บทที่ 8

“นี่แก!...”

อาทิตย์สะเทือนใจไม่น้อยที่ยังคงเห็นความเกลียดชังอยู่เต็มแววตาของลูกชาย เขาคิดมาตลอดว่าเวลาที่ผ่านพ้นไปนานหลายปี คงช่วยทำให้ความโกรธที่ลุยซ์มีต่อแม่ลดน้อยลงบ้าง แต่เปล่าเลย ทุกอย่างยังเหมือนเดิมและดูจะมากขึ้นเป็นทวีคูณเลยด้วยซ้ำ

“ถ้าพ่อไม่มีธุระอะไรแล้ว ผมขอตัวกลับไปทำงานต่อก่อนนะครับ” ชายหนุ่มตัดบท แล้วเดินเลี่ยงออกไปทันที

“รีบตามไปเถอะค่ะคุณเก่ง ถ้าพอช่วยพูดอะไรได้ก็ช่วยหน่อยนะคะ” แพรสุดาขอร้องกัมปนาท เพราะเห็นใจอาทิตย์ที่ต้องทุกข์ทรมานกับการคิดถึงคนในอดีต แต่ตัวเธอเองเป็นแค่คนอาศัย ไม่มีสิทธิ์ออกหน้าหว่านล้อมมากนัก เพราะขืนทำแบบนั้นอาจจะถูกลุยซ์ตวาดเอาได้

“น่าจะยากนะแพร แพรก็น่าจะรู้ดีว่าลุยซ์หัวดื้อแค่ไหน” ชายหนุ่มออกความเห็น แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่

“แพรว่าคงมีคนเดียวเท่านั้นค่ะที่คุณลุยซ์พอจะยอมรับฟังบ้าง” แพรสุดามองสบตากับชายหนุ่ม

“นมถวิล” กัมปนาทเดาออก แล้วยิ้มกว้างอย่างเห็นด้วยในทันที

วันต่อมา...

ลุยซ์สวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำตาลกับกางเกงยีนสีดำ พร้อมด้วยรองเท้าบูทเพื่อให้คล่องตัวสำหรับการเดินสำรวจฟาร์ม ความจริงแล้ววันนี้ไม่มีอะไรให้ทำมากนัก นอกจากคอยตรวจดูรายงานการผลิตนมโคสดแท้แบบบรรจุถุง เพื่อส่งออกไปตามสหกรณ์และโรงเรียนต่างๆ รวมถึงจำหน่ายในราคาส่งให้แก่ผู้ที่สนใจนำไปสร้างรายได้ ซึ่งทุกขั้นตอนการผลิตผ่านไปด้วยดีเช่นที่ผ่านมา

ปกติกัมปนาทจะมีหน้าที่คอยดูแลความเรียบร้อยภายในฟาร์ม โดยเฉพาะในส่วนของการควบคุมคนงาน วันนี้มีคนสมัครงานเข้ามาในตำแหน่งคนเลี้ยงม้าหลายอัตรา แทนที่จะปล่อยให้หน้าที่การอธิบายรายละเอียดเป็นของลูกพี่ลูกน้องที่รุ่นราวคราวเดียวกัน ลุยซ์กลับอาสาที่จะมาให้ความรู้กับคนงานใหม่ด้วยตัวเอง

“เอาล่ะ ก่อนอื่นผมอยากให้ทุกคนเข้าใจเกี่ยวกับการเลี้ยงม้าให้มากที่สุดก่อนนะ หลายคนอาจคิดว่าม้าเป็นสัตว์ที่เลี้ยงง่าย แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย ม้าเป็นสัตว์ที่ค่อนข้างจุกจิก มีรายละเอียดให้ใส่ใจเยอะ สิ่งที่เราคิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆ บางอย่าง อาจทำให้เป็นอันตรายต่อชีวิตของม้าได้เลยทีเดียว” ลุยซ์เกริ่นให้ฟัง แล้วเริ่มอธิบายรายละเอียดต่างๆ ต่อไป

“สำหรับการให้อาหารม้านะครับ ตรงนี้สำคัญมาก คนงานที่เพิ่งมาใหม่ควรเรียนรู้จากคนเก่าแก่ของที่นี่ ห้ามทำอะไรเองโดยพลการเด็ดขาด แต่ถึงจะมีคนที่รู้งานคอยแนะนำอยู่แล้ว ผมก็จะอธิบายให้ฟังตรงนี้ก่อนสักรอบ อาหารม้านั้นจะมีอยู่สองอย่าง อย่างแรกคืออาหารหยาบ เช่น พวกหญ้าชนิดต่างๆ และอย่างที่สองคืออาหารข้น เป็นอาหารเม็ดที่มีการเสริมคุณค่าทางอาหาร โดยธรรมชาติแล้วเนี่ย ม้าเป็นสัตว์ที่เล็มกินหญ้าประมาณยี่สิบชั่วโมงต่อวัน ข้อดีของการที่ม้ากินหญ้าตลอดทั้งวันคือจะช่วยลดการเกิดโรคแผลในกระเพาะอาหาร ส่วนหญ้าที่มักนำมาเลี้ยงม้าตามฟาร์มต่างๆ ก็คือหญ้าแพงโกล่ากับหญ้าขน ข้อดีของหญ้าสองชนิดนี้คือราคาไม่แพงมากครับ ปลูกขึ้นง่าย มีสารอาหารพอประมาณ แต่ว่าที่ฟาร์มวราทิตย์ของเรา นิยมเลี้ยงม้าด้วยหญ้าอัลฟาฟ่าสลับกับหญ้าทีโมทีมากกว่า เพราะเป็นหญ้าที่มีคุณค่าทางอาหารสูง แต่ราคาก็ย่อมสูงขึ้นด้วยเช่นกัน”

