บทที่ 2 ภารกิจสำรวจเมือง

พอเดินกลับเข้ามาในเมืองได้ เขาก็ตรงไปที่อาคารเริ่มต้นทันที ราดิชคิดว่าถ้าเขามีทักษะโจมตีน่าจะเก็บระดับได้ไวขึ้น และยังจะได้ทักษะตรวจสอบไว้ตรวจสอบระดับอีก พอเขาไปถึงอาคารเริ่มต้น เขาก็ได้เข้าใช้บริการทันทีในช่องหนึ่งที่ว่างอยู่

“สวัสดีค่ะ อาคารเริ่มต้นยินดีให้บริการ มีอะไรให้ช่วยคะ” เจ้าหน้าที่สาวถามราดิช

“ผมมาสอบถามเกี่ยวกับทักษะตรวจสอบ ไม่ทราบว่าจะรับทักษะนี้ได้จากไหนครับ” ราดิชถามเจ้าหน้าที่

“ทักษะตรวจสอบได้รับจากการทำภารกิจค่ะ” เธอบอก

ราดิชที่ได้ยินก็ถามต่อไปอีก “แล้วทักษะที่สอนฟรี ผมสามารถเรียนได้จากที่ไหนครับ”

“สำหรับทักษะที่สอนโดยไม่มีเงื่อนไขล่ะก็ คุณลองไปที่โบสถ์ประจำเมืองเริ่มต้นที่อยู่ทางใต้ของเมืองดูนะคะ ส่วนทักษะตรวจสอบสามารรับภารกิจไปทำได้ค่ะ ไม่ทราบจะรับเลยหรือเปล่าคะ” เจ้าหน้าที่ถาม

“ครับ รับครับ” ราดิชรีบตอบ และยื่นนาฬิกาไปให้เจ้าหน้าที่สาวทำการมอบภารกิจ เมื่อได้รับภารกิจเรียบร้อยแล้ว เขาก็เปิดหน้าต่างภารกิจดูว่ารายละเอียดเป็นยังไง

ภารกิจ : สำรวจเมืองเริ่มต้น

สถานที่รับภารกิจ : อาคารเริ่มต้น

รายละเอียด : ไปคุยกับเจ้าของร้านขายยา ร้านขายอุปกรณ์ ร้านขายอาวุธและชุดเกราะ

สถานที่ส่งภารกิจ : อาคารเริ่มต้น

“ขอบคุณมากครับ ผมขอตัวไปทำภารกิจก่อนนะครับ” ราดิชบอกลาเจ้าหน้าที่

หลังออกจากอาคารเริ่มต้น ราดิชก็เปิดหน้าต่างระบบเพื่อเรียกแผนที่ออกมาดู เขาตัดสินใจที่จะไปร้านขายอาวุธก่อนเพราะว่าอยู่ใกล้ที่สุด แล้วเขาก็เดินไปตามถนนตามที่แผนที่บอกทันที

ระหว่างทางเขาเพิ่งสังเกตเห็นว่ามีผู้เล่นมาตั้งร้านขายของอยู่ประปรายตามสองข้างทาง มีทั้งอาวุธชุดเกราะ ยาฟื้นพลัง และอื่นๆ มากมาย ราดิชเองก็เดินดูร้านนู้นทีร้านนี้ที เพื่อสำรวจราคาแต่ก็ยังไม่ได้ซื้ออะไร จนกระทั่งถึงหน้าร้านขายอาวุธ เขาก็ทราบได้ทันทีเพราะมีรูปดาบขนาดใหญ่ไขว้กันอยู่บนหน้าร้าน เขาจึงผลักประตูเข้าไปในร้าน

ภายในร้านอาวุธนั้นให้บรรยากาศที่ร้อนอบอ้าว มีกลิ่นเหล็กโชยมา นอกจากเคาน์เตอร์ที่อยู่ตรงหน้าชายหนุ่มแล้ว ตามผนังแขวนด้วยอาวุธและชุดเกราะนานาชนิดเต็มไปหมด แต่ราดิชมองไม่เห็นใครเลยจึงส่งเสียงเรียกออกไป

