บทที่ 3 วิกฤตนอกเมืองเริ่มต้น

เช้าวันใหม่มาถึงอย่างสดใส ราดิชตื่นขึ้นแต่ 6 โมงเช้าก็อาบน้ำแต่งตัวอย่างสบายอารมณ์ พอเสร็จเรียบร้อย ก็หยิบเอาเกราะเหล็กน้ำเงินออกมาสวมใส่แทนชุดหนัง ราดิชในตอนนี้ดูดีกว่าแต่ก่อนไม่ใช่น้อย จากนั้นเขาก็ออกจากห้องไปเช็กเอาท์ และตรงไปที่ภัตตาคารเพื่อหาข้าวเช้ากิน

ระหว่างทางราดิชเจอผู้เล่นเดินผ่านไปมาประปราย ต่างจ้องมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ แล้วแอบไปซุบซิบกัน แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจ พอเขาไปถึงภัตตาคารที่มีถึงสามชั้น ขณะมาถึงหน้าร้านก็มีพนักงานมาต้อนรับและพาไปที่โต๊ะ เขาได้ที่นั่งด้านในสุด บนชั้นสองของภัตตาคาร ราดิชดูเมนูและสั่งอาหารไปหลายอย่าง จากนั้นก็นั่งรอให้อาหารยกมาเสิร์ฟ

ระหว่างที่รอนั้น ราดิชสังเกตเห็นผู้เล่นหลายคนที่นั่งอยู่บนชั้นสองแอบมองเขาอยู่ พอหันไปมองคนเหล่านั้น คนเหล่านั้นก็ทำเป็นมองไปทางอื่นบ้าง คุยกับเพื่อนๆ ที่มาด้วยกันบ้าง ตัวราดิชเองก็ไม่ได้สนใจอะไรมากสำหรับคนพวกนี้

พออาหารมาถึงราดิชก็จัดแจงรับประทานอย่างสบายอารมณ์จนหมด และเรียกพนักงานมาเก็บเงิน ในตอนนั้นเองก็มีผู้เล่นชายคนหนึ่งเดินมาที่โต๊ะของราดิช

“น้องชายไปได้ชุดเกราะตัวนี้มาจากไหนเหรอ” ผู้เล่นชายคนนั้นถาม

ราดิชเงยหน้าขึ้นมองก็พบกับผู้เล่นชายท่าทางบึกบึน ใบหน้าคล้ำเพราะโดนแดด ผมสีน้ำตาลของเขาตัดสั้นชี้โด่ชี้เด่ ท่าทางเป็นมิตร

“ผมได้มาจากกล่องปริศนาที่ได้จากภารกิจสำรวจเมืองน่ะครับ” ราดิชตอบตามความจริงเพราะไม่มีอะไรต้องปิดบัง ภารกิจนี้ทุกคนก็ทำอยู่แล้ว

“อย่างนั้นเองหรือ ว่าแต่น้องชายสนใจจะขายต่อพี่หรือเปล่า พี่ให้ราคาดีเลยนะ” ชายคนดังกล่าวถามอีก

ราดิชจึงกล่าวปฏิเสธไปอย่างสุภาพ “ไม่หรอกครับ ผมคิดว่าจะใช้มันอยู่น่ะครับ” แล้วหันไปจ่ายเงินให้พนักงานและเดินลงไปที่ชั้น 1 เพื่อออกไปจากที่นี่ จากนั้นราดิชก็มุ่งหน้าไปยังอาคารภารกิจทันที

พอไปถึงอาคารภารกิจ เขาก็พบว่ามันก็มีรูปร่างไม่ต่างจากอาคารเริ่มต้นเลยด้วยซ้ำ แต่กลับมีคนเดินเข้าออกกันวุ่นวายพอสมควร เขาจึงเดินเข้าไปด้านใน และพบว่ามีบอร์ดภารกิจอยู่ที่ด้านหนึ่งของอาคาร เขาเลยเข้าไปดูว่ามันมีภารกิจอะไรอยู่บ้าง

บนบอร์ดนั้นมีประกาศบอกถึงภารกิจที่ต้องทำ ของตอบแทน และระดับของผู้รับภารกิจ ราดิชจึงดูอันที่ตัวเขาสามารถรับได้ และพบว่ามีอยู่สองสามอันที่เขารับได้ เขาหยิบใบประกาศภารกิจนั้นไปรับบัตรคิวเพื่อรอเรียก พอถึงคิวก็รีบเข้าไปที่เคาน์เตอร์เพื่อสอบถามทันที

“ผมอยากรับภารกิจตามใบประกาศนี่นะครับ” ราดิชแจ้งความประสงค์กับเจ้าหน้าที่ ทางเจ้าหน้าที่ก็ให้เขาสแกนมืออีกครั้งและจัดการให้ภารกิจแก่ราดิช พอเสร็จเรียบร้อยเขาก็กล่าวขอบคุณเจ้าหน้าที่และเดินออกจากอาคารภารกิจ เตรียมตัวไปทำภารกิจต่อไป

ราดิชไปที่ร้านขายอาวุธเพื่อซื้อดาบสำรอง และแวะไปที่ร้านขายอุปกรณ์ เพื่อซื้อเซตอุปกรณ์ยังชีพในป่า ซึ่งราดิชก็โดนเถ้าแก่อ้วนสาธยายจนหลวมตัวซื้อของไปอีกหลายชิ้นเลยทีเดียว และเขายังได้เชือกมาผูกดาบโฟเทียไว้ที่เอวข้างซ้ายอีกด้วย

