บทที่ 10 ปิกามอน

หลังจากเดินทางออกจากป่าก๊อบลินขึ้นเหนือไปอีกไม่ไกล ก็จะเจอที่ราบลุ่มผืนหนึ่งมีอาณาเขตติดกับทะเลที่จะเห็นชายหาดสีขาวอยู่ลิบๆ ที่นี่เป็นที่อยู่ของสัตว์อสูรกระทิงระดับ 23 นับร้อยตัว พวกมันเดินเล็มหญ้าอยู่กระจัดกระจายทั่วบริเวณนี้ทั้งหมด

ราดิชเริ่มวางแผนที่จะจัดการกับเจ้าพวกนี้ บริเวณนี้ไม่มีผู้เล่นคนอื่นเลยเนื่องจากกระทิงนั้นเมื่อถูกโจมตีแค่ตัวเดียว ตัวอื่นที่อยู่ใกล้เคียงจะเข้าร่วมโจมตีด้วยทันที และพวกนี้มีพลังโจมตีที่สูงมาก ขอแค่ถูกพวกมันพุ่งชนก็อาจเจ็บหนักหรือตายได้เลยทีเดียว

ราดิชมองหากระทิงตัวที่ค่อนข้างอยู่ไกลจากฝูง พอได้ตัวที่หมายตาเขาก็ลงมือทันที เขาชักดาบออกมาใช้ทักษะคลื่นดาบสร้างคลื่นพลังออกไป คลื่นดาบวิ่งผ่าอากาศไปกระทบเข้าที่ลำตัวกระทิงตัวหนึ่งเต็มๆ จนมันเซแซดๆ เกือบล้ม มันหันมาหาผู้ที่โจมตีมันอย่างโมโห พร้อมเสียงประกาศจากระบบดังขึ้นว่า

-สัตว์อสูรกระทิงระดับ 23 เตรียมโจมตี

เจ้ากระทิงตัวนั้นยกขาหลังกระทืบพื้น พร้อมพ่นลมหายใจออกมาจนฝุ่นคลุ้งไปหมด ทันใดนั้นเองมันก็วิ่งทะยานเข้าหาราดิชด้วยความเร็วสูง เขาเองก็ไม่ยอมให้มันวิ่งมาถึงตัวได้ง่ายๆ เขาตวัดดาบปล่อยคลื่นดาบออกไปอีกหลายลูกติดต่อกันทันที ซึ่งกระทิงตัวนั้นไม่สามารถหลบได้เลยแม้แต่น้อย กว่าจะมาถึงตัวราดิชมันก็ร่อแร่เต็มทน ทันทีที่วิ่งมาถึงตัวเขา เขาก็เบี่ยงตัวหลบพร้อมตวัดดาบตัดหัวมันอย่างรวดเร็วจนมันกลายเป็นแสงหายไป เขารีบจัดการเก็บของที่ตกออกมา มีทั้งเขากระทิง เนื้อกระทิงและน้ำยาฟื้นพลังจนหมด

ราดิชที่เก็บระดับอยู่รอบนอกของที่ราบและจัดการกระทิงไปหลายกลุ่มเริ่มหากลุ่มกระทิงที่มีแค่สองสามตัวไม่ได้แล้ว ทำให้เขาต้องหากลุ่มที่มีสมาชิกไม่เกิน 5-6 ตัวซึ่งเขาคิดว่ารับมือไหว พอได้กลุ่มที่หมายตา เขาก็เปิดฉากทันทีด้วยทักษะคลื่นดาบแบบต่อเนื่องเหมือนเดิม

เขายิงคลื่นดาบใส่ฝูงกระทิงที่มีกันอยู่ 5 ตัวอย่างรวดเร็ว เกิดเป็นเสียงระเบิดดังติดๆ กัน มีอยู่ตัวหนึ่งที่ดวงไม่ดีโดนไปสองลูกเต็มๆ ถึงกับล้มทั้งยืน อีกสี่ตัวที่เหลือก็หันมาที่ราดิช และพุ่งเข้าโจมตีเขาทันทีด้วยความเร็วสูงสุด

