ตอนที่ 6 ลูกเลี้ยงรุกหนัก

ภายในงานศพ ญาติ ๆ ของอิงอรดึงตัวเธอเดินออกมาไกล ๆ ผู้คนเพื่อพูดคุย

“พวกเราจะได้ที่ดินของตาคืนมาไหม”ป้าน้ำจับมืออิงอรมากุมไว้สีหน้ากังวล

“ไม่รู้เลยค่ะ ท่านไม่เคยพูดถึงเรื่องพินัยกรรม”อิงอรขมวดคิ้วหน้าเครียด

“แย่ละ ถ้าที่ดินตกเป็นของลูกชายคนเดียวของท่าน พวกเราไม่มีที่ซุกหัวนอนแน่”ฝนบ่นพึมพำกลัวไม่มีที่อยู่

“ฝนก็จับลูกชายเขาทำผัวไปเลยสิ จะได้ขอที่ดินให้ครอบครัวพวกเรายังอยู่ได้”ป้าน้ำหันไปหาฝนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ

“มันไม่ง่ายขนาดนั้นไหมป้า ทำไมไม่ให้อรทำล่ะ อรเก่งเรื่องยั่วผู้ชายนี่ขนาดเสี่ยยังยอมจดทะเบียนด้วยเลย”ฝนเสียงเหวี่ยงอยากมีบ้านอยากมีที่ดินอยู่แต่ไม่ยอมทำอะไรสักอย่างได้แต่โยนภาระไปให้อิงอรแบกไว้คนเดียวเหมือนทุกครั้ง

“อรใช้วิธีเดิม ยั่วยวนให้ลูกท่านหลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้นและยกที่ดินให้นะ ยังมีอีกหลายชีวิตข้างหลังรอให้อรช่วยอยู่นะลูก”น้าพิมแตะไหล่อิงอรอย่างให้กำลังใจ

“ใช้เสน่ห์ยั่วได้แค่ผัวแก่ตัณหากลับเท่านั้นแหละ ถ้าอ่อยลูกชายหนุ่ม ๆ หล่อ ๆ เขาคงไม่เอา”ฝนยังไม่วายปากคว่ำเหน็บญาติผู้พี่ อิงอรไม่ตอบโต้ได้แต่ยืนทำหน้าเศร้าเบื่อหน่ายในสิ่งที่เธอต้องแบกรับไว้คนเดียว.....................

ปัจจุบัน

ช่วงกลางดึก ภายในห้องนอนของพงศกร

พงศกรนอนไม่หลับพลิกตัวไปมาหลับตาลงทีไรก็เห็นแต่แม่เลี้ยงนั่งอยู่บนเตียงกว้างช้อนตามองเขา เสียงร้องตอนเธอเจ็บข้อเท้า “อ่ะห์” วนเวียนอยู่ในหัวยิ่งทำให้เขากระส่ายกระสับข่มตานอนไม่ลง

ด้านอิงอรหลับใหลเหนื่อยล้าปวดข้อเท้าตุ้บ ๆ หญิงสาวนอนหลับรู้สึกเจ็บแปลบที่ข้อเท้าคิ้วเรียวขมวดในขณะที่ตายังหลับแล้วก็รู้สึกว่าข้อเท้าถูกยกขึ้นมีอะไรเย็น ๆ วางที่ข้อเท้าของเธอ อิงอรสะดุ้งเหลือบมองไปที่ปลายเท้าเห็นร่างหนานั่งอยู่ปลายเตียงในมือชายคนนั้นถือผ้าขนหนูประคบที่ข้อเท้าบวมช้ำ เธอตกใจกระชากขากลับอย่างแรงจนเจ็บปวด

“โอ๊ย!” อิงอรน้ำตาคลอหน้าบิดเบี้ยวเจ็บปวดจนขยับตัวไม่ไหว

“อยู่นิ่งๆ ผมประคบเย็นให้จะได้ไม่ปวด”เสียงทุ้มนั้นทำให้เธอรู้ว่าพงศกร เลยเอื้อมไปเปิดไฟหัวเตียงแสงไฟสีเหลืองนวลสว่างขึ้น เห็นชายที่นั่งประคบข้อเท้าให้เธออย่างเบามือ