“มีใครอยู่หรือเปล่าครับ” นิ่งไปสักพักก็มีเสียงชายชราคนหนึ่งตอบกลับมา “รอสักครู่นะคุณลูกค้า” จากนั้นประตูด้านหลังเคาน์เตอร์ก็เปิดออก เผยให้เห็นชายชราคนหนึ่งที่มีรูปร่างใหญ่โต มีกล้ามเป็นมัดๆ พองจนล้นจากเสื้อกล้ามที่ใส่อยู่ สวมกางเกงยีนส์สีซีดๆ ตัวหนึ่ง และมีเค้าใบหน้าดูโอบอ้อมอารีเดินออกมา

ชายชราว่า “ต้องการอาวุธหรือชุดเกราะอะไรหรือเปล่าพ่อหนุ่ม ถ้านึกไม่ออกดูจากแคตตาล็อกนี่ได้นะ” พลางหยิบแคตตาล็อกจากใต้เคาน์เตอร์ออกมาให้ราดิชดู

แต่ราดิชก็ส่ายหน้าและตอบว่า “ผมมาทำภารกิจสำรวจเมืองน่ะครับคุณลุง” ชายชราได้ยินดังนั้นจึงหัวเราะพลางตอบกลับมาว่า

“อ่อ มาทำภารกิจสำรวจเมืองหรอกหรือ มาๆ ตามข้ามาหลังร้านนี่ ข้าชื่อ แบล็ค นะ เรียกข้าลุงแบล็คก็ได้” ชายชราบอก พลางเปิดประตูด้านข้างเคาน์เตอร์ให้ราดิชเดินเข้าไป

“สวัสดีครับลุงแบล็ค ผมชื่อราดิชครับ” เขาทักทายชายชราและตามเข้าไปยังหลังร้าน ที่นั่นเขาเห็นกองอาวุธเต็มไปหมด พอเดินมาถึงด้านหลังร้าน ชายชราก็พูดพลางชี้ไปที่กองอาวุธว่า

“เดี๋ยวพ่อหนุ่มจัดการแยกอาวุธพวกนั้นตามระดับ และประเภทออกเป็นกองๆ ให้ทีนะ เดี๋ยวข้าจะไปทำอาวุธต่อล่ะ ถ้าแยกเสร็จแล้วก็นั่งรอไปก่อนก็ได้ อีกสักพักข้าถึงจะทำเสร็จ” ว่าแล้วชายชราก็เดินเข้าไปยังห้องอีกห้องที่แยกออกมา

“งานแยกอาวุธเหรอ ไม่ยากเท่าไรแฮะ ไหนดูซิมีอะไรบ้าง” ราดิชพูดอย่างกระตือรือร้น เขาลงนั่งขัดสมาธิและเริ่มหยิบอาวุธจากกองมาดู พบว่าพวกมันเป็นอาวุธระดับ D กับ C มีตั้งแต่ ดาบ มีด ธนู หอก แม้กระทั่งปืนพกก็ยังมี และยังมีอาวุธแปลกๆ เช่น ดาบวงพระจันทร์ ดาวกระจาย แท่งเหล็กแหลม แส้ และอีกหลายต่อหลายอย่าง

ราดิชจัดการแยกพวกมันตามระดับอาวุธและประเภท เขาทำต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งบ่ายสองโมงก็เสร็จเรียบร้อย แล้วเขาก็ล้มตัวลงนอน รอเวลาที่ชายชราจะออกมาตรวจงานจนเผลอหลับไปในที่สุด

“พ่อหนุ่ม ตื่นได้แล้ว” ราดิชได้ยินเสียงพร้อมมีคนมาเขย่าตัว เขาลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงีย

“ข้าตรวจงานที่เจ้าทำแล้ว ทำได้ดีมากเลย แยกทุกอย่างได้ถูกต้อง เจ้าผ่านภารกิจแล้ว” ชายชราบอก ราดิชได้ยินแบบนั้นก็ดีใจมากที่ผ่านภารกิจส่วนนี้ได้

“ขอบคุณคุณลุงมากเลยนะครับ ผมขอลาคุณลุงไปก่อน เดี๋ยวจะไปทำภารกิจอื่นต่อ ถ้ายังไงเดี๋ยวผมจะแวะมาอุดหนุนคุณลุงนะครับ” ราดิชบอกลาลุงแบล็ค