หลังจากเสียเงินก้อนโตให้กับเถ้าแก่อ้วน ราดิชก็เดินคอตกต่อไปยังร้านขายขา และซื้อยาฟื้นพลังสำรองไว้ด้วยเงินเท่าที่มี ได้เรดโพชั่นขวดเล็กมา 50 ขวด และบลูโพชั่นขวดเล็ก 30 ขวด ที่เมืองเริ่มต้นนี้จะมีขายแค่ขวดเล็กอย่างเดียว ส่วนขนาดกลางหรือใหญ่นั้น ต้องไปซื้อที่ทวีปอเมเนียนหรือว่าบนเรือโดยสารที่จะพาไปทวีปใหญ่

เมื่อราดิชออกจากร้านขายยาแล้ว เขาก็เดินมุ่งหน้าไปยังโบสถ์ที่ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของเมือง และเป็นทางผ่านที่ต้องไปทำภารกิจพอดี พอไปถึงก็พบโบสถ์หลังหนึ่งทาสีขาวดูแล้วสวยงามเป็นอย่างยิ่ง ตัวโบสถ์เป็นสถาปัตยกรรมแบบโกธิค

พอเขาเดินไปที่หน้าโบสถ์ ก็พบบาทหลวงคนหนึ่งกำลังยืนคุยกับผู้เล่นอีกคนอยู่ ราดิชเห็นแบบนั้น ก็คิดว่าผู้เล่นคนนั้นคงมาเรียนทักษะเหมือนกัน พอผู้เล่นคนนั้นเดินจากไปราดิชก็เข้าไปหาบาทหลวงบ้าง

ราดิชเข้าไปทักทายบาทหลวงด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “สวัสดีครับคุณคุณพ่อ ผมมารับทักษะเริ่มต้นน่ะครับ”

บาทหลวงหันมาเห็นราดิชและกล่าวทักทาย “สวัสดีลูก มารับทักษะเริ่มต้นสินะ” พลางยื่นมือซ้ายมาสัมผัสที่หน้าผากของราดิช สักพักก็มีเสียงระบบดังขึ้นว่า

-ท่านได้รับทักษะพาวเวอร์สไตร์ค -ท่านได้รับทักษะ ศรลม

-ท่านได้รับทักษะ ศรไฟ -ท่านได้รับทักษะ ศรน้ำ

-ท่านได้รับทักษะ ศรดิน -ท่านได้รับทักษะ ฮีล

“นี่เป็นทักษะเริ่มต้นที่ทุกคนจะได้รับเหมือนกันหมดนะลูก มันจะช่วยให้ลูกเก็บระดับได้ง่ายขึ้น และเป็นเงื่อนไขในการเปลี่ยนอาชีพด้วยนะ ลูกไปสอบถามได้ที่อาคารภารกิจอีกที” บาทหลวงบอกราดิชที่ยังทำหน้างงอยู่เนื่องจากได้ทักษะหลายทักษะพร้อมกันในทีเดียว

“ขอบคุณมากครับคุณพ่อ” ราดิชกล่าวขอบคุณ และออกจากโบสถ์เพื่อเตรียมเดินทางไปเก็บระดับต่อไป พอออกมานอกโบสถ์จึงเปิดหน้าต่างทักษะเพื่อดูรายละเอียดของทักษะที่ได้มาใหม่

ทักษะทั้งหมดที่ได้มาก็มีทักษะโจมตีธรรมดา เวทโจมตีธาตุ และเวทรักษา ซึ่งมันก็ทำให้เก็บระดับง่ายขึ้นอย่างที่บาทหลวงบอกจริงๆ นั่นแหละ เขาตั้งหน้าตั้งตาเดินไปจนกระทั่งมาถึงประตูเมืองทิศใต้ และออกจากเมืองไป

หลังจากที่ราดิชออกมานอกประตูเมือง ก็พบกับทุ่งหญ้าสีเขียวสุดลูกหูลูกตาเหมือนที่ออกมาเมื่อวาน เขาเริ่มออกเดินไปเรื่อยๆ ก็พบหมาป่าหลายตัวที่มีขนสีเทาแซมขาว ราดิชลองใช้ทักษะตรวจสอบก็พบว่ามันมีระดับอยู่ที่ 5

เขาคิดว่าจะจัดการพวกมันเพื่อเก็บทักษะและภารกิจไปด้วยเลย จึงเดินเข้าไปหาหมาป่าตัวหนึ่ง เขาชักดาบออกมาและฟันใส่บริเวณคอของเจ้าหมาป่าอย่างรวดเร็วและรุนแรง ทำให้คอของมันหลุดกระเด็นและค่อยๆ กลายเป็นแสงหายไป เหลือทิ้งไว้แต่กองไอเทมเท่านั้น

หลังจากที่เก็บของเข้าหน้าต่างไอเทมแล้ว ราดิชก็ออกเดินทางต่อและเริ่มลงมือฆ่าหมาป่าที่อยู่ตรงหน้าไปเรื่อยๆ เพราะแทบจะโจมตีทีเดียวตายทุกครั้งไป ขณะที่ราดิชกำลังจัดการพวกหมาป่าอยู่นั้น ก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งแอบมองเขาอยู่ในที่ที่ห่างออกไปพอสมควร เป็นกลุ่มผู้เล่นชายสามคน

