เป็นปลื้ม(6)

" ไม่รู้จริงๆหรอ ว่าเมื่อกี้เขาเรียกว่าอะไร " พี่ค่ายพูดพร้อมยักคิ้วให็ฉันแล้วเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงเดินออกไป

" อะ ไอ้...," ฉันจะด่าแต่ก็ด่าไม่ออก

- มันก็รู้สึกดีแหะ - ฉันพึมพำแล้วจับที่ปากตัวเองฉันดึงสติตัวเองกลับมา แล้วรีบเดินไปที่โต๊ะ

" มึงกลับเถอะ "ฉันพูด ปรายหันมามองหน้าฉัน

" มึงเป็นอะไรว่ะ หน้าแดง ๆ " ปรายถาม

" พี่ค่ายจูบกู !"ฉันบอก ปรายทำหน้าตกใจมาก

" ห๊ะ พี่ค่ายจูบมึง ?"ปรายถามอีกครั้ง ฉันพยักหน้าให้

" ชุ่นพระ แล้วมึงปล่อยให้เขาจูบง่าย ๆ เลยหรอ "ปรายถาม

" ไม่ ๆ เขาจับหน้ากู ล็อกหน้ากูไว้อ่ะ " ฉันบอก

" แล้วมึงไม่ขัดขืนล่ะ " ปรายพูด

" แรก ๆ ก็ขัดขืนะ หลัง ๆ มันก็เคลิ้ม " ฉันพูดแล้วอมยิ้ม

" มึงนี้นะ ไปกลับ ๆ " ปรายพูดแล้วส่ายหน้าลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินนำหน้าฉันออกมา ฉันกับปรายเดินมาที่รถ ก็เหลือบเห็น พี่ค่ายยืนจูบกับน้องกิ๊ฟ

" นั่นไง แม่งเป็นปลาช๊อคเกอร์หรือป่าวว่ะ เอะอะก็จูบ เอะอะก็ดูด จูบไปทั่่ว " ฉันพูด ปรายหันไปมอง

" สุดจริงผู้ชายคนนี้ " ปรายพูด แล้วก็ส่ายหัว

" กลับบ้านไปกูต้องล้างปากล้างลิ้นด้วยแอลกอฮอล์ล่ะ " ฉันพูดแล้วเปิดประตูเข้าไปในรถ จากนั่นก็กลับมาบ้านอาบน้ำนอน จนเช้า ฉันกับปรายก็มาที่โรงเรียนเจอพี่บอลที่ดักรออยู่ที่หน้าห้องเรียนของฉัน ฉันพยายามเดินหลบเขาก็ดักทางไว้

" เฟช พี่ขอโทษ "พี่บอลพูด

" อืม " ฉันตอบสั้น ๆ

" คุยกับพี่ก่อนได้ไหม "พี่บอลพูดพรางเอื้อมมือมาจับมือฉัน

" เฟช ไม่มีอะไรจะคุย " ฉันตอบไปด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

" แต่พี่มี ..." พูดจบพี่บอลก็ดึงฉันออกมา

" เฟช !" เสียงปรายเรียก ฉันหันไปหาปรายพร้อมทำมือเป็นเครื่องหมายว่า โอเค

ฉันยอมที่จะคุยกับพี่บอลให้มันจบๆไป พี่บอลมาฉันมาที่ม้าหินใต้ต้นไม้หลังโรงเรียน

ตรงนั้นจะเป็นที่หลบซ่อนของพวกที่ไม่ยอมเข้าเรียน และก็เป็นที่มั่วสุ่มสูบบุหรี่กัน

" มีอะไรจะพูดก็พูดมา "ฉันบอกกับพี่บอล

" พี่กับจิ มันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ " พี่บอลพูด ฉันเบ้ปากใส่

" อย่าทำหน้าแบบนั่นสิ พี่ไม่ได้รักจิ พี่รักเฟชนะครับ " พี่บอลพูดแล้วจับมือฉันทั้งสองข้าง

" เรากลับมาเหมือนเดิมนะครับ " พี่บอลพูดต่อ

" เฟช ว่าเราไปกันไม่ได้แล้ว พี่บอกว่าที่มีอะไรกับพี่จิ แต่อารมณ์ชั่ววูบ แล้วถ้าเฟชยังคบกับพี่อยู่ พี่อาจจะมีอารมณ์ชั่ววูบกับใครอีกก็ได้ " ฉันพูด

" ไม่ ๆ พี่จะไม่ทำแบบนั้นอีก พี่สัญญา " พี่บอลพูด แล้วจับมือฉันเขย่า

" พี่ปล่อยเฟช "

