตันคิงนั่นเอง

-ตำราทักษะ อัญเชิญอสูรมายา

(สามารถใช้เรียนทักษะอัญเชิญอสูรมายา)

ราดิชจ้องตำราทักษะด้วยความสงสัยพลางเปิดกระดานข่าวเพื่อหาข้อมูล เขาพบว่าทักษะอัญเชิญอสูรมายาเป็นทักษะที่เอาไว้ทำสัญญากับสัตว์อสูรและอัญเชิญมันออกมา ความจริงเป็นทักษะของสายอาชีพจอมเวทย์อัญเชิญ แต่ถ้าเป็นตำราที่ตกจากสัตว์อสูรเงื่อนไขของมันจะแตกต่างออกไปจากของทักษะอาชีพนิดหน่อย แต่ในกระดานข่าวสารก็ไม่ได้บอกข้อมูลไว้ละเอียดนัก

เขานั่งจ้องมันอยู่นานพลางคิดว่าจะเรียนดีไม่เรียนดี สุดท้ายตัดสินใจลองเรียนดู เขาจึงเปิดตำรานั้นอ่านทันที และมีเสียงระบบดังแจ้งขึ้นมา

-ท่านได้รับทักษะ อัญเชิญอสูรมายา

(สามารถอัญเชิญสัตว์อสูรที่ทำสัญญาด้วยออกมาโดยเสียพลังมานาตามระดับของสัตว์อสูรที่อัญเชิญคูณตามระดับชั้น โดยชั้นธรรมดาคูณ 10 ชั้นราชาคูณ 20 ชั้นจักรพรรดิคูณ 50 ชั้นเทพเจ้าคูณ 100 โดยจะมีพลังและความสามารถเหมือนเดิมทุกอย่าง มีพลังชีวิตเท่ากับเจ้าของและจะหายไปเมื่อพลังชีวิตของสัตว์อสูรหมด สัตว์อสูรยกเลิกเองหรือผู้ใช้ยกเลิกการอัญเชิญ อัญเชิญได้สูงสุดครั้งละ1ตัว)

หลังจากที่นั่งดูรายละเอียดทักษะราดิชก็ไม่รู้จะว่าทำอย่างไรดีกับทักษะนี้ เขาคงยังไม่ได้ใช้ในอีกเร็ววันนี้แน่ๆ จึงไม่ได้สนใจมันอีก แต่กลับมาสนใจกล่องปริศนาสีขาวทั้งสามกล่องแทน เขาคิดในใจว่า ‘มีตั้งสามกล่องเอาไงดี เปิดหมดเลยดีไหม ดูเงินที่เรามีก่อนดีกว่า’ เขารีบเปิดหน้าต่างเพื่อดูจำนวนเงินที่มีติดตัวอยู่ พบว่าตอนนี้เขามีเงินเกือบ 1 ล้านโกลด์ ถือว่าเยอะมากสำหรับมือใหม่ที่เพิ่งเล่นแบบเขา

“มีเงินตั้งเยอะแบบนี้ ลองเปิดดูดีกว่า” ราดิชว่า และหยิบกล่องปริศนาสีขาวใบแรกออกมา เขาอธิษฐานขอให้ได้ของดีสุดยอด จากนั้นก็เปิดกล่องทันที มีควันออกมาจากกล่องพร้อม ดาบ 1 เล่มหล่นออกมา

-ท่านได้รับดาบเหล็กกล้าระดับ C 1 เล่ม

ราดิชได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ว่าทำไมดวงของตนถึงไม่ทำงานหว่า ทั้งที่ตอนคุยกับพี่ชาย พี่ชายเขาบอกว่าค่าโชคนั้นนอกจากจะทำให้โจมตีจุดตายแรงขึ้นและลดความเสียหายเมื่อโดนโจมตีจุดตาย มันยังมีผลในการเปิดกล่องเสี่ยงดวงด้วยนี่ หรือว่าโชคของเขาน้อยเกินไป เลยได้มาแค่ไอเทมแบบนี้

