พิศวาสรักคุณลุง No.3 [ซีรี่ส์-สามหัวใจพ่ายรัก]

คฤหาสน์ดาบิโอ้เมื่อ 6 เดือนก่อน

หลังจากงานแต่งงานของมาคัสกับลินลดาจบลง เขาได้ทำการลองใจแดเนียลลูกน้องมือขวาที่เกิดมีสัมพันธ์สวาทกับน้องสาวแท้ๆ ของตน ตอนนี้เขาถือว่าเคลียร์และไขข้อข้องใจทุกอย่างในใจหมดแล้ว

ตุ้บ!!!

ราฟผลักร่างเล็กของลีน่าลงบนที่นอนหนานุ่ม ตามด้วยร่างหนาของเขาทาบทับเธอไว้ด้วยเรือนกายกำยำ เขาเอื้อมมือสอดไปทางด้านหลังรูดซิบชุดราตรีที่เมียตัวน้อยสวมใส่โดยสองสายตาผสานกันลึกซึ้งมีความหมาย

“พี่รักลีน่านะคะ”

“ลีน่าก็รักพี่ราฟค่ะ”ทั้งคู่บอกรักกันอย่างไม่ปิดบังความรู้สึกที่มีให้กัน ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาจุมพิตประกบลงมาบนกลีบปากระเรื่อที่เคลือบไปด้วยลิปกลอส ท้องฟ้าภายนอกเหลือง ตะวันเริ่มสาดส่องเข้ามาในห้องทำให้ทั้งคู่รู้ว่าเกือบจะเช้าแล้ว

“นอนกันเถอะค่ะจะเช้าแล้ว”ลีน่ากระซิบบอกเขาข้างหูในขณะที่ฝ่ามือของราฟกำลังลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังเปล่าเปลือย เธอพูดได้เพียงเท่านั้นแต่คนอยากรักเมียไม่ฟังอะไรทั้งนั้นจัดการลอกคราบคนตัวเล็กจนเปล่าเปลือย

“พี่ขอชื่นใจเมียก่อนนะ!”เขาหอมแก้มเนียนปลั่งฟอดใหญ่ก่อนจะแลบลิ้นไล้เลียไปตามริมฝีปากกระจับจูบซับความหอมหวานภายในอุ้งปากโดยเจ้าหล่อนเปิดรับอย่างน่ารักน่าใคร่

“อ๊ะ...อืม”เสียงครางลึกในลำคอด้วยความพึงพอใจในรสจูบไม่ประสีประสาของลีน่า มือน้อยซุกซนปาดป่ายไปตามร่างหนาบึกบึนราวกับอยากจะเป็นผู้คุมเกมเสียเอง

ราฟผละปากจากจุมพิตแสนหวานอย่างอ้อยอิ่งระคนเสียดาย จับจ้องดวงหน้าหวานงามทั้งสองพวงแก้มแต่งแต้มด้วยสีแดงระเรื่อ ทรวงอกอวบไหวกระเพื่อมขึ้นลงล่อหน้าล่อตาเสียจนเขาต้องสะกิดปลายถันเบาๆ จนมันแข็งเป็นไต ใช้ปากครอบครองมันเข้าอย่างอดใจไม่ไหว

“อ่า...พี่ราฟ”ลีน่าครางด้วยน้ำเสียงกระเส่าเรียกชื่อเขาเมื่อความเสียดเสียวก่อเกิดเพียงชายหนุ่มสัมผัสเธออ่อนโยนเท่านั้น มิหนำซ้ำฝ่ามือร้อนยังลากผ่านหน้าท้องแบนราบไร้ไขมันไปยังเนินนูนแห่งดงดอกไม้งาม เกลี่ยปลายนิ้วไปตามรอยแยกของกลีบผกาช่องามที่กำลังหลั่งน้ำหวานชโลมกายสาว

“โอ้ว...แฉะหมดแล้วเด็กดี”ราฟเริ่มขยับนิ้วเข้าออกภายในหลีบเร้นที่ซับซ้อนของอิสตรีอย่างรัวเร็ว มองดูใบหน้าหวานที่แหงนเงยครวญครางอย่างเร้าใจจนเขาต้องสูดปากครางซี๊ดให้กับความเซ็กซี่ของเจ้าหล่อน