“โห! ลูกพี่ มันฟันทีเดียวหมาป่าตายเลย ดาบอะไรจะโจมตีแรงแบบนั้น สงสัยเป็นไอเทมระดับสูงแน่เลย แต่ทำไมเราไม่เคยเห็นดาบแบบนั้นจากที่ไหนเลยละลูกพี่ ส่วนชุดที่มันใส่อยู่ นั่นมันเกราะเหล็กน้ำเงินระดับบีเลยนะนั่น” ชายคนแรกที่ตัวอ้วนเตี้ยพูดออกมา

“ข้าว่ามันต้องเป็นไอเทมที่ยังไม่เคยมีใครครอบครองมาก่อนน่ะสิ” ชายคนที่สองที่ผอมเก้งก้างออกความเห็น

“ข้าว่าอย่ามาเสียเวลาพูดอยู่เลย เราไปดักปล้นมันกันดีกว่า ฮ่าๆ” ชายอีกคนที่เป็นหัวหน้ากลุ่มสั่งลูกน้องทั้งสอง แล้วเดินไปดักหน้ายังทางที่ราดิชต้องเดินผ่านไป พวกมันไปซุ่มรออยู่หลังพุ่มไม้ใหญ่พุ่มหนึ่ง พอราดิชเดินมาใกล้ก็โผล่ออกมาล้อมราดิชไว้ ก่อนที่หัวหน้ากลุ่มจะพูดขึ้นมาว่า

“สวัสดีน้องชาย ดาบกับชุดเกราะน้องนี่สวยดีนะ พี่ขอได้รึเปล่า” หัวหน้ากลุ่มหน้าเหี้ยมขอราดิชแบบหน้าด้านสุดๆ พลางใช้ทักษะตรวจสอบกับราดิช พอรู้ว่าระดับแค่ 5 ก็คิดในใจว่างานนี้หมูแน่ๆ

ทางราดิชเองพอเห็นพวกมันล้อมไว้ก็รู้ตัวแล้วว่าจะทำอะไร ความจริงตัวเขาเองก็ไม่ค่อยชอบการมีเรื่องและพยายามหลีกเลี่ยงมาตลอด ไม่ใช่ว่าเขากลัวหรือขี้ขลาด แต่พี่ชายเขาสอนว่าการใช้กำลังตัดสินมันเป็นวิธีการของคนป่าเถื่อน มีแต่จะทำให้บาดเจ็บทั้งสองฝ่าย แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้จริงๆ ก็ต้องสู้แหละ เพราะเราก็ไม่อยากสูญเสียสิ่งที่เรารักไปจริงไหม

“ขอโทษทีนะพี่ชาย ผมคงให้ไม่ได้หรอก และช่วยหลีกทางให้ผมด้วย” ราดิชบอกกลุ่มโจรแล้วลองใช้ทักษะตรวจสอบดู แต่ตรวจสอบได้แค่ชื่อของพวกมันเท่านั้น ไม่สามารถตรวจสอบระดับได้ ทำให้ทราบว่าพวกมันระดับน่าจะมากกว่า 20 และคงทำตัวเป็นโจรปล้นผู้เล่นใหม่แบบนี้มานาน

“ถ้าไม่ส่งให้ดีๆ สงสัยคงต้องใช้กำลังกันหน่อยแล้ว” มันว่าพลางถอยไปข้างหลัง และพยักหน้าให้อีกสองคนเข้าไปสู่กับราดิช เจ้าอ้วนกระโดดเข้ามา และใช้ขวานของมันฟันใส่เขาจากด้านหน้า

ราดิชเห็นดังนั้นจึงโยกตัวหลบไปทางขวา พอดีกับเจ้าคนผอมแทงหอกเข้ามา ราดิชจึงใช้ดาบฟันสวนใส่หอกนั้นจนหลุดมือ มันจึงต้องถอยออกมาก่อน เป็นจังหวะเดียวกับที่เขาใช้แรงปะทะกับหอกของเจ้าผอมหมุนดาบกลับหลังฟันเจ้าอ้วนที่แอบไปข้างหลังเตรียมลอบโจมตี ทำให้เจ้าอ้วนที่รับดาบไม่ทันโดนฟันเต็มๆ เข้าที่ลำตัวจนกระเด็นไปกระแทกพื้น และมีเลือดไหลออกจากบาดแผลจำนวนมาก มีสัญญาณการใช้น้ำยาฟื้นพลังกะพริบออกมาจากตัวมัน

ราดิชไม่รอช้ากระโดดเข้าไป พร้อมกับใช้ทักษะพาวเวอร์สไตร์คอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นดาบของราดิชเปล่งแสงอ่อนๆ ออกมา ดาบของเขาฟันเข้าที่ต้นคอของเจ้าอ้วนจนหัวของมันหลุดกระเด็น และตัวมันค่อยๆ กลายเป็นแสงหายไป เหลือเพียงกองไอเทมที่หล่นอยู่เป็นของดูต่างหน้า

ท่ามกลางความตื่นตะลึงของเจ้าผอมและหัวหน้าของพวกมัน พอหัวหน้าโจรได้สติก็หันไปสั่งว่า “เอ็งรีบไปหยิบหอกมาเร็วๆ เข้า เดี๋ยวข้าเข้าไปยันมันไว้ก่อน แล้วเอ็งตามมาช่วยข้าด้วยล่ะ” มันหยิบขวานเล่มโตของตัวเองออกมา และย่างสามขุมเข้าหาราดิช เขาก็ไม่ได้ประมาทมัน เพราะดูแล้วมันน่าจะมีฝีมือมากกว่าลูกน้องอยู่บ้าง

พอหัวหน้าเข้ามาในระยะโจมตีก็ฟาดขวานในแนวเฉียงจากบนขวาลงล่างใส่ราดิช ทางราดิชก็เอาดาบรับไว้ได้ และต่อยสวนใส่ไปที่ใบหน้าของมัน หัวหน้าโจรถอยหลบไปได้ และเข้ามาจู่โจมใหม่พร้อมใช้ทักษะของอาชีพนักรบ

พาวเวอร์สแมช!!