“เหลืออีกสองกล่อง เราคงไม่ดวงซวยขนาดนั้นหรอกน่า เพี้ยงๆ” ราดิชว่าพลางหยิบกล่องที่สองออกมา จากนั้นจัดการเปิดมันทันที มีควันออกมาจากกล่องพร้อมกับผ้าสีดำผืนหนึ่ง

- ท่านได้รับผ้าคลุมสังเคราะห์ ระดับ C

- ผ้าคลุมสังเคราะห์ (C)

พลังป้องกัน 60 พลังป้องกันเวท 80

(เมื่อถูกโจมตีด้วยเวทมนตร์ใส่ตัวผ้าสามารถลดความเสียหายลงได้ 50 %)

“ถึงเป็นแค่ไอเทมระดับ C แต่ก็เป็น C พิเศษสินะ ความสามารถของมันก็พอไหวอยู่ ฮ่ะๆ” ราดิชนั่งหัวเราะกับตนเอง เขาดีใจอยู่บ้างที่อย่างน้อยมันก็ยังมีความสามารถพิเศษที่ใช้การได้อยู่พอสมควร

“เหลืออีกกล่องเอาไงดีหว่า เก็บไว้ก่อนละกัน ไว้ว่ากันพรุ่งนี้ ตอนนี้นอนก่อนดีกว่า” ราดิชเก็บข้าวของเข้าหน้าต่างไอเทม และล้มตัวลงนอนจนหลับไปในที่สุด

เช้าวันใหม่มาถึง ราดิชตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย เขาก็อยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ที่เอวพกดาบไว้สองเล่มและสวมทับด้วยฮู้ดผ้าอีกทีหนึ่ง หลังจากที่เช็กเอาท์ออกจากโรงแรม เขาก็ไปที่ภัตตาคารเพื่อหาอะไรรับประทานก่อนจะออกเดินทางผจญภัยในวันนี้

พอมาถึงภัตตาคารที่ตอนนี้เขาเห็นว่าเริ่มมีคนมากกว่าวันแรกๆ พอสมควรก็ได้แต่แปลกใจแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร คราวนี้ราดิชได้ที่นั่งที่ชั้นสองฝั่งถนนใหญ่ หลังจากสั่งอาหารแล้วเขาก็มองออกไปที่ถนนมองดูคนที่เดินไปผ่านมา แต่หูเขาบังเอิญได้ยินบทสนทนาของผู้เล่นนี่นั่งโต๊ะข้างๆ เข้าพอดี

“นี่แก ได้ยินว่าตอนนี้เมืองนี้น่ะมีคนครอบครองไอเทมระดับสูงโผล่มาด้วยนะ” ผู้เล่นคนแรกพูด

“จริงเหรอวะแก แต่ที่ข้าได้ยินมา เขาว่าคนคนนั้นจะกลายเป็นยอดฝีใอหน้าใหม่ของเกมเชียวนะ” ผู้เล่นคนที่สองพูดบ้าง

“แต่ข้าสงสัยว่ะ ถ้าไอเทมของมันระดับสูงจริง แล้วทำไมมันอยู่ที่เมืองนี้ด้วยวะ” ผู้เล่นคนแรกถาม

“มันคงเป็นผู้เล่นใหม่ แต่แค่มีไอเทมระดับสูงก็มีแนวโน้มเก่งง่ายขึ้นอยู่แล้ว” ผู้เล่นอีกคนตอบ

“แบบนั้นเราไปตามหาตัวมันและแย่งไอเทมมันมาเลยดีเปล่าวะ” ผู้เล่นคนแรกเสนอความคิดเห็น

“เอาจริงเหรอแก ถ้าเกิดมันเก่งอย่างที่ว่านี่ได้ซวยกันหมดหรอก แต่ได้ข่าวมาว่าแก๊งจนจังแกโดนมันเก็บทีเดียวตายยกแก๊งเลยนะ แกกล้าเสี่ยงเหรอวะ” ผู้เล่นคนที่สองพูดด้วยน้ำเสียงกลัวๆ

