13 | ผัวเก่าลีลาดีไหม?
“ทำไมเดี๋ยวนี้ดื้อจังวะ!!”ราฟเข่นเคี้ยวเขี้ยวฟันพูดด้วยความหมั่นไส้คนใต้ร่างที่เถียงคำไม่ตกฟาก ชายหนุ่มบีบจมูกรั้นก่อนจะก้มลงขบเม้มปากเรียวอีกหนึ่งครั้งเป็นการลงโทษเด็กดื้อ
“อื้อ...”ลีน่าทำเสียงค้านอย่างแง่งอนผลักใบหน้าหล่อเหลาให้ออกห่าง พยุงตัวลุกอีกครั้ง ทว่าร่างหนาก็ยังคงทาบทับตัวเธออยู่จึงไม่สามารถลุกขึ้นได้คนตัวเล็กถูกกักตัวใต้พันธนาการร่างกายกำยำสุดแสนเซ็กซี่
“จะไปไหน!”
“ไปจากห้องนี้น่ะสิ”เธอตอบพลางดันแผงอกกว้างให้ผละห่างออกอย่างขัดใจคนที่อยากจะกอดเจ้าหล่อนเอาไว้แนบอก ราฟยังจะกดร่างแน่งน้อยเอาไว้กับที่นอนหนานุ่มอยู่แบบนั้นไม่ให้เธอไปไหน
“ไม่อยากอยู่ทบทวนความหลังเหรอ”ดวงตาสีน้ำทะเลสื่อความหมายกับเธอได้เป็นอย่างดี ความหลังที่ว่าคือการจากลาแสนเจ็บปวดต่างหากความรักเคยมีให้แก่กันมันแทบไม่หลงเหลือมีไว้ให้ตราตรึงอีกต่อไปแล้ว
“ไม่มีความหลังสำหรับเราหรอก!”คำพูดราวกับเอามีดเฉือนลงหัวใจดวงแกร่งจนรวดร้าวมองสีหน้าของเจ้าหล่อนที่เปลี่ยนไป ชายหนุ่มได้แต่กัดกรามของตนแน่นยกยิ้มหยันที่มุมปากกลบเกลือนความเจ็บปวดเอาไว้
“ก็จริงลืมไปว่าฉันเองก็เพิ่งรู้จักผู้หญิงร่านรักอย่างเธอไม่กี่วัน แต่เอ๊ะ! เราเอากันกี่ครั้งแล้ว....”
เพี๊ยะ!
ฝ่ามือเล็กยกขึ้นฟาดลงบนซีกแก้มสากอย่างสุดแรงจนใบหน้าหล่อเหลาหันตามแรงการกระทำ ดวงตากลมโตร้อนผ่าวกักเก็บก้อนน้ำตาเอาไว้ต่อให้ลีน่าสาดคำพูดรุนแรงแค่ไหนสุดท้ายมันกลับมาทำร้ายตัวเธอเองเสียจนทนไม่ไหว
“คุณดูถูกลีน่ามากเกินไป!”หญิงสาวรวบแรงทั้งหมดที่มีผลักร่างหนาออกห่างจนราฟเสไปข้างหลังเล็กน้อย ไม่รอช้าหญิงสาวยันกายลุกลงจากที่นอนโดยมีผ้าห่มคลุมกายเปล่าเปลือยเอาไว้ เธอเดินไปคว้าชุดคลุมอาบน้ำมาสวมก่อนจะออกกจากห้องนี้ไปโดยไม่อายสายตาของคนรับใช้ภายในบ้านที่กำลังทำความสะอาดชั้นสองเลยสักนิด
“ก็เพราะพี่รักลีน่าเกินไปไง!”ราฟได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่แค่คำว่าคิดถึงแค่คำว่ารักถ้าจะพูดให้หญิงสาวได้ยินอีกครั้งมันยากเย็นขนาดนั้นเหรอเขาอยากจะตบปากตัวเองนัก
The Car Dabioe Group
ราฟออกจากคฤหาสน์เพื่อเข้ามาที่บริษัทการนำเข้ารถยุโรปราคาแปดหลักและวันนี้เขาต้องเข้ามาเซ็นเอกสารการนำเข้ามาขายที่ฝรั่งเศส หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจทุกอย่างของตนก็กินเวลาไปเกือบสี่ชั่วโมง