“ขอให้โชคดีนะพ่อหนุ่ม” ชายชราบอกลาราดิช แล้วราดิชก็เดินออกจากร้านเพื่อไปทำภารกิจที่ร้านอื่นต่อไป

พอออกจากร้านขายอาวุธ ราดิชก็เปิดแผนที่ดูอีกครั้ง เขาพบว่าร้านขายอุปกรณ์อยู่เยื้องๆ กับร้านขายอาวุธนี่เอง จึงตัดสินใจว่าจะไปร้านขายอุปกรณ์ต่อไป เมื่อเขาเปิดประตูเข้าไปในร้าน ขายอุปกรณ์ที่มีสัญลักษณ์รูปเต็นท์อยู่หน้าร้านก็พบชายกลางคนรูปร่างอ้วนกลมตัวเตี้ย มีหนวดเคราหร็อมแหร็ม หัวล้านเลี่ยนยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์

“จะรับอะไรลีคร้าบ คุณลูกค้า” ชายอ้วนเจ้าของร้านถามราดิชด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พร้อมสำหรับการขายเต็มที่

“ผมมาทำภารกิจสำรวจเมืองน่ะครับ” ราดิชตอบชายอ้วน

“อ่อ มาทำภารกิจหรอกเร๊อะ มาๆ ตามอั๊วะมาหลังร้านเลย” ว่าแล้วชายอ้วนก็พาราดิชเข้าไปที่หลังร้าน ทันทีที่ราดิชเห็นกองไอเทมจำนวนมากกองพะเนินอยู่หลังร้านก็รู้เลยว่าเขาต้องทำอะไร

“เรียกอั๊วะว่าเถ้าแก่อ้วนก็ได้นะ ใครๆ ก็เรียกอั๊วะกันแบบนี้ทั้งนั้น” เถ้าแก่อ้วนบอกราดิช

“สวัสดีครับเถ้าแก่อ้วน ผมชื่อราดิชครับ” ราดิชตอบพร้อมนึกในใจว่าสมแล้วที่ใครๆ ก็เรียกแกแบบนี้

“เดี๋ยวลื้อช่วยแยกประเภทกองไอเทมพวกนี้นะ อย่างไฟฉาย เต็นท์ เชือก แบบนี้น่ะ แยกให้เรียบร้อยล่ะ ถ้าแยกเสร็จแล้วก็ไปเรียกอั๊วะได้ที่หน้าร้านนะ” เถ้าแก่อ้วนบอกเสร็จก็เดินกลับไปที่หน้าร้านเพื่อขายของต่อ ปล่อยให้ราดิชจัดการงานที่อยู่ตรงหน้าไปคนเดียว

ราดิชพอรู้ว่าต้องทำอะไรบ้างเลยทำให้งานง่ายขึ้น เขาจัดการแยกไอเทมเป็นหมวดหมู่อย่างรวดเร็ว จนกระทั่งเสร็จเรียบร้อยก็ไปเรียกเถ้าแก่อ้วนที่หน้าร้านมาดูผลงาน หลังจากที่เถ้าแก่อ้วนตรวจงานเสร็จก็ให้ผ่านภารกิจ ราดิชจึงบอกลาเถ้าแก่อ้วนเพื่อไปทำภารกิจต่อไป

หลังออกจากร้านขายอุปกรณ์ เขาพบว่าตอนนี้เพิ่งจะสี่โมงเย็นเท่านั้น จึงเรียกแผนที่ออกมาดูว่าร้านขายยาอยู่ตรงไหน ซึ่งเขาก็พบว่าถ้าเดินต่อไปจากร้านขายอุปกรณ์อีกหน่อยก็ถึงแล้ว เพราะร้านพวกนี้มักตั้งอยู่ใกล้ๆ กัน เพื่อสะดวกแก่การตามหานั่นเอง

ราดิชออกเดินไปที่ร้านขายยาต่อ พอไปถึงหน้าร้านก็พบป้ายรูปขวดยาฟื้นพลังขนาดใหญ่อยู่หน้าร้าน พอเขาเปิดประตูเข้าไปก็พบกับหญิงชราคนหนึ่งที่มีผมสีขาวขึ้นแซมอยู่กับผมสีดำที่ยาวสยายถึงกลางหลัง ใบหน้าดูใจดี มีเค้าของความสวยเหลืออยู่มาก สมัยสาวๆ เธอคงเป็นผู้หญิงที่สวยมากๆ เลยทีเดียว