ราดิชเองก็พุ่งเข้าหาพวกมันเช่นกัน พร้อมปล่อยคลื่นดาบใส่ไปอีกสองที เขาเบี่ยงตัวออกข้างและตวัดดาบฟันใส่ตัวที่อยู่ใกล้เขาจนเลือดกระฉูด เขาเงื้อดาบขึ้นเตรียมตัดหัวมัน แต่อีกตัวก็พุ่งเข้ามาเสียก่อน ทำให้เขาต้องเปลี่ยนวิถีดาบ ฟันสวนเข้าที่หน้าอกของมันแทน ดาบของราดิชชำแรกเข้าไปในเนื้อของมันจนมิดด้าม แต่ตัวมันที่พุ่งมาด้วยความเร็วไม่ได้กระเด็นถอยไป กลับเป็นราดิชที่ต้องฉากหลบออกมา แล้วพุ่งตามไปซ้ำจนมันกลายเป็นแสงไปในที่สุด

ตอนนี้เจ้ากระทิงอีกตัวที่ลงไปกองกับพื้นกำลังพยายามลุกขึ้น ราดิชพุ่งไปหามันพร้อมเงื้อดาบขึ้นและใช้ทักษะซอร์ดสไตร์ค ดาบถูกฟันลงอย่างรวดเร็วตัดหัวมันจนกระเด็นหายไป และเป็นเวลาเดียวกับที่กระทิงสองตัวก่อนหน้าที่กระเด็นไป กำลังวิ่งควบเข้าหาราดิช ทำให้เขาต้องใช้ก้าวพริบตาถอยหลบออกมา

กระทิงทั้งสองตัววิ่งเลยตรงที่ราดิชเคยอยู่ไป ส่วนเขามาโผล่ที่ข้างหลังของพวกมันและใช้ทักษะคลื่นดาบออกไปสองทีซ้อน พลังคลื่นดาบกระแทกเข้าที่ด้านหลังมันสองตัวจนเซถลาไปด้านหน้า บวกกับความเร็วที่มันควบเต็มกำลังทำให้กระเด็นไปไกลจนถึงฝูงอื่น ทันใดนั้นเองความโกลาหลก็เกิดขึ้นทันที

“ซวยแล้วไง!!!” ราดิชร้องด้วยความตกใจ เขารีบพุ่งตามพวกมันไป และก็ได้เผชิญหน้ากับเหล่ากระทิงจำนวนมาก พวกมันในตอนนี้จ้องมองราดิชเป็นตาเดียว และแล้วพวกมันทุกตัวก็เริ่มมีอาการโมโหก่อนจะพุ่งเข้าหาใส่ราดิชอย่างพร้อมเพรียงกัน ทำให้เขาต้องงัดท่าไม้ตายก้นหีบออกมาใช้

ปราการอัคคี!!!!

ราดิชเรียกกำแพงไฟออกมาขวางทางไว้ และเรียกเปลวไฟขึ้นมาใช้ในการต่อสู้ งานนี้เขาต้องแข่งกับเวลาเพื่อจัดการพวกมันให้เร็วที่สุด พวกกระทิงที่วิ่งมาชุดแรกหลายสิบตัวเบรกไม่ทัน จึงปะทะกับกำแพงไฟเต็มๆ จนโดนไฟคลอกและร้องโหยหวนออกมา

“ต้องรีบแล้ว” ราดิชใช้ก้าวพริบตาอย่างต่อเนื่อง เพื่อเข้าไปจัดการกระทิงที่อยู่อีกด้านของกำแพงไฟ เขาพยายามโจมตีและต้อนมันไปทิศทางเดียวกัน จนพวกมันมารวมกันเป็นกระจุก จากนั้นเขาก็เรียกกำแพงไฟขึ้นมาเพิ่มเพื่อขังพวกมันไว้ แล้วเขาก็ตวัดดาบส่งเปลวเพลิงเข้าไปใส่พวกกระทิงที่เหลือจนพวกมันโดนไฟคลอกและมอดไหม้ไปในที่สุด

หลังจากที่กำแพงไฟหายไปก็เหลือไว้แต่กองไอเทม ทันใดนั้นราดิชที่เก็บไอเทมจนเกือบหมดก็ได้ยินเสียงที่เขาไม่คิดจะได้ยินในตอนนี้

-สัตว์อสูรระดับราชา ราชากระทิง ระดับ 28 ถือกำเนิด ผู้ที่ถูกสังหารจะระดับลดลง 3 ระยะเวลารอเกิดใหม่เพิ่มเป็น 3 ชั่วโมง

