พันธะรักเมียแต่ง - 4

รถของพ่อกับแม่เธอออกไปได้ไม่นาน เธอก็มาถึงบ้านของแม่สามีที่อยู่ห่างกับเรือนหอของตนเองเกือบสามกิโลเมตร มาช้าไป ไม่ทันได้ไหว้และกอดลาท่านทั้งสอง ลัลนารู้ว่าแม่สามีเอ็นดูตนเองและเธอก็รักเคารพท่านเหมือนกัน เธอนั่งลงกับโซฟาในห้องนั่งเล่นโดยมีแม่สามีกับน้องสามีนั่งอยู่ในห้องด้วย

“กินข้าวรึยังหนูนา” สร้อยถามลูกสะใภ้

“นาเรียบร้อยแล้วค่ะคุณแม่” เธอตอบกลับ

“แล้วพี่คริษฐ์ล่ะคะพี่นา ทำไมไม่มาด้วยกันคะ” คนางค์ถามถึงพี่ชายตนเอง

“นั่นสิลูก หรือว่าคริษฐ์ไปทำงานที่ไร่แล้วลูก ตาคนนี้เนี่ยนะมันน่าตีนัก วันแรกของวันแต่งงานแท้ๆ แทนที่จะหยุดพักอยู่กับเมียที่บ้านทำหลานให้แม่” นางสร้อยตีหน้าขาตัวเองพร้อมพูดแทรกขึ้นไม่รอให้ลูกสะใภ้พูดตอบ

ลัลนาได้แต่ยิ้มแห้งๆ ให้แม่สามีกับน้องสาวสามี เพราะไม่รู้จะบอกทั้งสองดีไหมว่าคริษฐ์ออกไปจากห้องหอตั้งแต่เมื่อคืนจนตอนนี้ก็ยังไม่กลับบ้านและเธอเองก็ติดต่อเขาไม่ได้เช่นกัน โทรไปหาหลายสายแล้วก็เงียบ ไม่มีสัญญาณตอบรับกลับมา

“นั่นสิคะคุณแม่ พี่คริษฐ์ไม่รู้จักเอาใจพี่นาเลย เพิ่งแต่งงานกันแท้ๆ ทำไมถึงรีบไปทำงานขนาดนั้น คนงานที่ไร่ก็เยอะ พี่เสียมก็อยู่ ไม่รู้จะบ้างานอะไรนักหนา” คนางค์บ่นพี่ชายกับแม่และพี่สะใภ้

“โทรตามพี่เรามาบ้านเดี๋ยวนี้คนางค์” สร้อยบอกลูกสาวคนเล็ก

“ค่ะคุณแม่” แล้วคนางค์ก็กดโทรศัพท์ในมือต่อสายหาพี่ชาย รอไม่นานปลายสายก็กดรับสาย

ลัลนารู้สึกเจ็บร้าวในอกเมื่อเห็นน้องสาวสามีโทรไปรอไม่นานเขาก็กดรับสาย แต่ทีเธอโทรหาตั้งหลายสาย เขาก็ไม่ยอมรับสาย ‘คุณคงเกลียดนาสินะคะคุณคริษฐ์’ เธอพึมพำกับตัวเองในใจ

“พี่คริษฐ์อยู่ไหนคะตอนนี้ มาบ้านใหญ่ตอนนี้เลยค่ะ” คนางค์บอกพี่ชาย

‘พี่เพิ่งกลับถึงบ้าน เดี๋ยวอาบน้ำแต่งตัวแล้วจะไปหาที่บ้านใหญ่ นาก็อยู่ที่บ้านกับคนางค์กับแม่สร้อยใช่ไหม?’ คริษฐ์ตอบกลับและถามกลับมาในสาย

“ใช่ค่ะ แล้วทำไมพี่คริษฐ์ถึงพูดแบบนี้ พี่ไปไหนมาคะ” คนางค์ถามพี่ชายในสาย

‘แล้วค่อยเจอกัน พี่อาบน้ำก่อน’ แล้วเขาก็รีบตัดสายด้วยไม่อยากเล่า เพราะเล่าทีไรก็โดนแม่กับน้องสาวบ่นทุกที

“พี่ของลูกว่ายังไงคนางค์” สร้อยถามลูกสาว

“เดี๋ยวจะมาค่ะ พี่เขาเพิ่งกลับมาถึงบ้านและกำลังอาบน้ำค่ะ” เธอบอกคนเป็นแม่ และนั่นทำให้นางสร้อยขมวดคิ้วสงสัยแล้วก็ถามลูกสะใภ้

“มันหมายความว่ายังไงหนูนา คริษฐ์บอกว่าเพิ่งกลับถึงบ้าน? เมื่อคืนไม่ได้อยู่ด้วยกันเหรอลูก” สร้อยถามสะใภ้และสะใภ้ก็หลบตา นางยิ่งมั่นใจว่าสิ่งที่ถามคือความจริงแล้วพูดถามต่อ “บอกแม่มาหนูนา มันเกิดอะไรขึ้น”

“คะ...คือ” เธอไม่รู้จะเริ่มยังไงดี แต่พอได้สบตากับแม่สามีกับน้องสามีแล้วก็บอกทั้งสองทันทีว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น “เมื่อคืนคุณคริษฐ์รับสายแล้วก็รีบออกไปจากห้องทันทีเลยค่ะ ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรถึงต้องออกไปแบบนั้น จนตอนนี้ก็เพิ่งกลับบ้านมาอย่างที่คุณแม่กับน้องคนางค์ทราบค่ะ”

“ให้มันได้แบบนี้สิไอ้ลูกไม่รักดี!” พอได้ฟังจบก็รู้ทันทีว่าลูกชายไปไหน เพราะไม่มีอะไรสำคัญและดึงความสนใจของคริษฐ์ได้นอกจากเรื่องของเจติยา ไม่รู้เมื่อไหร่ลูกชายจะตาสว่างมองเห็นอีกมุมของผู้หญิงมารยาทตอแหลคนนั้นเหมือนตนและคนอื่นเห็นสักที

เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง คริษฐ์ก็มาถึงบ้านใหญ่แล้วเข้ามาในห้องนั่งเล่น เขายกมือไหว้แม่ที่รักของตนเองแล้วมองไปทางภรรยาแต่งตัวเองก่อนจะเม้มปากแน่นเมื่อหันมาเจอสายตาดุดันของผู้เป็นมารดาของตนแล้วก็รู้ทันทีว่าเรื่องเมื่อคืนท่านรู้แล้วแน่นอนว่าตนไม่ได้อยู่ในห้องหอทั้งคืน แต่ออกไปข้างนอกเพิ่งกลับมา และตัวของเขาเองก็หลุดปากพูดในโทรศัพท์กับน้องสาวด้วยก่อนหน้านี้

“ปากมาก!” คริษฐ์พูดใส่ภรรยาแต่งตัวเองโดยไม่สนสายตาตำหนิและเอาเรื่องของมารดาตน