บทที่ 7 ครั้งแรก ครั้งเดียว…ไม่พอ!

7

ครั้งแรก ครั้งเดียว…ไม่พอ!

ชุดเดรสสีแดงร่นจากด้านบนและถูกถลกจากด้านล่างมากองรวมกันที่บริเวณเอวบาง ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม แต่เวลานี้วิอัณณากำลังมัวเมาอยู่กับรสจูบแสนเร่าร้อนของคิมหันต์อย่างมากมาย เธอยอมให้เขาสัมผัสไปทั่วทั้งร่างกาย ยอมให้เขาปลดเปลื้องชุดงามจนเผยให้เห็นความงามที่อยู่ภายใน ผิวของเธอนั้นขาวผ่องและเรียบเนียน อวบอิ่มไปทั่วทั้งร่าง เพียงได้เห็นก็ทำให้ชายหนุ่มต้องกลืนน้ำลายลงคอ ยอมรับอยู่ในใจว่าคนที่คร่อมเขาอยู่ในตอนนี้นั้นสวยมากเหลือเกิน เห็นเพียงด้านนอกว่าสวยแล้ว…แต่พอได้เห็นด้านในยิ่งสวยมากกว่าเป็นสิบเท่า

มือหนานั้นลูบคลำไปทั่ว ทั้งที่เรียวขา ไล่มาบีบสัมผัสที่ก้นงาม…ทว่ามันยังไม่หนำใจเขา ระหว่างที่จูบปากแลกลิ้นกับเธออย่างบ้าคลั่ง เขาก็ไม่อาจทนความต้องการไว้ได้อีก ในเมื่อเขาเอ่ยขอ…แล้วเธอตอบกลับเป็นรสจูบ เขาจะถือว่ามันคือการตอบรับ เพราะแบบนั้น…เขาจึงได้คว้าหมับเข้าที่สองเต้าอวบอิ่ม ตวัดเอาบราปีกนกไร้สายของเธอออก ถอนจูบ…แล้วซุกใบหน้าลงโกยกินอย่างไม่รั้งรอ

“อื้อ!”

วิอัณณาร้องครางออกมาอย่างไม่อาจอดกลั้น เธอนิ่วหน้า ก้มลงมองการกระทำของเขา ภายในสมองนั้นอื้ออึง ประสาทสัมผัสทั้งหมดรับรู้ถึงความกระสันซ่าน เธอเพ่งมองเขาที่กำลังดูดเม้มเธอ…สองมือนั้นบีบเคล้น เรียวปากนั้นห่อดูด ลิ้นสากกำลังละเลงเลีย

มันเหมือนจะบ้า เขาทำให้เธอเสียวจนต้องร้องครางออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า และเธอไม่อาจทนต่อความต้องการ ไม่มีเหตุผล ไม่มีการยั้งคิดอะไรทั้งนั้น เวลานี้เธอมีเพียงอารมณ์ อารมณ์แห่งความต้องการ

“คุณสวยมาก” คิมหันต์ถอนเรียวปากออกจากสองเต้า ช้อนสายตาขึ้นมองใบหน้าสวยที่กำลังคร่อมเขาอยู่ “แล้วผมก็ทนไม่ไหวแล้ว”

แล้วเขาก็จูบเธออีกครั้ง คราวนี้จับเธอให้นอนลงบนโซฟาตัวยาว ดึงชุดสีแดงให้หลุดพ้นจากความงามแล้วทิ้งมันลงบนพื้น เขาไล่สายตามองเธอ…ไล่มองตั้งแต่ใบหน้า ต่ำลงมาที่อกอิ่ม ก้มลงจูบหน้าท้องแบนราบ

“ฮึก!” หญิงสาวเกร็งไปทั้งร่าง ลมหายใจเริ่มติดขัดเมื่อเขาไล่กดจูบแนบแน่นต่ำลงเรื่อยๆ จากหน้าท้อง…ลงไปที่ขอบชั้นใน เขาทำให้เธอเสียว…เสียวจนแทบลืมหายใจ และเพียงเสี้ยววินาที…ชั้นในไร้ขอบตัวบางก็อยู่ในมือของเขา