ราดิชที่หันหลังกลับไปมองก็เห็นกระทิงตัวหนึ่งยืนจ้องมาที่เขา มันมีสีและรูปร่างภายนอกเหมือนกระทิงปกติ แต่ขนาดของมันนี่สิ มันมีความสูงเกือบๆ สองเมตรเลยทีเดียว และเขาของมันแทนที่จะเป็นเขาแบบกระทิงทั่วไป กลับเป็นใบดาบโค้งงอสีขาวมันวับแทน และตอนนี้มันเริ่มตั้งท่าออกตัวพุ่งเข้าใส่ราดิชแล้ว เขาเรียกใช้ทักษะมาเจสตีทันที ตัวของราดิชเรืองแสงสีทองออกมา จากนั้นเขาก็ตวัดดาบปล่อยคลื่นดาบออกไปสกัดกั้นการบุกก่อน คลื่นดาบทั้งสามลูกพุ่งเข้าปะทะราชากระทิงทุกลูก แต่ก็หาได้ทำให้ราชากระทิงลดความเร็วลงไม่ มันยังพุ่งเข้าหาเขาอยู่ ซึ่งเขาก็พุ่งตัวหลบได้อย่างฉิวเฉียด

‘เร็วมาก แต่มันโจมตีเป็นเส้นตรงอย่างเดียว แค่นี้ไม่เท่าไรหรอก’ ราดิชที่จับจุดได้จึงพุ่งตามไปทันที เจ้าราชากระทิงที่วิ่งเลยไปก็กลับตัวและเตรียมตัวพุ่งใส่เขาอีกครั้ง แต่พอมันหันมาก็เจอราดิชอยู่ตรงหน้า เขาตวัดดาบขึ้นฟันอย่างรุนแรงโดยมีเป้าหมายที่หัวของมัน ราชากระทิงก็มิได้อ่อนด้อย มันเอาเขาด้านขวารับคมดาบของราดิชได้อย่างสบาย

“เฮ้ย!!!” ราดิชตกใจมากที่ราชากระทิงรับดาบของเขาไว้ได้

เขารีบเบนดาบออก ขณะเดียวกันราชากระทิงก็พุ่งใส่เขา แต่ราดิชใช้ก้าวพริบตาถอยออกมาได้ทัน เขาตวัดดาบปล่อยคลื่นพลังเข้าโจมตีอีกครั้ง นอกจากตอดเลือดมันแล้ว ยังก่อกวนมันได้ระดับหนึ่งด้วย ตอนแรกเขาคิดว่าถ้าเข้าประชิดตัวมันได้คงสามารถจัดการมันได้ง่ายๆ แต่นี่มันกลับเคลื่อนไหวได้อย่างคล่องแคล่วนี่สิ ทำให้ราดิชเริ่มจะกินแรงมากขึ้น

‘เอาไงดีหว่าเนี่ย ระยะไกลก็ตีไม่เข้า ระยะประชิดมันก็กันได้ นึกออกแล้ว หึหึ’ ราดิชเกิดความคิดดีๆ ขึ้นมาวูบหนึ่ง เขาก้าวถอยหลังออกมานิดหนึ่ง แล้วฟาดดาบลงไปยังพื้นดินเบื้องหน้าเพื่อใช้ทักษะเอ็กซ์โพลชั่นเบรก บังเกิดเปลวเพลิงระเบิดออกจากตัวเขาอย่างรุนแรง ราชากระทิงที่พุ่งเข้ามาถูกแรงอัดจนกระเด็นกลับไปทางเดิมทันที พร้อมกับบาดแผลจำนวนมากและรอยไหม้หลายแห่งที่เกิดขึ้น

“ฮ่าๆ นึกว่าจะหนังเหนียว ที่แท้โดนไฟเผาได้นี่เอง” ราดิชหัวเราะออกมาแล้วเรียกเปลวไฟมาอีกครั้ง จากนั้นก็พุ่งเข้าหาราชากระทิงที่ตอนนี้กำลังลุกขึ้น เขาตวัดดาบฟาดฟันใส่ราชากระทิงที่ตอนนี้เอาเขามารับ แต่ไม่อาจต้านทานได้ มันหน้าคะมำลงไปทันที เขาไม่รอช้าตวัดดาบฟันอย่างรวดเร็ว จนตัวมันลุกไหม้ด้วยเปลวไฟ และค่อยๆ สลายกลายเป็นแสงหายไป

“ไอ้เราก็นึกว่ามันจะอึดกว่าพวกกระทิงธรรมดา ที่ไหนได้โดนเผาก็ตายเหมือนกันนี่หว่า” ราดิชบ่น จากนั้นก็เก็บไอเทมที่ตกอยู่หลายอย่างทั้ง อีลิกเซอร์ 3 ขวด เขากระทิง เนื้อกระทิง ขวานเหล็กกล้าระดับ C 1 เล่ม เสื้อหนังระดับ C 1 ตัว กล่องปริศนาสีขาว 1 กล่อง หลังจากที่เก็บของตรงนี้หมด เขาก็นั่งลงกับพื้นเพื่อพักให้หายเหนื่อย ขณะที่กำลังนั่งเพลินๆ อยู่นั้นเองก็มีเสียงประหลาดดังขึ้นที่ชายป่าอีกด้านหนึ่ง

กี๊ๆ!!!!!!!

