บทที่ 18 ปะทะโกเล็มกังฟู

ราดิชที่เดินหาสถานที่เก็บระดับก็เจอที่ที่มีโกเล็มดินอยู่หลายสิบตัว เมื่อไม่เห็นผู้เล่นอื่นในละแวกนั้นเลย เขาจึงรีบเข้าไปจับจองพื้นทีทันที ส่วนอาธูเรียก็เดินตามไปโดยไม่บ่น และหาที่นั่งเล่นไม่ไกลจากที่ราดิชอยู่นัก

เขาเดินเข้าหาโกเล็มดินตัวหนึ่งทางด้านหลัง ใช้ทักษะซอร์ดสไตร์คฟันใส่มันอย่างรุนแรง โดยเล็งเข้าไปที่บริเวณลำตัวของมัน แล้วยัดระเบิดเข้าไปอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งดีดตัวหนีออกมา ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นเจ้าโกเล็มดินก็ระเบิดออกเป็นชิ้นๆ และสลายกลายเป็นแสงหายไป เหลือไว้แต่ไอเทมที่ตกไว้ แน่นอนว่าเจ้าปิกามอนก็พุ่งเข้าไปเก็บของอย่างรวดเร็วอยู่แล้ว

จากนั้นราดิชก็เข้าไปจัดการโกเล็มตัวอื่นๆ ต่อไปตลอดช่วงเช้าวันนั้น พอตกเที่ยงเขาก็ตัดสินใจพักกินข้าวจึงเดินกลับไปหาอาธูเรีย แต่ก็พบว่ามีคนกลุ่มหนึ่งกำลังคุยกับเธออยู่

“น้องสาว แฟนของน้องเขาไปไหนซะล่ะ พวกเราอยากชวนเขาร่วมปาร์ตี้ด้วยน่ะ” ชายคนหนึ่งถามขึ้น

“นายท่านเขาก็ไปตีโกเล็มดินอยู่ตรงโน้นน่ะ อ๊ะ นั่นไงมาพอดีเลย” อาธูเรียชี้มือมาที่ราดิชซึ่งกำลังเดินไปตรงนั้นพอดี ราดิชเดินเข้ามาแทรกแล้วถามขึ้นว่า “มีอะไรกันเหรอครับ คนเยอะแยะเชียว”

“พอดีเราจะมาชวนคุณเข้าปาร์ตี้ด้วยน่ะครับ” ชายคนนั้นรีบพูดขึ้น ความจริงแล้วกลุ่มของพวกเขาสังเกตราดิชมาตั้งแต่เมื่อวานและตลอดเช้า จึงคิดจะมาชวนราดิชให้เข้าร่วมเพื่อให้กลุ่มของตัวเองนั้นระดับขึ้นไวๆ นั่นเอง

“ความจริงผมชอบเก็บระดับคนเดียวมากกว่าน่ะครับ” ราดิชที่เล่นเกมมาสักพักก็พอจะรู้จุดประสงค์ของคนกลุ่มนี้ว่าต้องการอะไร

ชายคนนั้นชี้มือไปอีกทางหนึ่งก่อนจะกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไรครับ แต่ถ้าอยากร่วมปาร์ตี้ก็ไปหาพวกผมได้นะครับ กลุ่มของผมเก็บระดับกันอยู่ตรงด้านโน้น” ราดิชมองตามไปก็พบว่าที่นั่นมีคนเก็บระดับอยู่หลายคน

“ครับผม ขอบคุณที่ชวนนะครับ” ราดิชบอก จากนั้นกลุ่มคนพวกนั้นก็พากันเดินจากไป ความจริงกลุ่มคนเหล่านี้เห็นเหตุการณ์ตอนที่ชายสามคนเข้ามาหาเรื่องราดิชตอนเช้าแล้วโดนเก็บหมดทุกคน ทำให้พวกเขาไม่กล้าใช้กำลังบังคับนั่นเอง

ราดิชเอาอาหารที่สั่งไว้จากภัตตาคารออกมาเพื่อประหยัดเวลา แล้วพูดขึ้นเบาๆ “พวกนี้นี่ตื้อจริงๆ” อาธูเรียเองก็พูดขึ้นบ้าง “จริงด้วยเจ้านาย มีคนหนึ่งนะ มันจ้องข้าจนน้ำลายยืดด้วยล่ะ น่าเกลียดชะมัดเลย” เธอว่าพร้อมทั้งทำท่าทางสยิวกิ้ว