ทันใดนั้นตัวขวานของมันก็เปล่งแสงออกมาเรืองๆ ขณะฟาดลงมาใส่ราดิช เขาก็จับดาบด้วยสองมือเพื่อเข้าปะทะ แต่พอปะทะกันเขารู้สึกได้ว่าแรงในการฟันของมันมากจนต้านไม่ไหว จนตัวเขาถึงกับกระเด็นถอยหลังไปกองกับพื้นในทันที เขาก็รีบลุกขึ้นมาตั้งหลักอย่างว่องไว

พอหัวหน้ามันเห็นก็เยาะเย้ยเขาทันที “เป็นไงละแก ซ่าไม่ออกเลยละสิเจอแบบนี้เข้าไป ฮ่าๆ” มันย่ามใจตรงเข้ามาฟันใส่หวังปลิดชีพราดิช เขาถอยหลบออกมาและฟันสวนมันก็กันได้ ทั้งสองฟันใส่กันไปมา

ราดิชที่คอยหลบพลางใช้ทักษะสวนกลับใส่หัวหน้าโจรมัวแต่สนใจหัวหน้าโจรจนเผลอ จึงโดนเจ้าผอมที่คอยท่าอยู่ใช้หอกแทงใส่ที่สีข้างด้านขวา มันทะลุผ่านเกราะเข้าถูกลำตัวของราดิชอย่างจัง

อ๊าก!!

ราดิชร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด เขาตวัดดาบฟันกลับด้านอย่างรวดเร็วและรุนแรงใส่หอกเจ้าผอมจนหอกของมันหักสองท่อนทันที จากนั้นเขาก็ดึงหอกท่อนที่แทงตัวเขาออกมา และขว้างใส่เจ้าผอมทันที หอกนั้นพุ่งเสียบเข้าที่ลำคอมันพอดิบพอดี มันล้มลงขาดใจตายอย่างงุนงง และกลายเป็นแสงหายไปอีกคน

เวลานี้ราดิชโกรธมากที่คนพวกนี้มาทำร้ายเขาก่อน เขาจ้องไปยังหัวหน้าโจรที่ยืนตั้งท่าอยู่ ความโกรธที่ราดิชปล่อยออกมานั้นไปกดดันเจ้าหัวหน้าจนต้องถอยหลังไปก้าวหนึ่ง

หัวหน้าโจรคิดในใจอย่างตื่นตระหนก ‘พลังกดดันอะไรกันเนี่ย ยังกับสู้อยู่กับสัตว์อสูรที่ระดับสูงกว่าตัวเราอยู่เลย’ แต่มันก็ไม่ยอมแพ้ มันตัดสินใจกระโดดขึ้นและฟันลงมาในแนวดิ่งเข้าใส่ราดิช โดยใช้ทักษะเพิ่มพลังการโจมตี หวังให้ราดิชตัวขาดเป็นสองซีก

แต่ราดิชก็หลบไปทางด้านขวาและเหวี่ยงดาบฟันสวนกลับเข้าที่ลำตัวของมัน ที่เวลานี้มันโถมฟันใส่แบบสุดตัว มันโดนฟันเข้าที่ลำตัวอย่างจังจนกระเด็นไปตามแรงฟันลงไปกระแทกกับพื้น แสงของน้ำยาฟื้นพลังกะพริบขึ้น แสดงว่าความเสียหายที่ได้รับนั้นมากทีเดียว ทางราดิชก็เดินย่างสามขุมเข้าไปหามัน เตรียมปลิดชีวิตของมันลง

“อย่าฆ่าพี่เลยน้องชาย ปล่อยพี่ไปเถอะ คราวหน้าพี่จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว” มันพยายามขอร้องราดิช พร้อมทั้งพยายามพยุงตัวขึ้นมา พลางคลานหนีมัจจุราชที่กำลังจะมาเอาชีวิตตน

“แล้วทำไมพี่ชายไม่คิดก่อนที่จะทำบ้าง ว่าการที่พี่ชายทำแบบนี้มันทำให้คนอื่นเดือดร้อนแค่ไหน และผมคิดว่าพี่ชายคงทำแบบนี้มานานแล้วด้วยสิ ใช่ไหม อย่างนั้นพี่ชายก็สมควรรับผลกรรมที่พี่ชายก่อไว้ซะเถอะ” จากนั้นก็ราดิชก็พุ่งทะยานเข้าหาตัวหัวหน้าและเอาดาบแทงเข้าที่หลังของหัวหน้าโจรตรงหัวใจทันที มันร้องอย่างโหยหวน และกลายเป็นแสงตามเพื่อนของมันไป พร้อมกับมีเสียงจากระบบดังขึ้นหลังจบการต่อสู้