เสียงนั้นดังขึ้นจากชายป่าด้านหนึ่งที่อยู่ติดกับสุสานผีดิบ ราดิชลุกขึ้นยืนและเตรียมพร้อมทันที เพราะไม่ว่ามันจะเป็นอะไรจะต้องมีจำนวนมากพอดูแน่นอน

และสิ่งที่โผล่พ้นชายป่าออกมาก็คือกองทัพ กองทัพสิ่งมีชีวิตขนาดเล็ก พวกมันมีจำนวนมากและกำลังเคลื่อนที่เข้ามาหาราดิช ลักษณะพวกมันเหมือนหนูตัวใหญ่ๆ ที่มีขนาดเท่ากับแมวเขื่องๆ เลยทีเดียว พวกมันมีสีเหลืองอมส้มทั้งตัว แถมบางตัวก็เดินสองขามาด้วย

พวกมันหยุดอยู่ห่างจากราดิชประมาณ 10 เมตร แล้วเริ่มตีวงโอบล้อมเขาไว้ในทันที สักพักก็มีหนูตัวหนึ่งก้าวออกมาจากฝูง มันมีขนาดใหญ่สูงกว่า 1 ฟุต เดินด้วยสองขา ตัวมันอ้วนกลมน่ารักน่ากอด พร้อมกับที่มีเสียงประกาศจากระบบให้ราดิชทราบ

-ท่านพบสัตว์อสูรระดับราชา ราชาหนูไฟฟ้า ระดับ 30 ผู้ที่ถูกสังหารระดับจะลดลง 3 ระยะเวลารอเกิดใหม่เพิ่มเป็น 3 ชั่วโมง

กี้! กี้!

มันส่งเสียงออกมา และบรรดาลูกน้องของมันก็ส่งเสียงตอบระงม ตอนนี้เขาชักหวั่นๆ ถึงพวกมันดูจะไม่น่ากลัว แต่ด้วยจำนวนขนาดนี้ก็เล่นเอาเหนื่อยได้เหมือนกัน

กี้!! กี้!!

มันส่งเสียงอีกครั้ง พร้อมชี้มือหรือขาหน้าของมันมาที่ราดิช ทันใดนั้นเองพวกหนูทั้งหลายก็พุ่งเข้าหาราดิช และเริ่มร่ายเวทโจมตีใส่เขาทันที

-สัตว์อสูรหนูไฟฟ้า ระดับ 15 จำนวน 122 ตัว เตรียมโจมตี

ราดิชที่เตรียมพร้อมอยู่แล้วฟาดดาบลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว พอดีกับที่พวกหนูชุดแรกเข้ามาในระยะโจมตี เขาระเบิดพลังออกไป เปลวเพลิงจากทักษะเอ็กซ์โพลชั่นเบรกแผ่ออกมาแผดเผาสิ่งต่างๆ รอบตัวเขาอย่างรุนแรง แค่การโจมตีครั้งแรกก็มีหนูไฟฟ้าจำนวนไม่น้อยที่ตายกลายเป็นแสงไป

หลังจากที่ราดิชใช้ทักษะไป แถวสองของพวกมันก็พุ่งมาเกือบถึงตัวเขาแล้ว เขาตวัดดาบฟันใส่เจ้าตัวแรกที่พุ่งเข้ามาจนกลายเป็นแสงไป แล้วรีบกระโดดถอยหลังออกจากจุดนั้น และใช้ทักษะอย่างต่อเนื่อง

ปราการอัคคี!!!

ราดิชสร้างกำแพงไฟขึ้นมาย่างสดพวกหนูไฟฟ้าที่เหลือที่กำลังพุ่งตามเขามา โดยมีตัวเขาอยู่ด้านในกำแพงไฟ เวทสายฟ้าที่มันยิงใส่ราดิชติดกำแพงไฟ ส่วนพวกมันที่ยั้งไม่อยู่ก็ไหม้ไปจนหมด เขายกเลิกทักษะ แล้วใช้ก้าวพริบตาทิ้งระยะออกมา ก่อนจะเริ่มสำรวจพื้นที่โดยรอบ