“เฮ้ยจริงหรือวะ งั้นไม่เอาดีกว่าว่ะ ถ้าขนาดถล่มแก๊งจนจังแกจนตายหมดได้นี่ก็ต้องมีฝีมืออยู่บ้างล่ะ ก็เจ้าจนจังแกมันตั้งตัวเป็นโจรปล้นผู้เล่นใหม่อยู่นานล่ะนะ ถ้าเป็นผู้เล่นใหม่ธรรมดาคงสู้มันไม่ได้แน่ แต่พวกมันไม่เคยยุ่งกับพวกที่ระดับเยอะกว่าตัวมันเลยนี่” ผู้เล่นคนแรกบอก

“เรื่องนั้นช่างมันเถอะ เรามาคุยเรื่องอื่นกันดีกว่า” แล้วผู้เล่นทั้งคู่ก็เปลี่ยนไปสนทนาเรื่องอื่นแทน ทำให้ราดิชที่เงี่ยหูฟังอยู่อดเสียดายไม่ได้ พอดีกับที่อาหารยกมาเขาก็หันมาสนใจอาหารตรงหน้าแทน หลังจากที่รับประทานเสร็จเรียบร้อยก็เรียกพนักงานมาเก็บเงิน แล้วสั่งอาหารใส่ห่ออีกสองชุด แล้วออกจากภัตตาคารไป

วันนี้ราดิชวางโปรแกรมว่าจะไปเยือนป่าก๊อบลินที่ทางตะวันตกของเกาะดู จากที่เขาลองหาข้อมูลมาทำให้ทราบว่ามันเป็นป่าโปร่งที่มีสัตว์อสูรจำพวกก็อบลิน ระดับตั้งแต่ 18 - 23 อาศัยอยู่อย่างกระจัดกระจาย และมีราชา 1 ตัว การที่พวกมันอยู่กระจัดกระจายนี่แหละ ทำให้ที่นี่เหมาะกับการเก็บระดับมาก โดยเฉพาะพวกชอบสันโดษหรือพวกผู้เล่นที่ชอบฉายเดี่ยว

ราดิชเดินทางไปอาคารภารกิจก่อน เผื่อว่าจะมีภารกิจที่รับไปทำได้ในขณะที่ไปป่าก๊อบลิน ซึ่งเขาก็พบว่ามีภารกิจที่ทำที่ป่านี้อยู่หลายอัน เขาจึงเลือกภารกิจสังหารราชาก๊อบลิน และอื่นๆ อีกสองสามอย่างที่คิดว่าวันนี้เขาน่าจะทำได้

หลังจากได้รับภารกิจแล้วราดิชก็ออกเดินทางต่อไปที่ประตูทิศตะวันตก หลังจากออกจากเมืองก็ผ่านทุ่งหญ้าที่มีสัตว์อสูรจำพวกกระต่ายและสไลม์อยู่ประปราย เห็นผู้เล่นใหม่กำลังเก็บระดับอยู่ ทำให้เขานึกถึงตอนเข้าเกมมาเมื่อสามสี่วันก่อน ที่เขาต้องมาล่าสัตว์อสูรเพื่อเพิ่มระดับอย่างยากลำบาก โดยไม่รู้ว่าสามารถไปเรียนทักษะที่จะช่วยเก็บระดับได้สบายกว่านี้มาได้

หลังจากเดินทอดน่องไปเรื่อยๆ จนพ้นเขตทุ่งหญ้าไปแล้ว ก็มาถึงเขตป่าโปร่ง ราดิชเดินเข้าไปในป่าเรื่อยๆ ก็พบทั้งสัตว์อสูรก๊อบลินและผู้เล่นหลายคนที่กำลังเก็บระดับกันอยู่

ถึงเจ้าก๊อบลินจะโจมตีก่อน แต่ด้วยมันเป็นสัตว์อสูรที่มีรูปร่างเหมือนคนตัวเล็กจมูกยื่น ผิวหนังสีเขียวสูงเพียง 1 เมตร ใส่ชุดหนัง ถือมีดกับโล่ จึงทำให้มันดูตลกมากกว่าน่ากลัว ทางราดิชก็เริ่มหาก๊อบลินเพื่อเพิ่มระดับเช่นกัน