“ถ้าเป็นแบบนั้นเธอกลับไปก่อนก็ได้นี่ เอาไว้เดี๋ยวค่อยอัญเชิญมาใหม่เอาไหม” ราดิชเสนอ

เจ้าปิกามอนโพล่งขึ้นมา “ใช่แล้ว จะได้ไม่มีคนแย่งข้ากิน” แต่ก็นึกได้ว่าอาธูเรียยังอยู่จึงหลุบหูหลุบหางนั่งกินต่อเงียบๆ โดยมีสายตาอาฆาตของอาธูเรียจ้องตอบ

อาธูเรียถอนหายใจก่อนตอบว่า “เอาอย่างนั้นก็ได้ เดี๋ยวข้าขอกินเสร็จก่อนก็แล้วกัน” หลังจากที่พวกเขากินกันเสร็จ อาธูเรียก็สลายร่างไป

“เอาล่ะปิกามอน เราไปเก็บระดับกันต่อดีกว่า” ว่าแล้วราดิชกับปิกามอนก็เดินกลับไปที่เดิมเพื่อเก็บระดับกัน เขากลับมาที่เดิมซึ่งในตอนนี้โกเล็มดินเกิดขึ้นอีกหลายตัว

ระบบของเกม Fate Online อย่างหนึ่งที่ดีมากนั่นคือ สัตว์อสูรถ้าตายมากก็จะมีอัตราการเกิดที่รวดเร็วขึ้น เพื่อทดแทนตัวที่ตายไป แต่ถ้าไม่ตายเลยมันก็จะไม่เกิดใหม่ ทำให้พื้นที่บริเวณไหนที่มีคนเก็บระดับกันเยอะ สัตว์อสูรที่ตายไปจะเกิดเร็วมาก ชนิดที่ว่าเพิ่งฆ่าไป อีก 10 วินาทีต่อมา ก็เกิดมาแทนกันเลยทีเดียว

ราดิชก็เริ่มการเก็บระดับในช่วงบ่ายนี้อีกครั้ง ซึ่งก็ทำเหมือนเดิมคือเจาะโพรงแล้วยัดระเบิดใส่ หรือไม่ก็ระดมแทงจนแกนพลังงานเสียหาย หลังจากจัดการไปเรื่อยๆ ราดิชก็เริ่มเหนื่อยเลยนั่งพัก โดยมีปิกามอนนั่งลิ้นห้อยอยู่ไม่ห่าง เพราะมันก็ตามเก็บของมาตลอดเหมือนกัน แถมอากาศแถวนี้ก็ร้อนอบอ้าว เนื่องจากเป็นที่โล่งเลยโดดแดดเต็มๆ

“อีกนิดเดียวนะเจ้านาย สู้ๆ” เจ้าปิกามอนพูดให้กำลังใจ

“เดี๋ยวพักสักหน่อยก็แล้วกัน หายเหนื่อยแล้วค่อยไปลุยกันต่อ” ราดิชว่า แต่ในขณะนั่งเพลินๆ ก็มีเสียงประกาศจากทางระบบดังขึ้นไปทั่วทุกดินแดนของ Fate Online

“สวัสดีค่ะ ทีมงาน Fate Online ขอแจ้งให้ทุกท่านทราบว่า เวลานี้กำลังจะมีการอัพเดตเวอร์ชั่นของเกมเป็น 2.0 ทางระบบกำลังดำเนินการอัพเดทข้อมูล ส่วนเรื่องที่เพิ่มเติมเข้ามานั้น นอกจากจะอัพเดตระบบปัญญาประดิษฐ์ของสัตว์อสูรเป็นตัวใหม่ ไอเทมบางชิ้นจะไม่ตกอีก แต่จะตกเป็นพวกแร่ต่างๆ แทน รวมทั้งเพิ่มไอเทมอีกหลายอย่าง ทักษะใหม่ที่เพิ่มขึ้น อาชีพระดับ 50 ใหม่ ดันเจี้ยนและสัตว์อสูรใหม่ ระบบธาตุ ระบบเผ่าพันธุ์ ภารกิจใหม่ ปรับอัตราการตกของตำราทักษะพิเศษจากสัตว์อสูรให้น้อยลงกว่าเดิม และนอกจากนี้ยังเปิดภารกิจตามหาจักรพรรดิองค์สุดท้ายที่สาบสูญด้วยค่ะ เนื่องจากในขณะนี้มีผู้เล่นบรรลุเงื่อนไขของภารกิจนี้แล้ว