ตอนนี้เหลือหนูไฟฟ้าอยู่ไม่กี่สิบตัว พวกมันเริ่มกล้าๆ กลัวๆ ที่จะเข้ามา เขาปล่อยจิตสังหารอย่างรุนแรงออกมา และก็ได้ผล พวกมันชะงักแล้วเริ่มถอยห่างออกไป เขาไม่รอช้าพุ่งเข้าหาตัวที่อยู่ใกล้สุด แล้วฟันใส่มันอย่างรวดเร็ว บางตัวก็ตั้งสติได้ และยิงเวทสายฟ้าใส่เขา เวทสายฟ้าพุ่งเข้าหาราดิชจนเกิดการระเบิดและมีควันคลุ้งไปทั่ว แต่พอควันหายไปก็ปรากฏร่างของราดิชที่ใช้ผ้าคลุมสังเคราะห์หุ้มตัวเองไว้

“เกือบไปแล้วเรา” ราดิชถึงกับเสียววาบเลยทีเดียว เขาใช้ก้าวพริบตาอย่างต่อเนื่องจัดการพวกมันที่เหลือ เพื่อไม่ให้พวกมันตั้งตัวได้ติด จนในที่สุดก็จัดการลูกน้องจนหมด เหลือแต่ตัวราชาที่ตอนนี้ยืนอยู่ห่างๆ และดูท่ามันจะโกรธมากซะด้วย

จี๊ดๆ !!!

มันพุ่งใส่เขาด้วยความเร็วสูงจนแทบมองไม่ทัน ราดิชตกใจมากเลยตวัดดาบฟันสวนใส่มันทันที มันเบรกเอี๊ยดกระโดดข้ามหัวเขาไปด้านหลัง แล้วยิงเวทสายฟ้าใส่เขาทันที เวทสายฟ้าที่ยิงมาปะทะกลางหลังราดิช แต่เขาไม่เป็นไรมาก เขาชิงใช้ก้าวพริบตาไปทางซ้ายก่อนเพื่อตั้งตัว

“หน็อย!! ไอ้หนูเวร เร็วนักเหรอ เจอนี่หน่อยเป็นไง มาเจสตี!!” ราดิชตะโกนลั่น จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าหามันด้วยความเร็วที่มากกว่าเดิม แต่ว่าราชาหนูไฟฟ้าก็กระโดดหลบไปได้อย่างหวุดหวิด เขาไม่หยุดอยู่แค่นั้น เขาใช้คลื่นดาบออกไปต่อเนื่องทันที คลื่นดาบเข้าปะทะตัวมันจนกระเด็นไป เขาพุ่งตามไปก็พบมันนอนดิ้นอยู่เขาจึงเตรียมลงดาบปลิดชีพมัน

กี้!! จี๊ด!!

มันส่งเสียงร้องพร้อมทั้งมีน้ำตาไหลออกมา ทำให้ราดิชรู้สึกสงสารขึ้นมา เขาจึงใช้เวทรักษามันพร้อมกับที่มีเสียงจากระบบดังขึ้น

-ราชาหนูไฟฟ้ายินยอมเป็นสัตว์เลี้ยงของท่าน ท่านจะยืนยันหรือไม่

“หา ให้เอาเจ้านี่เป็นสัตว์เลี้ยงน่ะเหรอ” ราดิชร้องเสียงหลง แต่พอมองหน้ามันแล้วก็อดสงสารไม่ได้ ถึงมันจะทำตัวนักเลงไปหน่อย แต่มันก็น่ากอดจริง เขาจึงตอบตกลงไป

“ยืนยัน” ราดิชตอบ

-กรุณาตั้งชื่อสัตว์เลี้ยงด้วยค่ะ

“เอาเป็นอะไรดีหว่า ปิกามอน ล่ะกันนะ” ราดิชบอกทางระบบ

-ผู้เล่นทำการตั้งชื่อสัตว์เลี้ยงว่า ปิกามอน กรุณายืนยันด้วยค่ะ

“ยืนยัน” ราดิชย้ำ

-ท่านสามารถดูข้อมูลสัตว์เลี้ยงได้ที่หน้าต่างสัตว์เลี้ยงค่ะ

พอสิ้นเสียงระบบ ตัวของปิกามอนก็เปล่งแสงออกมาแล้วบาดแผลทั้งหมดก็หายไป มันร้องออกมาอย่างดีใจ

“เย้ๆ จะได้ท่องโลกแล้ว” ปิกามอนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดีใจสุดขีด

“เฮ้ย!! แกพูดได้” ราดิชตกตะลึงมาก และรีบเปิดดูหน้าต่างสัตว์เลี้ยงทันที

(ตาราง)