-สัตว์อสูร ก๊อบลินระดับ 18 เตรียมโจมตี

เจ้าก๊อบลินตัวหนึ่งที่อยู่แถวนั้นเห็นราดิชเดินมาก็ยกมีดขึ้นและพุ่งจู่โจมใส่เขาทันที ราดิชเห็นดังนั้นก็ดีดตัวหลบไปด้านข้าง แล้วเตะสวนใส่ก้านคอมันจนหน้าคะมำ ราดิชไม่รอช้าชักดาบออกมา แล้วแทงเข้าที่หัวใจของมันจากทางด้านหลังจนมันกลายเป็นแสงหายไป

“เจ้าพวกนี้ก็ไม่ค่อยเก่งเท่าไรนี่นา” ราดิชพูดกับตัวเอง เขาใช้วิธีต่อยเตะสลับกับการใช้ทักษะฮีลใส่ตัวเองเพื่อประหยัดยาฟื้นพลัง ถ้าก๊อบลินมามากกว่าสองตัวเขาก็จะใช้ดาบแทน ราดิชใช้วิธีนี้ไปหลายชั่วโมงอยู่เพื่อเดินหาราชาก๊อบลิน จนกระทั่ง...

“ช่วยด้วยคร๊าบ!!!! ช่วยด้วย!! ช่วยผมด้วยคร๊าบ!!!”

มีเสียงตะโกนดังขึ้นทางด้านหน้าห่างจากที่ราดิชอยู่ไม่ไกลมากนัก เขาหันไปมองตามเสียงแล้วเร่งเดินไปตามทิศทางของเสียงที่ดังออกมา เขาออกเดินไปไม่กี่ก้าวก็มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งวิ่งสวนทางมาพร้อมกับแหกปากส่งเสียงขอความช่วยเหลือ ทว่าสิ่งที่ทำให้ราดิชหยุดเดินไม่ใช่เด็กหนุ่ม แต่เป็นสิ่งที่ตามหลังเด็กหนุ่มคนนี้มาต่างหาก

-ท่านพบสัตว์อสูรราชาก๊อบลินระดับ 25 ผู้ที่ถูกสังหารระดับจะลดลง 3 ระยะเวลารอเกิดใหม่เพิ่มเป็น 3 ชั่วโมง

สิ่งที่เด็กหนุ่มคนนี้วิ่งหนีมาคือ ราชาก๊อบลินและลูกสมุนของมันอีกจำนวนหนึ่งนั่นเอง ซึ่งมันเป็นเป้าหมายของราดิชในวันนี้พอดี

“น้องชายรีบถอยไปก่อน เดี๋ยวตรงนี้พี่จัดการเอง” ราดิชให้เด็กหนุ่มที่กำลังกลัวไปแอบที่ต้นไม้ต้นหนึ่งแถวนั้น จากนั้นเขาก็ชักดาบจู่โจมออกมา แล้วก้าวเข้าไปเผชิญหน้ากับราชาก๊อบลินและลูกสมุน

-สัตว์อสูร ก๊อบลินไนท์ระดับ 23 เตรียมโจมตี

ก๊อบลินที่ถือดาบยาวพร้อมโล่จำนวนกว่า 10 ตัว เคลื่อนขบวนเข้าหาราดิช แต่สายตาราดิชไม่ได้สนใจพวกมัน เขาจ้องไปที่ราชาก๊อบลิน มันเป็นก๊อบลินตัวใหญ่สูงกว่าสองเมตร มีมงกุฎสีทองประดับเพชรพลอยบ่งบอกฐานะของมัน มือข้างหนึ่งถือหอก อีกข้างหนึ่งถือโล่อันโต

ฮี่ๆ!!!