“ว่าไงพ่อหนุ่มต้องการน้ำยาฟื้นพลังแบบไหนล่ะ” หญิงชราเอ่ยปากถามขึ้น

“คือผมมาทำภารกิจสำรวจเมืองนะครับ” ราดิชบอกจุดประสงค์ออกไป

หญิงชราได้ยินดังนั้น จึงเรียกให้ราดิชตามไปที่หลังร้าน ราดิชก็พบน้ำยาฟื้นพลังวางอยู่เกลื่อนกลาดเต็มหลังร้านไปหมด ราดิชก็พอจะรู้ชะตากรรมแล้วว่าต้องทำอย่างไร

“ชั้นชื่อว่าไวท์ เรียกชั้นว่าป้าไวท์ก็ได้นะ” หญิงชราแนะนำตัวเอง

“สวัสดีครับ ผมชื่อราดิชครับ ภารกิจนี้คงให้แยกประเภทของน้ำยาใช่ไหมครับ” ราดิชลองถามดู

“ใช่แล้วจ้า แสดงว่าทำภารกิจของร้านอื่นมาแล้วล่ะสิ ที่นี่เธอแค่แยกประเภทของน้ำยาและขนาดของมันก่อนจะเก็บให้เข้าที่ให้เรียบร้อยเท่านั้นเอง ถ้าจัดการเสร็จแล้วก็ให้เรียกป้าได้ที่หน้าร้านนะจ๊ะ” หญิงชรากล่าวจบก็เดินออกไปรับลูกค้าที่เข้ามาซื้อของพอดี ปล่อยให้ราดิชทำงาน

ราดิชนั่งลงและจัดการแยกกองน้ำนาฟื้นพลังอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นานกองน้ำยาเหล่านั้นก็ถูกราดิชจัดการจนหมด ตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบ 6 โมงเย็นแล้ว เขาลุกขึ้นและเดินไปเรียกป้าไวท์มาตรวจงาน พอป้าไวท์ตรวจงานเสร็จก็ชมราดิชว่าเก่งมากที่ทำเสร็จได้เร็วแบบนี้ และให้ราดิชผ่านภารกิจนี้

“ขอบคุณมากครับคุณป้า” ราดิชกล่าว “ถ้ายังไงผมไปส่งภารกิจก่อน เดี๋ยวไว้วันหลังจะมาอุดหนุนนะครับ” และขอลาป้าเพื่อไปส่งภารกิจต่อ

“ไปดีมาดีนะพ่อหนุ่ม” ป้าไวท์อวยพรราดิช

เขาออกจากร้านขายยาไปที่อาคารเริ่มต้นเพื่อส่งภารกิจ ในใจก็คิดว่าเขาจะได้อะไรเป็นของรางวัลนอกจากทักษะตรวจสอบบ้างนะ พอมาถึงอาคารเริ่มต้นเขาก็ไปรับบัตรคิวแล้วไปนั่งรอสักพัก เมื่อถึงคิวเขาก็รีบเข้าไปที่ช่องบริการ พลางส่งยิ้มให้เจ้าหน้าที่สาวสวยที่ทำหน้าที่อยู่พร้อมบอกว่า

“ผมมาส่งภารกิจสำรวจเมืองน่ะครับ” ราดิชแจ้งความประสงค์

“ขอให้เอามามือวางบนเครื่องเพื่อตรวจสอบด้วยค่ะ” เจ้าหน้าที่บอกพลางยื่นเครื่องสแกนมาด้านหน้าราดิช เขาจึงเอามือไปวางทาบไว้

ผ่านไปสักพักเจ้าหน้าที่ก็บอกว่า “เรียบร้อยค่ะ คุณทำภารกิจเสร็จสิ้น กรุณายื่นนาฬิการะบบ เพื่อให้ทางเราโอนของรางวัลให้ด้วยค่ะ” เธอยื่นอุปกรณ์คล้ายๆ เครื่องสแกนบาร์โค้ดออกมาพลางพยักหน้าให้ราดิชยื่นนาฬิกามา ราดิชจึงทำตาม พอสแกนเสร็จก็มีเสียงจากระบบบอกว่า