สัตว์เลี้ยง

-ชื่อ ปิกามอน

-ระดับ 30 ค่าประสบการณ์ 0/10,000

-พลังชีวิต 20,000 พลังมานา 20,000

-ทักษะ -ธันเดอร์โบลท์

-เคลื่อนที่ความเร็วแสง

“โธ่ เจ้านาย มีเจ้านายคนเดียวเท่านั้นแหละที่ได้ยินข้าพูดน่ะ คนอื่นไม่ได้ยินหรอกนะ” มันบอกราดิช

“ว่าแต่แกทำอะไรได้มั่งล่ะ” ราดิชถามพร้อมกับนั่งลง และอุ้มมันมาไว้บนตัก

“ข้าช่วยสู้ได้ ให้เก็บของก็ได้ เพราะข้ามันเร็วสุดยอดเลยนะเจ้านาย” มันบอกพร้อมเอาหัวมาถูราดิช “ดีเหมือนกัน แต่หน้าที่หลักเป็นเก็บของละกันนะ เรื่องสู้ล่ะก็ไว้เป็นหน้าที่ฉันเอง แต่ถ้าแกช่วยได้ก็ช่วยนะ” ราดิชบอกพลางกอดฟัดมันอย่างเมามันเพราะขนมันนุ่มมาก

“ได้เลยเจ้านาย อย่ากอดแน่นสิ ข้าหายใจไม่ออกนะ” ปิกามอนร้องโอดครวญ

“โทษทีๆ แกมันน่ารักเองนี่ ว่าแต่แกอยู่ในแหวนนี้ได้ใช่ไหม แล้วกินอะไรเป็นอาหารล่ะ” ราดิชพลางยกมือซ้ายข้างที่สวมแหวนให้มันดู

“ข้าอยู่ในแหวนนั้นได้ ส่วนอาหารข้ากินอาหารสัตว์เลี้ยงก็ได้ หรือเอาที่เจ้านายกินก็ได้ แต่ถ้าเจ้านายไม่อยู่นานๆ ก็ซื้ออาหารสัตว์เลี้ยงใส่ไว้ในแหวนนั่นเยอะๆ หน่อยละกัน” ปิกามอนบอก

“ตกลง ตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว เดี๋ยวแกเก็บของให้หมดนะ ฉันยังไม่อยากกลับเมือง เราไปตั้งเต็นท์นอนกันตรงชายป่านั่นดีกว่า” ราดิชว่าแล้วรอเจ้าปิกามอนเก็บของจนเสร็จ ก็เดินตรงที่ไปชายป่าที่เขาหมายตาจะตั้งเต็นท์ทันที

พอมาถึงราดิชก็ลงมือกางเต็นท์ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้นอนกลางป่าแบบนี้ เขาตื่นเต้นไม่น้อยเลยทีเดียว จากนั้นเขาก็เริ่มลงมือก่อไฟด้วยชุดไฟที่ซื้อมา แล้วเริ่มลงมือนำเนื้อกระทิงที่ได้มาลองใส่เครื่องปรุงและลองย่างไฟดู สักพักมันก็ส่งกลิ่นหอมหวน เจ้าปิกามอนนั่งจ้องมันตาละห้อย ราดิชก็ใจดีเอาอันที่สุกก่อนส่งให้มันรับไปกิน

“อร่อยมากเลยเจ้านาย” ปิกามอนว่า พร้อมมันแทะเนื้ออย่างมูมมาม

“ปิกามอน แกเพิ่มระดับได้ด้วยเหรอ” ราดิชถามอย่างสนใจ พร้อมหยิบเนื้อกระทิงชิ้นที่สุกขึ้นมาใหม่

“ได้สิเจ้านาย ข้าก็แบ่งค่าประสบการณ์จากเจ้านายนั่นแหละ” ปิกามอนตอบ

“ถ้าอย่างนั้นฉันแบ่งให้แกครึ่งหนึ่งก็แล้วกันนะ” ราดิชบอก พร้อมทั้งตั้งค่าการแบ่งประสบการณ์ให้ปิกามอน ทำให้นึกได้ว่าเขายังไม่ได้ดูหน้าต่างข้อมูลเลย

-ท่านสังหารสัตว์อสูรกระทิงระดับ 23 จำนวน 98 ตัว ได้ค่าประสบการณ์รวม 156,800

-ท่านสังหารสัตว์อสูรระดับราชา ราชากระทิงระดับ 28 ได้รับค่าประสบการณ์ 84,000

-ท่านสังหารสัตว์อสูรหนูไฟฟ้าระดับ 15 จำนวน 122 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์รวม 61,000