มันส่งเสียงออกมาเหมือนกับเป็นการสั่งลูกน้อง พวกก๊อบลินไนท์พุ่งเข้าจู่โจมราดิชทันที แต่ว่าเขาเตรียมพร้อมอยู่แล้ว จึงใช้ทักษะคลื่นดาบออกไปสกัดการเคลื่อนไหวของพวกมัน เขาตวัดดาบปล่อยคลื่นพลังทำลายออกสามทีซ้อน คลื่นดาบเคลื่อนฝ่าอากาศเข้าเป้าทุกลูก ทำให้ก๊อบลินไนท์สามตัวแรกที่เข้ามาถึงกับเลือดกระฉูดกระเด็นกลับไปหาพวกของมัน พอพวกของมันเห็นเพื่อนบาดเจ็บก็พุ่งใส่ราดิชอย่างรวดเร็ว

ราดิชใช้ทักษะมาเจสตีเพื่อเพิ่มความเร็ว ตัวของราดิชก็เปล่งแสงสีทองออกมารอบกาย จากนั้นเขาพุ่งตัวออกไปและตวัดดาบฟันเจ้าตัวที่มาถึงตัวแรก มันยกโล่ขึ้นกันก็ถูกแรงปะทะกระเด็นไป เขาอาศัยจังหวะนั้นหมุนตัวฟันใส่อีกตัวที่เข้ามาใกล้พร้อมใช้ทักษะซอร์ดสไตร์คไปด้วย ดาบของราดิชเปล่งแสงสีฟ้าอ่อนๆ ออกมา มันอัดแน่นไปด้วยพลังอย่างเต็มเปี่ยม มันยกดาบขึ้นกันแต่ว่าไม่อาจต้านทานได้ จึงโดนฟันลำตัวขาดเป็นสองท่อนในดาบเดียว

ราดิชไม่รอดูผลงาน รีบดีดตัวเข้าหาก๊อบลินไนท์อีกตัวหนึ่ง แล้วระดมฟันใส่จุดตายของมันทุกจุดอย่างไม่ยั้งจนมันเป็นแสงหายไปอีกตัว ตอนนี้เขาอยู่ตรงกลางวงล้อมของพวกมัน พวกมันที่เหลืออีก 8 ตัวเข้ามารุมราดิชในทันที เขาที่รอท่าอยู่แล้วก็ฟาดดาบลงกับพื้นเพื่อใช้ทักษะเอ็กซ์โพลชั่นเบรก

ทักษะเอ็กซ์โพลชั่นเบรกทำให้เกิดการระเบิดขึ้นโดยมีเขาเป็นจุดศูนย์กลาง เปลวไฟที่แผ่ขยายออกไปนั้นทำให้ก๊อบลินที่บาดเจ็บอยู่ก่อนกลายเป็นแสงหายไปทันที ส่วนพวกที่เหลือกระเด็นลงไปนอนบาดเจ็บหนักกันหมด เขาไม่รอช้ารีบพุ่งไปหาตัวที่ใกล้สุดและตวัดดาบฟันตัดหัวมัน พร้อมสะกิดเท้าพุ่งเข้าไปหาตัวต่อไปและแทงเข้าที่หัวใจของมันอย่างรวดเร็ว ตอนนี้พวกมันเหลือแค่สามตัวแล้ว พอเจ้าสามตัวนี้ตั้งหลักได้ทันก็รีบถอยไปรวมกลุ่มอยู่หน้าราชาของมันทันที

ราชาก๊อบลินชี้หอกมาทางราดิชเหมือนเป็นคำสั่งโจมตีอีกครั้ง ก๊อบลินไนท์สามตัวที่ตอนแรกถอยไปรวมกันก็เริ่มกระจายตัวออกเป็นรูปสามเหลี่ยมล้อมราดิชไว้ เจ้าตัวที่อยู่ทางซ้ายเริ่มก่อนมันพุ่งเข้าใส่เขาพร้อมเงื้อดาบหมายจะแทงราดิช เขาเบี่ยงตัวหลบอย่างง่ายดายแล้วตวัดดาบฟันตัดหัวมันด้วยความเร็วที่เหนือกว่ามาก