-ท่านสังหารผู้เล่น จนจังแก อ้วนซ่าท้าต่อย ผอมซ่าท้าตี ได้ค่าประสบการณ์รวม 3,000

-ท่านสังหารสัตว์อสูรหมาป่าเทาระดับ 5 จำนวน 35 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ 1,750

-ท่านได้รับค่าประสบการณ์รวม 4,750

-ระดับของท่านเพิ่มเป็น 11

-ท่านได้รับทักษะต่อสู้ด้วยมือเปล่าระดับ 1 -ทักษะชำนาญดาบเลื่อนเป็นระดับ 11

-ทักษะหลบหลีกเพิ่มเป็นระดับ 20

-ท่านได้รับทักษะพิเศษ จิตสังหาร

-ท่านได้รับเงินจำนวน 8,514 G

จากนั้นราดิชก็เดินไปเก็บของที่ตกจากพวกโจร ซึ่งในเกมนี้นั้นถ้าผู้เล่นถูกสังหารจากผู้เล่นด้วยกันเอง ระดับจะลดลงมากน้อยก็ขึ้นอยู่กับคนที่ฆ่า ถ้าคนที่ฆ่าระดับน้อยกว่าคนถูกฆ่า คนที่โดนฆ่าก็จะระดับลดลงมากกว่าปกติ แต่ถ้าคนที่โดนฆ่ามีระดับต่ำกว่าคนฆ่า ระดับจะลดลงแค่หนึ่งหรือสองระดับประมาณนั้น ส่วนถ้าระดับเท่ากันก็ลดลงแค่ระดับเดียว และคนที่ฆ่าก็จะได้ค่าประสบการณ์เหมือนกับการฆ่าสัตว์อสูรตามปกติ และไม่มีการติดโทษแต่อย่างใดอีกด้วย ทว่าค่าประสบการณ์ที่ได้นั้นก็ไม่มากเท่าไร ทำให้ไม่ค่อยคุ้มถ้าคิดจะไปไล่ฆ่าผู้เล่นอื่นเพื่อเก็บระดับ

ส่วนของที่ได้จากพวกโจรมีขวานกับชุดเกราะระดับ C ที่มีขายในร้านจำนวน 3 ชุด รองเท้าหนัง 2 คู่ เรดโพชั่นขนาดเล็ก 23 ขวด บลูโพชั่น 5 ขวด หลังจากที่เก็บของทั้งหมดเรียบร้อย เขาจึงเปิดทักษะดูว่าทักษะที่ได้มาใหม่เป็นยังไงบ้าง

-ทักษะชำนาญดาบ ระดับ 11

(เพิ่มพลังโจมตีเมื่อใช้ดาบเป็นอาวุธระดับละ 1 จุด และเพิ่มความเร็วโจมตี 5 %)

-ทักษะต่อสู้ด้วยมือเปล่า ระดับ 1

(เพิ่มพลังโจมตีพื้นฐานระดับละ 1 จุด)

-ทักษะชำนาญเวท ระดับ 1

(เพิ่มความเร็วในการเวทระดับละ 1 % และเพิ่มความแรงเวทมนตร์ 10 % เมื่อโจมตี)

-ทักษะจิตสังหาร

(ปล่อยพลังกดดันออกมากดดันเป้าหมาย ทำให้เป้าหมายถูกลดค่าสถานะทุกอย่าง โดยค่าพลังที่ลดจะเพิ่มขึ้นตามระดับของผู้ใช้)

“ทักษะนี้เยี่ยมจริงๆ ใช้ลดพลังของคู่ต่อสู้ได้ แถมยังได้ทักษะต่อสู้มือเปล่ามาด้วย เพื่อไว้ตอนไม่ใช้ดาบก็ดีเหมือนกัน เมื่อคืนตอนอ่านข่าวสารจำได้ว่าเราสามารถปิดเสียงรายงายค่าประสบการณ์เป็นแบบระบบข้อความแทนได้ด้วยนี่ จัดการเปลี่ยนเลยดีกว่า” ราดิชกล่าวกับตัวเองและจัดการปิดเสียงรายงานค่าประสบการณ์เป็นระบบข้อความแทน จากนั้นก็ล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้า เขาเสียน้ำยาฟื้นพลังไปไม่น้อยเหมือนกัน พลางคิดว่าทำไมโลกใบนี้ถึงได้ฟอนเฟะแบบนี้ เขาอยากให้เกมนี้มีแต่ความสงบสุขและความสนุกสนานแบบที่พี่ชายเขาบอก เขาจึงตั้งปณิธานกับตัวเองแล้วว่าจะทำให้โลกนี้เป็นอย่างนั้นให้ได้ และนอนมองท้องฟ้าที่มีเมฆสีขาวลอยอยู่สักพักจนรู้สึกว่าหายเหนื่อย

จากนั้นราดิชก็ลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินทางต่อไปยังบึงฟ้าใส ที่เป็นจุดหมายในการทำภารกิจต่อไป พอตอนนี้สมองปลอดโปร่งก็มาคิดๆ ดู เมื่อกี้ที่เขาสู้กับพวกโจร ทำไมไม่ใช้ทักษะฟื้นฟูพลัง พวกมันเองก็ไม่เห็นมีใครใช้ ด้วยความสงสัยเขาจึงลองเรียกใช้ทักษะดู

ฮีล!