รายละเอียดอื่นๆ สามารถติดตามได้จากหน้าต่างระบบหรือทางเว็บไซต์ของเกมค่ะ ในขณะที่ทำการอัพเวอร์ชัน ผู้เล่นไม่จำเป็นต้องออกจากเกมแต่อย่างใด ขอให้ทุกท่านสนุกกับเกม Fate Online นะคะ” หลังจากสิ้นเสียงประกาศ ราดิชก็มองหน้ากับปิกามอนซึ่งทำตาปริบๆ

มันเอียงคอทำท่าน่ารักและถามราดิชขึ้น “มีอะไรหรือเจ้านาย”

ราดิชส่ายหน้า “อ๋อ เปล่า ไม่มีอะไร เราไปตีโกเล็มกันต่อเถอะ” เขาลุกขึ้นยืน จากนั้นก็เดินไปหาโกเล็มที่อยู่ใกล้ที่สุดเพื่อเก็บระดับต่อไป เขาจัดการโกเล็มดินไปได้อีกไม่กี่ตัวก็ได้ยินเสียงที่เขาไม่อยากได้ยินขึ้นมาจนได้

-สัตว์อสูรระดับราชา ราชาโกเล็มดิน ระดับ 35 ถือกำเนิด ผู้ที่ถูกสังหารระดับลดลง 3 ระยะเวลารอเกิดใหม่เพิ่มเป็น 3 ชั่วโมง

สิ่งที่ราดิชเห็นคือโกเล็มดินนั่นแหละ แต่มันมีรูปร่างใหญ่โตกว่า 4 เมตร ซึ่งใหญ่กว่าโกเล็มดินปกติถึงสองเท่าเลยทีเดียว มันจ้องมาที่เขาแล้วเริ่มเคลื่อนที่เข้าหาเขาด้วยความเร็วเท่าที่มี ทางราดิชก็ไม่ประมาท เขารีบใช้ทักษะมาเจสตีทันที แล้วพุ่งเข้าหามันพร้อมกับใช้คลื่นดาบนำไปก่อน

พลังคลื่นดาบปะทะตัวมันเต็มๆ แต่ก็ไม่อาจหยุดมันไว้ได้ ราดิชที่ตอนนี้เข้าถึงตัวมันแล้ว ฟาดฟันดาบออกไปอย่างรุนแรงพร้อมทักษะซอร์ดสไตร์คที่เขาใช้เป็นประจำ

ราดิชฟันเข้าไปเต็มๆ ที่แขนขวาของมันที่กำลังทุบใส่ราดิชจนแขนมันสะบัดไป แขนของมันไม่ขาดในทันที แต่ดินตรงนั้นก็แหว่งไปอย่างน่ากลัว ราดิชดีดตัวออกมาและปล่อยคลื่นดาบใส่อีกชุด คลื่นดาบกระทบลำตัวมันจนมันเซไปนิดๆ ราดิชพุ่งตัวเข้าหาและเหวี่ยงดาบฟันใส่อย่างรวดเร็ว คราวนี้ราดิชฟันโดนแขนซ้าย มันรีบสะบัดแขน แต่เขาถอนดาบแล้วพุ่งไปอีกทาง ฟาดดาบออกไปในแนวขวางอีกครั้ง

ดาบนี้เข้ากลางลำตัวของมัน ราดิชอาศัยแรงเหวี่ยงพาตัวเองออกมาตั้งท่าเตรียมบุกเข้าไปใหม่ ทางราชาโกเล็มดินเมื่อเห็นราดิชถอยออกไปจึงร่ายเวทขึ้น มีวงแหวนเวทปรากฏขึ้นสองวงราดิชไม่รอให้มันร่ายเสร็จ เขาชิงพุ่งเข้าประชิดตัวมันและเหวี่ยงดาบเข้าปะทะกับลำตัวมันอย่างรวดเร็ว พร้อมกับระเบิดพลังออกไปด้วยทักษะเอ็กซ์โพลชั่นเบรก