“เร็วอีก...อ่า...ไม่ไหวแล้ว”ลีน่ากำหมอนที่ตนหนุนนอนไว้แน่นระบายความเสียวซ่าน สะโพกน้อยลอยเด่นกระดกเข้าหานิ้วเรียวยาวที่สร้างความปั่นป่วนให้แก่เธอร่างกายเบาหวิวราวกับปุยนุ่นลอยอยู่ในอากาศ

“อ๊ะ...พี่ราฟ”

“ใจเย็นสิเด็กน้อย พี่ไม่ทำให้ลีน่าเสร็จตอนนี้หรอก!”ราฟ กระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเขาชักนิ้วออกจากโพรงสวาทในขณะที่เธอกำลังจะเสร็จสมอารมณ์ปรารถนา แต่เขากลับชักนิ้วออกจนสาวน้อยต้องนอนบิดเร้าด้วยความทรมาน

“ใจร้าย...อึก!”กำปั้นน้อยทุบอักที่อกแกร่งอย่างแรง ร้องไห้กระซิกอย่างแง่งอนกายสาวสั่นระริกอย่างรุนแรง

“ถ้าลีน่าอยาก ก็ทำเองสิจ๊ะ!”

ตุ้บ!

พูดไม่ทันขาดคำคนตัวโตก็ล้มลงไปนอนแทนที่เธอ ลีน่ารีบร้อนแกะกระดุมเสื้อเชิร์ตสีขาวของเขาอย่างเร่งรีบราวกับสาวร่านรัก แต่นั้นทำให้ราฟยิ้มกริ่มด้วยความชอบใจไม่คิดว่าอดีตหลานสาวตนจะร้อนแรงป่านนี้

หญิงสาวขึ้นทาบทับร่างของเขาอย่างยั่วเย้าใช้กายสาวบดเบียดความเป็นชายที่ซุกซ่อนภายใต้กางเกงสแล็คกางกั้นเอาไว้ หญิงสาวส่ายสะโพกกลมกลึงเข้าหาอย่างปลุกลำลึงรักให้พองโตแข็งตัว

ฝ่ามือลูบไล้ไปตามหน้าท้องแกร่งเป็นลอนหกก้อนสุดแสนจะเซ็กซี่ ก่อนจะใช้ปลายลิ้นดูดกินยอดอกสีน้ำตาลเลียนแบบการกระทำทุกอย่างเหมือนที่เขาทำกับเธอ

“โอ้ว!...ยั่วเก่งจังนะ”เป้ากางเกงตึงแน่นจนเขารู้สึกถึงการเปียกชื้นจากน้ำหวานของลีน่าที่ไหลจากกายสาวถูไถไปมาจนชุ่มแฉะไปหมด ราฟจะจับแผ่นหลังบางแอ่นขึ้นใช้ปากละเลงยอดอกสีทับทิมสีสวยอย่างรัวเร็ว ส่วนมืออีกข้างที่ว่างก็กำลังบดขยี้เม็ดเกสรที่สั่นระริกอยู่ใจกลางความเป็นสาว

จ๊วบ!! แพร่บ!!!

“อ่า...พี่ราฟ ฮื้อ...ลีน่าเสียว”

“พี่ไม่ไหวแล้วลีน่า”ราฟผลักร่างของสาวน้อยลงด้วยความร้อนแรงของเธอทำให้เขาเสียเองที่เป็นฝ่ายทรมานอย่างแสนสาหัส ร่างสูงลุกขึ้นปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่เป็นอุปสรรคแก่การร่วมรักออกอย่างไม่ใยดี