-ท่านได้รับเงิน 50,000 G

-ท่านได้รับกล่องปริศนาสีขาว 1 กล่อง

-ท่านได้รับทักษะตรวจสอบ

-ทักษะตรวจสอบ

(สามารถตรวจสอบชื่อ พลังชีวิตและระดับของสัตว์อสูรได้ ถ้าตรวจสอบผู้เล่นคนอื่นจะได้รู้แค่ชื่อและระดับเท่านั้น เป้าหมายจะต้องมีระดับต่ำกว่าหรือเท่ากับและไม่สูงเกินผู้ตรวจสอบ 10 ระดับ ถ้าเกินจากนั้นจะรู้แค่ชื่ออย่างเดียวเท่านั้น)

พอราดิชเปิดดูทักษะที่ได้มาก็ดีใจมาก แถมได้เงินมากมายขนาดนี้ เขาเลยคิดว่าจะต้องพยายามรับภารกิจต่างๆ ไปทำระหว่างเพิ่มระดับด้วยจะดีกว่า ได้ทั้งระดับได้ทั้งเงิน แค่คิดราดิชก็มีความสุขจนทำหน้าเคลิ้มฝันไปซะแล้ว เจ้าหน้าที่สาวเห็นแบบนั้นก็เลยเรียกสติเขาก่อนที่จะบ้ามากไปกว่านี้

“คุณคะ คุณ มีอะไรให้ช่วยอีกหรือเปล่าคะ” เธอถามราดิช

ราดิชที่ได้ยินเสียงนั้นก็ได้สติ เลยนึกได้ว่าเมื่อกี้ได้กล่องปริศนามา ตัวเองก็มีกล่องปริศนาอยู่แล้ว 1 กล่อง เลยสงสัยว่ามันเอาไปทำอะไร จึงเอ่ยปากถามเจ้าหน้าที่ทันที

“รบกวนช่วยบอกผมหน่อยได้ไหมว่า กล่องปริศนานี่มันมีไว้ทำอะไรหรือครับ”

“กล่องปริศนาจะทำการสุ่มอาวุธ ชุดเกราะ เครื่องประดับ เสื้อผ้า ทักษะ ไอเทมทั่วไปในเกมทุกระดับเมื่อเปิดค่ะ แต่ก็ขึ้นอยู่กับสีของกล่องด้วย บางสีสุ่มทุกอย่าง บางสีสุ่มเฉพาะของระดับเท่านี้ถึงเท่านี้ สามารถบอกได้ด้วยการกดดูรายละเอียดที่กล่องอีกทีน่ะค่ะ” เจ้าหน้าที่ตอบราดิช

“ครับผม ขอบคุณมากครับ” ราดิชกล่าวขอบคุณ และขอตัวออกจากเคาน์เตอร์นั้นเพื่อออกจากอาคารเริ่มต้นในทันที พอออกมาจากอาคารเริ่มต้นเขาก็เห็นผู้คนเดินไปมาพอสมควร เมื่อเขาดูเวลาก็พบว่าเป็นเวลา 1 ทุ่มในเกมแล้ว

ราดิชคิดว่าจะไปหาโรงแรมเพื่อพักผ่อนเสียก่อน เขาเปิดแผนที่ขึ้นมาเพื่อหาโรงแรม แล้วพบว่าถ้าเดินไปทางทิศเหนือของเมืองจะเจอโรงแรมของระบบอยู่ เขารีบเดินทางไปถนนเส้นนั้นอย่างรวดเร็ว

ระหว่างทางราดิชก็แวะดูร้านค้าที่ผู้เล่นนำสินค้ามาวางขายไปเรื่อย เขาไม่ได้ซื้ออะไรเพียงแต่เล็งๆ ไว้อยู่ เพราะไม่รู้ว่าเขาจะมีความจำเป็นต้องใช้เงินหรือเปล่า จึงเก็บไว้ก่อน ซึ่งมันก็เป็นนิสัยของเขานั่นเองที่เห็นว่าสิ่งที่จะซื้อนั้นถ้ามันไม่คุ้มที่จะใช้งาน หรือไม่มีความจำเป็นต้องใช้ เขาก็จะไม่ซื้อโดยเด็ดขาด