พอสิ้นเสียงตัวเขาก็มีแสงสีฟ้าออกมาปกคลุมตัวเขา พอแสงจางลงพลังชีวิตที่ลดลงก็กลับมาเพิ่มขึ้นอีกครั้ง ทำให้รู้ว่าการใช้ทักษะนี้ต้องมีระยะเวลาในการร่าย ทำให้ไม่เหมาะมาใช้ตอนสู้ติดพันนั่นเอง

หลังจากที่ออกเดินต่อมาเรื่อยๆ ก็เริ่มพบหมาป่าอยู่รวมกันเป็นฝูงมากขึ้น พอราดิชเข้าไปโจมตีตัวหนึ่งตาย ถึงแม้จะเป็นการโจมตีแบบทีเดียวตาย แต่พวกของมันที่อยู่ในระยะสายตา พอเห็นเพื่อนถูกฆ่าก็วิ่งเข้ามาโจมตีเขาทันที แล้วยังส่งเสียงหอนเรียกพรรคพวกแถวนั้นให้มารุมอีกด้วย

เสียงประกาศชื่อหมาป่าดังขึ้นถี่รัว แต่ราดิชเองก็ไม่ยอมแพ้ เขาลองใช้ทักษะศรลมดู บังเกิดเป็นลูกศรที่มีสายลมหมุนวนอยู่ เขาขว้างโจมตีพวกมันที่วิ่งเข้ามา หมาป่าที่โดนท่านี้ไปถึงกลับตายในทีเดียว เขาจึงกระหน่ำใช้ทักษะนี้ออกไป เพื่อจัดการลดปริมาณพวกมันก่อนที่เข้าสู่ระยะประชิด

จนกระทั่งพวกมันมากันเกือบร้อย ทำให้เขาใช้ทักษะไม่ทัน เพราะทักษะมีการหน่วงเวลาเล็กน้อยก่อนที่จะใช้ครั้งต่อไป ด้วยปริมาณที่มากขนาดนี้ ราดิชจึงถูกล้อมในที่สุด

แต่เขาก็ไม่ได้เกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย เขาคิดว่านี่แหละโอกาสเพิ่มระดับของเขา เขาจึงเริ่มปล่อยพลังกดดันออกมาด้วยทักษะจิตสังหาร เพื่อลดค่าพลังของพวกมัน พอพวกหมาป่าสัมผัสถึงพลังที่ราดิชปล่อยออกมา ถึงกลับครางหงิงๆ และเริ่มถอยห่างออกไป

ราดิชไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไป เขาพุ่งทะยานไปด้านหน้าเพื่อจัดการหมาป่าตัวที่อยู่ใกล้ที่สุดอย่างรวดเร็ว เขาเงื้อดาบไปข้างหลังก่อนจะฟันออกในแนวขนานกับพื้นไปด้านหน้า ทำให้หมาป่าที่ไม่สามารถขยับตัวได้ตายทันที 2 ตัว หลังจากนั้นเขาก็ขยับไปด้านซ้าย แทงดาบออกไปเข้าปากหมาป่าตัวหนึ่งที่อ้าปากและกำลังกระโดดเข้าจู่โจมเขาจนตายคาที่

หลังจากถอนดาบกลับมา เขาก็ตวัดดาบกลับหลังฟันใส่ตัวที่กระโจนใส่ด้านหลังจนตัวมันขาดสองท่อน และอาศัยแรงเหวี่ยงของดาบ กลับตัวไปต่อยใส่หมาป่าอีกตัวที่กระโจนเข้ามาจนกระเด็นไป จากนั้นเขาก็หมุนตัวเตะเข้าใส่ก้านคอของอีกตัวหนึ่งจนกระเด็นไป และใช้ดาบต้านรับตัวที่ใช้อุ้งเท้าเข้ามาตะปบใส่เขาด้วยด้านคม หมาป่าตัวที่กระโดดเข้ามาร้องโหยหวนเพราะตะปบไปโดนคมดาบ เขาขยับตัวไปข้างหน้าและตวัดดาบตัดคอมันทันที

หลังจากนั้นก็เป็นฉากการต่อสู้อย่างดุเดือดของ 1 มนุษย์กับหมาป่านับร้อยตัว เวลาผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงทุกสิ่งทุกอย่างก็จบลง ไม่มีหมาป่าเหลือรอดอยู่แม้แต่ตัวเดียว ราดิชที่ตอนนี้ยืนเลือดอาบอยู่ท่ามกลางซากศพของฝูงหมาป่า แต่ว่าเกือบทั้งหมดเป็นเลือดของหมาป่า

เขาก็เริ่มเดินเก็บของพร้อมใช้ทักษะฮีลไปด้วย ของที่ได้นั้นมีทั้งขนหมาป่า เนื้อหมาป่า ม้วนคาถาพากลับ และอื่นๆ อีกหลายอย่าง แต่เขาไม่ได้สนใจมันมากนัก จึงเก็บพวกมันเข้านาฬิกาจนหมด เมื่อเก็บของเสร็จแล้วเขาก็นั่งลงเพื่อพักเหนื่อย แต่ระหว่างที่กำลังนั่งพักให้หายเหนื่อย ก็มีเสียงหอนดังขึ้นที่ด้านหลังเขา พร้อมเสียงระบบที่ดังขึ้นอีกครั้ง

บู๊ว!!!

