ตอนที่ 7 เคลิบเคลิ้ม

นัยน์ตาคมวูบไหวการมีอะไรกับเขามันฝืนใจเธอจนต้องร้องไห้ยกมือไหว้ขอให้เขาหยุดการกระทำ

“ผมน่ารังเกียจมากเหรอ...”หน้าหล่อสลดลงอย่างเห็นได้ชัดท่าทางของเธอทำให้เขาเสียความมั่นใจ หญิงสาวสบตาส่ายหน้าเบา ๆ

“ผู้หญิงคนไหนก็ปรารถนาในตัวคุณกรทั้งนั้น คนที่น่ารังเกียจคือฉันต่างหากเป็นแม่เลี้ยงแต่จะมีอะไรกับลูกสามี....... ”เสียงหวานสั่นเครือกับความต้องการที่เป็นไปไม่ได้สถานะที่แสนอึดอัดบังคับให้เธอต้องตัดใจ

“คุณเป็นผู้หญิงที่พ่อเอามาปรนเปรอเหมือนผู้หญิงคนอื่น แค่บังเอิญได้จดทะเบียนกับพ่อที่ตายไปแล้ว เราไม่ได้มีสายใยผูกพันทางสายเลือดหรืออะไรกันทั้งนั้น ผมมองว่ามันไม่ผิด......”

“คนอื่นมองว่าเราเป็นแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยง”

“ถ้าผมสนใจคนอื่น ผมจะมานั่งคร่อมคุณอย่างนี้ไหม”หน้าหล่อยกยิ้มจ้องตาหญิงสาวสอดขาแกร่งเข้าใต้เรียวขาเขยิบเข้าชิดใกล้ยิ่งกว่าเดิม

“คุณกร....”สายตาหวานสั่นไหว ใบหน้าหล่อโน้มเข้าใกล้กดปลายจมูกคลอคลียแก้มเนียนสูดความหอมจากกลิ่นกายสาวยิ่งทำให้เขาอารมณ์พุ่งพล่านเกินควบคุม

“ผมรู้ว่าคุณต้องการผมเหมือนกัน เราจะฝืนตัวเองเพื่อคนอื่นทำไม”ริมฝีปากหนาแตะแทะเล็มสองแก้มเนียน อิงอรนั่งนิ่งหายใจติดขัดเคลิบเคลิ้มกับทุกสัมผัสอ่อนโยนริมฝีปากหนาเคลื่อนประกบจูบริมฝีปากอมชมพูหน้าสวยเชิดขึ้นรับรสจูบแสนหอมหวานเรียวลิ้นซุกซนซอกซอนเข้าไปกวาดเลียความหอมหวานเกี่ยวกวัดลิ้นพัวพันโหยหากันและกัน เสียงลมหายใจหอบผสานกระตุ้นความต้องการมากเกินต้านทานไหว มือหนาเคลื่อนแกะกระดุมชุดนอนผ้าซาตินออกทีละเม็ด ๆ หญิงสาวยังลุ่มหลงอยู่กับรสจูบอันดูดดื่มอย่างลืมตัวรู้สึกตัวอีกทีตอนผิวกายเย็นวาบเรือนร่างท่อนบนเปลือยเปล่าอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากหนาถอดถอนสายตาหื่นกระหายโน้มลงจูบซับลำคอเรียวไล่ลงไปยังไหล่บาง เปลือกตาสวยปิดลงรับสัมผัสวาบหวามเผยอปากหายใจกระเส่าเผลอแอ่นเร้ายั่วยวนด้วยความกระสัน ริมฝีปากหนาเคลื่อนลงแผ่วเบาไปยังหน้าอกอวบอิ่มหน้าหล่อคลอเคลียบีบขยำให้สมกับที่อยากได้มาเคล้นคลึงทั้งวัน

“หื้อคุณกร......”เสียงหวานกระเส่าแอ่นอกโยกเบา มือเรียวโอบล้อมหัวชายหนุ่มขยุ้มผมหนาคลายเสียว กายแกร่งร้อนรุ่มเลือดในกายสูบฉีดเสียงครางเบา ๆ ทำเขาแทบสติหลุดด้วยความคลั่งไคล้ มือหนาเคลื่อนลูบไล้กายสาวดึงกางเกงขายาวลงเบา ๆ

“อย่าใส่นะคะ”กายบางสะดุ้งถดหนีเอามือดึงกางเกงขึ้น

“นัวเนียขนาดนี้เหลือแค่ใส่ก็จบ”หน้าหล่อมองเคืองอารมณ์เสียที่โดนขัดใจ

“ไม่ได้ค่ะ ขอร้อง อย่าทำ.....”ร่างบางเขยิบออกห่างก้มหน้ามองต่ำหุบขาลงเธอเองก็ไม่ได้อยากให้เป็นอย่างนี้

“ผมต้องการคุณ”ริมฝีปากหนาขบเม้นมองอย่างอ้อนวอน แต่หญิงสาวส่ายหน้าไม่ยอม เขาขบกรามแน่นถอยตัวออกเขยิบไปนั่งข้างเตียงหันหลังให้หญิงสาวอย่างขุ่นเคือง ตั้งแต่โตเป็นหนุ่มมีเซ็กซ์ไม่เคยมีผู้หญิงปฏิเสธเขาสักครั้ง ไม่ว่าสาวเอเชียหรือสาวยุโรปต่างมาเสนอตัวให้ไม่เคยขาด แล้วทำไมกับเมียใหม่พ่อมันช่างยากเย็นนักเขาต้องพยายามมากขนาดนี้เพื่ออะไรในเมื่อออกไปซื้อผู้หญิงนอกบ้านหรือไปหิ้วตามสถานบันเทิงก็ได้

ใบหน้าหล่อเคร่งขรึมหายใจแรงโดนขัดใจอย่างรุนแรงก่อนจะเหยียดกายลุกขึ้นยืนไม่หันไปมองแม่เลี้ยงที่ช้อนตามองหน้าถอดสีอยู่ด้านหลัง

“ในเมื่อมันยากนัก ผมจะออกไปเอาผู้หญิงที่ง่าย ๆ ไม่เล่นตัวอย่างคุณ!”เสียงทุ้มเน้นหนักหน้าตึงไม่สบอารมณ์เดินกระทืบเท้าออกไปจากห้องไม่หันมามองแม้เพียงนิด อิงอรเม้มปากน้ำตาร่วงเผาะในชีวิตนี้มีโอกาสได้ใกล้ชิดเขาได้เพียงแค่นี้ถึงแม้จะเคยหวังว่าอยากเป็นภรรยาของชายที่แอบรักมานาน แต่ในตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้อีก.......เขากลับมาช้าไป......

ด้านพงศกรออกมายืนพิงประตูหน้าห้องหลับตาข่มความรู้สึกในเมื่อเธอไม่ต้องการเขาก็ไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยว คนอย่างเขาไม่ควรลดศักดิ์ศรีเพื่อไปง้อเมียใหม่พ่อ ผู้หญิงที่ไม่มีศักดิ์ศรีมีผัวแก่เพื่อเงิน...........