ก่อนจะก้าวขึ้นเตียงอีกครั้งด้วยความร้อนรนยิ่งคนที่กำลังรอชายหนุ่มเข้าไปเติมเต็มกัดริมฝีปากล่างของตัวเองจนราฟแทบอยากจะแดดิ้นตายเสียได้ ขาเรียวเสลาทั้งสองข้างถูกอ้าออกกว้างก่อนที่ต่อมาราฟจะกดแก่นกายที่ขยายใหญ่เต็มที่เข้าไปในโพรงสวาทคับแน่นรวดเร็วจนสุดลำรัก

“อ๊ะ...”ลีน่าสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อความยาวเหยียดของลำรักสอดแทรกเข้ามาลึกสุดท่อน ทำให้ถูกจุดกระสันในร่างกายเธอมากที่สุดย��่งเขาขยับเข้าเนิบนาบ แต่หนักแน่นทุกการเคลื่อนไหวทำให้สาวน้อยต้องแอ่นสะโพกขึ้นรับ

“แน่นชิบ!....ซี๊ด”กรามแกร่งบดเข้าหากันแน่นเพื่อข่มความต้องการที่ประทุขึ้นมาเอาไว้ ความสาวโอบรัดกระชับแน่นเสียจนเขาแทบจะปริแตกอยู่รอมร่อ ทำให้ราฟกระแทกเข้าหาร่างน้อยอย่างบ้าคลั่ง

“อ๊ะ...อ่า”เสียงหวานครางกระเส่าเด้งสะโพกรับแรงถาโถมที่เขากระหน่ำเข้ามา ลีน่ารับรู้ได้ถึงแรงตอดรัดภายในอย่างถี่รัววาบหวิวเหมือนกำลังลอยอยู่ในอากาศ

“จะเสร็จแล้วสินะ”ราฟกระแทกเข้าใส่เธอจนหัวสั่นหัวคลอนไปหมดก่อนที่ร่างเล็กจะกระตุกเกร็งสองสามครั้ง เมื่อถึงวิมานสีชมพูที่ร้อนระอุไปด้วยไฟ

“อ๊ะ...พี่ราฟ”ร่างน้อยถูกจับพลิกคว่ำก่อนที่เขาจะจับเอวคอดกิ่วขึ้นสูง กดแผ่นหลังขาวเนียนลงต่ำและจ้วงทวงดุ้นรักเข้ามาอีกครั้ง

“อ๊ะ...อ่า...อืม”เอวสอบกระดกพลิ้วเข้าหาความคับแน่นเพื่อส่งตัวเองให้ถึงอารมณ์หมาย ปลดปล่อยความต้องการที่อัดแน่นออกมาทุกหยาดหยดเช่นกัน

ราฟหยุดการเคลื่อนไหวที่รัวเร็วลงก่อนจะกระแทกเข้าใส่เธออย่างหนักแน่นสามครั้งติดกัน เคลื่อนไหวถาโถมกายแข็งขึงระรัวเร็วกล้ามเนื้อทุกสัดส่วนตึงแน่นสะท้านไหวไปหมด ฉีดพ่นปล่อยน้ำเชื้ออัดแน่นเข้าสู่ร่างของเธอ

“ซี๊ด...รู้สึกดีจังทูนหัว”

ใบหน้าซวนซบแผ่นหลังบางจูบซับหยาดเหงื่อของลีน่าอย่างไม่นึกรังเกียจ ถอดถอนแก่นกายชายออกมาจากช่องทางรักคับแน่น สาวลำรักเพื่อรีดน้ำที่ยังอยู่ภายในออกมาจนเปื้อนสะโพกงอนเล็กน้อย ราฟคว้าร่างแน่งน้อยเข้ามากอดด้วยความเหนื่อยล้าจากงานแต่งเพื่อรักและฤทธิ์ของไวน์ยี่ห้อดีทำให้เขาหลับลงในที่สุด

ช่วงบ่ายของวันใหม่

“ลีน่าตื่นได้แล้วที่รัก”ราฟปลุกคนที่กำลังหลับพริ้มแลมองเธอที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ราวกับว่าสาวน้อยที่อยู่ในอ้อมอกกำลังฝันดี

“อืม...”ลีน่าครางออกมาปัดคามรำคายเมื่อมีบางอย่างรบกวนนิทรารมย์ของเธอ ก่อนจะค่อยๆ ปรือตามองคนที่หญิงสาวหลับคาอกอุ่นตลอดทุกค่ำคืน