พลังเปลวเพลิงระเบิดแผ่ออกไป ราชาโกเล็มถึงกับกระเด็นออกไปตามแรงระเบิดหลายก้าว การร่ายเวทหยุดชะงัก ราดิชพุ่งติดตามมาและตวัดดาบฟันอย่างรวดเร็วที่แขนขวาของมัน ในที่สุดแขนขวาของมันก็ขาดสะบั้น มันใช้แขนซ้ายต่อยใส่เขาที่ตอนนี้กำลังถอนดาบออกมา เขาโดนหมัดของมันจนปลิวไปไกลหลายเมตร หลังจากถึงพื้นราดิชก็รีบดีดตัวขึ้นมาเตรียมพร้อม แต่ราชาโกเล็มก็ร่ายเวทเสร็จพอดี มีหอกดินจำนวนมากโผล่ขึ้นมาโจมตีราดิช

ราดิชใช้ดาบฟันใส่เพื่อป้องกันหอกดินและเคลื่อนที่เข้าหามันไปด้วย ตัวมันที่เตรียมพร้อมอยู่แล้วยกแขนซ้ายต่อยใส่ราดิชอย่างรวดเร็ว เขาขวางดาบกันไว้ได้แต่ตัวเขาก็ลอยกลับไปทางเก่า ราชาโกเล็มเตรียมร่ายเวทอีกครั้ง เขาจึงพุ่งเข้าหาราชาโกเล็มและปล่อยคลื่นดาบใส่ไปด้วย ราชาโกเล็มชะงักและเซไปตามแรงปะทะ ในตอนนี้ราดิชเข้าถึงตัวมัน และเหวี่ยงดาบเข้าใส่มันอีกครั้ง

ดาบนี้ของราดิชฟันเข้าเต็มหน้าอกมัน แต่มันก็ต่อยสวนใส่ราดิชจนเขาต้องดีดตัวหลบออกมา ราดิชรีบพุ่งเข้าหาและใช้ทักษะซอร์ดสไตร์คฟันใส่มันสุดแรง ดาบฟันลงที่แขนข้างซ้ายของมันที่กำลังยกขึ้นจนขาดกระเด็น มันร้องลั่นด้วยความโกรธ คราวนี้มันใช้ขาขวาเตะกวาดใส่ราดิช

ราดิชดีดตัวหลบออกมาแล้วตั้งท่าเตรียมต่อสู้ ราดิชตกใจมาก ‘มันใช้ขาได้ด้วย หรือว่าเป็นเพราะอัพเดทเวอร์ชั่นใหม่ โกเล็มดินธรรมดาทำไม่ได้นี่’ ซึ่งที่เขาคิดก็ไม่ผิดนัก ราชาตัวนี้เกิดมาพอดีที่อัพระบบใหม่ มันจึงใช้ระบบใหม่ในการคำนวณเมื่อต่อสู้นั่นเอง

ราดิชปล่อยคลื่นดาบใส่มันพร้อมพุ่งเข้าประชิดอีกครั้ง แต่มันก็ใช้ขาเตะสวนใส่ราดิชจนเขาต้องเบี่ยงตัวหลบ เขาอาศัยช่วงเวลาที่ผ่านขามันไป ฟันใส่ขาขวาที่มันเตะใส่เขาอย่างรุนแรงด้วยทักษะซอร์ดสไตร์ค จนมันเสียหลัก ราดิชดีดตัวเข้าหามันและฟันใส่มันอีกหลายดาบ

ราดิชระดมฟันจนดินกระจุย ราชาโกเล็มที่เสียหลักพอตั้งตัวได้ก็ใช้ท่าจระเข้ฟาดหางใส่ราดิช เขายกดาบขึ้นมากันได้ทัน แต่ก็ปลิวไปไกลเหมือนกัน ราดิชตกใจหนักกว่าเดิมอีก ‘มันใช้จระเข้ฟาดหางได้ โอ้ว หวังว่ามันคงไม่มีอะไรที่สุดยอดกว่านี้อีกนะ’ เขาเตรียมพร้อมเข้าปะทะ แต่ตอนนี้ราชาโกเล็มกลับร่ายเวทอีกครั้ง และปล่อยหอกดินใส่ราดิชอีกเป็นชุด