-ท่านได้รับค่าประสบการณ์รวม 301,800

-ระดับของท่านเพิ่มเป็น 26

-ทักษะชำนาญเวทเพิ่มเป็นระดับ 42 -ทักษะชำนาญดาบเพิ่มเป็นระดับ 63

-ทักษะหลบหลีกเพิ่มเป็นระดับ 65

-ท่านได้รับเงินทั้งหมด 274,433 G

“ได้ค่าประสบการณ์มาเยอเหมือนกันนะวันนี้” ราดิชว่า และกลับไปกินเนื้อกระทิงย่างต่อ หนึ่งคนกับอีกหนึ่งตัวต่างสวาปามเนื้อกระทิงไปเยอะจนอิ่มแปล้พุงกางทั้งคู่ เขาจึงอุ้มปิกามอนเข้าเต็นท์ และเอามันไปนอนกอดแทนหมอนข้างอย่างมีความสุขจนกระทั่งหลับไปในที่สุด

เมื่อเช้าวันใหม่มาถึงราดิชก็ตื่นนอนก่อน และจัดการปลุกเจ้าปิกามอนที่นอนขี้เซาให้ตื่นมาด้วยกันทันที ราดิชพูดอย่างหมั่นเขี้ยว “ตื่นได้แล้วเจ้าอ้วน มิน่าละถึงได้อ้วนกลมขนาดนี้ นอนแบบนี้นี่เอง” พร้อมดึงแก้มมันจนโย้ไปมา

“พอได้แล้วเจ้านาย ข้าตื่นแล้ว” ปิกามอนทนไม่ได้จนยอมตื่นขึ้นมา

“เดี๋ยวฉันจะไปเตรียมอาหารเช้า แกไปเดินดูรอบๆ ให้หน่อยได้ไหม” ราดิชสั่งมัน เจ้าปิกามอนก็เดินงัวเงียออกไป ทางราดิชก็จัดการเอาเนื้อกระทิงที่ยังเก็บไว้อยู่ออกมาคลุกเครื่องปรุง และเริ่มทำการย่าง สักพักมันก็เริ่มส่งกลิ่นหอมไปทั่ว

“ข้ามาทันเวลาอาหารเช้าพอดีเลยเจ้านาย” มันพูดอย่างร่าเริง พร้อมเดินมานั่งจุมปุ๊กรอให้ราดิชส่งเนื้อให้มันอย่างน่ารัก

“โห นี่ตกลงใครเป็นเจ้านายใครกันแน่เนี่ย ไม่ไหวๆ” ราดิชบ่นนิดหน่อยแต่ก็ไม่ว่าอะไร เขาหยิบเนื้อที่สุกแล้วส่งให้ปิกามอน มันก็รับไปแทะอย่างเอร็ดอร่อย ทางราดิชก็เริ่มกินบ้างเหมือนกัน จนทั้งสองกินกันอิ่มแล้ว ราดิชจึงเริ่มเก็บเต็นท์เพื่อออกเดินทางต่อ

“ไปไหนต่อดีหว่า ลองไปที่ชายหาดดูก่อนดีกว่า เผื่อมีสัตว์อสูรให้ตีเก็บระดับ” ราดิชว่า พร้อมกับเก็บเต็นท์ที่พับเรียบร้อยเข้าหน้าต่างไอเทม และเริ่มออกเดินโดยมีปิกามอนเดินตามหลังมาด้วยจนเดินมาถึงชายทะเล สิ่งที่เขาเห็นคือผืนทรายสีขาวสะอาดตา น้ำทะเลสีฟ้าคราม เขารีบวิ่งไปที่ชายหาดอย่างรวดเร็ว

“ปิกามอน แกลงน้ำได้หรือเปล่า” ราดิชถาม

“ได้สิเจ้านาย” ปิกามอนตอบ พร้อมใช้การเคลื่อนที่ความเร็วสูงแซงราดิชไปจนไม่เห็นฝุ่นทันที

“ดูมันทำ แสบจริงๆ นะแก” ราดิชบ่นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เขาใช้ออกด้วยก้าวพริบตาตามไปด้วย จนทั้งสองมาถึงริมทะเล ราดิชที่ไม่สนใจอะไรก็วิ่งกระโจนลงน้ำทะเลทันที

ตูม!! ซ่า!!