“เช้าแล้วหรือคะ”เธอถามออกไปเมื่อมองออกไปนอกหน้าต่างแสงแดดและหมอกควันที่ตลบอบอวลจึงทำให้ไม่อยากจะตื่น

“บ่ายสองแล้วคนดี ไปกินข้าวกันเถอะ!”ชายหนุ่มยันตัวลุกก่อนจะใช้ศีรษะทุยสวยพิงหัวเตียง ดึงเมียตัวน้อยขึ้นมานอนทับลำแขนแกร่งไว้เช่นกัน

“ค่ะ!”หญิงสาวตอบเพียงสั้นๆ ซบลงบนอกแกร่งฟังเสียงหัวใจของเขาที่กำลังเต้นอย่างเป็นจังหวะ

“ลีน่าพี่เรื่องอยากจะคุยด้วยหน่อย”ราฟเปิดประเด็นขึ้นมันเป็นที่เขาอยากจะคุยได้แล้วแต่ยังไม่มีโอกาส และตอนนี้นับเป็นวันที่ดีจะบอกกล่าวให้ลีน่ารู้

“เรื่องอะไรคะ”

“ลีน่าก็เรียนจบแล้ว และเราก็รักกัน”เมื่อเขาพูดขึ้นเช่นนั้น ทำให้ลีน่าไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มกำลังจะสื่อสารอะไรออกมา เธอมองหน้าพร้อมกับตั้งเครื่องหมายคำถามอยู่ในหัว

“แต่งงานกันนะ!”

“เอ่อ...”เหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุนดวงตาหวานเบิกกว้างอย่างแทบไม่เชื่อในสิ่งที่ตนได้ยิน ก่อนจะผละออกจากอ้อมกอดของเขามองหน้าคนที่ขอเธอแต่งงานอย่างไม่มีคำตอบจะให้

“ตอบมาสิค่ะ พี่จะได้ให้คนจัดงานให้เร็วที่สุด”

“พี่ราฟคะ! ลีน่ามีอะไรจะสารภาพ”เธอก็มีเรื่องที่จะบอกเขาเช่นกัน เมื่อนึกถึงสิ่งที่ตนกำลังจะพูดใบหน้างามก็ดูสลดลงอย่างเห็นได้ชัด ในตาร้อนผ่าวเหมือนเขื่อนน้ำตาทำนบจะแตกก็ไม่ปาน

“มีอะไรหรือคะ...หืม”เขายังไม่อยากจะคิดไปในทางที่ร้ายจึงยิ้มให้คนที่กำลังเบ้ปากลง และรอฟังคำของคนที่นอนหนุนแขนตนอยู่ในขณะนี้

“จำวันนั้นที่พี่ราฟถามลีน่าว่าเรียนจบแล้วจะเรียนต่อที่ไหนได้ไหมคะ คือวันนั้นลีน่าไม่มีคำตอบให้พี่ราฟ แต่วันนี้คำตอบคือลีน่าไปสมัครเรียนเอาไว้ที่อ๊อกฟอร์ดและตอนนี้ทางนั้นเขาติดต่อกลับมา และเธอกำลังจะไปเรียนต่อที่อังกฤษอาทิตย์หน้าค่ะ”

ลีน่าร่ายยาวบอกเขาอย่างเด็ดเดี่ยวทั้งที่ภายในใจกำลังเต้นระส่ำด้วยความตื่นเต้นไม่กล้าสบนัยน์ดวงตาคู่คมสีน้ำทะเลเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีดำขมับ

“ทำไมไม่ปรึกษากันก่อน!”ราฟจับเข้าที่บ่าเล็กและบีบมันเข้าหากันอย่างแรงจนได้ยินเสียงกระดูกเล็กดังก๊อก มองดูดวงหน้างามที่บิดเบ้ด้วยความเจ็บปวด