เมื่อถึงโรงแรมราดิชก็เข้าไปเช็กอิน ซึ่งราคาค่าเช่าห้องต่อ 1 คืนตกราวๆ 200 G ในห้องแบบธรรมดา และ 500 G สำหรับห้องพิเศษ ที่จะมีอัตราการฟื้นฟูร่างกายอย่างรวดเร็วถึง 5 เท่า ราดิชเห็นว่าวันนี้เขาเหนื่อยมาทั้งวันแล้วจึงขอเปิดห้องพิเศษ พอได้กุญแจเขาก็เดินขึ้นบันไดไปยังห้องของตน

พอไขกุญแจเข้ามาในห้องแล้ว ราดิชก็มองดูรอบห้อง เขาพอใจมากเพราะห้องนี้กว้างขวางมากทีเดียว พื้นห้องเป็นไม้ปาร์เก้อย่างดีขัดมัน เตียงนอนขนาดใหญ่ ผนังห้องที่ทาสีขาวสว่าง มีทีวีจอยักษ์ตั้งอยู่ผนังห้องด้านหนึ่ง มีห้องน้ำที่มีอ่างอาบน้ำให้แช่ด้วย

และสิ่งแรกที่เขาทำ คือการอาบน้ำให้ร่างกายสดชื่นหลังจากที่ไปผจญภัยมาทั้งวัน หลังจากอาบน้ำเสร็จ เขาก็โทรไปสั่งอาหารของโรงแรมขึ้นมากิน และพออาหารมาถึงเขาก็ไม่รอช้า จัดการอาหารพวกนั้นลงกระเพาะทันทีจนหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ

“อร่อยดีเหมือนกันแฮะ เมื่อกี้เดินผ่านเห็นมีภัตตาคารด้วย เดี๋ยวไว้พรุ่งนี้เราแวะไปลองใช้บริการดูดีกว่า” หลังจากราดิชวางโปรแกรมของพรุ่งนี้เรียบร้อยแล้ว จึงลองเปิดกระดานข่าวสารของเกมเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติม เพราะเขารู้อะไรต่างๆ ในเกมน้อยมาก เขาใช้เวลาไปสองสามชั่วโมงจนได้ข้อมูลที่น่าสนใจหลายอย่าง เช่น

ไอเทมระดับ B นั้นเป็นของที่ผู้เล่นส่วนใหญ่ในตอนนี้มีใช้กันทั่วไป และในเกมนี้เราสามารถถืออาวุธได้ทุกชนิดตามความพอใจ บางทีก็สามารถใช้ทักษะของอาชีพอื่นได้ด้วย แต่ว่าจะไม่ดีเท่ากับสายอาชีพตรงเจ้าของทักษะเอง หรือจะเป็นสัตว์อสูรในเกมนี้ที่ใช้ระบบปัญญาประดิษฐ์ระดับสูงในการควบคุม จึงทำให้พวกมันคิดเป็น และพวกระดับสูงยังมีทักษะสายตรวจสอบและทักษะพิเศษ อีกทั้งยังสามารถพูดคุยโต้ตอบได้ภายใต้ข้อมูลพื้นฐานที่ตัวเกมป้อนไว้ให้

ในเกมนี้นั้นอาจมีคนที่ได้ทักษะเหมือนกันแต่ว่าเก่งไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับไหวพริบของผู้เล่นเป็นหลัก สำหรับทักษะพิเศษส่วนใหญ่นั้นสามารถหาได้จากการฆ่าสัตว์อสูรระดับราชาขึ้นไป แต่ว่าจะตกไม่ค่อยบ่อยนัก หรือน้ำยาต่างๆ ที่ราดิชลองค้นหาดูก็พบว่ามีบางอันที่ฟื้นพลังได้เต็ม หรือช่วยเพิ่มพลังโจมตี ป้องกันได้ แต่น้ำยาพวกนี้ค่อนข้างมีราคาแพงกว่าน้ำยาฟื้นพลังทั่วไปอยู่พอสมควร

ราดิชนั่งอ่านไปเรื่อยๆ จนเวลาล่วงเลยไปถึง 4 ทุ่มก็ชักเริ่มง่วง จึงปิดกระดานข่าวสารเพื่อเตรียมจะนอน แต่ระหว่างที่เปิดหน้าต่างไอเทมเพื่อดูว่าได้อะไรมาบ้างในวันนี้ ราดิชก็เห็นกล่องปริศนาที่ยังไม่ได้เปิดอีกสองกล่อง จึงหยิบมันออกมาเพื่อดูรายละเอียด