ชายหนุ่มมองนาฬิกาบนข้อมือก่อนจะเอนตัวลงบนเก้าอี้ทำงานของตนใช้ฝ่ามือนวดคลึงขมับทั้งสองข้างเบาๆ เพื่อลดความตึงเครียดของเส้นเลือด ในหัวของเขาไม่ได้คิดถึงใครเลยนอกจากใบหน้าของสาวน้อยจอมพยศที่ตั้งแต่เธอออกจากห้องนอนกว้างไป เขาก็ไม่เห็นเธอเลยสักนิดแม้แต่เงาและก็ไม่รู้ว่าตอนนี้คนตัวเล็กจะเป็นอย่างไรบ้าง
“ไรเดอร์ลีน่าอยู่คฤหาสน์หรือเปล่า”เขาตัดสินใจโทรหาลูกน้องมือขวาของตนที่ให้เฝ้าดูลีน่าตลอดเวลา
‘คุณลีน่าเพิ่งออกไปเมื่อสักครู่ครับคุณราฟ’เสียงจากปรายสายตอกกลับมาด้วยความจริง เมื่อเขายืนอยู่หน้าคฤหาสน์นั่งมองการเข้าออกจากของผู้เป็นนายทั้งสาม มีเพียงลีน่าเท่านั้นที่ขับรถออกไปเมื่อครู่นี้เอง
“ลีน่าออกไปไหน”ราฟถึงกับนั่งไม่ติดเก้าอี้เมื่อได้ยินลูกน้องบอกว่าหญิงสาวออกจากคฤหาสน์แล้วเธอออกไปไหนเวลาดึกดื่นเช่นนี้
‘ผมไม่ทราบครับ!’
“เวรเอ๊ย! แกรีบเจาะหาพิกัดเธอเลยนะ”มาเฟียหนุ่มสบถออกมาด้วยความกราดเกรี้ยวอย่างไม่ต้องอธิบายอะไรทั้งสิน เมียใครใครก็ห่วง เมียใครใครก็หวง และยิ่งเจ้าหล่อนโตเป็นสาวเต็มตัวแถมยังดึงดูดเพศตรงข้ามได้ดีคาดว่าถ้าเขาไม่ตามติดสักวันจะต้องเสียเธอไปจริงๆ
เสียงโทรศัพท์ของราฟดังขึ้นหลังจากวางสายกับไรเดอร์เพียงสามนาทีเท่านั้นแต่สำหรับชายหนุ่มเหมือนเวลาไม่กี่นาทีมันชั่งนานเสียจนแทบทนไม่ไหว เสียงแจ้งเตือนพิกัดจากสมาร์ทโฟนของลีน่ากระพริบไหวไม่ไกลจากบริษัทเขานักสถานที่ที่เจ้าหล่อนอยู่ตอนนี้คือคอนโดหรูที่เป็นเครือของมาคัสเพื่อนรักเขาเอง
ถึงอย่างไรก็ชั่งยังไงซะตอนนี้มันไม่สำคัญอยู่แล้วไปคอนโดทั้งที่บ้านก็มีอยู่ ไม่แน่ว่าเธออาจจะอยู่กับผู้ชายคนอื่นก็ได้ บ้าชิบ! ความคิดบ้าบอมันเขามาอยู่ในหัวของเขาได้ยังไงกัน
ลีน่าก้าวขาเรียวยาวของตนอย่างกระฉับกระเฉงไปที่รถสปอร์ตหรูของตนโดยมีเคนเดินมาส่งที่รถ หลังจากงานปาร์ตี้กับแก๊งเพื่อนเก่าถูกจัดขึ้นที่คอนโดของชายหนุ่มเธอจึงไม่อาจปฏิเสธจะมางานนี้ได้
“ขับรถไหวจริงน่ะเหรอลีน่า”เสียงทุ้มนุ่มนวลเอ่ยถามหญิงสาวเมื่อเดินมาส่งที่รถ ลีน่าหันกับมาส่งยิ้มให้เขาก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อยดวงตาหวานฉ่ำเพราะดื่มไวท์ยี่ห้อดีเข้าไปหลายแก้วจึงทำให้เธอตรึงนิดๆ