ก๊อบลินไนท์ตัวที่อยู่ตรงกลางกับทางขวาเห็นดังนั้นก็พุ่งเข้ามาพร้อมกัน พวกมันฟันใส่ราดิชในแง่มุมที่เขาไม่สามารถถอยได้ เขาต้องเอาดาบต้านรับไว้และออกแรงดันพวกมันกลับไป จากนั้นเขาก็สะกิดเท้าดีดตัวพุ่งเข้าหาเจ้าตัวกลางที่อยู่ใกล้ที่สุด พร้อมกับฟันใส่มันอย่างรุนแรงด้วยทักษะซอร์ดสไตร์ค จนมันกลายเป็นแสงไปในที่สุด

ราดิชไม่รอช้ารีบพุ่งตัวเข้าหาก๊อบลินไนท์ตัวสุดท้าย พอเขาพุ่งเข้าไปมันก็แทงดาบสวนใส่เขาทำให้เขาต้องวกดาบมากันไว้ เป็นเวลาเดียวกับที่ราชาก๊อบลินเริ่มลงมือ มันแทงหอกเข้ามาที่แผ่นหลังของเขาในตอนที่เขาปัดดาบของก๊อบลินไนท์ตัวสุดท้ายพอดี

ทว่าราดิชไหวตัวทันเบี่ยงตัวหลบออกทางด้านข้าง ทำให้หอกของราชาก๊อบลินที่มันแทงเต็มแรงหวังปลิดชีพเขาในหอกเดียวแทงถูกลูกน้องตัวเองเข้า

หอกปักจมเข้าที่อกของลูกน้องมันแต่มันก็ไม่สนใจ ฉับพลันนั้นมันดึงหอกออกและถอยไปตั้งหลัก ราดิชเห็นว่ามันไม่ปรานีแม้กระทั่งลูกน้องตนเอง จึงพุ่งเข้าหาตัวลูกน้องที่ทรุดอยู่กับพื้น แล้วตัดหัวมันให้พ้นทุกข์โดยเร็ว จากนั้นหันมาเผชิญหน้ากับราชาก๊อบลินที่ยืนตั้งท่ารออยู่

“แกนี่มันสุดยอดจริงๆ ทำได้แม้กระทั่งลูกน้องตัวเอง ต่อไปนี้ก็ถึงคิวของแกแล้วล่ะ” ราดิชพูดด้วยน้ำเสียงโมโห เขาปล่อยจิตสังหารอันรุนแรงออกมา แล้วค่อยๆ เดินเข้าหาราชาก๊อบลินไปด้วย เจ้าราชาก๊อบลินถึงกับผงะถอยหลังไปเหมือนกัน แต่มันก็ทำใจดีสู้เสือ มันตัดสินใจพุ่งตัวเข้ามาแล้วตวัดหอกฟันใส่ราดิช เขาฉีกตัวหลบออกข้างแล้วฟันสวนใส่มัน แต่มันยกโล่กันไว้ได้ ดาบปะทะกับโล่อย่างถนัดถนี่จนเกิดประกายไฟแลบออกมา เขาเห็นแบบนั้นจึงรีบดีดตัวออกมา และใช้ทักษะซอร์ดสไตร์คพุ่งเข้าไปโจมตีใหม่อีกครั้ง

ดาบของราดิชอาบไปด้วยพลัง ราชาก๊อบลินก็ยกโล่ของมันขึ้นต้านดาบของราดิชไว้จนโล่ของมันแตกกระจาย มันจึงชิงกระโดดหนีจากระยะดาบของราดิชก่อน เมื่อตั้งหลักได้มันก็เปลี่ยนท่าเป็นจับหอกสองมือ และเดินวนไปรอบๆ ตัวเขา ทางราดิชก็ทำแบบเดียวกัน ต่างคนต่างหาโอกาสที่จะจู่โจม