“ฉันทำเองได้ คุณกลับไปที่ห้องเถอะค่ะ”หญิงสาวออกอาการประหม่าที่เขาเข้ามาในห้องโดยที่เธอไม่รู้ตัว

“ไม่เห็นคุณจะทำอะไร ดูสิมันบวมขึ้นรอยฟกช้ำขยายใหญ่ด้วย”ใบหน้าหล่อก้มมองข้อเท้าบวมช้ำ สายตาหวานเหลือบลงมองที่ข้อเท้าที่เขียวช้ำเป็นวงกว้างขึ้นจริงอย่างที่เขาบอก

“ไม่คิดว่ามันจะหนักขนาดนี้”

“กินยาแก้ปวดหน่อย คืนนี้ผมประคบเย็นให้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปหาหมอ”เขาเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวแล้วเหลือบมองไปที่โต๊ะข้างหัวเตียงมียาพาราวางไว้

อิงอรหันมองค่อย ๆ เขยิบตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงหยิบยาพารามากินแล้วดื่มน้ำตาม มือหนาประคบผ้าเย็นที่แผลจนผ้าเริ่มคลายความเย็นเขาจึงเอาผ้าลงไปชุบในกะละมังข้าง ๆ ที่มีน้ำและน้ำแข็งลอยอยู่ในนั้น

“ขอบคุณมากนะคะ”

“ผมนอนไม่หลับ.......”ใบหน้าก้มมองข้อมเท้าบวมช้ำประคบผ้าเย็นอยู่อย่างนั้น

“.....”อิงอรนั่งนิ่งทำตัวไม่ถูกเขาพูดแบบนี้ต้องการสื่ออะไร

“ผมคิดถึงคุณ.....”เขาช้อนตามองหญิงสาวที่นั่งพิงหัวเตียง สายตาเว้าวอนนั้นสื่อถึงความต้องการที่ล้นปรี่ อิงอรนิ่งงันรู้สึกใจเต้นแรงเมื่อมองสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาคู่นั้น มือหนางอหัวเข่าหญิงสาววางชันกับที่นอนแล้วค่อย ๆ คืบคลานเรือนร่างกำยำเข้ามาใกล้ หญิงสาวเหมือนตกอยู่ในภวังค์ด้วยใจที่ชอบเขาเป็นทุนเดิมจึงไม่กระดุกกระดิกนั่งมองใบหน้าหล่อเหลาของเขาดังต้องมนต์ ขาแกร่งสอดเข้าใต้ขาเรียวงอ วางแขนยันที่นอนล้อมกายบางจ้องมองกันตาหวานซึ้ง ก่อนจะเคลื่อนหน้าหล่อเข้าใกล้ อิงอรใจเต้นรัวหายใจติดขัดวาบหวามกับการใกล้ชิดชายที่แอบชอบ

“ขอนะ”เสียงทุ้มกระซิบแหบพร่าอยู่ข้างหูลมหายใจอุ่นทำให้เธอสะดุ้งใจสั่นระรัว

“ไม่ได้...”สายตาหวานจ้องนัยน์ตาคมก่อนจะตัดใจหันหนีมองทางอื่นข่มใจไม่ให้ทำตามความต้องการ ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนใกล้ชิดคลอเคลียแก้มเนียนเสียงหายใจกระเส่าของทำให้หญิงสาววาบหวามเสียวซ่านแม้เพียงสัมผัสเพียงน้อยนิด

“ผมจะเอา!”น้ำเสียงของเขาเน้นหนักเอาแต่ใจ อิงอรตกใจหันมามองเขาด้วยแววตาสั่นไหว ริมฝีปากหนารีบฉกจูบริมฝีปากบางอย่างรวดเร็วหน้าสวยผละออกหน้าตาตื่น

“ไม่ได้นะคะ ขอร้องล่ะ....”สายตาหวานคลอไปด้วยน้ำตายกมือไหว้ขอร้อง.....เธอต้องหักห้ามใจตัวเองไม่ใช่ไม่ต้องการแต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ หากยอมให้เขาได้แทรกความแข็งแกร่งเข้าในกายเมื่อไหร่ ทุกอย่างที่เสียสละฝืนใจทำมาตั้งแต่แรกจะสูญเปล่าแม้แต่ที่ดินของครอบครัวก็จะไม่ได้คืนเพียงเพราะว่าเธอมี “ชู้”