ไร้คำพูดจาใดๆ เมื่อชั้นในหลุดจากมือหนา…ความรู้สึกเสียวซ่านก็บังเกิดขึ้นกับวิอัณณาอีกครั้ง ในตอนที่คิมหันต์โน้มตัวลงมาประกบปากจูบเธอ เขาก็ใช้นิ้วสอดใส่เข้ามาด้วย เขากดคลึง…ถูไถและวนถูอยู่ภายนอก เรียกเสียงครวญครางจากหญิงสาวได้มากมาย เธอต้องการ…เขารับรู้ได้การท่าที ต้องการมาก…เพราะภายในนั้นชุ่มฉ่ำจนทะลักล้น เขาดูดลิ้นเธอ…กอบโกยเธอไปทั่วทั้งโพรงปาก เบื้องล่างก็เริ่มสอดนิ้ว…เพียงนิ้วเดียวก็ช่างคับแน่นเสียเหลือเกิน

“อื้อ!” วิอัณณานิ่วหน้า เธอเจ็บ แต่ความเจ็บนี้ไม่อาจเอาชนะความต้องการที่มีอยู่มากมาย

“ชอบไหม?” เขาถอนจูบออกมาเอ่ยถาม เรียวนิ้วกำลังเคลื่อนไหวเข้ามา ก่อนจะเพิ่มเป็นสองนิ้ว

“…” แล้วเธอก็ตอบเพียงการพยักหน้า

“ไม่อยากใส่แค่นิ้วแล้ว…คุณยั่วผมหนักเกินไปแล้วนะ”

“อื้อ! สะ…เสียวจัง…”

“เสียวยังไง?”

“อ๊ะ! เสียว…คุณคิม…อัณณาเสียวตรงนั้น…”

“เสียงครางของคุณทำให้ผมอยากจะบ้าแล้วนะ”

“อ๊ะ! คุณคิม…”

“เรียกชื่อผมแบบนั้นแหละดี…อัณณา…ผมไม่ไหวแล้วครับ”

ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม แต่วิอัณณายั่วยวนคิมหันต์เป็นอย่างมาก และเขาทนต่อไปไม่ไหวแล้วจริงๆ พอปลดกางเกงออกได้…เขาก็จับเรียวขาขาวเนียนให้ถ่างออก…นำความแข็งขันที่แสนปวดหนึบไปจ่อ ถูไถมันลงตรงรอยแยกแดงก่ำที่ปิดสนิท ถูขึ้นถูลง…ถูไถสร้างความเสียวซ่านที่แสนหนักหน่วง ก่อนจะโน้มตัวลงไปกระหน่ำจูบเธอแล้วอัดเข้าไปเต็มแรง

“ฮึก!”

เสียงครางในลำคอของหญิงสาวทำให้เขารู้ว่าเธอเจ็บ ร่างบางนั้นเกร็งไปทั่วทุกส่วน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ยอมปล่อยผ่าน เขากระหน่ำจูบเธอ ใช้นิ้วคลึงจุดเสียวเหนือกลีบดอกไม้เพื่อทำให้เธอเสียวซ่านจนหลงลืมความเจ็บปวด

มาถึงตอนนี้เขาเพิ่งได้รู้ว่ากึกก้องพูดความจริง…เธอคนนี้…สด ใหม่และไม่เป็นงานอย่างที่เพื่อนรักของเขาว่าไว้จริงๆ

“อื้อ!” วิอัณณาร้องครางออกมาอีกครั้ง เธอเจ็บราวกับเบื้องล่างนั้นฉีกขาด แต่ในเวลาเดียวกันก็เสียวจนแทบบ้า ไม่รู้จริงๆว่าเขาทำอะไรกับร่างกายของเธอ ทำไมมันถึงทำงานขัดแย้งกันแบบนี้