ราชาก๊อบลินเป็นฝ่ายเริ่มก่อน มันพุ่งเข้าหาราดิชพร้อมแทงหอกออกด้วยความเร็วสูงนับสิบหอก ปิดทางหนีของราดิชไว้ทั้งหมด เขาเห็นว่าท่านี้เป็นท่าที่ไม่สามารถหลบได้ เขาจึงตวัดดาบสั้นๆ ฟันเข้าที่โคนหอกเพื่อเบี่ยงวิถีและลดทอนพลังโจมตีของมัน คมดาบปะทะกับคมหอกถี่ยิบ เมื่อทางราดิชเห็นว่ามันโจมตีหมดชุดแล้วจึงพุ่งเข้าประชิดวงในอย่างรวดเร็ว พร้อมตวัดดาบฟันจากล่างขึ้นบนหมายผ่ามันเป็นสองท่อน แต่ราชาก๊อบลินก็ยังไหวตัวทันถลันหลบออกมาอย่างเฉียดฉิว แต่ก็โดนปลายดาบกรีดเข้าที่ลำตัวเหมือนกัน

ปลายดาบของราดิชถากตัวราชาก๊อบลินที่ถอยหลบไปได้ เขาดีดตัวถอยหลังกลับพร้อมกับปล่อยคลื่นดาบตามไปติดๆ คลื่นดาบเคลื่อนตัวแหวกอากาศไปปะทะเข้ากับหอกของราชาก๊อบลิน ทำให้ตัวมันกระเด็นถอยไปหลายก้าว เขาไม่รอช้าพุ่งตัวตามไปพร้อมเงื้อดาบขึ้นและใช้ทักษะซอร์ดสไตร์คฟันใส่อย่างรุนแรง

ดาบของราดิชถูกฟันลงเต็มแรงใส่หน้าอกของมันจนหอกของราชาก๊อบลินที่ยกมากันหักสะบั้น อีกทั้งยังฟันเข้าเต็มอกของมันจนเกิดเป็นแผลยาวพร้อมเลือดที่พุ่งกระฉูดออกมา มันรีบถอยหลังเพื่อลดแรงปะทะ แต่ก็ลดไปไม่ได้มาก เมื่อมันถอยไปตั้งหลักได้ก็ส่งสายตาอาฆาตใส่ราดิช

มันตั้งท่าจรดหมัดเตรียมสู้มือเปล่ากับราดิช แต่เขาเห็นว่าไม่มีความจำเป็นที่ต้องไปแลกหมัดกับราชาก๊อบลินแต่อย่างใด จึงพุ่งตัวเข้าหามันด้วยความเร็วสูงสุด ราชาก๊อบลินตกใจมากที่ไม่คิดว่าราดิชจะทำแบบนี้ แต่ก็สายเกินไปแล้ว หัวของมันถูกราดิชเด็ดปลิวออกจากตัว และสิ้นชีพลงไปในทันที มันค่อยๆ กลายเป็นแสงหายไป เหลือไว้แต่กองไอเทม เขาก็รีบเก็บของทั้งหมด แล้วกลับไปดูเด็กหนุ่มที่หลบอยู่หลังต้นไม้อย่างรวดเร็ว

พอราดิชไปถึงก็พบเด็กหนุ่มที่ตอนนี้มองเขาด้วยสายตาแปลกๆ

“พี่ครับ ได้โปรดรับผมเป็นลูกศิษย์ด้วยเถอะครับ” เด็กหนุ่มบอก และรีบคุกเข่าเตรียมคำนับเขาเป็นอาจารย์

“เดี๋ยวๆ ใจเย็นก่อนน้อง ว่าแต่เราชื่ออะไรเนี่ย” ราดิชปรามเด็กหนุ่ม พร้อมกับพิจารณาเด็กหนุ่มอย่างช้าๆ ก็พบว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดี ใบหน้าหล่อเหลา ไว้ผมสั้น ผิวเข้มรูปร่างสูงหุ่นดี ใส่ชุดเกราะเหล็กระดับ D ข้างๆ มีดาบเหล็กกล้าระดับ C วางอยู่

“ผมชื่อคูลแมนครับ” เด็กหนุ่มตอบ

“แล้วเราไปทำอีท่าไหนล่ะ ถึงได้เจอราชาก๊อบลินเข้าน่ะ” ราดิชถามเด็กหนุ่ม พร้อมกับช่วยพยุงเด็กหนุ่มให้ลุกขึ้นยืน