ราดิชใช้ดาบปัดหอกดิน และคอยโยกหลบไปด้วยจนพ้นมาได้ เขาก็ปล่อยคลื่นดาบใส่มันก่อนและพุ่งตามเข้าไป คลื่นดาบปะทะตัวมันดังสนั่น พอดีกับที่ราดิชถึงตัวมัน มันตีเข่าขวาใส่ราดิช เขาขวางดาบกันไว้ได้ทัน แต่ตัวเขาก็กระเด็นขึ้นมาเหมือนกัน เขาอาศัยจังหวะนั้นหมุนตัวเหวี่ยงดาบพร้อมใช้ทักษะซอร์ดสไตร์คฟันใส่อย่างรวดเร็ว

ดาบอัดพลังของราดิชฟันเข้าใส่ตรงซอกคอมันเต็มๆ ส่งให้มันเซแซดๆ ไป ส่วนราดิชที่ลงถึงพื้นก็ดีดตัวตามไป และแทงดาบออกถี่ยิบที่จุดเดียวกัน ดาบของเขาระดมแทงเข้ากลางหลังของมันจนเกิดรูขนาดใหญ่ขึ้น มันเซหนักกว่าเดิม ราดิชติดตามไปหมายจะยัดระเบิดเข้ารู แต่มันพยายามยันขาขวากลับหลังทำให้เขาต้องเบี่ยงตัวหลบออกข้าง และใช้ทักษะซอร์ดสไตร์คฟันใส่ขาขวาของมันอย่างรุนแรงอีกครั้ง

ขาขวามันขาดกระเด็นทันที มันถึงกับถลาล้มลงกับพื้นอย่างหมดท่า มันพลิกตัวกลับมาเผชิญหน้ากับราดิชและเริ่มร่ายเวท แต่เขาก็ไม่ยอมให้มันทำเช่นนั้นได้ เขาพุ่งเข้าไปฟาดดาบลงตรงหน้ามันพร้อมกับใช้ทักษะเอ็กซ์โพลชั่นเบรกไปด้วย เปลวเพลิงเข้าปะทะจนมันกระดอนขึ้นทั้งตัว และยกเลิกการร่ายเวทไป ราดิชตวัดดาบฟาดฟันอย่างถี่ยิบ

ราดิชระดมฟันอย่างหนัก แต่มันยังไม่ตายเนื่องจากขนาดที่ใหญ่โตและพลังชีวิตที่มหาศาลของมัน มันพลิกตัวหมายจะร่ายเวทอีกครั้ง แต่เขาก็พุ่งเข้าหาและใช้ทักษะซอร์ดสไตร์คฟันเข้าที่กลางอกมันเต็มๆ จนเกิดรอยแตกขนาดใหญ่ เผยให้เห็นแกนพลังของมัน ราดิชพลิกดาบและยัดระเบิดเข้าไปในรอยแตกนั้นอย่างรวดเร็ว เขาชิงกระโดดถอยหลังออกมาพร้อมดึงสลักออกมาด้วย ไม่ถึงชั่วอึดใจระเบิดก็ทำหน้าที่ของมันได้อย่างดีเยี่ยม เกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงจากภายในตัวของราชาโกเล็มดิน ร่างของมันโดนระเบิดแยกออกไปเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ก่อนจะค่อยๆ สลายไป

เมื่อเห็นราชาโกเล็มดินสลายไปแล้ว ราดิชก็ล้มตัวลงไปนอนด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะพูดบ่นขึ้นมาว่า “อึดได้ใจจริงๆ เล่นเอาแย่เหมือนกัน” จากนั้นเขาก็เปิดดูหน้าต่างข้อมูลว่าเจ้าราชาโกเล็มดินให้ค่าประสบการณ์เท่าไร

-ท่านสังหารสัตว์อสูร โกเล็มดินระดับ 30 จำนวน 80 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ 240,000

