บทที่ 1

ผู้ชายที่ดีพร้อม

ร่างบางระหงยืนบรรจงถอดเครื่องประดับที่ประโคมกายด้วยความระมัดระวัง เธอยืนถอดชุดแต่งงานอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งภายในห้องพักอย่างสบายใจ เจ้าบ่าวเธอไปดื่มกับเพื่อน และคงไม่เข้ามารบกวนเธอในคืนนี้อย่างแน่นอน

เพราะเธอเห็นว่ามีผู้หญิงแต่งตัววาบหวิวมากกว่าห้าคนเข้าไปในห้องด้านข้างที่เจ้าบ่าวของเธอจองเพิ่มเอาไว้... เรียกผู้หญิงมาหาในวันที่เราต้องเข้าหอกัน ดีกว่านี้คงไม่มีอีกแล้ว

ญานิดาเหยียดยิ้ม เธอไม่เคยมีความฝันจะได้แต่งงาน ความต้องการที่สุดของชีวิตคือการได้ตอบแทนพระคุณแม่เลี้ยง อยู่ตอบแทนบุญคุณท่านจนกว่าเราจะตายจากกัน และวันนี้เธอได้ทำตามที่ใจปรารถนาแล้ว เขาจะไปอะไรกับใครเธอไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย

ตลอดเวลายี่สิบกว่าปีจนจบมหาวิทยาลัย ความสัมพันธ์แบบแฟนเธอไม่เคยมีกับผู้ชายคนไหน เพื่อนสนิทผู้หญิงก็มีแค่คนเดียว และไม่ว่าใครจะเข้าหาเธออย่างไร ญานิดาไว้ตัวและรักษาระยะห่างเสมอ

เพราะเธออยู่ในฐานะลูกสาวของแม่เลี้ยงพิณผา ผู้มีอิทธิพลล้นแห่งแม่สาย หากจะคบใครเธอต้องดูให้ดี เธอบอบบางอ้อนแอ้น แต่เธอก็ไม่ใช่เหยื่อที่ใครจะมาหลอกลวงหรือชักจูงได้ง่าย ๆ

‘แม่จะหาผู้ชายที่ดีพร้อมให้... นิดาต้องเป็นเด็กดีของแม่นะลูก’

‘อย่ามาเรียกฉันว่าพี่! ฉันไม่ใช่พี่ชายเธอ!’

ผู้ชายที่ดีพร้อมของแม่เลี้ยงในวันนี้คือ ‘พี่วิน’ ของเธอ แต่ความจริงกับความฝันมันเหมือนกันเสียที่ไหนเล่า!

หญิงสาวเพลียร่างมากเพราะเมื่อคืนเธอแทบจะไม่ได้นอนเลย อีกทั้งวันยังต้องฝืนทนรับแขกเหรื่อมากมาย ตอนนี้หลังจากชำระล้างร่างกายเสร็จแล้วทันทีที่หัวถึงหมอนเธอก็เขาสู่ห้วงนิทราทันที