เสียงราดิชตกกระทบน้ำและน้ำที่สาดกระจายออกมา ส่วนเจ้าปิกามอนน่ะเหรอ มันลอยตีกรรเชียงอยู่ตรงน้ำตื้นๆ อย่างสบายอารมณ์อยู่ เขาเองก็ดำผุดดำว่ายอย่างสบายอุรา ไม่ได้สนใจรอบข้างเลยว่าตอนนี้มีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองเขาอยู่จากใต้น้ำ ราดิชว่ายน้ำเล่นได้สักพักก็เตรียมกลับขึ้นบก จึงตะโกนเรียกปิกามอน

“ปิกามอน ขึ้นกันได้แล้ว” ราดิชเรียกมันพร้อมว่ายกลับเข้าฝั่ง ทันใดนั้นเองก็มีเสียงน้ำแตกกระจายมาจากทางด้านหลังของเขา ราดิชหันไปมองก็ต้องเบิกตามองด้วยความตกใจ รีบว่ายน้ำเข้าฝั่งอย่างรวดเร็ว พร้อมเสียงจากระบบที่ดังขึ้น

-สัตว์อสูรปูทะเล ระดับ 20 เตรียมโจมตี

ราดิชที่ว่ายถึงน้ำตื้นก็รีบวิ่งขึ้นไปบนหาดทรายที่เป็นที่แห้งทันที ส่วนเจ้าปิกามอนก็วิ่งตามมาติดๆ ด้วยขาอันแสนสั้นของมัน เมื่อขึ้นมาบนชายหาดได้แล้วเขาก็ได้เห็นสิ่งที่กำลังขึ้นมาจากทะเล มันเป็นปูทะตัวใหญ่มาก สูงกว่าเมตรครึ่ง กระดองมีสีเขียวสดใส แต่ที่น่าตกใจคือก้ามทั้งสองของมันแทนที่จะเป็นก้ามธรรมดา กลับเป็นก้ามปูเหล็ก แถมดูท่าทางจะคมไม่เบาด้วย มันเดินตะแคงข้างเข้าหาราดิชพร้อมโบกก้ามลงมาฟาดโจมตีใส่เขาอย่างรุนแรง

ก้ามของมันทุบใส่พื้นทรายจนเกิดเป็นหลุมขนาดย่อมขึ้น และทำให้ทรายปลิวกระจายไปทั่วบริเวณนั้น ราดิชที่ถอยออกมาก็ชักดาบโฟเทียออกมาเพื่อเตรียมต่อสู้กับมัน

“ปิกามอน มื้อกลางวันนี้เราจะได้กินปูเผากันแล้ว เร็วๆ มาช่วยกันหน่อย” ราดิชเรียกมันอย่างดีใจที่ได้อาหารกลางวัน พร้อมกับพุ่งเข้าหาปูทะเลแล้วตวัดดาบฟันตัดก้ามมันอย่างรวดเร็ว แต่มันก็ไหวตัวเอาก้ามรับดาบไว้ได้ และใช้ก้ามข้างที่เหลือจู่โจมใส่ราดิช หมายจะหนีบเขาให้ขาดเป็นสองท่อน ราดิชพลิกดาบวกมาป้องกันได้ทัน และอาศัยจังหวะนั้นรีบดีดตัวออกมาและปล่อยคลื่นดาบใส่ทันที

มันโดนคลื่นดาบจนชะงักไป ราดิชไม่รอช้าพุ่งเข้าหามัน และตวัดดาบตัดก้ามทั้งสองข้างของมันอย่างรวดเร็ว และจัดการจบชีวิตมันได้ในที่สุด พอมันกลายเป็นแสงหายไป เจ้าปิกามอนก็โฉบมาเก็บของไปหมดด้วยความเร็วสูง

“ทีนี้ล่ะไวนักนะแก เมื่อกี้บอกให้ช่วยล่ะหายจ้อยเลย” ราดิชบ่น

ราดิชที่เปิดดูหน้าต่างข้อมูลก็เห็นว่าไอเทมที่เก็บได้ตอนนี้มาอยู่ในหน้าต่างไอเทมของเขาโดยอัตโนมัติ เขาคิดได้ว่าปิกามอนก็มีประโยชน์อยู่เหมือน จึงเรียกมันเข้ามาใกล้ๆ

“ปิกามอนมานี่ เดี๋ยวเราจะกลับเมืองกันแล้ว มาอยู่ใกล้ๆ ฉันไว้” ราดิชว่า พอมันเข้ามาถึง เขาก็ก้มลงไปอุ้มมันขึ้นกอดไว้ จากนั้นก็เอาหน้ากากก๊อบลินและฮู้ดขึ้นมาสวมใส่ จากนั้นก็ใช้ม้วนคาถากลับเมืองไป