-ท่านสังหารสัตว์อสูร ราชาโกเล็มดินระดับ 35 ได้รับค่าประสบการณ์ 105,000

-ท่านได้รับค่าประสบการณ์รวม 345,000

-ระดับของท่านเพิ่มเป็น 30

-ทักษะชำนาญดาบเลื่อนเป็นระดับ 100 -ทักษะหลบหลีกเลื่อนเป็นระดับ 100

-ท่านได้รับทักษะอาชีพนักดาบ ทักษะแอคคิวราซี่

-ท่านได้เงินรวมทั้งหมด 713,275 G

“ในที่สุดก็ระดับถึง 30 เสียที” ราดิชกล่าวอย่างดีใจ เขาเริ่มสำรวจดูไอเทมที่ได้มาบ้าง ราชาโกเล็มให้อีลิกเซอร์ 3 ขวด ถ่านหิน แร่เหล็ก บุษราคัม ขวานจู่โจมระดับ C 1 เล่ม กล่องปริศนาสีขาว 1 กล่อง จากนั้นเขาก็เปิดดูทักษะใหม่ที่ได้มา

-แอคคิวราซี่ (ได้รับเมื่อระดับถึง 30)

(เพิ่มความแม่นยำให้กับตนเอง 50 % ใช้พลังมานา 500 จุด เมื่อเรียกใช้งานทักษะนี้ และจะใช้มานาในการคงสภาพทักษะวินาทีละ 50 จุด ทักษะนี้จะหายไปเมื่อยกเลิกโดยผู้ใช้หรือมานาหมด)

“เพิ่มความแม่นยำได้มากนะทักษะนี้ แต่ดูมันกินมานาค่อนข้างเยอะทีเดียว ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ อย่าใช้ท่านี้จะดีกว่า” ราดิชพูดกับตัวเอง พลางนั่งพักต่อไป

ในขณะที่ราดิชกำลังสู้กับราชาโกเล็มดินอยู่นั้นก็มีคนเห็นเหตุการณ์หลายคน ตอนแรกทุกคนคิดว่าราดิชที่ตัวคนเดียวคงไม่รอด แต่ทุกคนถึงกับอึ้งเมื่อเห็นราดิชล้มราชาโกเล็มดินลงได้

“ดูนั่นสิ มันสู้ราชาโกเล็มดินคนเดียวแหละ” ผู้เล่นเอว่า

“ข้าว่ามันไม่รอดแน่ๆ เลยว่ะ เดี๋ยวพวกเรารอมันตายและไปจัดการบอสกันมั้ย” ผู้เล่นบีเสนอ

“ข้าว่าก็ไม่แน่หรอกว่ะ ดูสิมันหลบได้ตลอดเลย แถมโจมตีใส่ตลอดด้วย” ผู้เล่นซีแทรกขึ้นมา

“เราว่า พวกเราควรเข้าไปช่วยเขาดีไหม” ผู้เล่นดีหวังดีพูดขึ้นมา

“ดูก่อนเถอะ ถ้าเขาไม่ไหวค่อยเข้าไปก็แล้วกันนะ” ผู้เล่นอีว่า ซึ่งทุกคนก็เฝ้าดูการต่อสู้อันดุเดือดของราดิชตั้งแต่ต้นจนจบ พอจบแล้วก็มีบทสนทนาต่อกันอีก

“เจ้านั่นมันเป็นใครกัน เก่งชะมัด” ผู้เล่นเอนั่นเองที่พูด

“ข้าเห็นมันเก็บระดับอยู่แถวนี้แต่เมื่อวานแล้ว” ผู้เล่นบีบอก

“แถมมันฆ่าโกเล็มดินได้ไวมากๆ ด้วย ข้าเห็นกับตา” ผู้เล่นซีบอกด้วยน้ำเสียงอิจฉา

“ใช่ๆ ข้าเห็นมันตัดแขนโกเล็มดินกระจุยแล้วค่อยฆ่า โรคจิตสุดๆ” ผู้เล่นดีว่า

“ข้าว่ามันต้องมีอะไรพิเศษแน่ๆ เลย” ผู้เล่นอีแสดงความคิดเห็น

“อืมๆ” ทุกคนเห็นด้วย และต่างตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเอง

