อย่าทำตัวแบบนี้(7)

เช้าวันที่แจ่มใส ฉันมาโรงเรียนแต่เช้า เอากระเป๋าไปเก็บบนห้องเรียนแล้วเดินมาที่โรงอาหาร เพื่อจะหาอะไรกินระหว่างรอปราย

ระหว่างที่ฉันเดินมาที่โรงอาหาร ต้องเดินผ่านทางแคบ ระหว่างตึกสองตึก มันเป็นทางลัดไปที่โรงอาหาร ก็เจอกับน้องกิ๊ฟ และเพื่อนของน้องสองคน ยืนขวางทางฉันอยู่

" มีอะไรกันหรอ "ฉันเอ่ยถาม

" กิ๊ฟ มีเรื่องจะคุยกับพี่ " น้องกิ๊ฟตอบ

" เรื่องอะไร ?" ฉันถาม

" คืนนั้น พี่จูบกับพี่ค่ายใช่ไหม " กิ๊ฟถาม ฉันตกใจมาก( น้องเห็นหรอ แต่ไม่น่าจะเห็น ตรงนั้นไม่มีใครอยู่นี้ ) ฉันคิดในใจ

" ปะ ป่าว นะ พี่จะไปจูบกับพี่ค่ายได้ไงกัน "ฉันรีบปฎิเสธทันที

" อย่ามาตอแหล นี้อะไร " น้องกิ๊ฟพ่นคำด่าฉันรุนแรงไม่มีความนับถือกันเลย แล้วยื่นโทรศัพท์ให้ฉันดู เป็นภาพที่พี่ค่ายยืนจูบกับฉันที่ผับ ฉันเบิกตากว้าง จ้องที่โทรศัพท์สลับกับมองหน้าน้องกิ๊ฟที่จ้องหน้าฉันอย่างกับคนอาฆาตแค้นมาก

" เรื่องเข้าใจผิด มันไม่ใช่แบบที่เห็นนะ " ฉันบอก

" เข้าใจผิดหรอ มึงจูบกับผัวกูขนาดนั้น ตอนแรกก็คิดว่าเป็นคนซื่อ ที่ไหนได้ แรด ร่านที่สุด " น้องกิ๊ฟพ่นคำด่าใส่ฉันอีกครั้ง จนฉันทนไม่ไหว

" มันจะมากไปแล้วนะ กูรุ่นพี่มึงนะอีกิ๊ฟ " ฉันเริ่มโมโห มือไม้สั่นไปหมด

" กูไม่นับถือมึงเป็นรุ่นพี่ตั้งแต่มึงจูบกับผัวกูแล้ว สมน้ำหน้าที่พี่บอลทิ้ง คงท่าจะหลวมมาก พี่บอลถึงได้ทิ้ง ฮ่า ๆ ๆ " สิ้นสุดคำพูดน้องกิ๊ฟ เพลียะ ! ฉันตบเข้าที่หน้าน้องกิ๊ฟจังๆ

" อีเฟช มึงตบกูหรอ "น้องกิ๊ฟพูดด้วยความโมโห

" พวกมึงจับมัน " แล้วสั่งให้เพื่อนทั้งสองคนจับฉันไว้

" อย่าหมาหมู่สิว่ะ " ฉันโวยวายเมื่อรุ่นน้องสองคนเข้ามาจับฉัน และรูปร่างพวกเธอก็ใหญ่กว่าฉันด้วย ทั้งสองคนจับแขนฉันคนละข้าง น้องกิ๊ฟเดินเข้ามาที่ฉัน ฉันยกเท้าถีบน้องกิ๊ฟจนเซ

" จับมันไว้แน่นๆ " น้องกิ๊ฟสั่งเพื่อนทั้งสอง

ทั้งคู่ก็ทำตามคำสั่งเป็นอย่างดี เอาขามาสะกัดขาฉันไว้ คราวนี้ฉันถูกจับอย่างอยู่หมัด น้องกิ๊ฟไม่รอช้า เดินเข้ามาตบที่ใบหน้าฉันทันที เพลียะ เพลียะ

" เก่งนักใช่ไหม " เพลียะ น้องกิ๊ฟตบหน้าฉันถึงสามครั้ง จนฉันรู้สึกชาที่หน้า และรู้สึกถึงกลิ่นคาวของเลือด

" ชอบแย่งผัวชาวบ้านนักใช่ไหม " น้องกิ๊ฟกำลังจะง้างมืออีกครั้งก็ได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง ของน้องกิ๊ฟ ปลั่ก !