“ผมขอถามได้ไหมครับนาย” ชายคนหนึ่งชูมือขึ้นขออนุญาต เมื่อลุยซ์พยักหน้าเขาก็เริ่มตั้งคำถาม “ฟาร์มเก่าที่ผมทำงานอยู่ ม้ามักเกิดอาการเสียดท้องจนตายไปหลายตัวเลย มันเกิดขึ้นได้ยังไงกันครับ”

“พอจะรู้ไหมครับฟาร์มที่ว่านั่น ใช้หญ้าอะไรเลี้ยงม้า”

“ถ้าจำไม่ผิด น่าจะชื่อว่าหญ้าเนแปร์ๆ อะไรนี่แหละครับ” ชายคนนั้นเดาพร้อมกับยกมือเกาหัวแกรกๆ

“คงจะหมายถึงหญ้าเนเปียร์” ลุยซ์สรุปได้ทันที

“อ๋อ ใช่ครับนาย! หญ้าเนเปียร์ครับ”

“ปกติหญ้าเนเปียร์ควรเอามาใช้เลี้ยงวัวมากกว่านะครับ เพราะมันเป็นหญ้าที่มียางค่อนข้างเหนียว ม้าไม่สามารถเคี้ยวให้ละเอียดได้เอง เลยทำให้เกิดการอุดตันในกระเพาะอาหาร ม้าจึงเกิดอาการเสียดท้องและตายได้ แต่ถ้าจะใช้หญ้าเนเปียร์จริงๆ คนเลี้ยงต้องสับหญ้าเป็นท่อนเล็กๆ ก่อนครับ อีกสาเหตุที่ทำให้ม้าท้องอืดคือการให้ม้ากินหญ้าอ่อนในแปลงตอนช่วงหลังฝนตกใหม่ๆ แล้วหญ้าอ่อนก็ไปหมักหมมอยู่ในลำไส้จนเกิดแก๊สมากเกินไป จุดนี้เราต้องระวังกันให้ดีด้วย”

“ขอบคุณครับนาย อธิบายจนผมเข้าใจกระจ่างชัดเลย” หนึ่งในคนงานใหม่เอ่ยชื่นชม

“ดีครับ เราจะได้ทำงานร่วมกันอย่างมีประสิทธิภาพ” ลุยซ์ตอบ บนใบหน้ามีเพียงความจริงจัง ปราศจากรอยยิ้มที่หลายคนคาดหวังว่าจะได้เห็น

“เมื่อกี้ผมอธิบายถึงอาหารหยาบไปแล้ว ต่อไปเป็นเรื่องของอาหารข้นนะครับ หลายคนชอบเข้าใจผิดว่าม้าสามารถกินอาหารเป็นมื้อใหญ่ๆ ได้เหมือนคน สุนัข หรือวัว แต่จริงๆ แล้วม้าเป็นสัตว์กินพืชเท่านั้น การกินอาหารข้นหรืออาหารเม็ดจะต้องให้กินทีละน้อย แต่ให้บ่อยๆ เพราะโดยธรรมชาติม้าเป็นสัตว์ที่ถูกล่า การกินอาหารมื้อใหญ่ปริมาณมากจะทำให้จุกเสียดท้องเวลาวิ่งหนี ม้าจึงมีการปรับตัวให้กินน้อยๆ แต่บ่อยๆ จนเป็นนิสัย ถึงแม้ว่าจะเป็นม้าเลี้ยงก็ตาม ยังไงก็ควรจะแบ่งให้อาหารเม็ดอย่างน้อยสี่มื้อต่อวัน แล้วในหนึ่งวันม้าควรกินอาหารเม็ดไม่เกินหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักตัว เช่น ม้าน้ำหนักสองร้อยกิโลกรัม สามารถกินอาหารได้สองกิโลกรัมต่อวันเท่านั้น ซึ่งในสองกิโลกรัมนี้จะต้องแบ่งออกเป็นอย่างน้อยสี่มื้อห่างกันครับ”

ลุยซ์ให้ความรู้โดยละเอียด เมื่อมั่นใจว่าครบถ้วนดีแล้วจึงพาคนงานใหม่เริ่มไปดูสถานที่จริง นั่นคือคอกม้าที่แบ่งแยกเอาไว้อย่างกว้างขวาง

คอกม้าของฟาร์มวราทิตย์ใหญ่โตมาก ภายในถูกออกแบบมาเป็นอย่างดีและเลือกใช้วัสดุอุปกรณ์ที่ดีที่สุด ทุกคนมองประตูคอกอัตโนมัติที่เป็นแบบบานเลื่อน ซึ่งสร้างจากเหล็กที่มีความแข็งแรงสูงอย่างตื่นตาตื่นใจ เพราะไม่เคยเห็นคอกม้าที่ไหนทันสมัยและมีระบบที่สมบูรณ์แบบอย่างนี้มาก่อน