“พะ...พี่ราฟ ลีน่าเจ็บ!”เธอบอกเขาด้วยน้ำเสียงขาดเป็นห้วง พยายามดึงมือหนาที่กำบ่าของตนออกเพราะรับแรงอารมณ์ร้ายที่เกิดขึ้นไม่ไหว

“เธอเห็นฉันเป็นอะไร ห๊ะ!”สรรพนามที่เปลี่ยนไปโดยที่เขาเองก็ควบคุมอารมณ์ตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ รักเธอมากเกินกว่าที่จะปล่อยให้เจ้าหล่อนห่างตนไปไหนไกล

“อึก...ปล่อย”

“บอกฉันมาสิว่าเธอจะจากฉันไปทำไม”ในเมื่อเห็นน้ำตาคนตนกำลังระบายออกมา จึงทำให้เขาปล่อยไหล่บางให้เป็นอิสระก่อนจะก้าวลงจากเตียงในสภาพเปล่าเปลือย ราฟคว้ากางเกงที่กองข้างเตียงขึ้นมาใส่ลวกๆ

“พี่ราฟ...อึก ฟังลีน่าก่อน”เมื่อความเย็นชาที่เขาแสดงใส่ก็ทำให้หญิงสาวหัวใจหล่นยวบไปอยู่ที่ตาตุ่ม เซถลาเข้าโอบกอดเขาไว้จากทางด้านหลัง

“ขอถามคำเดียวจะไปจริงๆ ใช่ไหม”ราฟจับแขนเรียวที่โอบกอดตนไว้ออกและหันมาเผชิญหน้ากับเธอ ลีน่าพยักหน้ายืนยันคำตอบยังไงเสียเธอก็เลือกจะทิ้งเขาไป

ราฟหลับตาแน่นข่มความรู้สึกหลากหลายเอาไว้ อยากจะให้เธออยู่แต่ในเมื่อคนอยากจะไปเขาก็ไม่อาจจะรั้งเอาไว้ มือหนาจับไหล่ขาวเนียนที่แดงก่ำด้วยน้ำมือเขาอีกครั้ง ลืมตามองเธอเป็นครั้งสุดท้าย

“ถ้าเธอจะไปไม่ต้องอธิบาย!”

ตุ้บ!

ร่างเล็กล้มไปกองที่พื้นเมื่อถูกผลักลงอย่างแรง ลีน่าทำได้เพียงร้องไห้ออกมาอย่างน่าเวทนา คลานร่างเปล่าเปลือยของตนตามร่างสูงที่กำลังเดินจากไป

“จะไปไหนก็ไป!”

“พี่ราฟฟังลีน่าก่อน อึก...ฮื้อ”เธอพยายามขอร้องอ้อนวอนเขาแต่เหมือนจะไม่เป็นผล ราฟไม่คิดแม้แต่จะหันมามองเธอด้วยซ้ำแถมยังปิดประตูห้องนอนอย่างแรงจนทำให้เกิดเสียงดังลั่น

ปัง!!

“พี่ราฟ...อึก ลีน่าจะกลับมาแต่งงาน”เธอนั่งกอดเข่าร้องไห้อย่างคิดไม่ถึงว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น ถ้าจะให้เธอเลือกเขาความฝันที่เคยวาดเอาไว้เป็นอันต้องดับสูญ งั้นขอเลือกที่ไปและต้องปล่อยให้เขาคิดทบทวนวาจาร้ายกาจที่พ่นออกมาเมื่อครู่นี้สักพัก

“พี่ราฟกลับมา อึก...ขอร้องกลับมา อร๊าย!!!”เสียงกรีดร้องของลีน่าด้วยความเจ็บปวดที่หัวใจดังสะนั่นทั่วคฤหาสน์ดาบิโอ้ เท้าแกร่งหยุดชะงักด้วยความสงสารคนรัก ทว่าเขาก็หยุดเพียงชั่วครู่เท่านั้นก่อนจะเดินจากไปโดยไม่ใยดี ถ้าเธอจะไปก็คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามนั้น ในเมื่อลีน่าคิดจะจากไปไม่ว่าเหตุผลด้วยอะไรเขาก็ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น....