" พี่ไม่ปล่อย จนกว่าเฟชจะกลับมาคบกับพี่เหมือนเดิม "พี่บอลพูด

" ไม่มีทาง !" ฉันพูดแล้วสะบัดมือออก แล้วรีบเดินออกมา แต่ทว่าพี่บอลดึงฉันแล้วพยายามจะจูบฉัน ฉันสะบัดหนี แต่พี่บอลรัดตัวฉันแน่น ปากประกบปาก ฉันรีบเม้มปาก พี่บอลกัดปากฉัน ฉันทุบตีหลังพี่บอล

" เฮ้ย มึงทำเชี้ยไรเนี่ย " เสียงพี่ค่าย แล้วตัวพี่บอลกระเด็นออกจากฉัน ฉันวิ่งไปหลบหลังพี่ค่ายทันที

" มึงเกี่ยวอะไรด้วย " พี่บอลพูด

" ไม่เกี่ยว แต่มึงทำแบบนี้ได้ไงว่ะ น้องเขาไม่ได้ยินยอม " พี่ค่ายพูด

" มันเรื่องของกู เฟชเป็นแฟนกู " พี่บอลเถียง

" แฟนงั้นหรอ เฟชเป็นแฟนกับมันอยู่หรือป่าว " พี่ค่ายหันมาถามฉัน ฉันส่ายหัว

" น้องไม่ได้เป็นแฟนกับมึงแล้ว มึงจะทำแบบนี้กับน้องไม่ได้ " พี่ค่ายพูด (เมื่อคืนพี่ก็ทำกับหนูแบบนี้นะทั้งที่ไม่ได้เป็นแฟนกัน )ฉันคิดในใจ

" นอกจากน้องจะยินยอม " พี่ค่ายพูดต่อแล้วหันมายักคิ้วให้ฉัน (ไอ้พี่ค่ายบ้า ) ฉันคิดในใจ

" ไปเถอะ !" พี่ค่ายจับแขนฉันแล้วพาฉันออกมา ผัวะ ! พี่บอลต่อยเข้าที่มุมปากพี่ค่าย ผัวะ! พี่ค่ายต่อยกลับทันที

" หยุด !" ฉันพูดห้ามแล้วไปยืนขวางทั้งสองคน

" พี่บอล อย่าทำแบบนี้อีกเลย เฟชไม่ได้ชอบพี่แล้ว " ฉันพูดจบแล้วดึงมือพี่ค่ายที่ยืนจ้องพี่บอลตาเขม็งฉันพาพี่ค่ายเดินออกมา มุมปากของเขาเป็นรอยซ้ำ

" เจ็บไหม เฟชขอบคุณนะที่มาช่วยเฟช " ฉันกล่าว พี่ค่ายส่ายหน้าแล้วยิ้ม

" เอาเป็นว่า แทนคำขอโทษที่เมื่อคืนพี่จูบเรา " พี่ค่ายพูดทำให้ฉันหน้าร้อนผ่าว

" พี่ไปก่อนนะ " พี่ค่ายพูดแล้วเดินไป ปล่อยให้ฉันยืนเขินอยู่คนเดียว

-โอ้ย พี่ค่ายของฉัน- ฉันยืนเพ้ออยู่สักพักแล้วก็เดินขึ้นไปบนห้องเรียน เล่าทุกอย่างให้ปรายฟัง

" พี่ค่าย ของกู โคตรเท่ ปกป้องกูด้วย " ฉันพูดไปยิ้มไป

" สติเพื่อนสติ เขาเป็นของมึงตั้งแต่ตอนไหน " ปรายทักท้วง

" เดี๋ยวก็เป็นหน่า " ฉันพูด

" แต่เขามีแฟนแล้ว และเผลออาจจะเป็นเมียแล้วด้วย " ปรายพูด

" มึงรู้ได้ไง " ฉันถาม

" เมื่อเช้าที่กูขอเข้าเซเว่น กูเจอเขาซื้อถุงยางโว้ย มองไปที่รถมีผู้หญิงนั่งอยู่ ละมึงจะให้กูคิดว่ายังไง " ปรายบอก

" น้องกิ๊ฟหรอ ?" ฉันถามต่อ

" ไม่ใช่ๆ ไม่ใช่เด็กโรงเรียนเรา " ปรายพูด

" มึงระวังตัวไว้เถอะ ระวังเขาจะมาหลอกเจาะไข่แดงมึง " ปรายพูดต่อ ...

คำพูดของปรายไม่ได้ทำให้ฉันเลิกปลื้ม เลิกชอบพี่ค่ายได้เลย ก็ฉันชอบของฉันนี้ ชอบมาตั้งนาน แล้วยิ่งตอนนี้เขามาทำดีด้วยฉันยิ่งชอบเขาขึ้นไปอีก ...