-กล่องปริศนาสีขาว

(เมื่อเปิดแล้วจะมีโอกาสได้รับไอเทมหรือทักษะในเกมจากการสุ่ม 1 อย่าง)

-กล่องปริศนาสีทอง

(เมื่อเปิดแล้วจะมีโอกาสได้ไอเทมหรือทักษระดับ A - S ในเกมจากการสุ่ม 1 อย่าง)

“โห กล่องสีทองนี่มันเยี่ยมจริงๆ สงสัยเดี๋ยวออกเกมไปต้องโทรไปขอบคุณพี่ซะหน่อยแล้ว ถ้าเปิดได้ไอเทมระดับ A หรือ S สักชิ้น คงทำให้ฆ่าสัตว์อสูรได้สบายขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย” ราดิชฝันหวานถึงไอเทมระดับสุดยอด ที่กำลังจะเปิดได้ไม่ช้านี้

“เราเปิดกล่องสีขาวก่อนดีกว่า ดูซิจะได้อะไร” ว่าแล้วก็จัดการเปิดกล่องสีขาวทันที ทันใดนั้นก็มีควันพุ่งออกมาจากกล่อง และมีชุดเกราะตัวหนึ่งร่วงลงมาตรงหน้าพร้อมกับเสียงระบบดังขึ้น

-ท่านได้รับเกราะเหล็กน้ำเงินระดับ B 1 ชิ้น

ราดิชจึงหยิบชุดเกราะนั้นขึ้นมาดู มันเป็นชุดเกราะสีน้ำเงินเข้มแบบเต็มตัว ลักษณะเหมือนชุดเกราะแบบอัศวินยุโรป เขาดูรายละเอียดของมันทันที

- เกราะเหล็กน้ำเงิน (B)

พลังป้องกัน 300 พลังป้องกันเวท 300

(ช่วยเพิ่มอัตราการฟื้นฟูพลังชีวิตได้ 10% เพิ่มค่าพลังโจมตี 500 จุด)

พอราดิชได้เห็นค่าพลังต่างๆ ของเกราะเหล็กน้ำเงินก็ดีใจสุดๆ เพราะตอนที่เขาหาข้อมูลในกระดานข่าวสารนั้นบอกว่าเกราะเหล็กน้ำเงินนั้นเป็นไอเทมระดับสูงในระดับ B ที่ได้รับความนิยมกันมากในพวกนักดาบและนักรบ แถมราคาก็สูงพอสมควร เพราะมันตกจากสัตว์อสูรที่มีระดับ 55 - 60 ทั้งนั้น

ราดิชเก็บมันเข้าหน้าต่างระบบ เพื่อที่จะเอาไว้ใส่ไปผจญภัยในวันพรุ่งนี้ จากนั้นก็หยิบกล่องปริศนาสีทองออกมา พร้อมกับภาวนาให้ได้ไอเทมสุดยอดด้วยเถิด แต่เขาคิดว่ายังไงไอเทมต่ำสุดที่เปิดได้ก็ต้องเป็นระดับ A ที่ถือว่าระดับค่อนข้างสูงมากอยู่แล้ว แต่เขาหวังว่าจะได้ไอเทมระดับ S มาครอง

“เพี้ยงๆ ขอให้ได้ไอเทมระดับสุดยอดด้วยเถิด” ราดิชภาวนาอย่างแน่วแน่ จากนั้นก็เอื้อมมือไปเปิดกล่องทันที พอเปิดกล่องออก แทนทีจะมีควันออกมาเหมือนเมื่อกี้ กลับมีแสงสว่างเจิดจ้าออกมาจนราดิชทนไม่ไหวต้องเอามือปิดหน้าไว้ พอแสงสว่างจางลงพลันได้ยินเสียงระบบดังขึ้นว่า

- ท่านได้รับดาบโฟเทีย (S) 1 เล่ม

พร้อมกับมีดาบเล่มหนึ่ง ฝักดาบมีสีดำสนิท มีลวดลายมังกรสีแดงที่ลุกไหม้ด้วยเปลวไฟสีแดงฉานอยู่ทั้งตัวพาดผ่านตามความยาวของฝักดาบ ด้ามดาบนั้นมีสีแดงเช่นเดียวกัน ที่กั่นดาบมีลักษณะเหมือนดาบของพวกอัศวินยุโรปยุคกลาง