-สัตว์อสูรระดับราชา ราชาหมาป่าสีเทา ระดับ 10 ถือกำเนิด ผู้ที่ถูกสังหารระดับจะลดลง 3 ระยะเวลารอเกิดเพิ่มเป็น 3 ชั่วโมง

ราดิชที่กำลังนั่งอยู่เพลินๆ ถึงกับตาลีตาเหลือกลุกขึ้นชักดาบโฟเทียออกมา เมื่อกวาดสายตาไปมองก็พบกับหมาป่าสีเทาตัวหนึ่ง ที่มีสีขนเหมือนหมาป่าที่เขาฆ่า เพียงแต่มันมีขนาดใหญ่โตกว่ามาก ตัวสูงกว่าสองเมตรเมื่อยืน มันก็เห็นราดิชเช่นกัน และรับรู้ด้วยว่าราดิชเป็นคนสังหารลูกน้องของมัน มันจึงพุ่งเข้าใส่ราดิชทันที พร้อมเสียงระบบดังขึ้นเพื่อแจ้งระดับของมันว่า

-สัตว์อสูรราชาหมาป่าสีเทาระดับ 10 เตรียมโจมตี

ด้วยพละกำลังของมัน ทำให้มันกระโจนทีเดียวก็ไปได้หลายเมตร เห็นดังนั้นราดิชก็ใช้จิตสังหารเพื่อข่มขวัญมันแต่ก็ไม่ได้ผล จึงใช้ศรเพลิงยิงออกไปสกัดในทันที แต่ว่ามันเพียงเอี้ยวตัวนิดเดียวก็สามารถหลบได้อย่างหวุดหวิด แม้จะโดนแบบถากๆ แต่ก็เรียกเลือดมันได้ และก็ทำให้ราชาหมาป่าเทาเสียหลักหน้าทิ่มลงไปจูบพื้น

ราดิชไม่รอช้าสะกิดเท้าพุ่งเข้าใส่มันทันทีพร้อมทั้งใช้ศรลมโจมตีใส่มันไปด้วย ทางราชาหมาป่าก็ไม่อยู่เป็นเป้านิ่ง มันรีบลุกขึ้นมา และกระโจนไปทางซ้ายเพื่อหลบศรลมที่พุ่งมา พอมันตั้งหลักได้ก็เตรียมทะยานเข้าโจมตีราดิช ในตอนนั้นศรลมอีกอันได้พุ่งเข้ามาถึงปลายจมูกมันแล้ว มันถึงกับตาเหลือก ถ้าใครได้เห็นคงต้องหัวเราะเป็นแน่ที่ได้เห็นหมาป่าทำตาเหลือก ซึ่งมันทำได้แค่เพียงก้มตัวลงหวังว่าจะหลบรอดไปได้ ทว่าศรลมนั้นผ่านหลังมันไป พอมันเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับราดิชอยู่ตรงหน้ามันแล้ว

ราดิชฟันลงมาที่หัวของมันอย่างรุนแรงด้วยทักษะพาวเวอร์สไตร์ค มันรีบพลิกตัวหนีแต่ก็หลบไม่พ้น ถึงแม้จะไม่โดนหัวแต่ก็โดนเข้าที่ลำตัวของมันอย่างจัง

เอ๋ง!!

มันร้องเสียงหลงขณะกระเด็นไปตามแรงฟัน พอมันตั้งหลักได้ก็รีบลุกขึ้นมา เพื่อที่จะเข้าโจมตีคนที่บังอาจทำร้ายมัน พอมันเห็นราดิชที่กำลังร่ายเวทอยู่ก็รีบกระโจนเข้าใส่ทันที แต่ไม่ทันเสียแล้ว ศรลมในมือซ้ายของราดิชพุ่งเข้าใส่มันด้วยความเร็วสูง

แต่มันก็กระโดดหลบไปได้ ศรลมปะทะเข้ากับพื้นแทน ความจริงแล้วศรลมนั้นเป็นเพียงตัวหลอกเท่านั้น ราดิชพุ่งตามไปทันทีหลังจากยิงศรลมออกไป ราชาหมาป่าสีเทาที่ลอยอยู่ในอากาศ ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนทิศทางได้ จึงโดนราดิชฟันเข้าเต็มอกอย่างรุนแรงอีกครั้ง

เอ๋ง!!

มันร้องโหยหวนและกระเด็นไปตามแรงกระแทกนั้นนับ 10 เมตร ราดิชเองก็พุ่งตามเข้าไปทันที พอไปถึงก็พบราชาหมาป่านอนหายใจรวยรินจมกองเลือดอยู่

เขาตวัดดาบตัดหัวของราชาหมาป่าทันที ถ้าถามว่าราดิชทำไมเวลาต่อสู้ถึงชอบตัดหัวชาวบ้าน เพราะมันเป็นวิธีที่แน่นอนที่สุดที่จะทำให้ศัตรูตายสนิท และหัวก็เป็นจุดตายที่ใหญ่พอสมควร ร่างของราชาหมาป่าค่อยๆ สลายกลายเป็นแสง

เมื่อร่างของราชาหมาป่าหายไปก็เหลือไว้แต่ไอเทม เขาก็รีบเก็บของเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว ไอเทมที่ได้นั้นมี อีลิกเซอร์ 5 ขวด ตำราทักษะ 1 เล่ม รองเท้า 1 คู่ กล่องปริศนาสีขาว 1 กล่อง ม้วนคาถากลับเมือง 5 ใบ แล้วเขาก็ลองดูรายละเอียดในสิ่งที่เขาไม่รู้จักก่อนเป็นอย่างแรก