เสียงกระทบของผิวเนื้อสอดประสานกับเสียงครวญคราง คิมหันต์เคลื่อนไหวอย่างสม่ำเสมอ ทุกการสอดเสียด ทุกผิวสัมผัสมันทำให้เขาอยากจะหลั่งทะลักออกมาเต็มที แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็จำต้องอดกลั้นมันไว้ก่อน…ความสุขนี้เขาอยากจะอิ่มเอมกับให้ได้มากที่สุด

“ยังเจ็บอยู่ไหม?” เขากระซิบถามพลางไล่จูบลงที่พวงแก้มแดงก่ำ ไล่ต่ำลงที่สันกราม ลงไปยังลำคอจนหยุดที่หน้าอกแสนสวย

“อ๊ะ! ฮึก! อ๊าห์!” แล้ววิอัณณาก็ตอบกลับเป็นเสียงคราง เพราะนอกจากครางแล้วเธอก็ทำอะไรไม่ได้เลย เขาเล่นทำให้เธอเสียวจนหยุดครางไม่ได้ เบื้องล่างทั้งสอดใส่ทั้งเคล้นคลึง เบื้องบนยังจะกระหน่ำดูดไม่ยอมหยุด “อ๊าห์! เสียว…อ๊าห์! เสียวเกินไปแล้ว…”

“ผมก็เสียวครับ…รู้ไหมว่าคุณเป็นคนแรกที่ทำให้ผมเสียวมากขนาดนี้”

“ฮึก! คุณคิม…อัณณาไม่ไหว…”

“ไม่ไหวอะไร?”

“มันเหมือน…อึก! อ๊ะ! คุณคิม…อ๊ะ! อ๊าห์! อ๊าห์!” อยู่ๆร่างบางก็กระตุกถี่ ร่องรักนั้นตอดรัดตุบๆ หน้าท้องแบนราบเกร็งแข็ง มันบ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่าเธอเพิ่งจะสำเร็จความใคร่

“หึ!” ชายหนุ่มยกยิ้มอย่างประหลาดใจ เธอต้องอยากขนาดไหนกัน…ถึงได้ถึงสวรรค์ได้ทั้งๆที่เจ็บมากแบบนั้น

“ยิ้มอะไรคะ?” วิอัณณาเพิ่งได้เรียนรู้ว่าความรู้สึกสุขล้นที่เพิ่งเกิดขึ้นนั้นเรียกว่าการสำเร็จความใคร่ และมันทำให้เธอรู้สึกอายอย่างบอกไม่ถูก

“ก็คุณ…น่ารัก…”

“น่ารัก? อ๊ะ! อื้อ!” ไม่ทันที่วิอัณณาจะได้พูดอะไร คิมหันต์ก็ประกบปากจูบเธอ ในเมื่อเขายังไม่เสร็จ…ต่อให้เธอจะเสร็จสักร้อยรอบ เขาก็จะไม่ยอมหยุดเป็นอันขาด หรือต่อให้เธอจะหมดแรงจนหลับไป…นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา

ในตอนที่โกยกินเธอ ในตอนที่อัดกระแทกเข้าในร่างงาม คิมหันต์ก็คิดได้ว่า…แค่นี้ไม่พอ แค่ครั้งเดียวไม่มีทางพอ ทำยังไงดี…เขาติดใจเธอเข้าแล้ว แค่ครั้งแรก ครั้งเดียว เขาก็รู้ได้ในทันทีว่าเขาต้องการอีก…เป็นสิบเป็นร้อยครั้ง ใบหน้าของเธอตอนที่เสียวกระสัน น้ำเสียงในตอนที่เธอครวญคราง ไหนจะเรือนร่างนี้…ที่ช่างน่ามหัศจรรย์ ให้ตายยังไงก็ปล่อยเธอไปไม่ได้ เขาต้องการสานต่อ…ไม่สนคู่จิ้นหน้าไหน เพราะต่อไป…คู่จริงของเธอต้องเป็นเขา แค่เขาคนเดียวเท่านั้น!