“ไหวสิขนาดเมื่อวานเมาจะตายลีน่ายังถึงบ้านปลอดภัยเลย”ถึงบ้านปลอดภัยแต่กลับไปเจอคนใจร้ายที่ตนรักหมดหัวใจจึงอดใจไม่ไหวยั่วยวนเขาเสียจนตบะแตกมิหนำซ้ำยังทำให้ตัวเองเจ็บตัวอีกด้วย
“กลับบ้านดีๆ ล่ะเป็นห่วง”เคนยีหัวเธอเล็กน้อยมองรอยยิ้มที่ประดับบนหน้าของอดีตแฟนสาว ก่อนจะสวมกอดเป็นการบอกลาโดยไม่คิดอะไรกับเธอแล้วจริงๆ
“คนอื่นเขาคงจะคิดว่าเรากลับมาคบกันไหมเนี่ย”ลีน่าพูดกลั้วตลกเธอกับเคนสนิทกันตั้งแต่ก่อนคบกันจนตอนนี้เลิกกันความสัมพันธ์แบบเพื่อนก็ยังไม่เคยเปลี่ยนไป
การกระทำของคนทั้งคู่ยังคงอยู่ในสายตาคู่คมราฟที่กำลังจ้องมองตาไม่กระพริบ มือหนากำพวงมาลัยรถของตนแน่นหากว่ามันไม่ทำจากวัสดุชิ้นดีคงได้แตกหักกันบ้างแหละ
หากว่าเขาไม่เห็นกับตาคงไม่รู้หรอกว่าเจ้าหล่อนนั้นจะกลายเป็นผู้หญิงใจง่ายวิ่งขึ้นคอนโดกับอดีตแฟนหนุ่มที่เลิกรากันไปแล้ว ดีที่เขาโทรหามาคัสเพื่อสั่งให้พนักงานค้นหารายชื่อไอ้ทองนั่นที่ลีน่ากำลังกอดมันแน่นราวกับจะกลืนกินก็ก็ไม่ปาน จึงทำให้เขาขับรถขึ้นมาชั้นยี่สิบห้าเห็นรถสปอร์ตป้ายแดงของหญิงสาวจอดอยู่จึงรอคนทั้งคู่ออกจากห้อง
“บัดซบ!”ราฟทุบพวงมาลัยรถของตนด้วยความเจ็บใจก่อนจะกระชากรถออกไปอย่างรวดเร็ว เท้าหนาเหยียบคันเร่งราวกับความเร็วของแสงกลับไปที่คฤหาสน์โดยไม่ให้เจ้าหล่อนรู้ว่าเขาตามเธอมา
คฤหาสน์ดาบิโอ้
หญิงสาวในชุดเกาะอกสั้นแหวกหลังเดินเข้ามาในคฤหาสน์ฮัมเพลงเบาๆ ในลำคออย่างมีความสุขเมื่อได้สังสรรค์กับเพื่อนจึงลืมความทุกข์และเศร้าหมองภายในใจ พลันสายตาก็ไปสะดุดกับร่างบึกบึนที่กำลังนั่งกอดอกกระดิกเท้าอยู่บนโซฟา เธอทำทีไม่สนใจเดินผ่านไปราวกับเขาเป็นธาตุอากาศแต่เพียงก้าวไม่ทันไรน้ำเสียงเย็นยะเยือกก็ดังขึ้น
“ผัวเก่าลีลาดีไหม”เขาพูดอย่างดูแคลนน่าหมั่นไส้ดูเจ้าหล่อนกำลังมีความสุขทั้งที่เขากำลังนั่งเป็นทุกข์ร้อนรนกระวนกระวายจะเป็นจะตายเสียให้ได้
“พูดเรื่องอะไรของคุณ”ถึงแม้จะไม่อยากจะเสวนากับชายหนุ่มสักเท่าไหร่แต่เมื่อถูกยิงคำถามแบบนี้ขึ้นเธอก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ ไอ้ผัวที่ว่าก็มีแต่เขานั้นแหละอยากจะด่าเขาว่าโง่ก็ดูจะก้าวร้าวเกินไป
“ฉันถามว่าไปเอากับผัวเก่ามาสนุกไหม”