ทางด้านราดิชที่พักจนหายเหนื่อยแล้วก็เรียกปิกามอนกลับเข้าแหวน และใช้ม้วนคาถากลับเมืองไปในทันที ท่ามกลางผู้เล่นที่กำลังจับตาดูอยู่

“เฮ้ยๆ มันกลับเมืองแล้ว รีบติดต่อคนที่อยู่ที่เมืองตามดูเร็วเข้า” ผู้เล่นคนหนึ่งพูดขึ้นมา ทุกคนก็ติดต่อหาเพื่อนๆ ที่อยู่ที่เมืองกันยกใหญ่

ทางราดิชที่กลับมาถึงเมืองเริ่มที่ลานกลางเมือง ก็รู้ได้ถึงสายตาที่มองอยู่ เขารู้สึกแปลกใจอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เขาเดินหาตรอกใกล้ๆ แล้วหยิบบัตรเชิญสู่กระท่อมน้อยออกมาและใช้มันเพื่อไปหาอาจารย์ในทันที

ราดิชมาปรากฏตัวที่ลานกว้างหน้ากระท่อมน้อย เขามองไปรอบๆ ก็พบว่าอาจารย์กำลังนอนเล่นอยู่ที่หน้าบ้านอย่างสบายอารมณ์ และหันมาเห็นเขาพอดี

“อ้าว ราดิช มีอะไรหรือ” อาจารย์ถาม

“ผมเก็บระดับถึง 30 แล้วล่ะอาจารย์ อาจารย์รู้เรื่องการอัพแพทช์ใหม่ของเกมใช่ไหม” ราดิชถามขึ้น

“ข้าก็รู้นะ มีอะไรหรือ” อู๋หมิงตอบและลุกขึ้นยืน

“ศิษย์มีเรื่องสงสัยมานานแล้ว ตอนที่อาจารย์ใช้กิ่งไม้สู้กับผมทำสู้กับดาบที่เป็นเหล็กได้อย่างสบาย แล้วรังสีดาบคืออะไรครับ” ราดิชถามอู๋หมิง

อู๋หมิงที่ได้ยินคำถามก็ตอบให้ราดิชหายข้องใจ “เรื่องนี้ข้าว่าจะสอนเจ้าอยู่พอดี ที่ข้าใช้คือการผนึกพลังน่ะ เมื่อส่งพลังเข้าไปจะทำให้วัตถุแข็งแกร่งขึ้น ถ้าพัฒนาต่อไปก็จะทำแบบนี้ได้”

อู๋หมิงจี้นิ้วชี้และนิ้วกลางที่ประกบกันไว้มาทางราดิช เขาเห็นได้ชัดว่ามันเป็นรูปกระบี่โปร่งใส ราดิชรู้สึกถึงอันตรายจึงเรียกดาบออกมาป้องกัน เขากันการโจมตีนี้ไว้ได้ และจ้องดูมันอย่างใกล้ชิด

“อาจารย์ทำได้ไงน่ะ สร้างกระบี่แบบนั่นน่ะ” ราดิชดีใจเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่

“เดี๋ยวข้าจะสอนเจ้าเอง แต่อีกนานแหละกว่าจะทำแบบข้าได้ ส่วนรังสีดาบก็แบบนี้ไง รับมือ!!” จบคำอู๋หมิงก็แทงนิ้วเข้าหาราดิชที่ตรงหน้า ราดิชรู้ถึงแรงกดดันราวกับว่านิ้วของอาจารย์มีรัศมีการแทงครอบคลุมไปหมดทุกจุดของร่างกายจนเขาไม่รู้จะป้องกันตรงไหน จึงได้แต่ยกดาบขวางเฉยๆ เลยโดนอาจารย์ดีดหน้าผากไป

“นี่คือสิ่งที่เรียกว่ารังสีดาบหรือรังสีกระบี่ยังไงล่ะ โฮ่ๆๆ” อู๋หมิงหัวเราะด้วยความชอบใจ

“อาจารย์สอนให้ศิษย์ด้วยเลย ท่านเป็นถึงปรมาจารย์อันดับหนึ่งเรื่องแค่นี้สบายมากใช่ไหมครับ” ราดิชรีบยออาจารย์ และก็ได้ผลเสียด้วย