“คือผมก็กำลังตีก๊อบลินเก็บระดับอยู่ดีๆ มันก็เกิดตรงที่ผมเก็บระดับพอดี พอผมหันไปเห็นก็ออกวิ่งหน้าตั้งอย่างไม่คิดชีวิตทันทีเลยน่ะครับ แหะๆ” คูลแมนตอบ

“เดี๋ยวเราจะทำอะไรต่อหรือเปล่าล่ะ” ราดิชถาม

“ผมว่าจะกลับเมืองไปขายของและก็ส่งภารกิจนะครับ ถ้ายังไงขอบันทึกชื่อพี่ไว้เป็นเพื่อนได้หรือเปล่าครับ” คูลแมนถามแล้วจัดการส่งคำขอมาให้ราดิช ซึ่งเขาก็กดตกลง

“เดี๋ยวค่อยเจอกันวันหลังนะ พอดีพี่มีธุระต้องไปทำต่อน่ะ” ราดิชบอก ขณะที่เด็กหนุ่มเริ่มใช้ม้วนคาถาพากลับเมือง จนเขาหายลับไปในที่สุด

“ไหนดูซิได้อะไรมาบ้าง ยังไม่ได้ดูข้อความเลยตั้งแต่เข้ามา” ราดิชว่าขึ้นเบาๆ และเปิดดูหน้าต่างข้อมูลต่อว่าเขาได้ค่าประสบการณ์มาเท่าไรบ้าง

-ท่านสังหารสัตว์อสูรก๊อบลินระดับ 18 จำนวน 120 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์รวมทั้งหมด 14,000

-ท่านสังหารสัตว์อสูรระดับราชา ราชาก๊อบลินระดับ 25 ได้ค่าประสบการณ์ทั้งหมด 75,000

-ท่านได้ค่าประสบการณ์รวมทั้งหมด 89,000

-ระดับของท่านเพิ่มเป็น 24

-ทักษะชำนาญดาบเพิ่มเป็นระดับ 51 -ทักษะหลบหลีกเพิ่มเป็นระดับ 54

-ทักษะต่อสู้ด้วยมือเปล่าเพิ่มเป็นระดับ 40 -ทักษะชำนาญเวทเพิ่มเป็นระดับ 40

-ท่านได้รับเงินรวม 182,822 G

นอกจากนี้ยังมีของที่ตกจากก๊อบลิน เป็นพวกแร่เหล็กอีกเป็นร้อยก้อนเลยทีเดียว และของที่ตกจากราชาก๊อบลินก็มีอีลิกเซอร์ 8 ขวด หอกเหล็กกล้าระดับ C 1 ด้าม หน้ากากก๊อบลิน 1 อัน กล่องปริศนาสีขาว 1 กล่อง ราดิชพอใจกับของที่ตกในรอบนี้มาก เขาเห็นว่ามีหน้ากากก๊อบลินที่มีลักษณะเป็นหน้ากากสีขาวมีลวดลายดูตลกอยู่ จึงดูรายละเอียดมัน

-หน้ากากก๊อบลิน

พลังป้องกัน 0 พลังป้องกันเวท 0

(เมื่อสวมใส่จะทำให้ไม่ได้รับความสามารถของทักษะตรวจสอบ และเพิ่มการมองเห็นในที่มืดได้ 50%)

ราดิชเห็นความสามารถของมันก็ชอบใจทันที แต่ตอนนี้ท้องเขาเริ่มร้องแล้ว จึงหยุดพักกินข้าวเที่ยงก่อน เขาเอาซาลาเปาที่เหลืออยู่ออกมากินจนหมด จากนั้นก็นอนพักให้หายเหนื่อย เมื่อพักจนหายเหนื่อยดีแล้วเขาก็ตรวจดูข้าวของให้เรียบร้อยและเริ่มออกเดินทางสู่จุดหมายต่อไปของวันนี้