" มึงทำอะไรเพื่อนกู " น้องกิ๊ฟล้มลง เพราะเป็นฝีมือปรายที่เข้าถีบน้องกิ๊ฟ จังหวะนั้นฉันรีบสะบัดตัวออก แล้วก็ผลักทั้งสองที่จับฉันล้มจ้ำเบ้าแล้วเดินเข้าไปที่น้องกิ๊ฟที่ล้มลง นั่งคร่อมตัว แล้วตบไปที่หน้าน้องกิ๊ฟ เพลียะ เพลียะ สองที แล้วลุกขึ้น

" สามครั้งเท่ากัน " ฉันพูดพร้อมปัดมือ แล้วเดินออกมา แต่ก่อนที่จะเดินฉันหันหน้าไปพูดกับน้องกิ๊ฟ

" หวงนักใช่ไหม เดี๋ยวจะแย่งให้ดู " พูดจบแล้วก็จับมือปรายเดินออกมา

" เป็นไงบ้างมึง " ปรายถาม พร้อมหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดเลือดที่มุมปากให้ฉัน

" ขอบใจมากมึง " ฉันกล่าวขอบใจเพื่อนรัก

" มันน้อยไปนะ มึงน่าจะเอาให้หนัก " ปรายพึมพำ

" แค่นั่นแหละ เดี๋ยวจะเป็นเรื่องใหญ่ " ฉันพูด

" แล้วที่มึงบอกว่าจะแย่ง มึงจะทำจริงๆหรอ " ปรายถาม

" กูก็พูดไปอย่างนั้นแหละ จะแย่งได้จริงหรอ พี่ค่ายไม่ได้สนใจกูเลยนี้ " ฉันพูด

" เพราะอีพี่ค่ายแท้ๆ ทำให้มึงต้องมาโดนด่า แถมยังเจ็บตัวอีก กูเริ่มจะเกลียดแม่งล่ะ " ปรายพูดด้วยอารมณ์โมโห

" อย่าไปโทษพี่เขาเลย " ฉันบอก

" มึงนี้นะ ยังจะไปปกป้องแม่งอีก " ปรายพูดพร้อมกับส่ายหน้า

" โอ๊ย เบาๆ กูเจ็บ " ฉันร้องขึ้นเมื่อปรายกดที่ปากฉันแรง

" โทษ ๆ "ปรายกล่าวพร้อมกับยิ้มเจื่อนๆ

หลังจากเกิดเรื่องขึ้นวันนั้น ฉันก็พยายามอยู่ห่างกับพี่ค่าย ถึงแม้ในใจก็ยังคงชอบและปลิ้มเขาอยู่ก็ตาม แต่ในเมื่อตอนนี้เขามีน้องกิ๊ฟอยู่แล้ว และอาจจะมีมากนั้นด้วย

เวลาผ่านไปจนกระทั่ง ก่อนเป็นช่วงปิดเทอมใหญ่ พี่ค่าย พี่บอลเรียนจบมัธยมปลาย ส่วนฉันนั้นก็ขึ้น มัธยม ห้า สอบวันสุดท้าย ฉันชวนปรายไปฉลองที่ผับพี่เด่น

" ทำไมวันนี้คนเยอะจัง " ฉันถามพี่เด่น เพราะดูคนในร้านเยอะผิดปกติ

" อ่อ เด็กพามาฉลองกัน เห็นว่าเจ้าค่ายจะสอบเข้านายสิบตำรวจที่กรุงเทพฯหน่ะ " พี่เด่นบอก

" ไปเรียนต่อตำรวจงั้นหรอ " ฉันทวนคำพูดพี่เด่น

" อืม " พี่เด่นตอบรับ

" เข้าไปกันเถอะ ปรายพูดแล้วดึงมือฉันเข้าไปพอได้ที่นั่ง ฉันก็หันไปที่กลุ่มพี่ค่าย ซึ่งมีเพื่อนในกลุ่มประมาณ สี่ ห้าคน รวมทั้งพี่เมือง และพี่บอล

- เขาดีกันแล้วหรอ -ฉันพึมพำพอได้เครื่องดื่มฉันก็ยกแก้วกระดกเข้าปาก นั่งดื่มกันไปสักพักอยู่ๆ พี่บอลก็เดินมาที่โต๊ะของฉัน

" พี่บอล "ฉันอุทาน

" เฟช พี่จะมาขอโทษน้องเรื่องวันนั้น " พี่บอลพูด

" เฟช ลืมมันไปแล้วล่ะ " ฉันพูดพร้อมยิ้มให้

" อีกไม่กี่วันพี่ก็จะไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯแล้วนะ " พี่บอลบอก

