2 เด็กหน้ามึน

"อย่ามาพูดจาสองแง่สองง่ามกับฉันนะ! ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นของนาย แล้วเราก็ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน มีสิทธิ์อะไรมาทำกับฉันแบบนี้ฮะ!" เจนนี่พยายามดีดดิ้นเพื่อให้ชายหนุ่มคลายอ้อมกอด ความโกรธเคืองที่มีต่อการกระทำเขาทำให้เธอลืมนึกถึงภาพลักษณ์และชื่อเสียงของตัวเอง

"จะทำมากกว่านี้ถ้าไม่ยอมหุบปาก"

"ไม่ต้องมาทำเสียงดุ! ฉันไม่กลัวเด็กน้อยอย่างน้อยหรอก! แล้วถ้านายกล้าแตะต้องฉันอีกครั้งแม้แต่ปลายเล็บ ฉันจะเรียกตำรวจมาลากคอนายเข้าคุก!" แดเนียลแค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยัน ยอมปล่อยท่อนแขนเรียวเล็กให้เป็นอิสระ แต่ยกมือขึ้นมาบีบปลายคางมนเบาๆในตอนที่หญิงสาวกำลังจะผละตัวออกจากอ้อมกอด

"อื้อ!! ปล่อยฉันนะ! อย่าเอามือสกปรกของนายมาแปดเปื้อนใบหน้าของฉัน!" นางแบบสาวสะบัดใบหน้าออกจากการเกาะกุม แต่เพียงแค่เสี้ยววินาทีที่จะอ้าปากสาดคำด่า ผู้ชายร้ายกาจก็ฉกริมฝีปากลงมาแนบชิดอีกครั้ง ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเธอไม่สามารถตั้งรับได้ กว่าสติจะกลับมา ก็โดนช่วงชิงลมหายใจไปหลายนาทีแล้ว

"อย่าเรียกฉันว่าเด็กน้อย เพราะฉันจะจูบเธอ" แดเนียลถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง ตวัดแขนทั้งสองข้างโอบรัดนางแบบสาวไว้แน่น อาศัยจังหวะที่เธอกำลังนิ่งอึ้งโน้มใบหน้าลงไปสูดดมกลิ่นหอมจากซอกคอขาวระหง

"กรี๊ดดดดดดดด!..อื้อ!!" เสียงกรีดร้องกลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อโดนปิดปากด้วยริมฝีปากอีกครั้ง แต่ชายหนุ่มก็ถอนจูบออกในเวลาอันรวดเร็ว

"ถ้ากรี๊ดก็จะจูบ"

"ไอ้โรคจิต! ปล่อยฉันนะ..อื้อ!!" เป็นอีกครั้งที่ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจ เมื่อโดนชายหนุ่มแนบริมฝีปากลงมาช่วงชิงลมหายใจอย่างอุกอาจ

"ด่าก็จะจูบเหมือนกัน"

"..!!" เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเธอเนี่ย! พระเจ้ากำลังกลั่นแกล้งเธอหรือยังไงถึงส่งผู้ชายร้ายกาจคนนี้มาสร้างความวุ่นวายในชีวิตของเธอ

"ฉันชื่อแดเนียล จะเรียกว่าแดนก็ได้"

"ระ..เรื่องของนายสิ! มาบอกฉันทำไม"

"บ้านอยู่ไหน จะไปส่ง"

"อย่ามายุ่งกับฉัน! กรี๊ดดดดดดดด!!" เจนนี่หลุดเสียงกรีดร้องด้วยความตกใจ เมื่อโดนเด็กหนุ่มอายุน้อยกว่าช้อนตัวขึ้นในท่าเจ้าสาว ก่อนที่เขาจะวางเธอลงบนถังน้ำมันของรถจักรยานยนต์คันใหญ่หรือที่เรียกว่าบิ๊กไบค์ แล้วตวัดขาเรียวยาวก้าวขึ้นมานั่งคร่อมตำแหน่งคนขับ โดยที่แขนแกร่งข้างหนึ่งกอดรัดเธอไว้แน่น

"ถ้ากลัวตกก็กอดคอไว้ หรือจะนั่งหันหน้าเข้าหากันก็ได้ ไม่ถือ" ว่าจบก็ก้มตัวลงไปหยิบกีตาร์ขึ้นมาสะพายหลัง พร้อมกับสตาร์ตเครื่องยนต์

"นะ..นี่อย่าทำอะไรบ้าๆนะ! ถ้านายลักพาตัวฉันไปข่มขืน อนาคตของนายดับแน่ คนทั้งประเทศจะรุมประณามว่านายเลวทรามต่ำช้า"

บรึ้นนนนนนนนนน!!

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!" นอกจากแดเนียลจะไม่สนใจคำขู่ของนางแบบสาวแล้ว เขายังกลั่นแกล้งเธอด้วยการออกตัวรถด้วยความเร็วจนเธอตกใจ รีบยกแขนขึ้นมากอดรัดลำคอไว้แน่น

เมื่อไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากสวดมนต์ภาวนาของให้ไปถึงที่หมายอย่างปลอดภัย เจนนี่จึงเลือกที่จะซบหน้าลงตรงซอกคอหนาเพื่อไม่ให้ใบหน้าปะทะกับลมมากเกินไป และเป็นการป้องกันไม่ให้เพื่อนร่วมทางบนท้องถนนเห็นว่าคนที่นั่งอยู่ตรงนี้คือเธอ นางแบบดาวรุ่งเจ้าของฉายาเซ็กซี่ตัวแม่

"กลัวเหรอ" แดเนียลถามขึ้นในตอนที่ชะลอความเร็วติดสัญญาณไฟแดง แล้วยกมือขึ้นมาลูบผมเธอเบาๆเมื่อหยุดรถ การกระทำของเขาส่งผลให้หัวใจดวงน้อยเต้นรัวเร็ว ไม่สามารถอธิบายได้ว่าความรู้สึกในตอนนี้มันเรียกว่าอะไร อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกหวาดกลัว

กลิ่นหอมอ่อนๆตามแบบชายฉกรรจ์ช่วยทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายขึ้น แต่ความหวาดกลัวที่มีต่อการกระทำของเขามันไม่ได้ลดน้อยลงเลย คงไม่มีคนดีที่ไหนดักฉุดผู้หญิงที่ไม่เคยรู้จักกันหน้าผับหรอก

เหมือนว่าเด็กคนนี้จะไม่รู้จักเธอซึ่งเป็นนางแบบดัง แต่นั่นก็ไม่แปลกอะไร เพราะการกระทำของเขาก็สามารถบอกได้ว่าเขาเป็นคนไม่สนใจโลกเท่าไร ตั้งแต่เกิดมาไม่รู้ว่าเคยอ่านนิตยสารบันเทิงบ้างรึเปล่า

"นะ..นายจะพาฉันไปไหน" เจนนี่ตัดสินใจถาม หัวใจเต้นระรัวระหว่างที่รอคำตอบ

"อยากไปไหนล่ะ" ไอ้บ้านี่! เขาควรตอบคำถามของเธอสิ ไม่ใช่ถามกลับแบบนี้!

"ฉันจะกลับบ้าน!"

"ไม่รู้ว่าบ้านเธออยู่ไหน" นั่นสินะ เขาไม่รู้ว่าบ้านเธออยู่ไหน เจนนี่ยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ เพราะแดเนียลไม่รู้จักที่อยู่ของเธอ สุดท้ายแล้วเขาก็คงต้องปล่อยเธอไป

"ไปนอนบ้านฉันก่อนก็แล้วกัน" ว่าไงนะ!?