-อีลิกเซอร์

(ยาวิเศษที่มีคุณสมบัติรักษาอาการผิดปกติได้ทุกชนิด ทั้งยังฟื้นพลังชีวิตฟื้นพลังมานา ความสดชื่นได้เต็มทั้งหมด ขอเพียงยังไม่ตายก็สามารถรักษาให้หายได้ทันที)

-ตำราทักษะพิเศษก้าวพริบตา

(ใช้เรียนทักษะก้าวพริบตาได้)

-รองเท้าหนังหมาป่า ระดับ D

พลังป้องกัน 20 พลังป้องกันเวท 10

(เพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ 20 จุด)

ราดิชที่ได้เห็นคุณสมบัติแล้วนั้นนั้น ก็เลือกที่จะเปลี่ยนไปใส่รองเท้าหนังหมาป่าทันที เขาทึ่งกับน้ำยาที่ชื่ออีลิกเซอร์มาก มันเพิ่มพลังต่างๆ ได้อย่างน่ากลัวเลยทีเดียว เขาจึงคิดว่าจะเก็บไว้ใช้ในยามจำเป็นเท่านั้น จากนั้นจึงหยิบตำราก้าวพริบตาขึ้นมาและเปิดอ่านทันที

-ท่านได้รับทักษะพิเศษ ก้าวพริบตา

-ทักษะก้าวพริบตา

(สามารถเคลื่อนที่ไปด้วยความเร็วสูงเป็นแนวตรงในทุกมิติราวกับหายตัวเป็นระยะทางได้สูงสุด 20 ก้าว ทุก 1 ก้าวใช้พลังมานา 50 จุด)

พอราดิชเห็นความสามารถขอทักษะก็คิดว่าคิดถูกแล้วที่เลือกเรียน เพราะมันจะทำให้เขาเอาตัวรอดในยามคับขันได้เป็นอย่างดี ถ้าสู้ไม่ได้ก็ก้าวพริบตาหนีออกมาก่อน หรือไม่ก็ใช้ในการเข้าโจมตีก็ได้เหมือนกัน จากนั้นเขาก็จัดการเปิดกล่องปริศนาสีขาวดู เผื่อว่าจะได้ของดีอีกชิ้น

-ท่านได้รับตำราทักษะพิเศษ ผู้เป็นที่รักของราชา

พร้อมกับที่มีตำรา 1 เล่มหล่นออกมา เขาสงสัยว่ามันคือตำราอะไรหว่า เพราะชื่อมันแปลกๆ เลยลองเปิดอ่านดู

-ท่านได้รับทักษะพิเศษ ผู้เป็นที่รักของราชา

-ทักษะผู้เป็นที่รักของราชา

(ทำให้มีโอกาสพบสัตว์อสูรระดับราชาขึ้นไปเพิ่มขึ้น 50% และทำให้ระดับราชาที่เจอพุ่งเข้าจู่โจมเป็นเป้าหมายแรกเสมอ และเพิ่มโอกาสตกของไอเทมจากราชาเพิ่มขึ้น 50%)

“ทักษะอะไรเนี่ย...แต่ก็ดีเหมือนกัน พวกมันน่าจะให้ค่าประสบการณ์เพียบ แถมตกของดีอีกต่างหาก แต่ขออย่าให้มาทีเดียวสองตัวพร้อมกันเลย ไม่อย่างนั้นตายแน่” ราดิชบ่นอุบ แล้วเขาก็ถือโอกาสเปิดหน้าต่างระบบขึ้นมาดูข้อมูลค่าประสบการณ์ที่ได้มาจากพวกหมาป่าว่าเป็นยังไงบ้าง

-ท่านสังหารสัตว์อสูรหมาป่าเทาระดับ 5 เป็นจำนวน 156 ตัวได้รับค่าประสบการณ์ 7,800

-ท่านสังหารสัตว์อสูรระดับราชา ราชาหมาป่าสีเทา ระดับ 10 ได้รับค่าประสบการณ์ 10,000

-ท่านได้รับค่าประสบการณ์รวม 17,800

-ระดับของท่านเพิ่มเป็น 14

-ทักษะชำนาญดาบเลื่อนเป็นระดับ 26 -ทักษะหลบหลีกเพิ่มเป็นระดับ 32

-ทักษะชำนาญเวทเพิ่มเป็นระดับ 2 -ทักษะต่อสู้ด้วยมือเปล่าเพิ่มเป็นระดับ 15

-ท่านได้รับเงินจำนวน 41,508 G

“ระดับ 14 แล้วหรอเนี่ย ขึ้นยากจริงๆเลยเกมนี้ แต่พวกทักษะติดตัวเราก็เพิ่มขึ้นเยอะเหมือนกัน คงต้องเก็บทักษะพวกนี้ให้ได้เยอะๆเพราะมันแสดงผลตลอดเวลาไม่ต้องมานั่งใช้อีกด้วย” ราดิชกล่าวกับตัวเอง และนั่งพักเหนื่อยต่ออีกสักพักจนหายเหนื่อยขึ้นมากแล้ว ก็ลุกขึ้นและออกเดินทางต่อ โดยมีเป้าหมายอยู่ที่บึงฟ้าใสที่อยู่เลยชายป่านี้ไปนั่นเอง