ราดิชหยิบดาบเล่มนั้นขึ้นแล้วลองชักดาบออกจากฝัก เผยให้เห็นว่ามันเป็นดาบที่มีคมทั้งสองด้าน ใบดาบยาวประมาณ 80 เซนติเมตร มีสีแดงเหมือนเปลวไฟ มีความร้อนออกมานิดหน่อยจนรู้สึกได้ ราดิชพอใจกับมันมาก จึงลองดูข้อมูลของดาบ

-ดาบโฟเทีย (S) (สถานะยังไม่ได้ถูกทำสัญญา)

พลังโจมตี 500 พลังโจมตีเวท 500

(สามารถสร้างเปลวไฟสีแดงออกมาจากตัวดาบเพื่อเพิ่มพลังโจมตี โดยจะโจมตีเป็นธาตุไฟและยังสามารถใช้ฟาดฟันเพื่อปล่อยเปลวไฟใส่เป้าหมายได้ ใช้พลังมานา 1,000 จุดในการเรียกเปลวไฟออกมา และในการคงสภาพเปลวไฟใช้พลังมานาวินาทีละ 10 จุด

-ปราการอัคคี สร้างกำแพงไฟขึ้นมาเพื่อทำการจองจำเป้าหมาย ทำให้เป้าหมายหมดแรงและจะเผาผลาญไปจนกว่าเป้าหมายจะดับสูญ ใช้พลังมานาในการเรียกใช้ 1,000 และใช้พลังมานาในการคงสภาพวินาทีละ 20 จุด ถ้าพลังมานาหมดปราการอัคคีจะหายไป)

ราดิชถึงกับอึ้งเมื่อได้เห็นพลังโจมตีและความสามารถของมัน แต่เขาก็ยังสงสัยว่าสถานะ “ยังไม่ได้ทำสัญญา” คืออะไร จึงลองเปิดกระดานข่าวสารอีกรอบเพื่อหาข้อมูล ทำให้รู้ว่าผู้เล่นสามารถทำสัญญากับไอเทม ส่งผลให้ไอเทมนั้นเป็นสิ่งที่ผูกมัดตัวละคร คือไม่หล่นและไม่สามารถถูกแย่งชิงได้ ซึ่งในเกมนี้จะมีแต่ไอเทมระดับ S เท่านั้นถึงจะทำสัญญาได้ แต่ถ้าทำสัญญาไปแล้วจะไม่สามารถขาย โอน หรือยกให้ใครได้ และทำสัญญาได้โดยหยดเลือดของผู้ทำสัญญาลงบนไอเทมดังกล่าวเท่านั้นเอง

ราดิชจึงปิดกระดานข่าวสารและจัดการเอามีดสั้นจิ้มปลายนิ้วตัวเอง แล้วหยดเลือดลงบนใบดาบ เมื่อเลือดตกลงถูกใบดาบ ทันใดนั้นตัวดาบพลันเปล่งแสงสว่างจ้าออกมาพร้อมมีเสียงประกาศของระบบดังขึ้นมา

-ท่านได้ทำสัญญากับดาบโฟเทียเรียบร้อยแล้ว ต่อไปนี้ดาบโฟเทียเป็นของท่าน ไม่สามารถขาย โอนหรือยกให้ใครได้อีก

ราดิชได้ยินดังนั้นก็ดีใจเป็นอันมาก เพราะไม่ต้องกลัวที่ดาบเล่มนี้จะหล่นหายหรือถูกขโมย แต่เขาคิดว่าจะพยายามไม่ใช้ทักษะที่มากับดาบ เพราะเขาคิดจะลองฝึกฝนตัวเองดูก่อน จนคับขันจริงๆ ถึงจะใช้ เขาตั้งปณิธานไว้อย่างแน่วแน่ แล้วจัดการติดตั้งดาบโฟเทียเป็นอาวุธหลัก จากนั้นราดิชก็เก็บดาบเข้าหน้าต่างไอเทม แล้วก็นั่งอ่านข่าวสารเพิ่มเติมอีกสองสามเรื่อง ก็เข้านอนจนหลับไปในที่สุด