" พี่จะไปจะสอบเข้าตำรวจเหมือนพี่ค่ายหรอ " ฉันถาม พี่บอลส่ายหน้า

" พี่ไม่ได้อยากเป็นตำรวจ " พี่บอลพูด

" คนที่จะสอบ ไอ้ค่ายกับไอ้เมืองโน้น " พี่บอลพูดต่อ

" อ้อ " ฉันพยักหน้า

" พี่ขอชนแก้วหน่อยสิ "พี่บอลยกแก้วเหล้าชูขึ้น เคร๊งงง เสียงแก้วกระทบกัน พอยกดื่มแล้ว

" พี่ไปก่อนนะ " พี่บอลพูดยิ้มหวานแล้วเดินออกไป จากนั่นฉันก็ดื่มกับปรายต่อ ในใจก็กระวนกระวาย อยากจะไปคุยกับพี่ค่ายสักครั้งก่อนที่เขาจะไปเรียนต่อ ฉันลอบมองพี่ค่ายอยู่ตลอด จนถึงจังหวะที่พี่ค่ายลุกออกจากโต๊ะ แล้วเดินออกไปที่ข้างนอกผับ มือถือโทรศัพท์ไปด้วย ฉันจึงลุกจากเก้าอี้

" ปราย เดี๋ยวกูมานะ " ฉันบอกกับเพื่อนสาวแล้วเดินตามพี่ค่ายออกมา

แล้วยืนหลบมุมดูพี่ค่ายคุยโทรศัพท์ พอพี่ค่ายโทรศัพท์เสร็จ ก็เดินไปที่รถ ฉันเลยวิ่งตามไปทันที

" พี่ค่าย " ฉันเรียก พี่ค่ายหันมาแล้วยิ้มให้

" ว่าไง เออ เรื่องที่น้องกิ๊ฟทำร้ายน้อง พี่ต้องขอโทษแทนน้องกิ๊ฟด้วย และพี่ก็ขอโทษที่วันนั้นพี่จูบน้อง " พี่ค่ายพูด

" พี่รู้ได้ไงว่าน้องกิ๊ฟ.."

" ปรายบอก และไปโวยวายพี่ใหญ่เลย " พี่ค่ายบอกพร้อมกับหัวเราะเบาๆ

" ปรายนะปราย " ฉันสบถออกมา

" แล้วน้องมีอะไรหรือป่าว " พี่ค่ายถาม

" คะ คือ วะ ว่า " ฉันอยากจะบอกกับพี่ค่ายสักครั้ง ว่าฉันชอบเขา แต่ปากมันสั่นพูดไม่ออก

" มีอะไรก็พูดมาเถอะ "พี่ค่ายพูด

" คะคือ เฟชชอบพี่ " ฉันพูดออกมาพร้อมกับหลับตาปี้ด้วยความอาย

" เฟช " พี่ค่ายจับที่มือฉัน ฉันค่อยๆลืมตา

" พี่มีแฟนแล้ว " พี่ค่ายพูดต่อ

" แต่พี่ก็มีคนอื่นไม่ใช่หรอ " ฉันพูดเพราะพี่ค่ายไม่ได้มีแค่น้องกิ๊ฟคนเดียว

" คนอื่นที่ว่า เขายินยอมที่จะนอนกับพี่เอง " พี่ค่ายพูดออกมา เสียงเรียบๆ

" แล้วพี่จูบเฟชทำไม ทั้งที่เฟชไม่ได้ยินยอม " ฉันพูด

" พี่ขอโทษ แค่อารมณ์พาไป " พี่ค่ายบอก

" แต่ตอนนี้เฟชยอม เฟชอยากเป็นของพี่ " พูดจบฉันก็เข้ากอดพี่ค่ายอย่างหน้าไม่อาย พร้อมกับเขย่งเท้าจูบพี่ค่าย พี่ค่ายผลักฉันออก

" ทำไม ล่ะคะ เฟชยอมที่จะเป็นของพี่จริงๆนะ เฟชรักพี่ " ฉันพูด แล้วก็เข้าไปกอดพี่ค่าย พี่ค่ายก็ผลักฉันออกอีกครั้ง

" อย่าทำตัวแบบนี้ พี่ไม่ได้ชอบน้อง และไม่คิดจะชอบด้วย ถ้าพี่ทำอะไรให้น้องเข้าใจผิด พี่ขอโทษ " พูดจบพี่ค่ายก็เดินเข้าไปในผับปล่อยให้ฉันยืนนิ่ง น้ำตาไหลลงอาบแก้ม

#พี่ค่ายใจร้าย