อู๋หมิงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่และกล่าวว่า “แน่นอนว่าข้าต้องสอนเจ้าอยู่แล้ว แต่เราไปกินข้าวกันก่อนเถอะ” เขาก็เห็นด้วยจึงไปทำหน้าที่ของตน หลังจากกินข้าวเรียบร้อยก็มาเจอกันที่ลานหน้าบ้าน

“เจ้าใช้ทักษะจิตสังหารได้ใช่ไหม” อู๋หมิงถามราดิช

“ก็ใช้ได้ครับ ทำไมหรืออาจารย์” ราดิชสงสัย

อู๋หมิงเลยกล่าวต่อว่า “ใช้ได้ก็ดีแล้วจะได้ฝึกกันง่ายขึ้น ไหนเจ้าลองใช้มันใส่ข้าดูหน่อยสิ” ราดิชจึงปล่อยจิตสังหารใส่ทันที แต่ดูอู๋หมิงไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรกับจิตสังหารของราดิชเลย

“อาจารย์นี่สุดยอดไปเลย” ราดิชชื่นชมอาจารย์มาก อู๋หมิงอธิบายต่อ “ที่ข้าใช้เมื่อกี้คือการสลายพลังของจิตสังหารที่เจ้าปล่อยมาไปกับธรรมชาติน่ะ ถ้าเจ้านั่งสมาธิบ่อยๆ ก็ทำได้เองแหละ”

“ส่วนที่ข้าให้ใช้จิตสังหารก็เพราะว่ามันใช้หลักการคล้ายๆ กัน เจ้าปล่อยพลังออกมาใส่ข้าใช่มั้ย แต่ทีนี้เจ้าลองเปลี่ยนเป็นควบคุมพลังให้ไปอยู่ที่มือแทนสิ ข้าบอกไว้เลยนะ ยอดฝีมือทุกคนน่ะใช้ทักษะนี้ได้กันทุกคนแหละ ถ้าเจ้าไม่มีทักษะนี้อย่าหวังจะสู้กับพวกมันเลย” อู๋หมิงบอกและเริ่มทำให้ดู และราดิชก็พยายามทำตามแต่ยังทำได้ไม่ดีพอ

อู๋หมิงที่เห็นราดิชรีบร้อนฝึกก็พูดขึ้นมา “ไม่ต้องรีบหรอก ขนาดข้ายังใช้เวลาตั้งเป็นวันกว่าจะทำได้ เจ้าค่อยๆ ฝึกไปเถอะ” ทางราดิชก็ค่อยๆ ควบคุมพลังที่ปล่อยออกมาไปรวมไว้ที่มือที่ถือดาบจนเหงื่อแตกซิก ราดิชคิดในใจอย่างร้อนรุ่ม ‘ยากมากเลย ไหนจะต้องปล่อยพลังออกมา ไหนจะต้องควบคุมมัน เหนื่อยสุดๆ เลยนะเนี่ย’

ตลอดทั้งวันนั้นราดิชฝึกควบคุมพลังตลอด ไม่ได้ไปไหนเลย แต่ก็ยังทำได้ไม่ดีนัก พลังไปรวมกันได้ไม่นานก็หายไป

อู๋หมิงที่เห็นราดิชฝึกวิชาอย่างหน้าดำคร่ำเคร่งก็เดินไปบอกราดิช “เอาเถอะ วันนี้พักกินข้าวก่อนก็แล้วกันนะราดิช” ราดิชเองก็หยุดฝึกและไปทำหน้าที่ของตน หลังจากที่กินข้าวแล้วราดิชก็มาฝึกต่ออีกครั้ง

“ใจเย็นๆ เอาอย่างนี้ ลองจินตนาการว่าพลังนั่นและดาบเป็นส่วนหนึ่งกับเจ้าดูสิ” อู๋หมิงให้คำแนะนำราดิช ราดิชจึงลองวิธีที่อาจารย์ไปสักพัก ก็เริ่มควบคุมพลังได้ทีละน้อยๆ อย่างไม่ย่อท้อ จนเริ่มดึกจึงได้แต่เลิกฝึกและอาบน้ำเข้านอนไป